© Corbett Report/Substack
U hoort het goed. Het zal ons geen biljoenen dollars kosten om een compleet nieuw wereldwijd energienetwerk uit te bouwen op basis van nog in ontwikkeling zijnde technologie, om vervolgens de hele wereldeconomie daarop te laten overschakelen. Nee joh, doe niet zo gek! Het gaat ons biljoenen dollars besparen. BILJOENEN, zeg ik u!
Nou weet ik dat sommige van de meer sceptisch ingestelde Corbett Report-lezers zullen denken: hoe kan dat nou? Immers, zoals op het blog van The Manhattan Contrarian wordt opmerkt in een recent artikel over de "Cost of the Green Energy Transition", levert de verstoring van de Europese gasvoorziening door het Oekraïne-gedoe al een ravage op voor de Europese economie, met Duitse consumenten die zich schrap zetten voor een stijging van 13% van hun gereguleerde gasrekeningen dit jaar, terwijl de Britten zich geconfronteerd zullen zien met een bijna verdriedubbeling van hun energierekeningen. En dat is nog voordat de Grote Resetters de leidingen echt gaan afsluiten en het gepeupel zullen dwingen over te stappen op "groene" stroom, opgewekt uit wind, zon en eenhoornscheten.
Maar waarom geloven in de werkelijke economische pijn die wordt ondervonden (het verwarmen van het eigen huis deze winter) als de Oxfordiaanse opperheren met grote, vette rapporten zwaaien (die niemand zal lezen), die ons vertellen hoeveel geld zal worden bespaard door over te schakelen op groene stroom? Immers, de BBC en MSN en Nature World News verspillen geen tijd om deze bevindingen klakkeloos te herhalen, dus wie bent u om de vervelende "feiten" ter sprake te brengen die dit geruststellende sprookje tegenspreken?
Oh, oké, genoeg daarvan. De jongste Oxford-studie - tezamen met de vele soortgelijke uitspraken uit de afgelopen jaren dat de overgang naar het groene stroomnet pijnloos (of zelfs winstgevend) zal zijn - valt gemakkelijk te ontkrachten. Maar het is kwaadaardige propaganda, ontworpen om het plebs zover te krijgen dat ze actief hun eigen slavernij omarmen in naam van het redden van Moeder Aarde en - tot nu toe - bleek het voor wat betreft dat doel opvallend effectief.
In werkelijkheid is het duurzame slavernijnetwerk van groene energie complete oplichterij. Maar het is niet zomaar een luchtkasteel dat wordt verkocht aan een goedgelovig en onwetend publiek. Het is erger dan dat. Het is een zorgvuldig vervaardigde leugen, die ontworpen is om ons te dirigeren naar onze nieuwe rol als lijfeigenen op de neofeodale plantage in de komende groene dystopie.
Wilt u de details weten? We gaan het eens diepgaand onderzoeken.
De Mythe van Groene Energie
© Corbett Report/Substack
Geloof het of niet, ze liegen!
Neem bijvoorbeeld de Oxford-studie waarnaar ik hierboven verwees. De studie draagt de titel "Empirically grounded technology forecasts and the energy transition" en begint al met het simpelweg voor waar aannemen van de fundamentele leugen waarop de hele groene mythe is gebouwd: "Het snel koolstofvrij maken van het wereldwijde energiesysteem is essentieel voor het aanpakken van de klimaatverandering."
Uiteraard is dat niet waar, zoals ik keer op keer op keer op keer op keer op keer op keer heb aangetoond. (En opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw.)
Maar nadat ze deze klinkklare leugen gewoon als feit verkondigen, hebben de Oxfordiaanse bollebozen vervolgens het lef om in ons gezicht te plassen en te zeggen dat het regent: "Vergeleken met doorgaan met een op fossiele brandstoffen gebaseerd systeem, zal een snelle overgang naar groene energie waarschijnlijk resulteren in een totale nettobesparing van vele biljoenen dollars - zelfs zonder rekening te houden met klimaatschade of bijkomende voordelen van het klimaatbeleid."
