Dit artikel is gerelateerd aan twee eerdere artikelen. Zoals u zult zien, vertonen de vernietiging van schoonheid (moderne kunst), de vernietiging van gezin en identiteit (gendertheorie) en de vernietiging van religies verschillende overeenkomsten.
De Maagd Maria (Sassoferrato, 17e Eeuw)
Commentaar: Dit artikel werd op 2 juli 2015 gepubliceerd op onze moedersite.
Herinnert u zich nog mijn oma met haar geestige opmerkingen? Ik heb over haar verteld in de twee artikelen die hierboven gelinkt zijn. Ik heb u echter nog niet verteld over haar geloof.
Ik ben als kind opgevoed door atheïstische ouders en ik vond het lastig te begrijpen waarom mijn oma naar de kerk ging, waarom ze geïnteresseerd was in het doen en laten van de Paus, waarom ze wilde bidden, waarom ze schilderijen van de Maagd Maria aan de muur had hangen en waarom ze een crucifix boven haar bed had hangen.
Om eerlijk te zijn vond ik al dit religieuze gedoe een beetje belachelijk. Dat kon ook bijna niet anders aangezien ik alleen maar had gehoord over de slechte daden van de Kerk: de kruistochten, de inquisitie en, meer recent, de pedofiele priesters.
Oma's geloof is met de tijd niet minder geworden. Ze is nu 100 jaar oud en nog steeds gelovig. Telkens als ik terugkom van een medische controle, vertel ik haar over de positieve resultaten en dan huilt ze bijna van opluchting. Ze zegt dan met een zachte, emotionele stem: "Ik heb zo vaak voor je gebeden".
Dit verschil in geloof tussen ons greep mij wel aan. De dingen zijn zo snel veranderd. Twee generaties geleden waren de meeste mensen nog vervuld van godsdienst, terwijl mijn generatie het in het beste geval negeert en in het slechtste geval veracht.
Deze inleiding geeft u wellicht enig idee van het onderwerp van dit artikel. We zullen ons bezighouden met religies, in het bijzonder het christendom. Meer specifiek, hoe religies ons beïnvloeden en nog meer specifiek hoe iedere sociale/culturele omgeving, al dan niet van religieuze aard, ons beïnvloedt. We zullen zien dat een religieuze omgeving veel minder schadelijk is voor mens en samenleving dan de atheïstische en nihilistische levensbeschouwingen die de wereld van vandaag domineren.
Onze sociale/culturele omgeving bestaat uit een geheel van overtuigingen, regels en normen die in principe bepalen wat goed en wat kwaad is. Religies hebben lange tijd een belangrijke rol gespeeld bij de definitie van deze aspecten. We zullen allereerst een snelle blik werpen op hoe de fundamentele overtuigingen (d.w.z. de kosmogonie, de manier waarop wij de wereld beschouwen) in de loop der tijden zijn geëvolueerd.
Godsdiensten zijn oud, misschien wel zo oud als de mens. Bijna iedere beschaving die heeft bestaan had een vorm van religie. Slechts enkele groepen, zoals het Hazdavolk en sommige Pygmeeën-stammen, vertonen weinig of geen tekenen van godsdienstigheid. Reeds in het Boven-Paleolithicum schijnt godsdienst in een of andere vorm te hebben bestaan.
De godsdienst van de Moedergodin werd gedurende bijna 20.000 jaar beleden door bijna alle volkeren op deze planeet. Afbeeldingen van de Godin werden in Europa, Amerika, Afrika en Azië aangetroffen.
We kunnen niet absoluut zeker zijn van de inhoud van deze godsdienst omdat er geen directe bewijsbronnen zijn. Het enige beschikbare materiaal is gebaseerd op de interpretatie van oude mythen, vooral Griekse en Romeinse, die lijken terug te gaan tot de tijd van de godin-cultus.
Deze mythen wijzen op het geloof in een immanente Godin, waarvan elk aspect van de schepping was doordrongen: bomen, bergen, water, wolken, u en ik. Het heelal was één, alles was met elkaar verbonden (inclusief waarschijnlijk menselijk gedrag en kosmische gebeurtenissen - dat is de 'mens-kosmische verbinding', waar we later op terug zullen komen).
Vergeleken met het heden voelden mensen zich waarschijnlijk minder individueel en behandelden ze de 'buitenwereld' zeker met meer verantwoordelijkheid en respect aangezien ze zelf deel uitmaakten van diezelfde levende entiteit.
De Oudheid
Toen eenmaal het tijdperk van de Grieken en de Romeinen aanbrak was de cultus van de Godin verdwenen. Misschien weggevaagd door de cataclysmen die het einde van het Bronzen Tijdperk markeerden. Tijdens deze periode deden zich ernstige klimatologische, geologische en archeologische veranderingen voor die beschavingen in Egypte, Mesopotamië en Griekenland wegvaagden.
Het Meer van Umm Al Binni in de moerassen van Al’Amarah, Irak, is een van die asteroïde-inslagen die het einde van het Bronzen Tijdperk markeerden
( NASA)
( NASA)
De godsdienst van de Grieken en Romeinen was gebaseerd op een pantheon van mannelijke en vrouwelijke goden. Zij hadden voor vrijwel alles een god of godin; zelfs voor elke straat en elk gebouw. Interacties tussen mensen en goden waren uitsluitend gebaseerd op het respect van rituelen. Als mensen maar de juiste rituelen uitvoerden met betrekking tot het brengen van offers, het houden van ceremonies, enzovoorts, dan waren de goden tevreden en zouden zelfs profijt op kunnen leveren, zo niet, dan werden de goden boos en zouden rampen kunnen veroorzaken.
Het is opmerkelijk dat die vroege religies verstoken waren van enige morele verwijzingen. Het ging er niet om goed of slecht te zijn. Griekse en Romeinse mythen beschrijven goden die zich gedroegen als mensen: ze werden dronken, vochten, maakten ruzie, bedrogen elkaar, enz. Dus godsdienstigheid beperkte zich tot het afwenden van de toorn van de goden door middel van de juiste rituelen.
Er was echter nog steeds een gevoel van immanentie, de mens-kosmische band was nog steeds zeer aanwezig in het bewustzijn van de mensen. Kroniekschrijvers (de geschiedschrijvers van de oudheid) schreven eindeloze teksten over kosmische rampen (de toorn van de goden) die verband hielden met misbruiken en schendingen aangericht door de elites.
Kroniekschrijver Michael de Syriër bijvoorbeeld verdeelde iedere pagina van zijn kronieken in twee kolommen. In de rechterkolom vermeldde hij politieke kwesties en aangelegenheden alsmede het gedrag van de elites terwijl de linkerkolom gewijd was aan natuurrampen. Zijn doel was om hiertussen een verband te vinden.
