Afbeelding

Komende week komt Draghi, naar verwachting, met zijn eigen drukpers-oplossing. De VS en Japan gingen de EU voor. En door een uitspraak van het Europese Hof heeft Merkel, die namens monetaire puristen in eigen land dat soort 'nucleaire' oplossingen, om het gebrek aan visie te compenseren, altijd heeft geblokkeerd, het nakijken.


De Euro kelderde in anticipatie reeds twintig procent in waarde ten opzichte van de Dollar. Waardoor de daling van de olieprijs grotendeels onze neus voorbij gaat, daar die in Euro's navenant minder spectaculair is dan in Dollars. En Europa zich heeft gecommitteerd aan de 'petrodollar'.

Twee dagen later gaat Griekenland naar de stembus. En Draghi heeft Merkel al beloofd om met het geld dat van de drukpers zal rollen geen Griekse obligaties op te zullen kopen. Alleen obligate schuldpapieren van andere Eurolanden. Daarnaast zou Merkel al hebben laten weten dat een door het 'linkse' Syriza gedomineerd Griekenland, wat haar betreft, wel kan vertrekken. Ze vreest, net als veel andere 'rechtse' politici, dat het geld dat van de drukpers rolt niet terecht zou kunnen komen bij bankiers, maar bij het 'gewone volk'. En dat zou 'hervormingen' kunnen frustreren.


Niemand die weet hoe een scheiding uitpakt. In eerdere bijdragen heb ik mijn licht al laten schijnen over de oorzaken van de problemen die Griekenland richting het 'putje' zuigen. En de hypocrisie van leidende Europese politici, die de moed niet hadden om de Amerikaanse megabank, noch de partijgenoten van Merkel in Griekenland, die het land in het pak naaiden, verantwoordelijk te stellen, en te vervolgen. Maar laten we er toch maar vanuit gaan dat Merkel met haar dreigementen niet slechts probeert haar frauderende partijgenoten in dat land in het zadel te houden. Maar dat ze meent wat ze zegt. En dat Syriza, van haar kant, ook voet bij stuk houdt. Als ze winnen.

Vanuit 'Brussel' zal er in dat geval vermoedelijk geprobeerd worden een 'nette' scheiding te bewerkstelligen, waarbij Griekenland slechts de Euro op zal moeten geven. En 'afspraken' maakt met de EU-landen over de aflossing van schulden in 'nieuwe-Drachmen'. Maar het is zeer de vraag of de Grieken daar akkoord mee gaan. Ze zijn vermoedelijk beter af als ze de nationale schuld domweg op 'nul' zetten, en opnieuw beginnen. Binnen de 'westerse' wereld lijkt niemand daar serieus rekening mee te houden. Het zou de relatie tussen Griekenland en de EU, alsmede de VS, direct op scherp zetten. De export naar de EU zal krakend tot stand komen. En ook de import van goederen uit EU-landen stopt acuut.
Afbeelding
Dat lijkt dus zelfmoord. Maar is het dat ook?

Rusland heeft al aangekondigd een onafhankelijk Griekenland direct toegang te zullen geven tot de Russische markt voor groenten en fruit, die door de Amerikaans/Europese sanctie-oorlog tegen Rusland dat land nu niet meer in mogen. Daarnaast zal het land ook gas kunnen betrekken van Rusland via het Turkse net, dat in de plaats is gekomen van het door de Amerikanen getorpedeerde 'South-stream', en de geblokkeerde doorvoer door Oekraïne, dat gestopt is omdat Oekraïne zich gas toe-eigende dat bestemd was voor EU-landen. Maar hoe gaan die Zuid-Europese landen hun gas van Rusland krijgen, als ze geen zaken met Griekenland mogen doen van Merkel en Obama?- Terwijl het 'schoonvegen' van Syrië, ten behoeve van de aanleg van leidingen voor gas uit Qatar, ook nogal wat vertraging oploopt? Ai!

Geopolitiek betekent het in zo'n scenario dat Oekraïne en Griekenland stuivertje wisselen als 'doorvoerland'. En met Turkije dat nog wel NAVO-lid is, maar zich het beleg niet van het brood laat eten, nu de Russen toenadering zoeken, zonder het soort eisen te stellen dat de 'westerse' vrienden gewoon zijn te doen, ontstaat een interessant geostrategisch dilemma voor 'het westen'. Met een grote kans op 'besmetting' van het hele zuidelijke deel van Europa, als men daar het gevoel krijgt dat de Europese solidariteit een dienstbare constructie is voor belangen van 'Wallstreet', waar niemand in die landen op zit te wachten.

Een ander bijkomend voordeel voor Griekenland zou zijn, dat het op slag af is van de vluchtelingenstroom, waar die vluchtelingen als eindbestemming 'Europa' hebben, terwijl Griekenland daar dan niet langer deel van uitmaakt. Staan die vluchtelingen in één keer voor 'de poorten van Wenen'.

Zo ver is het nog niet. Ik schets hier geen onvermijdelijke ontwikkeling. Maar de keuze vóór het neofascistische Oekraïne, en tégen het democratische Griekenland, kan gevolgen hebben die de toch al niet geringe spanningen in ons deel van de wereld nog behóórlijk kan doen oplopen! Zelfs zonder die door 'Berlijn' en 'Washington' geforceerde spagaat zal de vraag steeds luider worden wie er bedacht heeft dat we tientallen, zo niet honderden miljarden moeten stoppen in 'Project Oekraïne', terwijl we onze Europese broeders en zusters in het zuiden van Europa laten verrekken.

Het bereik van de 'Atlantische' propaganda is niet zonder beperking, op termijn. Daarnaast zullen er toch ook in het 'Atlantische' kamp zelf vragen gaan leven wat we ermee opschieten als we een bruggenhoofd in die door neonazistische revanchisten gedomineerde Oekraïense steppe vestigen, maar afscheid moeten nemen van landen als Turkije, Griekenland, Italië, Spanje, Portugal, en misschien zelfs Frankrijk.

Als ik dan in NRC, in de column van Carolien de Gruyter, lees dat Poetin niks in De Krim te zoeken had, en dat het slechts voor de binnenlandse consumptie belangrijk was. Voor de nationale identiteit. Want dat heeft ze gehoord van Carl Bildt en de Russische publicist Loekjanov, die zichzelf presenteert als 'intellectueel integratie-instrument van de Russische en buitenlandse politieke en economische elites', op een 'Atlantisch' feestje in Wenen, dan denk ik: 'Tsja........'.

Heb je ook een wereldkaart, Carolien? Want De Krim is zonder enige twijfel van grote emotionele waarde voor de Russen, en de inwoners van De Krim zelf, als geboorteplaats van de Russisch Orthodoxe kerk. Bewoners van De Krim die massaal stemden voor aansluiting bij Rusland, omdat ze niks te maken willen hebben met die fascisten die in Kiev aan de macht kwamen door de coup van 'Team Nuland' in Kiev. Waarmee domweg werd geformaliseerd wat al enige tijd een feit was. Want Sevastopol was de thuishaven van de Russische Zwarte Zee vloot. En De Krim was nagenoeg in zijn geheel van Oekraïne 'geleased' tot halverwege deze eeuw. De enige Russische zeehaven die in de winter niet dichtvriest. En die een open verbinding heeft met de Middellandse Zee. En daarmee tot de Atlantische Oceaan, en de wereld. En met Turkije, Iran, Irak, Syrië, Egypte, en straks wellicht Griekenland die het wel een 'beetje' gehad hebben met 'het westen', verandert er nogal wat.

Bedenk daarbij dat Rusland andere landen in hun waarde laat, en de relatie zakelijk houdt. Exact de formule die de Verenigde Staten groot heeft gemaakt. Maar volgens Amy Chua, de Amerikaanse hoogleraar die een studie maakte van de bloei en het verval van wereldmachten, is dat de sleutel die ook eerdere grootmachten gebruikten om de poorten naar voorspoed en welvaart voor hun onderdanen te openen. Ik hecht meer waarde aan haar analyse, dan aan die van 'Atlantische' roeptoeters als Bildt, Soros en Loekjanov. We zullen zien.....