Zoals altijd adviseer ik u het rapport zelf te lezen, zodat u kunt zien hoe zij het zogenaamde "bewijs" voor deze verrassende "conclusie" fabriceren - hoewel ik er zeker van ben dat u zich al wel een voorstelling kunt maken van het merendeel van hun trucjes voordat u de link opent. Eerst misbruiken ze schaamteloos voor vooringenomenheid vatbare modellen om de toekomstige kosten van energiesystemen te "schatten" (lees: verzinnen), die, zo geven ze grif toe, "mettertijd zullen veranderen door innovatie, concurrentie, overheidsbeleid, bezorgdheid over klimaatverandering en andere factoren."
Vervolgens turen ze in hun kristallen bol en zien alles wat ze maar willen zien met betrekking tot toekomstige kosten, om daarna over te gaan tot het gebruik van "probabilistische methoden" om "energiepaden te bekijken vanuit het oogpunt van het inzetten op technologieën". Ik maak geen grapje, deze "empirisch gefundeerde" en volledig "wetenschappelijke" studie toons ons, in feite, dat als we gokkers zouden zijn, we al onze fiches op groen ... "groene" energie moeten inzetten. Sla het er maar op na, het staat er echt.
Maar daar zit het 'm: dit soort "wetenschappelijke" studies zijn alleen geloofwaardig voor de meest goedgelovige Jan Modaal en Moeders de Vrouw onder ons, het type dat hun nieuws van CNN krijgt en alles gelooft wat Al Gore hen vertelt. Deze holle frasen die volkomen pijnloze energietransities beloven - zelfs als ze worden aangekleed met de taal van het empirisme en het imprimatur van de Universiteit van Oxford dragen - zijn in het geheel niet geloofwaardig voor een ieder met een technische achtergrond op deze gebieden.
De Oxford-studie en soortgelijke utopische voorspellingen van groene energietransities berusten inderdaad op een stroom van onhoudbare vooronderstellingen en gebrekkige logica. Bijvoorbeeld, zoals Manhattan Contrarian opmerkt in zijn blogpost over "Cost of the Green Energy Transition," nemen de Oxford-onderzoekers de neerwaartse prijstrend van lithium-ion batterijen van de afgelopen twee decennia en extrapoleren die cijfers op basis van de vooronderstelling dat ze onbeperkt en onbegrensd zullen blijven dalen. De studie vermeldt zelfs expliciet: "We dragen geen kennis van empirisch bewijs ter ondersteuning van bodemkosten [voor de invoering van groene technologie] en leggen die dan ook niet op."
Dit is zo ontzettend achterlijk dat het moeilijk is om te weten waar te beginnen. Laten we eerst eens het eigenlijke economische argument onder de loep nemen.
De onderzoekers laten zichzelf in de kaart kijken als ze de huidige (2020) prijs van lithium-ion batterijen op ongeveer $100/kWh stellen en "voorspellen" dat die tegen 2050 zal dalen tot ongeveer $20/kWh. In werkelijkheid bedraagt de prijs voor dergelijke batterijen in 2020 (volgens het Nationale Laboratorium voor Hernieuwbare Energie) ongeveer $350/kWh (zie figuur ES-2), en volgens de voorspellingen zal die prijs dalen tot ongeveer $150/kWh in 2050. Als die voorspelling juist is, zou de werkelijke prijs voor lithium-ionbatterijen in 2050 nog steeds 50% hoger liggen dan de "huidige" prijs die in het model van de Oxford-studie wordt gebruikt.
Het verschil tussen deze cijfers, aldus Manhattan Contrarian, "lijkt vooral te zitten in andere elementen van een echte batterij-installatie dan de kernbatterij zelf, zoals een gebouw om de batterij in onder te brengen, apparaten om AC in DC om te zetten en vice versa, netaansluitingen, 'balance of plant', enz. Met andere woorden, de auteurs van de studie hebben op geen enkele manier de werkelijke kosten van het installeren, aansluiten, gebruiken en onderhouden van deze batterijen in overweging genomen; zij keken alleen naar de ruwe kosten van de batterij zelf en hebben de rest genegeerd.
Deze methodologie wordt nog problematischer als we weten dat Energy & Environmental Science in 2018 een studie publiceerde, waarin de werkelijke kosten van de installatie en het gebruik van een lithium-ion batterijopslagsysteem dat een Amerikaans energienetwerk met 80% wind- en zonne-energie aankan, werden geschat. Hun conclusie? Het zou maar liefst $2.5 biljoen kosten om zo'n systeem in werking te stellen! Vreemd genoeg houdt de Oxford-studie totaal geen rekening met deze kosten. Ze zeggen alleen dat de batterijprijs zal dalen tot $20/kWh en laten het daarbij.