De christelijke revolutie
In de eerste eeuw na Christus kwam het christendom op, dat het bestaan veronderstelde van één enkele, mannelijke god, die ver van de mens verwijderd stond. Dit betekende een definitieve breuk met het pantheïsme van de Grieken en Romeinen.
Het vernieuwende element dat het christendom met zich meebracht was de vorming van een reeks positieve morele waarden. Het pantheïsme was uitsluitend gebaseerd op rituelen, het jodendom toonde een God met negatieve morele waarden: jaloezie, woede, chantage, moord... Het Nieuwe Testament daarentegen brengt morele waarden over die bijna tegengesteld zijn aan die in het oude Testament (de Joodse Bijbel): verdraagzaamheid, eerlijkheid, nederigheid, geduld, mededogen, vriendelijkheid, naastenliefde en vooral liefde. Dit wordt misschien het best geïllustreerd door de prachtige en inspirerende brief over liefde van Paulus aan de Korinthiërs:
Al zou ik de talen van de mensen en van de engelen spreken, maar ik had de liefde niet, dan zou ik klinkend koper of een schallende cimbaal zijn geworden. En al zou ik de gave van de profetie hebben en alle geheimenissen weten en alle kennis bezitten en al zou ik alle geloof hebben zodat ik bergen zou verzetten, maar ik had de liefde niet, dan was ik niets. En al zou ik al mijn bezittingen uitdelen tot levensonderhoud van de armen, en al zou ik mijn lichaam overgeven om verbrand te worden, maar ik had de liefde niet, het baatte mij niets.
De liefde is geduldig, zij is vriendelijk, de liefde is niet jaloers, de liefde pronkt niet, zij doet niet gewichtig, zij handelt niet ongepast, zoekt niet haar eigen belang, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad, zij verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, maar verheugt zich over de waarheid, zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij verdraagt alle dingen.
De liefde vergaat nooit. Wat dan profetieën betreft, zij zullen teniet gedaan worden, wat talen betreft, zij zullen ophouden, wat kennis betreft, zij zal tenietgedaan worden. Want wij kennen ten dele en wij profeteren ten dele, maar wanneer het volmaakte zal gekomen zijn, zal wat ten dele is, tenietgedaan worden. Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, overlegde ik als een kind, maar nu ik een man geworden ben, heb ik het kinderlijke tenietgedaan. Nu immers kijken wij van een spiegel in een raadsel, maar dan zullen wij zien van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik ten dele, maar dan zal ik kennen, zoals ik zelf gekend ben.
En nu blijven geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde.
Paulus, 1 Korinthe 13:4-7
Leonardo Da Vinci, Het Laatste Avondmaal (1495)
Dit was een krachtige grondgedachte omdat de meeste mensen zich emotioneel aangetrokken voelen tot helden. Volgens C.G. Jung is de held een van de twaalf meest fundamentele archetypen. Mensen hebben een diepe behoefte om een dergelijk voorbeeld te evenaren, te imiteren en zich ermee te identificeren.
Geef ze een goed voorbeeld en ze zullen uiteindelijk die positieve eigenschappen evenaren. Geef ze een slecht voorbeeld en ze zullen de slechte eigenschappen evenaren.
Binnen het christendom zorgden niet alleen de angst voor Gods toorn ervoor dat mensen zich gedroegen, maar ook de wens om het positieve voorbeeld van de mythische figuur Jezus Christus na te volgen. Men was nog wel bang voor de hel en voor rampen, maar dit waren niet meer de enige drijfveren. Er was een nieuwe, versterkende inspiratiebron bijgekomen.
Het christendom inspireerde het leven van de meeste, zo niet alle, mensen van de westerse beschaving. Deze situatie duurde tot de 17e eeuw.
De nihilistische revoluties van de verlichting
In tegenstelling tot de immanente godsdiensten was in de ogen van de Katholieke Kerk de mens gescheiden van God. De mensen leefden in een materiële wereld die door natuurwetten werd beheerst, terwijl een ver verwijderde transcendente god in de materiële wereld tussenbeide kwam door wonderen en bovennatuurlijke prestaties te verrichten. Toegegeven, de christelijke kerk had enige tijd nodig om deze natuurwetten te aanvaarden, en zelfs wetenschappers als Giordano Bruno (die tevens een Dominicaanse monnik was) kwamen op de brandstapel terecht, deels omdat hij nieuwe (en nauwkeurige) wetenschappelijke theorieën had voorgesteld.
Toen de christelijke kerk uiteindelijk aanvaardde dat de menselijke wereld uitsluitend door natuurwetten werd beheerst, was de basis gelegd voor de uitgebreide wetenschappelijke vooruitgang die tijdens de Renaissance plaatsvond. Aan de wetenschap de taak om de natuurwetten te ontrafelen. Aldus brak na de 'donkere middeleeuwen' een periode van 'verlichting' aan, althans dat wilde men ons doen geloven:
Men kan met enige plausibiliteit stellen dat de renaissance een nog donkerdere periode was dan de Middeleeuwen. Mensen als Machiavelli, de Medici's, en de Borgia's werden reeds lang beschouwd als de belichaming van zonde in al haar weerzinwekkende vormen. Als we alle overdrijving en perversie van de waarheid in ogenschouw nemen, was de renaissance geen gouden tijdperk en de verschrikkingen en gruweldaden overstegen zelfs de nachtmerries van een krankzinnige.
Potter, M., 'History, III The Renaissance', Lectures on the Harvard Classics. The Harvard Classics, 1909 - 14
Viering van de godin “Rede” in de Notre Dame Kathedraal, 10 november 1793
Het gevolg van die revoluties was het uitmoorden van de aristocratie, waarbij de macht en de privileges werden overgedragen aan een nieuwe en veel verwerpelijkere elite (de bankiers en de burgerij).
Een nog fundamenteler gevolg was de vernietiging van de geestelijkheid. Zo werden tijdens de Franse revolutie priesters gedwongen tot het opgeven van hun geloof terwijl duizenden monniken werden vermoord, nonnen verkracht en kerken in brand gestoken. Dergelijke gruweldaden werden begaan onder de nobele vlag van 'vrijheid, gelijkheid en broederschap'.
Van de groepen die het doelwit vormden (aristocraten, middenklasse, arbeiders, boeren) leed de geestelijkheid verhoudingsgewijs de grootste verliezen tijdens wat bekend werd als 'de Terreur', een toepasselijke naam voor een periode in de geschiedenis waarin ongeveer 100,000 mensen werden vermoord.
