© Andy Hall/The ObserverHove, waar niet-begeleide asielzoekende kinderen uit hotels verdwijnen.
Op 1 april verdween de 17-jarige Wassim Hamam* in de buurt van het bruisende centrum van Hove. Hij werd nooit meer teruggezien. Dagen later verdween in dezelfde buurt een andere tiener, de 16-jarige Burim Markaj. Binnen enkele uren werd ook een 15-jarige als vermist opgegeven.
En meer verdwijningen volgden. Vier dagen later verdween Alban Berisha, een 17-jarige wiens foto een bedachtzaam, argwanend karakter suggereert, plotseling uit de straten van de kuststad in Sussex. Dezelfde dag werd Khalid Muha, een 17-jarige van 1 meter 75, voor het laatst gezien in een zwart bomberjack en witte sportschoenen.
En vervolgens verdween weer een ander kind, en daarna weer een ander. Rechercheurs die de verdwijningen onderzochten, stelden al snel twee feiten vast die het steeds toenemende aantal gevallen met elkaar verbinden: allen waren niet-begeleide asielzoekende kinderen. En allen verdwenen na een verblijf in hetzelfde hotel. Maar dit was geen gewoon hotel aan zee. De kinderen verbleven in een onderkomen dat werd beheerd door het ministerie van Binnenlandse Zaken, het ministerie dat tot taak heeft de veiligheid van mensen te waarborgen.
Uit een onderzoek van de Observer blijkt echter dat het ministerie van Binnenlandse Zaken maanden voor de verdwijning van Hamam door de politie was gewaarschuwd dat de kwetsbare bewoners van het hotel - dat om veiligheidsredenen niet bij naam wordt genoemd - het doelwit zouden zijn van criminele netwerken.
Bronnen die bekend zijn met de briefings van de politie en Binnenlandse Zaken over de vermiste kinderen in het hotel, beweren dat dergelijke waarschuwingen werden genegeerd. In plaats daarvan zouden kinderen buiten de hotels op straat worden ontvoerd en in auto's worden gestopt. "Kinderen worden letterlijk buiten het gebouw opgepikt, verdwijnen en worden niet meer teruggevonden," volgens een bron van de kinderbescherming.
Beveiligingsbeambten van het hotel die in onderaanneming van Binnenlandse Zaken werken, bevestigen dergelijke misdaden. Een klokkenluider, die voor het outsourcingbedrijf Mitie werkt, beschreef hoe criminele bendes buiten rondhingen en kinderen daadwerkelijk werden ontvoerd.
"De meeste kinderen verdwijnen naar zogenaamde county lines," zei hij, verwijzend naar de roofbendes die drugs van een stad naar andere delen van het land smokkelen. "De Albanese en Eritrese bendes pikken hen op in hun BMW's en Audi's, waarna ze gewoon verdwijnen."
De beveiligingsbeambte koos ervoor zich uit te spreken omdat hij hulpeloos moest toekijken hoe ongedocumenteerde kinderen in de criminele onderwereld verdwenen. "We kunnen niet rondrennen en kijken wie waar is. We kunnen de kinderen niet arresteren, we kunnen ze niet vasthouden."
De klokkenluider onthulde dat hij het ministerie van Binnenlandse Zaken herhaaldelijk had ingelicht over zijn toenemende ongerustheid, maar zonder veel effect. "We hebben de kwestie vele malen aangekaart, maar er is niet veel veranderd," zei hij.
Bezorgdheid werd ook geuit tijdens twee-wekelijkse vergaderingen van verschillende instanties in Brighton en Hove, waarbij ambtenaren van het ministerie van Binnenlandse Zaken aanwezig waren. Bronnen die de briefings bijwoonden, zeiden dat de politie haar bezorgdheid uitte over criminele elementen die al minstens een jaar azen op niet-begeleide kinderen. Ambtenaren van Binnenlandse Zaken gaven zelfs updates over de vermiste kinderen, aldus de bron.
Een migrantenkind op het strand van Dungeness nadat het door een reddingsboot aan land is gebracht. Foto: Gareth Fuller/PA
Het ministerie van Binnenlandse Zaken vertelde de Observer zaterdag dat "degelijke beschermingsprocedures ervoor zorgen dat alle kinderen die wij onder onze hoede hebben zo veilig en begeleid mogelijk zijn."