En wat te denken van de materialen die nodig zijn om deze lithium-ion batterijen en zonnepanelen en windmolens en andere groene energiecomponenten te bouwen? Voor het geval u de indruk had dat de componenten voor deze technologieën op een milieuvriendelijke manier uit kabouterpoeder tevoorschijn kwamen en weer in de ether zouden verdwijnen als deze installaties kapot zouden gaan, volgt hier een 72-minuten durende reality check van Simon Michaux, universitair hoofddocent geometallurgie bij de Geologische Dienst van Finland, waarin hij het volgende betoogt:
De hoeveelheid metaal die nodig is om slechts één generatie duurzame technologie-eenheden te maken ter vervanging van fossiele brandstoffen, is veel groter dan aanvankelijk werd gedacht. De huidige mijnbouwproductie van deze metalen komt niet eens in de buurt van de vraag. De huidige gerapporteerde minerale reserves zijn ook niet toereikend in omvang. Het is zorgwekkend dat koper een van de meest gesignaleerde tekorten vormt. Exploratie naar meer in de vereiste hoeveelheden zal moeilijk zijn, en tijdens dit seminar gaan we in op deze kwesties.Misschien is dit wel de reden waarom de lithiumprijzen momenteel een hoge vlucht nemen, met in China bijvoorbeeld een verdrievoudiging van de prijzen in het afgelopen jaar in plaats van een daling, zoals voorspeld in de Oxford-studie.
Maar de mythe van de groene energie gaat veel verder dan het argument van economische onuitvoerbaarheid.
En het gaat er niet alleen om, in tegenstelling tot de onzin van de Oxford-onderzoekers en hun trawanten, dat een dergelijke overgang ons geen biljoenen dollars zal besparen, maar juist biljoenen dollars zal kosten.
En het gaat er ook niet alleen om, dat - zoals land na land na land nu ontdekt - de overgang naar groene energieproductie mensen verder in armoede drijft omdat ze moeite hebben hun stijgende energierekeningen te betalen.
En het gaat er zelfs niet alleen om, dat de overgang naar groene energie aantoonbaar nu al een druk legt op de elektriciteitsnetwerken die moeite hebben om de vraag naar elektriciteit aan te kunnen.
Het gaat erom, dat deze "groene" energiesystemen helemaal niet zo groen zijn. In feite is grootschalige toepassing van deze hernieuwbare energietechnologieën daadwerkelijk schadelijk voor het milieu.
Neem nou die lithium-ion batterijen die we eerder bespraken. Het lithium voor deze batterijen wordt gewonnen middels een mijnbouwproces dat wereldwijd ongekende schade toebrengt aan habitats. In Chili bijvoorbeeld wordt maar liefst 65% van het water in de regio rond de zoutvlakte Salar de Atacama verbruikt door lithiummijnen, die 500.000 liter water nodig hebben voor elke ton geproduceerd lithium. En in Tibet veroorzaakte een giftig chemisch lek van een lithiummijn een massale sterfte van vis en vee in een nabijgelegen dorp, wat leidde tot grootschalige demonstraties.
En dan hebben we het eens nog niet over die giftige troep in zonnepanelen dat in het milieu terechtkomt en uiteindelijk moet worden opgeruimd. Of het al lang bekende feit dat windturbines "een tol eisen van vogels" en alleen al in de VS elk jaar bijdragen aan honderdduizenden vogelslachtoffers. Of de vaak genegeerde milieuvernietiging, die het gevolg zal zijn van het kappen van miljoenen hectaren land die nodig zijn voor de zonne- en windmolenparken van de steeds dystopischer wordende visie van de Oxfordianen.
Krijgt u door wat er allemaal gebeurt?
Ja, er kan (en moet!) nog veel meer geschreven worden over de mythe van de groene energie, maar laten we het terugbrengen tot een paar woorden voor die arme zielen die lijden aan de in deze tijden vaak voorkomende korte aandachtsspanne: Zogenaamde "groene" energie gaat niet over het redden van de planeet. Het gaat om het beheersen van de planeet.