Deze periode markeerde het einde van de oude wereld die doordrongen was van traditionele waarden als familie, gemeenschap, godsdienst, kunst en de geboorte van een brave new world die werd geregeerd door nihilisme, materialisme en individualisme. De rede werd beschouwd als de nieuwe religie:
Zoals de zon de aarde vervangt als het centrum van onze kosmos in het kosmologische systeem van Copernicus, zo vervangt de mensheid zelve God als het centrum van het bewustzijn van de mensheid in de Verlichting.Met de hegemonie van de rede werden de zaken nog kwalijker, omdat er niets anders overbleef dan de rede. Morele waarden (goed en kwaad, deugden en zonden) en sentimenten zoals geloof of hoop verdwenen. Transcendentie (entiteiten en principes die hoger zijn dan de mens) werd uitgewist. De mens, in zijn totaliteit, werd nu beschouwd als een geestloze, biochemische machine. Dit was het begin van het tijdperk van de veralgemeende waanzin:
'Enlightenment', Stanford Encyclopedia of Philosophy, 20 August 2010.
De krankzinnige is geen man die zijn rede heeft verloren. De krankzinnige is een man die alles heeft verloren behalve redeOm mensen over te halen zich aan te sluiten bij deze nieuwe, atheïstische, wetenschappelijke cultus, moesten de elites wel de merites ervan bewijzen, althans gedurende enige tijd. Toevallig werd de 19e eeuw gekenmerkt door talrijke technologische doorbraken, een versnelling van de materiële vooruitgang, wetenschappelijke ontdekkingen en een wijdverbreide verspreiding van kennis. Dat was voldoende om de illusie van blijvende vooruitgang in stand te houden en de laatste sceptici op te nemen in deze nieuwe materialistische cultus.
Chesterton, Orthdoxy
Hendrik van Duitsland houdt een lezing voor universiteitsstudenten in het 14e-eeuwse Bologna
In de oude wereld beheerde de geestelijkheid veel meer dan spirituele zaken alleen, zo was zij verantwoordelijk voor ziekenhuizen, weeshuizen en het uitdelen van gratis voedsel aan de armen. Zij beheerde ook de scholen in het hele land. De meeste van deze sociale verworvenheden werden vernietigd door de revoluties van de verlichting.
Maar de revolutionairen waren slim genoeg om de scholen te behouden. Nu het onderwijssysteem onder de wereldlijke macht viel, grepen de revolutionairen de mogelijkheid aan om de inhoud van het onderwijs te veranderen ter bevordering van hun atheïstische en nihilistische denkmodellen.
De officiële geschiedenis beweert dat secularisatie vrij onderwijs creëerde. Dat is niet waar. Secularisatie creëerde verplicht onderwijs, zodat de hersenen van ieder kind blootgesteld zouden worden aan dezelfde propaganda. De echte drijfveer was niet het onderwijzen van het volk, maar het uitvagen van de laatste restjes religieusheid uit de harten van de mensen.
Het nieuwe gouden kalf
In de eerste versies van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, de Bijbel van de nihilistische revolutionairen, treft men het woord 'heilig' aan, hetgeen nogal paradoxaal lijkt voor zo'n seculier document. Het staat er één keer en is verbonden met het woord 'eigendom'. Deze formulering was nog aanwezig in de officiële versie van 1848:
Eigendom is een onschendbaar en heilig rechtDit was inderdaad de aanvang van het tijdperk van kapitalisten en internationale bankiers. Het heilige eigendom markeerde ook het begin van het materialisme en consumentisme.
UDHR - artikel 17 (versie van 1848)
Terwijl religie overal uitgewist werd, kregen de mensen een nieuw geloof ingeboezemd. Het Gouden Kalf was terug in Babylon. De mensen kregen een nieuwe afgod, een immer voortdurende zoektocht naar onmiddellijke bevrediging, een illusoire zoektocht naar genot, waarbij het individu gereduceerd tot een hedonistische slaaf achter een belofte van geluk aanrent maar dat steeds door zijn vingers glipt:
Door het vragen om genot verloor hij het voornaamste genot, want het voornaamste genot is verrassing.
J.K. Chesterton, Orthodoxy
Activering van de nucleus accumbens (gebied in het midden) als reactie op een onvoorspelbare gebeurtenis.
Seks, vermaak, sport, eten en consumeren zijn verschillende vormen van dezelfde genotmiddelen. Het genotmiddel is het verwachte plezier, maar al snel wordt het vluchtig en heeft het een steeds hogere kostprijs. De doses moeten steeds omhoog om in hetzelfde effect te voorzien. Na een tijdje verschaft geen enkele dosis meer genot, maar wordt slechts de pijn, de leegte en de langzame teloorgang van de ziel voor even verborgen. Vandaar dat groeiende leger van dwangmatige overeters, seksverslaafden, drugsverslaafden, adrenaline-junkies van 'extreme sporten', hardcore gamers en TV-junkies.
De vernietiging van kennis
Tegen de jaren 60 was de missie vrijwel volbracht; het christendom was tot het uiterste verzwakt. Rond deze tijd begon toen de vernietiging van het onderwijs. Teneinde met succes de religies te verdringen werden gedurende een bepaalde periode wetenschap en technische kennis gestimuleerd. Toen de godsdiensten vrijwel alle ter ziele waren gegaan was de weg vrij om wetenschap en kennis eindelijk te vernietigen.
Opgeleide geesten, ook al zijn ze niet meer religieus, beschikken over kritisch denkvermogen, analytische vaardigheden en kennis. Zij zijn in staat om door de leugens van de psychopathische elites heen te prikken en zich ertegen te verzetten.
Het onderwijsniveau werd opzettelijk gedurende tientallen jaren steeds verder uitgehold en verlaagd, waardoor iedere nieuwe generatie iets dommer werd dan de vorige. Natuurlijk gebeurde dit niet openlijk en de maatregelen die dit alles mogelijk maakten werden ingevoerd onder het motto van 'gelijkheid'. De nieuwe onderwijsprogramma's zouden 80% van de tieners in staat stellen een middelbare schooldiploma te halen en meer dan 50% zou naar een hogeschool kunnen gaan.
Wie zou nou tegen zo'n grote 'vooruitgang' zijn? Zou het niet geweldig zijn om te leven in een wereld waarin iedereen (ongeacht vaardigheden en motivatie) in het bezit zou zijn van een doctoraat? Misschien toch niet zo fantastisch als dat doctoraat niets meer betekent?
Wist u dat volgens een rapport van het National Institute for Literacy uit 2011 maar liefst 47% van de volwassenen in Detroit, Michigan 'functioneel analfabeet' is? Helaas staat Detroit niet alleen. Over een periode van elf jaar [1992-2003] zijn de vaardigheden van alle circa 37 miljoen afgestudeerden [in de VS] sterk gedaald.
In de Middeleeuwen beschikten de onwetende christen tenminste over een moreel kompas, een gevoel voor goed en kwaad en had hij respect voor zijn wereld en zijn medemensen, beide scheppingen van God. In de 19e eeuw beschikte een goed geïnformeerde atheïst over intellectuele vaardigheden en een vermogen om de hem omringende werkelijkheid te begrijpen. Maar vandaag de dag is de mens verlaagd tot een onwetende atheïst, die kennis noch spiritualiteit bezit, de twee fundamentele pijlers waarop een gezonde identiteit gebouwd kan worden.
Uiteendrijving en demonisering van religies
"De Koran is s***, het houdt geen kogels tegen".
Omslag van Charlie Hebdo na massale schietpartij in Egypte waarbij 1150 mensen om het leven kwamen.
Omslag van Charlie Hebdo na massale schietpartij in Egypte waarbij 1150 mensen om het leven kwamen.
De elites promootten twee tegengestelde vormen van godsdienst, geen van beide gematigd of spiritueel. De ene vorm betrof geseculariseerde godsdiensten - een soort alcoholvrij bier - een soort van godsdienst zo ontdaan van fundamentele grondbeginselen dat het geen godsdienst meer is.
De andere vorm betrof extremistische godsdiensten - zoals de fundamentalistische christelijke of de radicale wahabi-bewegingen - die zo letterlijk zijn, zo fanatiek en zo intolerant dat zij verstoken zijn van alle positieve kenmerken van traditionele godsdiensten.
Ondertussen werden de traditionele vormen van de godsdiensten gedemoniseerd. De islam werd keer op keer beledigd door de reguliere media (zie bijvoorbeeld de cover hiernaast) onder het mom van 'vrijheid van meningsuiting', moslims werden afgeschilderd als terroristen (het maakt niet uit dat die vermeende moslimterroristen zo achterlijk zijn dat ze alleen maar andere moslims vermoorden).
Het traditionele christendom kreeg een soortgelijke behandeling. Zo bestormden in 2013 activisten van de radicale feministische groepering Femen een kerk in Parijs. Ze waren topless, simuleerden een abortus en urineerden voor het altaar (dat alles in naam van 'vrijheid van meningsuiting' en kennelijk het 'recht op heiligschennis').
Om u enig idee te geven van de steun die staten aan een dergelijke organisatie verlenen: Inna Shevchenko, de Oekraïense leidster van Femen in Frankrijk, ontving binnen 7 maanden een visum voor politieke vluchtelingen en 9 maanden later een Frans paspoort. Intussen wordt hun kantoor in Parijs gratis ter beschikking gesteld door de gemeente.
Een Femen activiste poseert topless in De Madeleine kerk
Nu we het er toch over hebben, weet u nog van de onvergetelijke "Piss Christ", een kruisbeeld ondergedompeld in een glas urine dat verkocht werd voor $15,000. Alsof dat nog niet genoeg was, werd dit geweldige kunstwerk uitverkozen tot winnaar van een prijs voor hedendaagse kunst en ontving het in 1986 maar liefst $5,000 van de belastingbetaler.
In dezelfde trant wordt de christelijke geestelijkheid door de media herhaaldelijk afgeschilderd als een bende pedofielen. De beschuldigingen van molest in de pers betreffen het meest de Katholieke priesters. Maar in werkelijkheid zijn pedofielen veel vaker een onderwijzer, babysitter of vriend van de familie.
Heeft u zich ooit afgevraagd waarom 90% van de pedofiliezaken die uitgebreid in het nieuws komen priesters betreffen, terwijl de overlevenden van pedofiele netwerken in hun getuigenissen meestal namen noemen van leden van de elite; overigens dezelfde personen die controle uitoefenen over de media die op hun beurt priesters gelijkstellen met pedofilie?
De macht van invloeden van buitenaf
We hebben nu een beter beeld van het ontwikkelingsproces van onze 'moderne' overtuigingen en normen in de loop der tijd. Wanneer we ze naast elkaar leggen is het contrast opvallend. We zijn verschoven van een culturele omgeving die werd bepaald door godsdienstigheid, verantwoordelijkheid en gemeenschap, naar een reeks normen die het tegenovergestelde omvatten: materialisme, nihilisme en individualisme.
Een wereld die werd gedomineerd door priesters die nederigheid, eerlijkheid en liefde predikten, is ingeruild voor een wereld waarin de media haat, angst en consumentisme aanmoedigen.
In het verleden waren het juist korte rokken die verboden werden. Maar met de 'revolutie' van de jaren '60, welke eigenlijk het begin betekende van het tijdperk van seksuele promiscuïteit en drugsmisbruik, kwamen korte rokjes in de mode.
Maar doet deze omkering van normen en waarden er echt toe? Hebben sociale normen werkelijk enige invloed op ons? We zijn toch vrij om ze al dan niet te aanvaarden?
We kennen allemaal de gevallen van eeneiige tweelingen die bij de geboorte werden gescheiden, maar opvallende overeenkomsten in gedrag vertoonden. Dus is het alleen de natuur die telt, of speelt opvoeding ook een rol?
Een van de sets kaarten gebruikt in het experiment. Op de linkerkaart staat de referentielijn en op de rechterkaart staan de drie vergelijkingslijnen.
Tijdens het experiment stelde men aan studenten zeer eenvoudige vragen. In de controlegroep was niemand blootgesteld aan groepsdruk en gaf iedereen correcte antwoorden.
De resultaten van de andere groepen waren interessant; wanneer zij werden omringd door mensen die een onjuist antwoord gaven, gaf meer dan een derde van de proefpersonen ook een onjuiste mening.
Ten minste 75% van de proefpersonen gaf op ten minste één vraag het verkeerde antwoord, hoewel experimentele fouten op dit cijfer van enige invloed kunnen zijn geweest. Er bestond dus geen twijfel over dat groepsdruk bijdraagt aan conformiteit.
Het belangrijke punt is dat mensen sociale dieren zijn. Gedurende duizenden jaren was het van levensbelang om deel uit te maken van een groep (stam/clan/dorp). Te worden afgewezen door de groep om alleen in de wildernis te leven stond gelijk aan een doodvonnis. Dit sterke verlangen om ons aan te passen en erbij te horen is niet veranderd. Om erbij te horen, moeten we ons schikken naar de regels, normen, gezagsdragers en overtuigingen die de identiteit van onze groep/samenleving bepalen.
Het Ash-experiment illustreert de invloed van leeftijdgenoten, maar wanneer autoriteitsfiguren zoals politieagenten, journalisten of politici worden geïntroduceerd, neemt de drang om zich te conformeren toe. Dit is precies wat is aangetoond door het Experiment van Milgram, dat de invloed van een autoriteitsfiguur (een wetenschapper in dit geval) op individuen demonstreerde.
In dit experiment moesten de proefpersonen op aanwijzing van een 'leraar' elektrische schokken toedienen aan een 'leerling'. De proefpersonen zaten voor een kastje met daarop elektrische schakelaars. De schakelaars gaven het voltage aan dat werd toegediend en er was een tekstbeschrijving van het pijnniveau, dat varieerde van 'licht' tot 'ernstig gevaarlijk', met als meest extreme punt 'XXX'. In het originele experiment kon de proefpersoon het 'slachtoffer' niet zien, maar wel horen.
Maar liefst 100% van de proefpersonen was bereid om tot 135 volt (het punt waarop de 'leerling' zou vragen om uit het experiment te worden gehaald) aan iemand toe te dienen die zij niet kenden. 80% was bereid om tot 285 volt te gaan (het punt waarop de 'leerling' het uitschreeuwde van de pijn). Meer dan 62% was bereid de volle 450 volt toe te dienen, ondanks het geschreeuw en de waarschuwingen op de machine met de woorden 'ernstig gevaar' en 'XXX'!
Maar als u zich nu bewust bent van de manipulatie? Wat als u weet dat er geprobeerd wordt om u te beïnvloeden? Een goed voorbeeld is reclame. Als we geen aandacht besteden aan de advertenties, of weten wat hun bedoeling is, dan zullen ze ons gedrag niet beïnvloeden, toch?
Helaas is dat niet het geval, want advertenties gaan voorbij aan ons intellectuele centrum. Ze doen een direct beroep op ons emotionele centrum. De bedoeling van een advertentie is niet om te beweren dat deze auto sneller is of dat het wasmiddel beter wast, zelfs als de boodschap dat expliciet verkondigt. Het gaat erom dat men het product associeert met positieve emoties, daarom zien we een mooie vrouw naast de auto en een schattige baby naast de doos waspoeder en dat alles met een leuk muziekje op de achtergrond.
En het werkt. Het werkt zo goed dat studies aantonen, dat advertenties met positieve associaties iemand een product laten kiezen terwijl men heel goed weet dat het product van mindere kwaliteit is dan de concurrerende producten. Onbewuste emotionele associaties zijn sterker dan degelijke intellectuele argumenten. Ik heb dit persoonlijk ondervonden toen mijn broer en ik een reclamebord voor Budweiser-bier passeerden, waarop de metalen dop van de fles omgedraaid was zodat deze op een kroon leek en de slogan eronder luidde: "Koning der bieren". Mijn broer maakte er een opmerking over toen we er langs reden en zei: "Denken ze echt dat dat iemand beïnvloedt?!". Een half uurtje later stonden we in een cafe en ik vroeg mijn broer wat hij wilde drinken, na een korte aarzeling zei hij: "Ik neem een Budweiser". Ik zei niets.
Advertentie voor een krant met een baby. Wat heeft een baby met een krant te maken? Niets, maar het wekt een positieve associatie op.
Hebben religies een soortgelijk effect? Is het voldoende om iemand te vertellen dat hij goed moet zijn zodat hij werkelijk goed wordt? Maakt bijvoorbeeld compassie, dat in preken, religieuze kunst of het Nieuwe Testament wordt uitgedragen, een christen meer geneigd om mededogen te tonen?
De invloed van religies op de gevoelens en het gedrag van mensen is in feite uitvoerig bestudeerd. Een uitstekende verhandeling met de titel 'The Religious Shaping of Feeling' geeft een samenvatting van de resultaten die op dit onderzoeksterrein zijn verkregen.
En het antwoord is ja, de waarden en de gevoelens die een religie uitdraagt hebben natuurlijk een grote invloed op hoe de gelovige zich wenst te voelen (gewenste/ideale toestand) maar ook (zij het in mindere mate) op hoe de gelovige zich werkelijk voelt (feitelijke toestand):
terwijl culturele opvattingen en gebruiken bepalen hoe mensen zich feitelijk voelen, bepalen zij nog meer hoe mensen zich willen voelen.Godsdienstigheid beïnvloedt niet alleen persoonlijke gevoelens (geluk, optimisme), maar ook de manier waarop mensen zich ten opzichte van de anderen voelen (pro-sociale emoties).
Onderzoekers gaan na of betrokkenheid bij specifieke religieuze gebruiken de beleving van pro-sociale emoties verhoogt. Hoewel er op dit gebied nog veel meer onderzoek nodig is, hebben verschillende studies de beoefening van meditatie in verband gebracht met een verhoogde mate van empathie (Lutz, Brefczynski-Lewis, Johnstone, & Davidson, 2008; Shapiro, Schwartz, & Bonner, 1998), sociale verbondenheid (Hutcherson, Seppala, & Gross, 2008) en hoop en optimisme voor een ander.Het probleem met de meeste van deze studies is dat ze gebaseerd zijn op zelf- of intercollegiale rapportage. Is er dan alleen een verandering in de waargenomen gevoelens of is er ook een verandering in de werkelijke gevoelens? Volgens studies die gebaseerd zijn op onbevooroordeelde fysiologische metingen, lijkt dit laatste het geval te zijn:
Hoewel in de meeste studies over godsdienst en welzijn gebruik wordt gemaakt van zelfrapportage, welke onderhevig is aan verscheidene vooroordelen (b.v. sociale wenselijkheid), hebben verschillende studies gebruik gemaakt van fysiologische metingen om deze beperking te ondervangen. In een recent gepubliceerde studie (Inzlicht & Tullett, 2010) onderzochten de auteurs bijvoorbeeld de mate van defensieve opwinding als reactie op het maken van een fout door gebruik te maken van zgn. event-related potentials ERP's (dit zijn elektrofysiologische reacties van de hersenen op gebeurtenissen in de omgeving). Zij constateerden dat wanneer christelijke gelovigen werden blootgesteld aan religieuze iconen die ze eerder hadden waargenomen, zij minder defensieve gejaagdheid vertoonden wanneer zij fouten maakten dan niet-gelovigen. Deze bevindingen suggereren dat wanneer gelovigen aan hun religie denken, zij minder angstig zijn tijdens een bedreiging dan ongelovigen. Andere studies die gebruik maken van fysiologische metingen suggereren dat mensen die meditatie beoefend hebben neurale veranderingen vertonen die gerelateerd zijn aan de verhoogde ervaring van positieve, benaderingsgerelateerde emoties in vergelijking met wachtlijst-controles (Davidson et al., 2003). Deze studies suggereren dat religieuze beoefening, zelfs wanneer deze wordt beoordeeld aan de hand van fysiologische maatstaven, het welzijn kan bevorderen.Eén studie, uitgevoerd in 2008 door de Universiteit van Oxford, was gebaseerd op fysiologische metingen van pijn. Beelden van de hersenen van de vrijwilligers toonden aan, dat bij gelovigen een deel van de hersenen dat reacties op bedreigende situaties onderdrukt, oplichtte wanneer hen een afbeelding van een schilderij van de Maagd Maria werd getoond. Dezelfde afbeelding had geen effect bij niet-gelovigen. In het algemeen werd 12% minder pijn ervaren bij gelovigen.
De psychopathisering van mens en maatschappij
Op dit punt kunnen we ons afvragen waarom religies zo grondig ondermijnd zijn? Waarom zulke meedogenloze aanvallen (corruptie van binnenuit, vernietiging van buitenaf) uitgevoerd zijn tegen echte religies? Hier bereiken we de kern van ponerisatie: de besmetting van mens en maatschappij met psychopathische eigenschappen.
Echte religies respecteren het leven, terwijl psychopaten erop uit zijn het leven te vernietigen. Religies leren dat anderen onze 'broeders en zusters' zijn, terwijl psychopaten anderen als objecten beschouwen. Religies verheerlijken liefde, terwijl psychopaten haat omarmen. Godsdiensten pleiten voor het huwelijk en trouw, terwijl psychopaten willen domineren en uit zijn op misbruik van seks en overheersing. Religies hechten waarde aan eerlijkheid, terwijl psychopaten in de regel liegen en bedriegen. Religies brengen de concepten van universeel goed en slecht over, terwijl voor psychopaten datgene dat hun egoïstische belangen dient "goed" is en al datgene dat zich daartegen verzet 'slecht' is.
Zoals u ziet, staan de waarden die de meeste traditionele religies uitdragen vrijwel haaks op de psychopathische 'waarden'. Psychopaten willen ons aan hen onderwerpen en hun afwijkende visie op de wereld aan ons opdringen (het kernkenmerk van ponerisatie), en vandaar dat religieuze grondbeginselen belangrijke obstakels vormen voor dat proces van ontwrichting. Religies bieden ons immers morele referentiekaders, die ons helpen weerstand te bieden aan de ponerisatie van onze geesten en samenlevingen.
Dat is de reden waarom psychopaten ons willen 'bevrijden' van religieuze gevoelens.
Paus Franciscus geeft Poetin een medaillon met daarop een vredesengel afgebeeld.
Mensen die de traditionele waarden - familie, gemeenschap, religie, ware heldhaftige leiders, koningschap - nog steeds hoog in het vaandel dragen of deze vertegenwoordigen zien dat hun wereld vandaag de dag op de rand van de ondergang staat.
Ondanks hun talrijke onderlinge verschillen, verenigen deze mensen zich steeds meer onder dezelfde vlag ter verdediging van het weinige dat nog over is van wat ons menselijk maakt.
Vergist u niet; dit is een strijd om onze eigen ziel en dat is wat de psychopaten uiteindelijk willen. De wolven dragen echter schaapskleren. Hun weerzinwekkende doelstellingen gaan schuil achter een politiek-correct vernisje, de Orwelliaanse novlang ('newspeak' in het Engels) die van zwart wit probeert te maken, en omgekeerd:
"Het gaat niet om het uitbannen van godsdiensten, het is gewoon verwereldlijking. Het gaat niet om de afbraak van het gezin, het gaat om huwelijk voor allen. Het gaat niet over pro-zionisme, het is anti-racisme. Het gaat niet over de verloedering van schoonheid, het is moderne kunst. Het gaat niet over het beledigen van godsdiensten, het is vrijheid van meningsuiting. Het gaat niet over het vernietigen van identiteiten, het is gendertheorie."
Het pad naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen. Men dient achter de leugens, de propaganda en de misleidende woorden te kijken om het juiste pad te kiezen.
Onze regerende instanties gebieden ons niet rechtstreeks om hebzuchtig, bang, individualistisch of materialistisch te zijn. Zij gebruiken de hierboven genoemde novlang of zij brengen die emoties indirect bij.
De valse vlag-terreuracties bieden hiervan een goed voorbeeld, vooral in de VS, waar massaschietpartijen praktisch schering en inslag zijn. De impliciete boodschap is vrij duidelijk: "wees bang, je hebt ons nodig, want je kunt op elk moment vermoord worden." Nu vinden er zelfs schietpartijen plaats op ultrabeveiligde militaire bases, zoals op Fort Hood in 2009 (je kunt overal gedood worden, zelfs op de veiligste plekken). En schietpartijen vinden ook vaak plaats op scholen zoals Sandy Hook (als de doodsangst om zomaar vermoord te kunnen worden nog niet genoeg is, dreigen we nu om je kinderen dood te schieten).
Knuffelberen bij de gedenkplaats voor de slachtoffertjes van de moordpartij op Sandy Hook
Een van de meest uitgebreide en wetenschappelijk verantwoorde psychokinese-experimenten werd uitgevoerd door Dr. Robert Jahn, decaan van de School of Engineering and Applied Science aan Princeton en Brenda Dunne, ontwikkelingspsychologe verbonden aan de Universiteit van Chicago.
Dit onderzoek is een van de zeer weinige "parapsychologische" studies die erkend zijn door een vooraanstaande wetenschappelijke organisatie, de Amerikaanse Nationale Onderzoeksraad. Deze Onderzoeksraad concludeerde dat het experiment grondig en zorgvuldig was uitgevoerd en dat de resultaten niet door toeval konden worden verklaard.
Gedurende een periode van 12 jaar voerden Jahn en Dunne bijna 2,5 miljoen proeven uit, waarbij deelnemers voor een zorgvuldig geconfigureerde Random Event Generator (REG) werden gezet en allereerst moesten proberen om hun 'wil' aan de machine op te leggen door deze meer eentjes dan nulletjes te laten produceren en vervolgens het omgekeerde. Tenslotte moesten ze proberen om de machine op geen enkele manier te beïnvloeden.
Jahn and Dunne vonden een samengevoegde afwijking die statistisch zeer significant was omdat de resultaten werden verkregen uit miljoenen proeven, met tientallen correlerende experimenten. De kans dat deze resultaten door toeval zouden worden verkregen werden zou één op een biljoen zijn.
De afbeelding van de Indiase godin Indra die getoond werd aan de proefpersonen van ArtReg
ArtReg leverde geen significante algemene resultaten op, maar bij nadere inspectie ontdekten ze dat 7 van de 24 afbeeldingen positieve REG-uitkomsten hadden opgeleverd. Die afbeeldingen waren van archetypische, rituele of religieuze aard.
In plaats van individuele personen, onderzocht Robert D. Nelson het effect van hele menigten en plaatsen op 'toevallige' gebeurtenissen. Daartoe bracht hij een draagbare REG (Random Event Generator) naar allerlei gelegenheden (stand-up comedy uitvoeringen, concerten, theaterevenementen).
Tijdens gezangen, gebeden en meditaties die werden uitgevoerd op heilige plaatsen, nam hij afwijkingen waar die veel groter waren dan bij elke andere gewone PEAR-studie.
Bij nadere bestudering van dit verschijnsel ontdekte hij dat zowel de heilige plaatsen (zelfs als daar verder niets bijzonders gebeurde) als de gezangen (zelfs als men op alledaagse plekken zong) invloed uitoefenden. En, interessant genoeg, was de invloed maximaal wanneer de activiteit (zangceremonie) en de plaats (heilige plaats) samenvielen, alsof er een synergetische werking optrad.
In mijn artikel over gendertheorie vermeldde ik een interessante toevalligheid: terwijl paren van hetzelfde geslacht de meest belemmerende invloed hadden op Random Events Generators, werd homoseksualiteit in toenemende mate gepromoot in westerse samenlevingen. Ondertussen ondermijnt men de godsdiensten, waarvan aspecten als symbolen, heilige plaatsen, gezangen en bijeenkomsten de invloed van mensen op toevallige gebeurtenissen lijken te vergroten.
Negatief vooroordeel tegen het christendom?
Ik heb dit onderwerp met enkele vrienden besproken. En ik ben meerdere malen verrast door een bijna automatisch negatieve reactie op religies. Wordt ons niet verteld dat de joods-christelijke cultuur van de laatste 2000 jaar onze geest heeft gevormd? Moeten we daarom geen positieve vooringenomenheid ten opzichte van religies verwachten?
Jezus houdt een jonge dinosaurus vast.
Laten we eens kijken naar het beeld van het christendom dat de media ons voorspiegelt: christenen in soapseries worden meestal afgeschilderd als zwak, dom of onverdraagzaam. Mensen die tegen abortus zijn worden neergezet als terroristen. Het Vaticaan wordt voorgesteld als het middelpunt van een wereldcomplot. Als priesters worden genoemd dan is dat meestal in de context van pedofiliezaken en pausen worden afgeschilderd als krankzinnigen. De enige historische kenmerken van het christendom zijn de Kruistochten en de Inquisitie terwijl de christelijke visie op de prehistorie wordt samengevat door Adam en Eva, of zelfs Jezus Christus die samenleeft met dinosaurussen.
De moderne media tonen derhalve een negatief vooroordeel tegen godsdiensten, waaronder het christendom. Maar beïnvloedt deze negatieve vooringenomenheid onze belevingen ook?
Terwijl studies over negatieve vooroordelen tegen minderheden zoals homoseksuelen of zwarten veel publiciteit krijgen, hoort men niet veel over vooroordelen tegen het christendom.
Maar zulke studies bestaan wel en de uitkomsten ervan zijn vrij duidelijk. Sommige studies (Gartner, 1986; Lewis en Lewis, 1985; O'Connor & Vandenberg, 2005), gebaseerd op zelfrapportage, toonden een negatieve vooringenomenheid tegenover christenen aan, ondanks de sociale wenselijkheid (sociale normen ontmoedigen vooroordelen tegen culturele groepen, zodat de proefpersonen geneigd zijn hun negatieve vooroordelen in zelfrapportages te verbergen).
Nog interessanter is deze studie: 'Psychologische Vooroordelen bij Impliciete Reacties op Uiteenlopende Godsdienstige Non-Patiënt Deelnemers en Explicite Reacties op Uiteenlopende Godsdienstige Patiënten. In tegenstelling tot de meeste andere studies was deze studie gebaseerd op automatische houdingen die spontaan werden geactiveerd - dat wil zeggen, zonder dat de deelnemer reactieve en censurerende processen kon gebruiken om ze te verminderen.
Men verzocht ongeveer 400 psychologen de mentale toestand van verschillende patiënten te evalueren. Het onderzoek leidde tot de diagnose dat religieuze patiënten meer geestesziek waren dan de niet-religieuze deelnemers.
Deze negatieve vooringenomenheid is des te opvallender als we in beschouwing nemen dat de literatuur geen correlatie tussen godsdienstigheid en slechte geestelijke gezondheid ondersteunt. Integendeel, godsdienstigheid wordt geassocieerd met lagere niveaus van depressie (Smith, McCullough, & Poll, 2003) en angst (Bergin, Masters, & Richards, 1987), het omgaan met chronische pijn (zie Rippentrop, 2005 voor een overzicht), en rehabilitatie-inspanningen (Kilpatrick & McCullough, 1999).
Conclusie
Net als bij alle andere organisaties is uit naam van godsdiensten gemoord en gemarteld. De kopstukken van elke machtige organisatie zijn onvermijdelijk geponeriseerd.
De Inquisitie bewijst de wreedheid van de Kerk. Maar dit moet wel in perspectief worden geplaatst. Volgens recent onderzoek werd slechts 1% van de 125.000 mensen die in Spanje door de kerkelijke tribunalen als verdachte ketters werden berecht, terechtgesteld; dat zijn 1.250 mensen. En laten we niet vergeten dat de Inquisitie zich over een periode van vijf eeuwen uitstrekte.
Hoe verhouden deze cijfers zich tot de miljoenen levens die zijn opgeofferd op het altaar van het communisme, kapitalisme en imperialisme? Moeten we het kind met het wijwater weggooien? Moeten we, nu blijkt dat ook de Kerk, net als elke andere organisatie, geponeriseerd is, dan alle christelijke waarden verwerpen of vervangen door slechtere waarden?
Deze verschrikkingen werden begaan in naam van het christendom, maar hadden niets te maken met traditionele christelijke waarden, zoals vandaag hele landen worden verwoest in naam van vrijheid en democratie, terwijl die twee concepten niets te maken hebben met imperialistische plunderingen.
