vrouw tandwielen
© Natural Therapy PagesFuncties Linker Hersenhelft
In de conclusie van Iain McGilchrist's boek The Master and His Emissary, wordt de vraag gesteld:
"Hoe zou de wereld van de linker hersenhelft eruit zien als de linker hersenhelft dusdanig dominant werd, dat het er op fenomenologisch niveau in slaagde de wereld van de rechter hersenhelft min of meer volledig te onderdrukken?"
In deze serie artikelen wil ik zijn conclusie onder de loep nemen en bespreken hoezeer onze wereld zich voegt naar het perspectief van de linker hersenhelft.
Om te beginnen zouden we kunnen verwachten dat het bredere perspectief verdwijnt en dat er een beperktere, maar meer gedetailleerde kijk op de wereld voor in de plaats komt, waardoor het misschien moeilijk wordt om een samenhangend overzicht te behouden. Het ruimere perspectief zou in elk geval worden veronachtzaamd, omdat het de schijn van duidelijkheid en zekerheid zou missen waarnaar de linker hersenhelft hunkert. In het algemeen zouden de "kleine stukjes" van iets, de delen waarin het kan worden ontleed, belangrijker gaan lijken en eerder tot kennis en begrip leiden dan het geheel, dat slechts als de som der delen zou worden beschouwd.

Een steeds meer beperkte gerichte aandacht zou leiden tot een toenemende specialisatie en technisering van kennis. Dit zou er vervolgens toe leiden, dat informatie en het verzamelen van informatie in de plaats komen van kennis die door ervaring wordt verkregen. Kennis zou op haar beurt meer "echt" lijken dan wat men wijsheid zou kunnen noemen, dat te vaag zou lijken, iets dat nooit begrepen kan worden.

Men zou verwachten dat de linker hersenhelft steeds experimenten zou uitvoeren ter verfijning van details, waarin het buitengewoon bedreven is, maar dat het dienovereenkomstig blind zou zijn voor wat niet duidelijk of zeker is, of niet in het midden van het gezichtsveld in beeld kan worden gebracht. In feite zou men een enigszins afwijzende houding verwachten ten opzichte van alles wat buiten deze beperkte focus valt, omdat het simpelweg niet zou bechikken over het perspectief van de rechter hersenhelft ten opzichte van het hele plaatje.
- Iain McGilchrist, The Master and His Emissary
Op MD.com staat een lijst met bijna 100 verschillende medische specialismen, waartoe vele subspecialismen kunnen behoren. Een neuroloog is niet zomaar een neuroloog, maar een specialist in categorieën als Hersenletsel, Kinderneurologie, Klinische neurofysiologie, Endovasculaire chirurgische neuroradiologie, Hospice en palliatieve geneeskunde, Neurologische ontwikkelingsstoornissen, Neuromusculaire geneeskunde, Pijngeneeskunde, Slaapgeneeskunde, of Vasculaire neurologie.

Ook de natuurkunde kent een duizelingwekkend aantal subdisciplines die het brede scala van kennisgebieden bestrijken. Natuurkundige Dominic Walliman licht dit nader toe:


Op elk vakgebied is veel kennis voorhanden en de enige manier waarop we in deze disciplines (of sub-subdisciplines) tot de fijne details van die kennis kunnen komen, is als mensen zich heel grondig op één bepaald gebied concentreren, met een goede beheersing van de rest van het vakgebied. En dit is wat er is gebeurd - we hebben een heleboel specialisten die zeer veel van een beperkt gebied afweten. Dit is op zich geen slechte zaak. Wat niet goed is, is wanneer de beperkte en kortzichtige blik op de kleine stukjes
"belangrijk lijken, eerder zullen leiden tot kennis en begrip dan het geheel, dat zou worden gezien als niet meer dan de som der delen."
En dit is wat er kan gebeuren in een wereld die gedomineerd wordt door de linker hersenhelft. Het grote plaatje, dat onzeker en vaag is (veelal het domein van religie en filosofie, die zich bezighouden met de 'grote vragen' van het leven en zingeving), wordt veronachtzaamd ten gunste van de scherp toegespitste, technische, meetbare en schijnbaar meer reële gegevens - die, naar men aanneemt, allemaal in elkaar kunnen worden geschoven, als een gigantische legpuzzel, om de wereld te verklaren.

Het echte gevaar ontstaat, wanneer de meeste wetenschappers die gespecialiseerd zijn in hun subdisciplines een "afwijzende houding aannemen ten aanzien van alles wat buiten hun beperkte aandachtsveld valt," omdat de bredere samenhang hen niet ter beschikking staat (hun rechterhersenhelft werd immers onderdrukt). Wanneer hen gevraagd wordt te oordelen over bredere kwesties, waar vertrouwen zij dan op? Noodzakelijkerwijs op de eenzijdige deeltjes van de gegevens afkomstig van hun subdiscipline - waarvan de kennis zou worden vertrouwd boven het vagere concept van wijsheid, dat een vanuit de rechter hersenhelft ingegeven globale, contextuele, ervaringsgerichte waardering van vele elementen vereist, sommige scherp, sommige dubbelzinnig.