De realiteit van groene energie
© Corbett Report/Substack
Het is vooral grappig als die beschuldiging aan mij wordt gericht, omdat ik letterlijk de documentaire over Hoe Big Oil de wereld veroverde heb geschreven.
Maar nog meer van belang is dat ik de documentaire Waarom Big Oil de wereld veroverde schreef, terwijl degenen die die documentaire hebben gezien, zullen weten dat de grootste truc die de oligarchie ooit heeft uitgehaald, bestond uit het overtuigen van het publiek dat ze zich alleen met olie bezighielden. Zoals degenen die zich in het onderwerp verdiepen onvermijdelijk ontdekken, ging de overname van de wereld door deze oligarchen, die over optimale netwerken beschikken, helemaal niet om olie, maar om macht.
Dit is precies waarom de Rockefellers zich hebben teruggetrokken uit olie en waarom Saoedi-Arabië probeert om te schakelen naar hun robotische staatsburgers en Neom-onzin en waarom BP en Exxon en alle andere leden van de oligarchie "netto nul"-beloftes maken. Precies omdat het groene energiesysteem van de toekomst (en dus de wereldeconomie die ervan afhankelijk is) in de toekomst nog strenger zal worden gecontroleerd, en degenen die deze gecontroleerde, technocratische slavenstaat van de toekomst tot stand brengen, proberen de hulpbronnen van de aarde te monopoliseren en te beheersen.
Om te begrijpen wat hier werkelijk aan de hand is, moeten we verder kijken dan de propaganda voor groene energie die op laag niveau wordt bedreven, en die bedoeld is voor de met fluoride doordrenkte goedgelovigen, en de propaganda bekijken die op een hoger tandje wordt bedreven, die bedoeld is om het middenkader van de Nieuwe Wereldorde vertrouwd te maken met de nieuwe machtspatronen. Zoals altijd het geval is, vinden we op de pagina's van Foreign Affairs, het tijdschrift van de Council on Foreign Relations, precies dat soort propaganda. In een recent artikel over "The Green Upheaval" geven ze onomwonden toe waar de push voor groene energie werkelijk over gaat: "Het praten over een soepele overgang naar schone energie is illusoir: het is onmogelijk dat de wereld grote omwentelingen vermijdt bij het herinrichten van het gehele energiesysteem, dat de levensader is van de wereldeconomie en de basis vormt van de geopolitieke orde."
Nee, de overgang naar groene energie zal geen makkie zijn, zoals de voorstanders ervan beloven. En die specifieke regenboog zal niet leiden tot een pot gevuld met meerdere biljoenen, zoals de Oxfordianen beloven. Het zal daarentegen wel het leven en de bestaansmiddelen van elke persoon op de planeet radicaal veranderen, door het wegnemen van dat ene middel dat meer dan wat ook in de menselijke geschiedenis de bevolking in staat heeft gesteld haar onafhankelijkheid van de oligarchen te proclameren, namelijk toegang tot goedkope energie.
Ja, het duurzame energienetwerk zal absoluut niet de energie kunnen leveren die nodig is voor onze moderne postindustriële samenleving. Dat is precies het punt. Door energie nog schaarser te maken, zullen degenen die met de vingers aan de energiekraan zitten de ultieme controle over de samenleving hebben. Zij beslissen wanneer, waar en hoe de schaarse energievoorraad aan de bevolking wordt toebedeeld. Europeanen die zich afvragen hoe zij zich deze winter de verwarming van hun huizen en bedrijven zullen kunnen veroorloven, beginnen nu pas te begrijpen wat deze nieuwe "groene" economie werkelijk zal betekenen voor diegenen die onderaan de economische ladder staan.
Het is niet moeilijk om de contouren te ontwaren van de wereld waar deze voorstanders van energietransitie ons naartoe leiden. Het is een wereld waarin alle dingen die wij als vanzelfsprekend beschouwen - de mogelijkheid om vrij te reizen, onafhankelijk te kopen en verkopen, ons eigen huis te verwarmen en zelfs een lamp aan te doen - privileges zullen zijn, die zorgvuldig worden gerantsoeneerd door onze neofeodale opperheren.
Denkt u werkelijk dat u zelf uw thermostaat in uw eigen huis kunt bedienen, zodra de nieuwe economische opperheren eenmaal beschikken over hun "slimme" "groene" energienetwerk? Vergeet het maar.