De "traditionele christelijke waarden" zijn ook niet volmaakt. Commentatoren noemden de overdreven onderdanigheid ('heb uw vijand lief', 'keer de andere wang toe') en de schuld ('erfzonde'). Maar ondanks alle onvolkomenheden alsmede de corruptie waaraan zij zijn blootgesteld, dragen de traditionele godsdiensten nog steeds enkele belangrijke waarden uit: solidariteit, naastenliefde, gemeenschap, liefde. In die zin zijn de materialistische, individualistische waarden die ons zijn ingeprent veel slechter dan de religieuze waarden die eraan voorafgingen.
In een perfecte wereld zouden we objectieve wetenschap en ware spiritualiteit omarmen. Maar we zijn niet meer in Kansas; in de wereld van vandaag hebben we geen van beide.
Het christendom, hoewel zeer onvolmaakt, bracht een reeks positieve morele waarden die mensen stimuleerden om betere mensen te worden. Het materialisme dat de wereld van vandaag domineert, stelt een reeks negatieve waarden voor die het slechtste in mensen naar boven halen. Zo simpel ligt het.
Maar wat is er nou eigenlijk verkeerd aan een individualistisch leven? Niets, als de individuen echt gelukkig zijn met hun levensstijl, want geluk is het belangrijkste uitgangspunt van dit credo. Maar zijn ze echt gelukkig? Het aantal zelfmoorden, depressies en drugsgebruik ter verlichting van angsten is nog nooit zo hoog geweest.
Betekenis
Belangrijker is dat het grote verschil tussen deze twee culturele milieus lijkt te draaien om de notie van zingeving. Door het oogpunt van de hel en het paradijs en een mythisch rolmodel als Jezus Christus dat voorbeeldig gedrag vertoonde, vormden de christelijke principes een stimulans om een beter mens te zijn, om waarden als vriendelijkheid of mededogen te omarmen. Het geloof in God zelf diende als een stimulans om grotere dingen te bereiken, om te scheppen, om schoonheid te creëren.
Verscheidene studies toonden aan dat mensen een hogere prioriteit geven aan doelen die als "heilig" worden beschouwd (Emmons, 2005b) en dat heilige doelen meer inzet, vertrouwen en investering van tijd en energie teweegbrengen dan niet-heilige doelen.Het hedendaagse nihilistische credo geeft geen dergelijke betekenis aan het leven, waar bevrediging van behoefte de enige 'waarde' is, het enige doel dat we geacht worden te bereiken, net als hamsters op een reuzenrad.
Mahoney et al., Implications of Affect Valuation Theory 279, 2005
Als er geen goed en geen kwaad is, heeft het dan wel zin om na te denken, keuzes te maken of inspanningen te leveren, 'nee' te zeggen? Wat is de zin van het leven in een wereld zonder hoop? In een nihilistische wereld zonder schoonheid en transcendentie, waar kan een mens de motivatie vinden om te creëren, om vooruit te gaan, om te leren en om te verbeteren?
Sociaal leven
Sociale contacten opdoen is veel meer een sleutel tot geluk dan het verdienen van geld.
Het materialistische model vernietigde de sociale banden. Door uitbuiting van arbeiders en de grote nadruk op consumptie, werden mensen gedwongen hun dorpen te verlaten, weg van hun gemeenschap, familie en vrienden. De meesten van hen kwamen terecht in sombere geïsoleerde appartementen in betonnen grijze steden waar ze niet eens hun buren kenden.
Hoe kunnen we ook onze buren kennen als we het grootste deel van onze tijd bloed, zweet en tranen vergieten voor een miserabel salaris en vervolgens in onze 'vrije tijd' als we naar het nieuws kijken van de media te horen krijgen dat we bang moeten zijn voor anderen. En zelfs als we ontsnappen aan de invloed van die angstzaaierij, wat hebben mensen van vandaag dan met elkaar te delen?
Door dit individualisme bevindt iedereen zich in zijn eigen luchtbel, totaal geen oog voor een ander, alleen maar gericht op persoonlijk gewin op korte termijn, bevrediging en plezier, waarbij de ander in het beste geval als een vreemdeling wordt beschouwd en in het slechtste geval als vijand.
Maar de prijs van deze isolatie is hoog. Zoals blijkt uit een recente studie die werd uitgevoerd onder 1.000 ouderen zijn liefdevolle relaties en niet materiële verdiensten de sleutels tot tevredenheid. Bovendien bleek dat van de 176 ouderen bij wie dementie werd vastgesteld, degenen met minder sociale banden een hoger risico liepen.
Erfgoed van de beschaving
Wat vormt het erfgoed van de nihilistische materialistische beschaving? Waarom laat onze grote moderne beschaving - toonbeeld van vrijheid, vooruitgang en intelligentie - slechts lelijke gebouwen, brokken plastic, moderne kunst en oppervlakkige "bling" extravaganza's na?
Een andere belangrijke verandering die de nihilistische revoluties met zich meebrachten heeft rechtstreeks betrekking op de manier waarop wij met de wereld omgaan. Het christendom creëerde een gevoel van verwondering en dankbaarheid. De wereld en het leven waren wonderlijk, een geschenk van God. Respect en ontzag voor de schepping inspireerden de mensen en leidden ertoe dat zij hier respectvol en in navolging mee om gingen.
Voor de materialist is de wereld maar saai. De kosmos is een reusachtig uurwerk, het leven een aaneenschakeling van biochemische reacties. Een boom is niets anders dan een stel chlorofyl-producerende cellen. De wereld verveelt materialisten omdat zij zich onbewust zijn van de wereld en haar ware aard. Zij zien de magie en de harmonie niet. Zij hebben elk gevoel van verwondering, nieuwsgierigheid of dankbaarheid verloren. Voor hen is de wereld een gigantische supermarkt die slechts bestaat om hun drang naar persoonlijke en onmiddellijke gratificatie te dienen.
Het leven is religie. Levenservaringen weerspiegelen hoe we omgaan met God. Degenen die slapen zijn zij die weinig geloof hechten aan hun interactie met de schepping. Sommige mensen denken dat de wereld bestaat zodat zij haar kunnen overwinnen, negeren of buitensluiten. Voor deze mensen zal de wereld ophouden te bestaan. Zij zullen precies worden wat zij aan het leven geven. Zij zullen slechts verworden tot een droom in het 'verleden'. Mensen die strikt rechtsom en linksom acht slaan op de objectieve werkelijkheid, worden de werkelijkheid van de 'Toekomst'.
Cassiopaeans, 09-28-02
Commentaar: Indien u geïnteresseerd bent in de oorsprong van het christendom en het waardesysteem dat het behoudt nadat het ontdaan is van zijn mythologische eigenschappen, kunnen wij u aanraden te luisteren naar onze radioshow met auteur en bijbelgeleerde Dr. Robert Price:
Behind the Headlines: The Myth of Jesus Christ - Interview with Robert M. Price