Bronnen voegden eraan toe dat criminelen het beleid van Binnenlandse Zaken om asielzoekers uit te zetten naar Afrika snel hebben uitgebuit als wervingsmiddel. "Handelaren vertellen hen dat ze naar Rwanda worden gestuurd als ze in het hotel blijven."
In april nam het aantal vermiste kinderen toe. De verdwijning van Hamam zette een reeks incidenten in gang die nog steeds toeneemt. Alleen al in augustus verdwenen 40 tieners uit het hotel.
Van zo'n 600 niet-begeleide kinderen is bekend dat zij de afgelopen 18 maanden in het hotel hebben verbleven; 136 daarvan zijn als vermist opgegeven. Meer dan de helft (79) blijft vermist.
De kinderbescherming zegt dat sommige van de kinderen mogelijk zijn verhandeld tot aan Manchester en noordwaarts naar Schotland. Eén geval wordt onderzocht door de Metropolitan politie in Londen. Sommigen zullen echter veilig zijn, omdat zij zijn ondergedoken om zich te herenigen met vrienden of zelfs familie. Het aandeel van degenen die door criminele elementen werden opgepikt, is moeilijk te kwantificeren.
De maand nadat Hamam en de anderen waren verdwenen, arresteerde de politie van Sussex twee mannen op verdenking van mensenhandel nadat hun auto op de M25 was onderschept. Drie kinderen werden gered en teruggebracht naar Binnenlandse Zaken.
Anderen zijn vermoedelijk lokaal verhandeld. In augustus vonden agenten twee tieners op 800 meter van het hotel in een pand dat in verband werd gebracht met criminelen en "eerder in verband werd gebracht met cannabisteelt." De kinderen werden gearresteerd en teruggebracht naar Binnenlandse Zaken.
Maar insiders menen dat er niet genoeg wordt gedaan om de verdwenen kinderen terug te vinden. Een raadslid van Brighton beschreef de reactie als "grootschalige" kinderverwaarlozing.
Zo'n tachtig kilometer van de zuidkust in Kent geeft Abdul toe dat hij geen idee heeft waar zijn vrienden zijn gebleven. Bibberend in sandalen terwijl de wind over de boulevard van Hythe raast, maakt de 17-jarige Eritreeër aanstalten om verder van de bewakers buiten het hotel te gaan staan, het hotel waar nog eens 60 niet-begeleide asielzoekende kinderen zoals hij verblijven.
"Een paar mannen namen hen mee, ik weet niet waar ze heen gingen, maar hun telefoons staan uit. Ze hebben hen daar opgepikt," zei hij, terwijl hij in de richting van een rustige straat wees.
De klokkenluider, die ook in het hotel in Hythe werkte, schat dat elke week 10% van de kinderen uit het hotel verdwijnt. Het aantal vermiste niet-begeleide asielzoekende kinderen in het graafschap is enorm. Uit niet eerder gepubliceerde cijfers over de hotels die door de districtraad van Kent worden beheerd, blijkt dat in de zes maanden vanaf april 282 kinderen zijn verdwenen. Zeventig bleven vermist.
Het probleem strekt zich verder uit. In Yorkshire heeft de eenheid georganiseerde misdaad van de regio ingegrepen naar aanleiding van een toenemend aantal meldingen van asielzoekers die uit hotels werden vermist en "potentiële slachtoffers van moderne slavernij" werden. De regionale eenheid voor georganiseerde misdaad van Yorkshire en Humber wil om juridische redenen geen namen van bendes en netwerken noemen, maar bevestigt dat er sprake is van "georganiseerde criminaliteit" en dat uitgebuite asielzoekers worden gered.
In Brighton en Hove zetten bronnen vraagtekens bij de geschiktheid van de locatie van het hotel. County lines-netwerken opereren in de buurt. De Observer sprak met leden die op 300 meter van het hotel vertoeven.
Erger nog, de bron van de kinderbescherming die toegang heeft tot de briefings van het ministerie van Binnenlandse Zaken, geeft toe dat het algemeen bekend was dat aan de locatie in Hove risico's verbonden waren. "Het is bekend dat het een hotspot was voor uitbuiting."
Deze onverschillige houding wordt wellicht onderstreept door het besluit van het ministerie van Binnenlandse Zaken om een bedrijf dat banden heeft met een van de meest beruchte huisbazen van het Verenigd Koninkrijk in te schakelen om de kinderen te huisvesten. Volgens het kadaster is de eigendom van het hotel in Hove in handen van een bedrijf waarbij familieleden van de beruchte Nicholas van Hoogstraten betrokken zijn.
Albanese jongeren zijn bijzonder kwetsbaar. ECPAT UK zegt op basis van haar veldonderzoek dat de snelheid waarmee zij verdwijnen schokkend kan zijn, soms binnen een dag na aankomst in een hotel. Om de verdwijningen te verklaren, beginnen deskundigen met de zomer van 2021, toen Kent aankondigde dat het een toevloed van niet-begeleide kinderen die per kleine boot aankwamen, niet aankon. Maar weinigen voorzagen de reactie van het ministerie van Binnenlandse Zaken.
Steunend op aloude kinderbeschermingsnormen zorgden lokale autoriteiten normaal gesproken voor dergelijke kwetsbare kinderen. In plaats daarvan nam het ministerie van Binnenlandse Zaken het heft in eigen handen en plaatste de kinderen in alledaagse hotels, waardoor ze in feite van het ene op het andere moment in ongeregistreerde kindertehuizen veranderden.
Achttien maanden later is de wettelijke bescherming van de kinderen nog steeds niet duidelijk en is het onduidelijk of het ministerie van Binnenlandse Zaken of de gemeenten wettelijk verantwoordelijk zijn. Onder druk van de Observer leek het Ministerie van Binnenlandse Zaken echter ondubbelzinnig. "Lokale autoriteiten hebben een wettelijke plicht om alle kinderen te beschermen, ongeacht vanaf welke plaats ze worden vermist," zei het ministerie.
De gemeenteraad van Brighton en Hove gaf toe dat de situatie haar zorgen baarde. "Al vele maanden hebben wij bij de regering onze bezorgdheid geuit over het gebruik van hotels door het ministerie van Binnenlandse Zaken voor de opvang van asielzoekende kinderen," aldus een verklaring.
Specialisten op het gebied van kinderbescherming hebben vanaf het begin gewaarschuwd dat het onderbrengen van niet-begeleide kinderen in hotels een risico vormt voor seksueel misbruik, ontvoering of uitbuiting door bendes.
Elaine Ortiz, oprichtster van het Hummingbird Project, dat zeldzame toegang krijgt tot het hotel in Brighton en Hove, zei: "Mensen azen op kindertehuizen. Ik werkte vroeger met kinderen in de zorg en mensen hingen rond bij kindertehuizen waarvan ze wisten dat er jonge meisjes waren. Het is een bekende tactiek."
Elaine Ortiz, Hummingbird Project: 'Ik heb gewerkt met kinderen in de zorg en mensen hingen rond bij kindertehuizen. Het is een bekende tactiek.'
Er blijven ook vragen over de reactie van de politie. De Mitie-klokkenluider zei dat zijn ervaring leert dat bijna geen enkel verdwenen kind werd teruggevonden. Hij beweert dat het politieonderzoek in het beste geval oppervlakkig was. "We bellen ze [de politie], ze komen langs, kijken rond, maken wat aantekeningen. Als ze eenmaal weg zijn, is het gedaan."
De kinderbeschermingsdeskundige in Hove beweert dat het politieonderzoek, zodra een kind uit Sussex is weggevoerd, slecht gecoördineerd wordt tussen de verschillende diensten. "Wanneer kinderen zich in Manchester, Schotland of waar dan ook bevonden, werd het strafrechtelijk onderzoek niet op elkaar afgestemd, verbanden werden niet gelegd.
"Het was duidelijk dat kinderen werden verhandeld, maar er was niet het verfijnde, intensieve onderzoek dat je zou vermoeden. Het zou niet gebeurd zijn als er een Brits kind bij betrokken was geweest. Vooral van Albaneze kinderen werd het geaccepteerd dat ze verhandeld worden."
Een andere bron van de kinderbescherming die nauw samenwerkt met de politie op het gebied van verhandelde kinderen, beweert dat er in feite sprake is van een niet nader omschreven tweesporenbeleid.
Volgens hen stelde de Nationale Raad van Hoofdcommissarissen van Politie (NPCC) bij de opstelling van tussentijds advies voor de politie over hoe te handelen wanneer volwassen en minderjarige asielzoekers worden vermist, voor om hen te behandelen als immigratieontduikers, tenzij er sprake was van verdachte of zorgwekkende omstandigheden. Na intern beraad werden kinderen uit het advies geschrapt. Dit betekent echter dat er nog steeds richtsnoeren voor vermiste migrantenjongeren worden ontwikkeld.
Er bestaan nog andere zorgen. "Veel korpsen benaderen kinderzaken nog steeds met weinig enthousiasme. Er is veel ongeloof bij de politie wanneer deze kinderen worden vermist; de perceptie is dat zij opzettelijk zijn verdwenen om de handhaving van de immigratiewetgeving te ontlopen," aldus de bron.
De officiële richtlijn is dat vermiste asielzoekende kinderen worden behandeld als vermiste asielzoekers. Het probleem, zeggen deskundigen, is dat de kinderen die in hotels worden ondergebracht eigenlijk nooit in de opvang hebben gezeten. "Ze hebben geen wettelijke status omdat ze niet worden erkend als kinderen die worden opgevangen door een lokale autoriteit," zei de bron.
De politie van Sussex zegt elk onderzoek "onpartijdig en zonder vooroordelen" uit te voeren en zegt dat aan vermiste niet-begeleide kinderen dezelfde middelen en vastberadenheid worden toegekend als aan andere zaken, waarbij bijzondere nadruk wordt gelegd op de vraag "of zij kwetsbaar zijn of een slachtoffer zouden kunnen zijn." Alle beschikbare onderzoekslijnen, ook met andere korpsen, worden uitgeput, aldus een woordvoerder.
De NPCC's verantwoordelijke voor vermiste personen, Catherine Hankinson, voegde daaraan toe: "Elk kind dat wordt vermist is een grote zorg voor de politie en alle wegen worden bewandeld om het te vinden en te beschermen."
Er zijn bijna 300 dagen verstreken sinds Hamam verdween. De hoop verdwijnt dat de tiener, samen met vele anderen, ooit zal worden gevonden. In sommige onderzoeken zijn de aanwijzingen opgedroogd. Zaken worden als onopgelost "gearchiveerd." Interne NPCC-documenten onderstrepen de druk waaronder de politie staat. "De eerste 72 uur na de eerste ontmoeting met een migrantenkind zijn cruciaal om de invloed van de mensenhandelaars op het kind aanzienlijk te beperken en het risico dat het kind opnieuw wordt verhandeld te verkleinen."
Ondertussen neemt de druk op het ministerie van Binnenlandse Zaken toe om het hotelbeleid op te geven. Er is geen duidelijke exit-strategie, hoewel het ministerie zaterdag verklaarde dat het beëindigen van het gebruik ervan "een absolute prioriteit" was.
In plaats daarvan blijft het aantal niet-begeleide kinderen in hotels toenemen. Uit nieuwe ongepubliceerde gegevens blijkt dat in april 198 kinderen in hotels werden ondergebracht, een maandtotaal dat in november ruimschoots was verdubbeld tot 487. Ook nemen in Brighton en Hove de spanningen toe. Het lokale Labour-raadslid Bella Sankey beschrijft het aantal verdwenen kinderen als "een ongekende ramp voor de bescherming van kinderen."
Patricia Durr, directeur van ECPAT UK, beschuldigt het ministerie van Binnenlandse Zaken ervan "buiten de wet om te blijven handelen." Elders overweegt de klokkenluider ontslag te nemen. "Het is te zwaar. De ene dag zie je hun gezichten, lachend en blij. Dan zijn ze weg, maar je vergeet ze nooit meer."
* Namen van kinderen zijn om veiligheidsredenen veranderd
Zie: https://archive.ph/XNgcu
Commentaar: De reactie van Binnenlandse Zaken op deze verschrikking is te verwachten. De Britse politiek is al tientallen jaren een broeinest van pedofielen. Hen opsporen en verwijderen zal een gigantische klus zijn.