Denkt u dat u kunt eten zoals u gewend bent als de groene maffia eenmaal aan de macht is? Vergeet het maar.
Denkt u dat u uw zuurverdiende digitale energiekredieten kunt gebruiken om te kopen wat u maar wilt, of om overal maar naar toe te reizen in de technocratische tirannie van de toekomst? Vergeet het maar.
Welkom bij de Groene Sprong Voorwaarts, waar u niets zult bezitten, in een krot zult wonen, elke winter kunt doodvriezen en zult worstelen om rond te komen ... maar u zult gelukkig zijn! Tenslotte mag u insecten eten en het energierantsoen gebruiken dat de wereldregering u dagelijks toebedeelt. En als dat nog niet genoeg is, dan kunt u uzelf warm houden door uzelf een schouderklopje te geven voor het meehelpen aan de bescherming van de mensheid tegen de toorn van de weergoden. U redt de aarde!
Waar moet het nu naar toe?
© Corbett Report/Substack
Waarschijnlijk weet u zelfs precies hoe ze het publiek gaan overtuigen om mee te doen aan deze waanzin. U weet van de "groene" propaganda en u weet dat "duurzame ontwikkeling" niets meer dan oplichterij is. Ook weet u dat de klimaatfraude de steunpilaar zal zijn voor de wereldwijde koolstofbelasting, wat de basis zal vormen van de de facto wereldregering.
Misschien put u hoop uit het wereldwijde verzet tegen deze groene slavernijagenda. Misschien biedt het feit dat de Hollandse boeren, de Sri Lankaanse boeren, de Argentijnse boeren, de Ierse boeren en hun boerenvrienden overal ter wereld in opstand komen, u soelaas. Misschien put u moed uit de wetenschap dat, nu zoveel middelen van bestaan over de hele wereld worden bedreigd door deze zieke, anti-menselijke agenda, deze agenda zal ontsporen. En misschien heeft u medelijden met de sluimerende menigten, die eindelijk de straten van Praag, Leipzig en Londen opgaan om te demonstreren.
De sluimerende menigten worden wakker!
Ook ik denk dat deze bewegingen over het algemeen een positieve ontwikkeling zijn... . .
. . . .maar op zichzelf zijn ze niet genoeg. Wat willen de boeren met hun protesten tenslotte bereiken? Het recht om glyfosaat en andere giftige chemicaliën op hun GGO-gewassen te dumpen? En wat willen de demonstranten tegen de energieprijzen precies bereiken? Eisen ze alleen maar dat de regering bijspringt met meer subsidies en prijscontroles om de economische last van de o-zo-noodzakelijke overgang naar groene energie te verlichten?
Nee, tenzij en totdat we deze mythe bij de wortel aanpakken, zullen we in de dystopische nachtmerrie van de Grote Resetters en hun kornuiten terechtkomen.
Ja, we hebben een alternatief energiesysteem nodig om de economie van de vrije mensheid aan te drijven. We moeten afstappen van het systeem dat ons economisch bestaan koppelt aan de grillen van het oliekartel en ons overgeeft aan de genade van het door de overheid bekrachtigde energiekartel. We hebben een gedecentraliseerd systeem nodig, dat gebruik maakt van elke technologische ontwikkeling om onze eigen energie op te wekken en op te slaan, zodat we daadwerkelijk van het stroomnet af kunnen.
Maar dat is niet wat ons wordt aangepraat onder het mom van zogenaamde groene energie. De aanstichters van de Agenda 2030-nachtmerrie willen niet dat we onafhankelijk en vrij zijn; ze willen dat we nog strenger gecontroleerd en gemonitord worden dan voorheen.
Groene energie berust op bedrog. Het heeft niets te maken met het redden van de planeet. Het heeft alles te maken met het kunstmatig beperken van onze toegang tot macht en zo de bevolking afhankelijker dan ooit te maken van de oligarchen en hun controlesystemen. We moeten ons afkeren van deze zwendel en van alle pseudo-wetenschappelijke onzin die wordt gebruikt om het aan de bevolkingen op te dringen.
Zeg het voort. Zo kunnen we de planeet daadwerkelijk redden.
Zie: https://corbettreport.substack.com/p/green-energy-is-a-scam-it-isnt-meant
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief