Voor diegenen die niet op de hoogte zijn van het overheersende vocabulaire: een volksopstand door de plaatselijke bevolking tegen een heerser opgedrongen door de VS (zoals in Jemen) wordt een 'opstand' of 'militante groepering' genoemd, geleid door 'terroristen'. Daarentegen, een eenzijdige volksoproer die is uitgelokt en geënsceneerd door VS krachten tegen een heerser die de VS wil verwijderen (zoals in Oekraïne) heet een 'revolutie' geleid door 'vrijheidslievende mensen'.
Jemen onder de totalitaire laars van de Britten
Jemen is historisch gezien opgesplitst in twee delen, Noord en Zuid. Het Zuiden stond onder directe controle van de Britten van 1839-1967 als onderdeel van hun imperium. Na de eerste Wereldoorlog en de val van het Ottomaanse rijk werd het Noorden onafhankelijk terwijl het Zuiden een Britse kolonie bleef.
De havenstad Aden in het Zuiden werd gezien als de sleutelpositie in de verdediging van Britse imperiale belangen in het Midden-Oosten, de Golf en de Indische Oceaan. Zo ontijdig als 1956 stelde een Britse junior minister, Lord Lloyd, dat "het niet redelijk of verstandig zou zijn of in het belang van de inwoners van de kolonie om in de afzienbare toekomst naar wat voor een doel dan ook meer dan een behoorlijke mate van binnenlands zelfbestuur te streven." (1) Vanzelfsprekend waren de Jemenieten niet erg enthousiast over het feit dat ze voor onbepaalde tijd ondergeschikt werden aan de Britten, die de neiging hadden om her en der een genocide uit te lokken als onderdeel van hun imperiale veroveringen.
Als antwoord op de toenemend machtige vakbondsbeweging die bestond uit de Arabische arbeidersklasse die hogere salarissen, een betere levensstandaard en infrastructuur eisten poogden de Britten hun controle in het Zuiden te consolideren door het opzetten van de Zuid-Arabische Federatie in 1959, een krakkemikkig geval van verscheidene corrupte emirs, sjeiks en sultans die bereid waren de kant te kiezen van de Britten tegen de Jemenitische nationalistische aspiraties in ruil voor positie en rijkdom.
British Petroleum had in 1954 een olieraffinaderij in het Zuiden gevestigd en de rijkdom die deze bron de Jemenieten zou en moest schenken werd in plaats daarvan verscheept om Britse strategische belangen elders in de wereld te bevorderen, een groot deel van de bevolking verarmd achterlatend. Alhoewel de Britse heersende klasse altijd alle (of beter de meeste) niet-westerse volkeren zagen (en nog steeds zien) als niet veel beter dan brullende wilden, zoals zo vele andere gekoloniseerde naties, kon de Jemenitische bevolking gemakkelijk het onrecht van de situatie herkennen. Geconfronteerd met een toenemend militante nationalistische beweging reageerden de Britten op de gerechtvaardigde grieven van een gemobiliseerde burgerbevolking op de enige manier die ze kenden - via voorwendselen en geweld.
Na een golf van stakingen uitgeroepen door het Aden Vakbond Congres in de vroege zestiger jaren die werden opgevolgd door massa-arrestaties, aframmelingen en martelingen door het Britse leger kwamen een aantal activisten en organisaties uit Aden en van buiten bijeen om het Nationale Bevrijdingsfront voor Bezet Zuid-Jemen of het NLF op te richten. De leiders waren kantoorbedienden, leerkrachten, functionarissen, enzovoort uit de middenklasse. (2) Om de opstandelingen ('terroristen' in modern jargon) aan te pakken kozen de Britten voor de beproefde en vertrouwde methode om de lokale bevolking te terroriseren. Ze riepen de opstandige gebieden uit tot 'verboden gebieden' en dropten flyers die tegen de inwoners zeiden dat ze weg moesten gaan. Toen ze die formaliteit achter de rug hadden begon de Royal Air Force [Koninklijke Luchtmacht] de gebieden te bekogelen en te bombarderen, salvo's afvurend op elke menselijke activiteit. Gewassen werden vernietigd, vee werd in beslag genomen en huizen werden opgeblazen. Toen Jemenitische boeren 's nachts op hun akkers begonnen te werken voegde het Britse leger er nachtelijke bombardementen aan toe. (3)
Zoekoperaties werden op grote schaal uitgevoerd in een poging tot beperking van het verplaatsen van mensen en wapens door de NLF. Deze zoektochten brachten onvermijdelijkerwijs racistische beledigingen en lichamelijke afrossingen met zich mee en sloten de bevolking nog meer buiten. Stephen Harper, de correspondent van de Daily Express in Aden schreef liefdevol over de troepen dat "er veel werd geschopt, met geweerkolven afgetuigd en gestompt met de vuist" maar dit waren geen wreedheden maar eerder "rechtgeaarde boosheid" vanwege de onbeschaamdheid van het Jemenitische geloof dat ze het recht hadden op zelfbestuur. Een officier herinnerde zich dat toen het troepen verboden werd om Arabieren 'lompenkoppen' te noemen ze op geestige wijze reageerden door hen in plaats daarvan 'roetmoppen' te noemen.
De contraproductieve aard van dergelijke beledigingen drongen (en dringen) nog steeds niet door tot de politieke en militaire elite en het moge duidelijk zijn dat het niets bijdraagt aan het voor zich winnen van de Jemenieten in hun rebellie tegen buitenlandse overheersing.
Een andere tactiek die werd gebruikt door de Britse legermacht (wellicht herken je deze) was het inzetten van 'Special Branch Sections' [een zeer gespecialiseerde afdeling betreffende 'intelligence']. Dit waren mobiele patrouilles van acht tot tien man met een officier aan het hoofd. Verkleed als Arabieren voerden ze klopjachten, fouilleringen en aanvallen uit op Britse en Jemenitische burger- en militaire doelen waarvan de schuld dan gelegd kon worden bij de opstandelingen in een poging de Britse onderdrukking te rechtvaardigen. De SAS in zijn eerste officiële stationering tegen stadsguerrilla's werd ook ingezet bij 'Keeni Meeni' ploegen (een Swahili term met de geschikte betekenis 'glijdende slangen'). 'Keeni Meeni' leden waren SAS mannen die het meest waarschijnlijk voor Arabieren door konden. (5)
Zonder 'intelligence' bronnen binnen de lokale Arabische bevolking kwamen Britse militaire leiders op het geïnspireerde idee dat de marteling van gevangenen een bijna net zo goed idee was. Dit hield voornamelijk afranselingen op de een of andere manier in maar ook sensorische deprivatie technieken die later gebruikt zouden worden in de 30-jarige vuile oorlog in Noord-Ierland en recentelijk in Irak en Afghanistan.
Toentertijd werden er verdachtmakingen geuit inzake marteling en wreedheden ten aanzien van de Argyll en Sutherland Highlanders, een infanterieregiment van het Britse leger. De veroordeling van leden van dit regiment in 1981 voor de brutale moord op twee katholieke boeren in noordelijk Ierland in 1972 leidde tot onthullingen over aangelegenheden in Jemen. De Glasgow Sunday Mail rapporteerde dat het:
"een zorgvuldig en grootscheeps onderzoek had uitgevoerd met inbegrip van beëdigde verklaringen van een tiental soldaten en officieren die in detail ingingen op moord en overvallen op lokale Arabieren. Eén soldaat gaf toe dat hij vijf ongewapende Arabische burgers tijdens verschillende incidenten had doodgeschoten. Enkele anderen zeiden dat ze morfine injecties hadden gebruikt om gevangenen te doden. Anderen beweerden dat ze getuigen waren van het doodsteken van een Arabische tiener met een bajonet wiens enige misdaad was dat hij gevonden werd in een theehuis na de avondklok. (6)In 1962 werd de imam van Noord- Jemen ten val gebracht tijdens een coup. Hij was slechts een week aan de macht geweest nadat hij zijn vader had opgevolgd wiens corrupt heerschappij 80% van de bevolking in armoede achterliet (hij werd gesteund door de Britten en de Saoedi's). De coup was daarom niet verbazingwekkend. Een nieuwe Jemenitische Arabische Republiek werd gesticht en gedragen door de pan-arabist Egyptisch president Nasser. De royalisten loyaal aan de verdreven imam begonnen een opstand aangemoedigd door de Saoedische en Jordaanse koninklijke families en daarop volgde een 8-jarige burgeroorlog met de geheime hulp van de Britse en Israëlische regeringen en legermachten. (7)
Britse betrokkenheid werd aangemoedigd door een wens om ervoor te zorgen dat corrupte pietepeuterige dictators heersten in zowel Noord- als Zuid-Jemen, het soort mensen dat geen dreiging vormde voor het Britse bewind over het strategisch belangrijke Zuid-Jemen. Hetzelfde gold zo'n beetje voor de Israëlische betrokkenheid, behalve dat Israël altijd al zoveel mogelijk corrupte en te corrumperen miezerige dictators in het Midden-Oosten wil om de eigen hegemonie te garanderen. Egyptisch president Nasser voelde zich geroepen om de rebellen te helpen vanwege zijn langdurende anti-imperialistische doel om de Arabische volkeren te verenigen. En de Saoedi's waren gemotiveerd (net zoals nu) door de wens om ervoor te zorgen dat echte democratie niet zou uitbreken en Saoedi-Arabië zou besmetten, wat zou leiden tot het einde van hun heerschappij. Deze concurrerende drijfveren waren verantwoordelijk voor 200.000 doden aan het eind van de oorlog.
De Britten zelf waren zich terdege bewust van de aard van het regime dat ze goedkeurden. Toenmalig Brits minister van Buitenlandse Zaken, Alec Douglas-Home, gaf toe dat de republikeinen een grotere "aantrekkingskracht uitoefenden voor de gemiddelde Jemeniet [...] dan de imams", en dit zou "voor ons een grote puinhoop teweegbrengen". Waar het op neerkwam was dat de wil van de bevolking van Noord-Jemen aangaande echte democratie en een betere levensstandaard een probleem vormde voor de Britse regering, omdat de Britse regering de corrupte imams wilde ondersteunen.
Zelfs toen Britse SAS huurlingen betrokken waren bij de aanvallen op zowel de rebellen als de Egyptische legermacht merkte het Britse ministerie van Algemene Zaken [van de premier] op dat Egyptisch president Nasser:
'...in staat was geweest om de meest dynamische en modernste krachten in het gebied gevangen te nemen terwijl wij eindigden met de krachten die we vrijwillig ondersteunen die niet alleen reactionair zijn (dat zou niet zo veel uitmaken) maar onguur, onbetrouwbaar en verraderlijk'.Brits premier Harold Macmillan gaf zelf toe dat het:
"weerzinwekkend was voor politieke billijkheid en beleid gelijkelijk dat we zo vaak moeten overkomen alsof we verouderde en despotische regimes goedkeuren en de groei van modernere en meer democratische vormen van bestuur belemmeren".De oorlog eindigde in 1968 na de nederlaag van Egypte in de Zesdaagse oorlog in 1967 met Israël, en Saoedi-Arabië beëindigde zijn steun aan de royalisten. Het Noorden werd herboren als de natie van 'Noord-Jemen'. De Britten trokken zich in 1967 uit het Zuiden terug, hoewel ze een geheime oorlog bleven voeren tegen groepen van socialisten aldaar om ervoor te zorgen dat Britse belangen werden beschermd. (8)
Geünificeerd Jemen 1991-2015
Als we een paar korte "burgeroorlogen" overslaan werden Noord- en Zuid-Jemen in 1994 verenigd in een land en de eerste direct gekozen president in 1999 was Ali Abdullah Saleh. Saleh was eerder president geweest van Noord-Jemen en vanaf 1994 van het geünificeerde Jemen. Hij diende twee termijnen waarin hij werd beschuldigd van corruptie en wanbeheer. Saleh heerste over Jemen in een machtsverdeling overeenkomst met twee anderen: generaal-majoor Ali Mohsen al-Ahmar, die het bevel over het grootste deel van het leger voerde; and sjeik Abdullah al-Ahmar, boegbeeld van de islamitische Islah partij. Ahmar was de uitverkoren handelaar van Saoedi-Arabië in "transnationale beschermheerschapsbetalingen" aan verscheidene politieke spelers. Jawel, de nep Arabische Koningen in hun paleizen in Saoedi geven openlijk grote sommen geld aan alle concurrerende groeperingen in een poging om het verloop van het land te beïnvloeden. Als westerse politici maar zo eerlijk corrupt konden zijn, hè?
Onder Saleh bleef Jemen een van de armste landen van de wereld met wijdverspreide werkloosheid en hardnekkige inflatie en waar de winsten van $miljarden aan olie-inkomsten belanden in de geldkisten van Britse, Franse en VS oliemaatschappijen en in de zakken van Saleh en zijn handlangers. In de tussentijd leeft 40% van de Jemenitische bevolking van minder dan $2 per dag. In 2011 toen Saleh bezig was om zichzelf president voor het leven te maken brak de 'Arabische Lente' uit in Tunesië en verspreidde zich als een vuurtje over het land en werd beantwoord op zo'n beetje dezelfde manier zoals de Britse regering reageerde op soortgelijke protesten in Zuid-Jemen in de 60er jaren. In maart 2011 bijvoorbeeld werden er ten minste 50 betogers in de hoofdstad Sanaa gedood door sluipschutters.
In april 2011 kwam Saleh overeen om af te treden, maar kwam er snel op terug wat leidde tot meer protesten en een poging tot een aanslag. Hij was er blijkbaar van doordrongen dat hij beter zijn ontslag kon indienen wat hij op 4 juni deed, maar niet voordat hij zijn vicepresident Abd Rabbuh Mansur Hadi als opvolger had benoemd. Pas in december 2011 werd de eigenlijke macht overgedragen.
Zoals je wellicht hebt vernomen uit recente gebeurtenissen in Jemen is het president Hadi niet veel beter vergaan, dat komt omdat hij, net zoals Saleh, voor het merendeel gecontroleerd wordt door westerse regeringen en hun bedrijven en de altijd waakzame en paranoïde Saoedi's. De Houthi's zijn een 100.000+ sterke shia moslim groep uit noordelijk Jemen. Zij zijn vernoemd naar Hoessein Badreddin al-Houthi die in 2004 een opstand leidde tegen het door de VS gefinancierde Saleh regime. Sindsdien voeren de Houthi's en hun bondgenoten regelmatig actie en vechten voor het afzetten van de landverradende kabinetten in Jemen en tijdens de 'lente van Jemen' in 2011 riepen zij het Noorden uit tot onafhankelijke staat.
Isis en al-Qaida: proxy-krachten voor het Imperium
Afgelopen augustus begonnen de Houthi's met een aantal demonstraties in de hoofdstad Sanaa tegen hogere brandstofprijzen in hun olierijke natie. Tijdens de protesten vochten de Houthi's met regeringstroepen en ook met "al-Qaida op het Arabische Schiereiland". AQAS zijn natuurlijk Saoedi-Arabische huurlingen die zich voordoen als de meest gewilde terroristen.
Op 21 september 2014 veroverden de Houthi's Sanaa en dwongen de premier om zijn ontslag in te dienen. President Hadi bood de Houthi's en het General People's Congress [Algemeen Volkscongres] (een Jemenitische politieke partij die pan-Arabisch nationalisme promoot) een machtsverdeling overeenkomst aan, maar beide werden verworpen gebaseerd op het feit dat het een zaak was van 'oude wijn, nieuwe zakken'. Hadi beëdigde de nieuwe regering toch op 9 november.
Rond januari dit jaar hadden de Houthi's het presidentiële paleis en Hadi's privé-residentie in beslag genomen en hij werd gedwongen om te vluchten naar het zuiden van Aden. De Houthi's verworven toen officieel de controle over de Jemenitische regering op 6 februari, terwijl ze het parlement ontbonden en verklaarden dat zijn Revolutionary Committee de plaatsvervangende autoriteit in Jemen was. Toen Jemenitische straaljagers van de luchtmacht Hadi's paleis in Aden vorige week bombardeerden ging hij 'ondergronds' om alleen maar op te duiken... in Saoedi-Arabië natuurlijk! Je zult het lastig vinden om rapportages te vinden over dit incident in de westerse media. Waarom? Omdat als deze opstand slechts het werk is van een kleine 'groepering', hoe uit te leggen dat het de steun lijkt te hebben van het leiderschap van de Jemenitische luchtmacht? Ons wordt de waarheid over de situatie door de westerse pers niet verteld, dat is duidelijk.
Gedurende deze periode besloten die voormalige verdedigers van westerse bedrijven en vernietigers van vrijheid en democratie overal - 'al-Qaida', 'AQAS' 'IS' 'ISIS' etc. etc., die de oorlog hadden verklaard aan de Houthi's (natuurlijk) twee shia moskeeën in Sanaa die afgeladen waren met Houthi's te bombarderen. 142 mensen werden gedood en tenminste 350 raakten gewond. Je begrijpt het wel. Als de Saoedi-Israël-VS as niet openlijk kan vechten gebruiken ze hun gevolmachtigden die ook "gezworen vijanden" zijn van het westen om het werk voor hen te doen. Het voordeel van deze tactiek is dat de as dan de bombardementen van zijn echte vijand - de Houthi rebellen - en alle andere heuse vrijheidslievende mensen van Jemen - kan rechtvaardigen onder het mom van het voeren van een 'oorlog tegen terreur'. Lekker makkelijk!
Interessant genoeg beschuldigde een woordvoerder voor de Houthi groep president Hadi van Jemen van het bewapenen van leden van al-Qaida in het oosten van het land om zo een nieuwe veiligheidscrisis teweeg te brengen. In een speech uitgezonden op 22 maart beschuldigde Houthi leider Abdul Malik al-Houthi de VS en Israël van het steunen van de moskee-aanvallen. Hij verweet ook de regionale Arabische staten van het financieren van terroristische groepen die binnen Jemen opereren. Nu zijn deze 'regionale Arabische staten' druk met een 'coalitie' oftewel met het bombarderen van Houthi posities.
Als je kijkt naar de westerse media die deze gebeurtenissen verslaan zul je herhaalde referenties aan "al-Qaida op het Arabisch Schiereiland" horen en bevreesdheid dat ze "aanslagen tegen het westen zullen uitvoeren". Dit is onmiskenbare onvervalste bullshit in het leven geroepen om de door de VS gesteunde Saoedi aanvallen op de Houthi's en anderen die het corrupte VS/Saoedi opgedrongen regime willen lozen en de Jemenitische samenleving herstructureren te rechtvaardigen. Als het al niet zonneklaar was dat dit een VS aanval is op Jemen bij volmacht, van twee VS oorlogsschepen in de Golf van Aden wordt nu gezegd dat ze "klaar staan om te reageren in Jemen" met VS logistieke en 'intelligence' ruggensteun en een "Gezamenlijke Planning Cell met Saoedi-Arabië" opgezet om inspanningen te coördineren met de Saoedi's. Goed zo! Pak ze Uncle Sam! Stuur de Tomahawk kruisvluchtwapens zwaar beladen met "vrijheid en democratie" er maar op af om deze rebellen die vechten voor, welnu, vrijheid en democratie! (alleen niet de juiste vorm ervan) om te leggen.
'Het maatschappelijk middenveld' komt naar Jemen
Diegenen die mijn artikelen hebben gelezen over de Euromaidan vorig jaar in Kiev die leidde tot een staatsgreep zullen op de hoogte zijn van verscheidene hulporganisaties die een belangrijke rol speelden in het organiseren van die bepaalde 'revolutie'. Het zou dan ook niet verbazingwekkend moeten zijn dat dezelfde organisaties al enkele jaren hard aan het werk zijn in Jemen. Blijkbaar houdt plan B (als het bombarderen van de Houthi's niet goed uitpakt) in dat de klok achteruit gaat door het opzetten van een afscheidingsbeweging in het zuiden van Jemen. USAID, bijvoorbeeld, heeft een $3,58 miljoen project gefinancierd dat gepresenteerd wordt als een "sportprogramma voor de jeugd", getiteld "Promoting Youth for Civic Engagement (PYCE) [Promoten van Jeugd voor Betrokken Burgerschap] om de jeugd van Aden in PACA [training in politieke activiteit] te onderrichten, eerste hulp, zelfverdediging, fotografie, kalligrafie [het maken van protestborden] en verscheidene andere vakken", met inbegrip van "mediavaardigheden". Alle ingrediënten die je nodig hebt voor een leuke door VS gesteunde 'volksrevolutie'. Beide Arabische Golf Monarchieën en westerse machten zijn vastbesloten om het strategisch belangrijke zuiden van Jemen niet te verliezen. Het enige scenario waartoe ze bereid zouden zijn om de Houthi's een bepaalde mate van onafhankelijkheid toe te staan is een gebiedje in het noorden in de context van een afscheiding van het zuiden, wat volkomen onder de heerschappij van het westen zou blijven vallen.
Het is goed om de hypocrisie tentoongesteld door westerse machten op te merken, al is het alleen maar om nog een voorbeeld aan de lange lijst toe te voegen. Toen voormalig Oekraïens president Janoekovitsj vorig jaar verdreven werd tijdens een gewelddadige door het westen gesteunde coup en zich gedwongen zag om naar Rusland te vluchten werd hij omschreven door westerse regeringen als corrupt en niet-legitiem. Maar toen de corrupte president Hadi uit de macht werd ontzet in een niet-door-de-VS-gesteunde coup vorige maand in Jemen en gedwongen werd om te vluchten naar het onvoorstelbaar corrupte Saoedi-Arabië blijft hij de "rechtmatige president van Jemen" in de ogen van het westen en de bommencampagne tegen de mensen die hem verdreven hebben geleid door de Saoedi's krijgt alle steun. 'Met twee maten meten' kan het gewoon niet goed genoeg beschrijven.
Maar de echt belangrijke vraag hier is: is dit ''em'? Met 10 staten die allen een rol spelen in dit spel van "het tot puin bombarderen van democratie in het Midden-Oosten"; de Saoedi's die klaar staan om 150.000 troepen naar Jemen te sturen en Egypte die blij is om zich bij het gevecht aan te sluiten; Iran die de Houthi's steunt; VS oorlogsschepen die gestationeerd zijn langs de kust van Jemen; Rusland en Iran die niet slechts een suggestie doen, maar "eisen" dat de bombardementen stoppen; en dit is allemaal gaande ten tijde van een VS "nucleaire overeenkomst" met Iran dat vermoedelijk op het punt staat om te verrijzen terwijl Israël staat te popelen om Iran te bombarderen... Zou dit de legendarische vonk zijn die al zo lang geleden voorspeld werd die de tondeldoos zal ontsteken die het westen met opzet heeft gemaakt van het Midden-Oosten?
- Glen Balfour-Paul, The End of Empire in the Middle East, Cambridge 1991, p.67
- Joseph Kostiner, The Struggle for South Yemen, London 1984, p. 53
- John Newsinger, British Counter-Insurgency, Palgrave 2002, p. 117
- Stephen Harper, Last Sunset, London 1978, p. 85
- Tony Geraghty, Who Dares Wins, London 1992, p. 400-403
- David Ledger, Shifting Sands: British in South Arabia 1981, Peninsular
- Mark Curtis, Unpeople: Britain's Secret Human Rights Abuses: The covert war in Yemen, 1962-70
- ibid
Commentaar: Zie ook:
Uiteen gereten: doden bij verschillende bombardementen islamitisch historisch centrum en woonwijk Sanaa, Jemen
Kijk voor de laatste update hier.