Voor het grootste deel ontkent de linker hersenhelft (als het zelfstandig functioneert, wat de focus is van dit gedachte-experiment) wat het niet kan zien - of het zal eenvoudigweg een of ander belachelijk idee verzinnen om datgene te verklaren wat het niet kan zien of begrijpen. Zien we dit bij vaccinatieschade? Artsen die ontkennen of een of ander belachelijk idee verzinnen om te verklaren wat zij niet kunnen bevatten (dat zij vrijwillig hun patiënten hebben geïnjecteerd met een potentieel dodelijk brouwsel dat "veilig en effectief" is?)

Onlangs ondertekende ik een petitie om een halt toe te roepen aan het voornemen van de regering om kinderen te injecteren met de experimentele mRNA-"vaccins". Het officiële antwoord (1) begon met: "Dr. Robert Malone's opvattingen over coronavaccinaties zijn door de wetenschappelijke gemeenschap in brede kring in diskrediet gebracht." En ging verder met een typisch bureaucratisch 'bla, bla' over hoe veilig en effectief de vaccins zijn en hoe belangrijk het is voor kinderen als "het meest effectieve middel dat beschikbaar is om infectie en ernstige ziekte bij kinderen en volwassenen te voorkomen." Geen enkele opmerking over al het begeleidende bewijs van tegengestelde bevindingen. (Het bredere plaatje zou in ieder geval buiten beschouwing worden gelaten, omdat het de schijn van duidelijkheid en zekerheid zou missen waar de linker hersenhelft naar hunkert.)

Als we de houding van veel medische zorgverleners en ministers van Volksgezondheid ten opzichte van vaccinatie zouden interpreteren vanuit het perspectief van de linker hersenhelft, dan zouden we kunnen stellen dat zij het ervaringsgerichte (kinderen worden ziek en sterven door de mRNA-technologie) hebben losgelaten en ingeruild voor de eenvoudige, abstracte "wetenschappelijke" opvatting (2) van "veilig en effectief." "Veilig en effectief" heeft een helderheid en finaliteit dat aantrekkelijk is voor de linker hersenhelft - bovendien kan zoiets duidelijks bij wet worden geregeld, tot overheidsbeleid worden gemaakt en met beperkte denkkracht worden nagekakeld. De ervaring van anderen is rommelig, niet duidelijk of definitief, en als het om de dood gaat (de ultieme onbegrijpelijkheid voor de linker hersenhelft die hunkert naar volledige controle - meer hierover in een volgend artikel) is het iets om af te wijzen.

Nogmaals, ik heb niets tegen specialisatie, het is noodzakelijk voor wetenschappelijk onderzoek, maar wanneer de meerderheid in hun ivoren torentje zit opgesloten, leidt dat tot
"een verlies van het grotere plaatje, en een vervanging van een meer beperkt gerichte, beknotte, maar gedetailleerde kijk op de wereld, waardoor het misschien moeilijk wordt om een samenhangend overzicht te behouden."
We hebben tegelijkertijd zowel de beperkte, precieze, duidelijk gedefinieerde kijk op de "kleine stukjes" nodig, als zicht op het ervaringsgerichte, rommelige, vage geheel.(3) Wanneer bureaucraten een specifiek gerichte en beperkte kijk hanteren, daartoe aangezet door gespecialiseerde wetenschappers met een nog beperktere blik, en betaald door Big Pharma met de ultieme kortzichtige blik van winstgevendheid, dan worden we om de tuin geleid.

En dat worden we.
En het is helemaal geen mooi pad.

Referenties:

(1). Van een zekere Yvette D'Arh (minister van Volksgezondheid en Ambulancediensten), die onlangs enkele ambulanceposten bezocht die onder haar bevoegdheid vallen en te horen kreeg dat het aantal hartaanvallen en pijn op de borst de laatste tijd (met het opdringen van de vaccins) met 40% is toegenomen. Tijdens een persconferentie zei zij: "Ik denk niet dat iemand kan verklaren waarom er een toename is van 40% in code één... Ik hoor wat opmerkingen in de marge - vaccins helpen mensen uit het ziekenhuis te blijven, niet om ze in het ziekenhuis te krijgen". Vasthouden aan de beperkte, heldere, ondubbelzinnige "realiteit" dat vaccins "veilig en effectief" zijn.

(2). Ik zeg "opvatting" omdat zij moeilijk aanspraak kunnen maken op "feiten" en "gegevens" die "veilig en effectief" bewijzen, ondanks de retoriek dat "coronavaccinaties een bewezen, veilig en effectief middel zijn om zowel het risico van ernstige ziekte als overdracht te verminderen." (uit dezelfde reactie op de hierboven genoemde petitie).

(3). En dit betekent niet dat we veelzijdige geleerden moeten worden (als dat al iets is wat we zouden kunnen kiezen), want een veelzijdig geleerde is iemand die kan uitblinken in 2 of 3 specialisaties op uiteenlopende gebieden - weer anders dan iemand die zich van het geheel (fysiek, metafysisch, sociaal, technisch, sacraal en wereldlijk) bewust kan zijn met zijn rechterhersenhelft, terwijl hij toegang heeft tot de technische gegevens die door de linker worden aangereikt als leidraad, maar niet als leider.

Zie: https://escapingmasspsychosis.substack.com/p/the-master-betrayed-1?s=r