Commentaar: Deze nieuwe rubriek bevat de Nederlandse vertaling per hoofdstuk van Pierre Lescaudrons nieuwe werk Mass Extinctions, Environmental Leaps and Viral Information. Wij menen dat dit nieuwe boek zeer actueel en belangrijk is, vooral in de tijden waarin wij nu leven, en wilden op deze wijze de in de artikelen verwoorde kennis met u delen. In dit eerste artikel, de Inleiding, vindt u een overzicht van de onderwerpen die in het boek aan de orde zullen komen. Wij wensen u veel leesplezier.


In het boek Earth Changes and the Human Cosmic Connection zagen we dat het leven op aarde wordt onderbroken door massa-extincties, extincties die veelal veroorzaakt worden door cyclische bombardementen door kometen[1]. Naast de 28 miljoen jaar durende komeetcyclus, die samenvalt met meer dan de helft van de massa-extincties, lijken vrijwel alle massa-extincties tenminste gedeeltelijk veroorzaakt te zijn door komeetbombardementen. Daarnaast zijn alle andere oorzaken die gewoonlijk worden aangevoerd om massa-extincties te verklaren, zoals vulkanisme, afkoeling van de aarde of platentektoniek, bekende gevolgen van komeetgebeurtenissen. Het bovenstaande vormt de rode draad van Deel I: "Kometen en massa-extinctie".

Komeetgebeurtenissen richten veelal grootschalige vernietiging aan, hetgeen door de wetenschap als zodanig wordt erkend. Maar is dat het volledige verhaal? Tijdens het schrijven van een tweede boek getiteld "Cometary Encounters"[2], deed ik nader onderzoek naar de Toengoeska-explosie, waarbij mij enkele vreemde gevolgen opvielen die door deze gebeurtenis teweeggebracht werden. Toengoeska-bomen vertoonden bijvoorbeeld een groeisnelheid die in sommige gevallen verviervoudigd was.[3]

Een toegenomen groei klinkt niet als een willekeurige schadelijke mutatie, maar als een gunstige. Zouden massa-extincties veroorzaakt door komeetinslagen eveneens leiden tot verbetering van levensvormen? Misschien betrof Toengoeska een geïsoleerd geval, dus keek ik naar andere door kometen veroorzaakte massa-extincties, met name de goed gedocumenteerde Krijt-Tertiair-grens (K-T-grens)[4], waarbij 66 miljoen jaar geleden de Chicxulub-inslag de dinosauriërs en 75%[5] van alle soorten op de planeet wegvaagde.

Vlak onder de K-T-grens liggen de fossielen van de dinosauriërs en vlak boven de K-T-grens - dus vlak na de massa-extinctie - bevinden zich de fossielen van volledig ontwikkelde nieuwe soorten met een superieure complexiteit, zonder bekende voorouders[6].

De K-T-grens is geen rariteit. Vrijwel elke geologische periode vertoont hetzelfde patroon. Het begint met een massa-extinctie, spoedig gevolgd door nieuwe, volledig ontwikkelde levensvormen. De correlatie tussen de nasleep van een massa-extinctie en nieuwe levensvormen is adembenemend. In feite verschenen bijna alle belangrijke levenstakken direct na een massa-extinctie.

Dit wekt de suggestie dat grote komeetinslagen niet alleen een vernietigende uitwerking hebben door de eliminatie van overbodige levensvormen tijdens massa-extincties, maar zeker ook een creatieve uitwerking door de verschijning van meer uitgebreide levensvormen. Dat is de hoofdgedachte die in Deel II: "Explosie van leven" wordt uitgewerkt.

Logischerwijs volgde hierop de volgende vraag: "Hoe kan een komeetinslag nieuwe en complexere levensvormen voortbrengen?" Deze vraag zweefde een tijdje op de achtergrond tot aan de coronahysterie, waarover ik twee artikelen schreef[7]. Tijdens dit proces kwam ik meer te weten over virussen, onder andere met betrekking tot hun alomtegenwoordigheid op onze planeet in het algemeen, alsmede in de genetische code van alle levensvormen, waaronder de mens in het bijzonder[8].

Niet alleen vormt viraal DNA een groot deel van onze genetische code, er is ook aangetoond dat dit "vreemde" DNA de gastheer nieuwe nuttige functies biedt[9]. In het licht van het bovenstaande lijken virussen fundamenteler dan het leven zelf; zij zijn de informatiedragers - genetische codes - waaruit het biologische leven voortkomt. Virussen zijn meer dan leven: zij zijn de bron van het leven; zij zijn de voorlopers van informatie, de aanzetgevers van levensvormen. Dit zijn, in een notendop, de belangrijkste ideeën die worden gepresenteerd in Deel III "Virussen, drijvende krachten van het leven."

Gezien de centrale rol die virussen spelen in de genetische code van levensvormen, begon ik me af te vragen of het door kometen meegebrachte virussen konden zijn die de evolutionaire sprongen in gang zetten die de nasleep van door kometen veroorzaakte massa-extincties kenmerken.

Feit is dat materiaal dat van kometen afkomstig is, onverwacht rijk is aan organisch materiaal[10]. Bovendien hebben verschillende onderzoekers, waaronder Richard Hoover[11], hoofd astrobiologisch onderzoek bij NASA, een aantal papers gepubliceerd over de aanwezigheid van micro-organismen in meteorietmateriaal. Niet enkel meteorieten bevatten microben, ook de bovenste atmosfeer van de aarde is gevuld met micro-organismen. Tientallen soorten micro-organismen, waaronder drie soorten[12] - twee bacteriële en één schimmel - die op aarde onbekend zijn, werden aangetroffen tot op een hoogte van 41 kilometer[13], waar normaal gesproken geen lucht van lager gelegen gebieden terechtkomt[14].

Meteorieten die rechtstreeks nieuwe virussen met zich meedragen en meteorieten die de atmosfeer doorboren en de toegang van nieuwe virussen mogelijk maken, zijn dus de twee elkaar niet uitsluitende hypothesen om de verspreiding van nieuwe virussen op aarde te verklaren. Dit verband tussen nieuwe virussen en komeetinslagen wordt behandeld in Deel IV: "Virussen en meteorieten."

In dit stadium kwam een voor de hand liggende vraag naar voren. Hoe slaagt het virale DNA erin nieuwe complexe levensvormen te vormen? De traditionele wetenschap stelt dat DNA de code is die de synthese van eiwitten - de bouwstenen van het leven - regelt. Ander DNA = andere code = andere eiwitten = andere morfologie. Het is een eenvoudig en puur proces, maar is het waar?

Hoe kan dit proces verklaren dat in een organisme elke afzonderlijke cel hetzelfde DNA bevat, maar dat deze cellen verschillende ontwikkelingspaden volgen. De één wordt een spiercel, een andere een neuron, een derde een botcel. Hoe kunnen we verklaren dat als een salamander een ledemaat verliest, er een perfecte replica aangroeit? Waar is het sjabloon, waar is de blauwdruk van de gehele ledemaat[15]? Aangezien de cellen hetzelfde DNA bevatten, moet het iets anders zijn dat hun gedifferentieerde en harmonieuze ontwikkeling aanstuurt.

Ik heb het laatste deel[16] van Earth Changes and the Human Cosmic Connection gewijd aan het aantonen van het bestaan van een niet-lokaal informatieveld, met inbegrip van aan morfologie gerelateerde informatie. Ik zal dit gedeelte dat uit 100 bladzijden bestaat hier niet overnemen, aangezien één fragment volstaat om de hoofdgedachte over te brengen:
Er is een jonge student aan deze universiteit met een IQ van 126, die een Honours-graad in wiskunde heeft behaald en sociaal gezien volkomen normaal is. En toch heeft de jongen vrijwel geen hersenen [...] Toen we een scan van zijn hersenen maakten, zagen we dat in plaats van de normale 4,5 centimeter dikte van het hersenweefsel tussen de ventrikels en het corticale oppervlak, er slechts een dun laagje mantel was van pakweg een millimeter dik. Zijn schedel is voornamelijk gevuld met cerebrospinaal vocht.[17]
Een individu dat vrijwel geen hersenen heeft en toch intellectueel en sociaal volledig functioneert, doet vermoeden dat onze ideeën, gedachten en herinneringen wellicht niet-lokaal zijn in plaats van dat ze in onze hersenen worden opgeslagen/gecreëerd zoals gewoonlijk wordt aangenomen.

Dit vormt de belangrijkste vooronderstelling van het concept dat het informatieveld alle informatie bevat, inclusief die met betrekking tot de morfologie van levensvormen. Deze hoofdgedachte geeft vorm aan Deel V: "Het informatieveld."

Als informatie, inclusief morfische informatie, niet-lokaal is, en de verwerving van nieuw viraal DNA morfologisch complexere levensvormen mogelijk maakt, dan moet viraal DNA op de een of andere manier de verbinding van levensvormen met het Informatieveld kunnen moduleren.

Zouden virussen kunnen functioneren als een soort antenne? Virussen zijn DNA en recentelijk vertoonde DNA bij blootstelling aan elektromagnetische velden alle kenmerken van een fractale antenne:
Het brede frequentiebereik van de interactie met EMV is het functionele kenmerk van een fractale antenne, en DNA lijkt de twee structurele kenmerken van fractale antennes te bezitten, namelijk elektronische geleiding en zelf-symmetrie. Deze eigenschappen dragen bij tot een grotere reactiviteit van DNA met EMV in de omgeving...[18]
Virussen kunnen DNA modificeren. DNA fungeert als een antenne die verbonden is met het Informatieveld. Zoals we zullen zien, codeert DNA ook voor eiwitten die fungeren als afstemmers van specifieke informatie binnen het Informatieveld. We zullen ook zien dat de geomagnetische omstandigheden rond onze planeet de uitdrukking van DNA zelf veranderen, hetgeen suggereert dat een combinatie van viraal gewijzigd DNA en specifieke geomagnetische omstandigheden onze verbinding met het Informatieveld bepaalt. Dit zijn de belangrijkste ideeën die worden voorgesteld en uitgewerkt in Deel VI: Informatieveld, virussen, DNA en eiwitten.

In dit stadium resteerden nog enkele vragen, waaronder: zullen wij hetzelfde lot ondergaan als de dinosauriërs? Zullen de overlevenden de aanzetgevers zijn van een nieuwe soort? In tegenstelling tot de voorafgaande delen van dit boek, is dit deel gericht op de toekomst. Maar één ding is zeker, alle ingrediënten zijn aanwezig voor een 6e extinctie: het cyclische karakter van massa-extincties, de 6e extinctie die al begonnen is, de menselijke immuniteit die zwakker is dan ooit, de steeds toenemende mate waarin vuurbollen door het luchtruim razen en uiteraard het knoeien met DNA door middel van "vaccins." Deze onderwerpen en vragen komen aan de orde in Deel VII: "Zesde Extinctie en Coronavirus."

En nu u een indruk heeft gekregen van de inhoud van dit boek, zullen we er maar meteen volledig induiken.

[1] Lescaudron, 2014. Chapter 15 "Enter Nemesis".
[2] Lescaudron, Pierre. (2020). "Cometary Encounters". Red Pill Press
[3] See: . Longo, G. et al. (1994). "Search for microremnants of the Tunguska cosmic body". Planetary and Space Science. n. 2, 163--177.
Serra, R. et al. (1994). "Experimental hints on the fragmentation of the Tunguska cosmic body". Planetary and Space Science, n. 9, 777--783.
[4] Cretaceous/Tertiary
[5] Kaiho, K. et al. (2016). "Global climate change driven by soot at the K-Pg boundary as the cause of the mass extinction". Sci Rep 6, 28427
[6] Felix, Robert. (2008). "Magnetic Reversals and Evolutionary Leaps: The True Origin of Species". Sugarhouse Publications. P. 33.
[7] Lescaudron, Pierre. (2020). "Compelling evidence that SARS-CoV-2 was manmade". Sott.net
Lescaudron, Pierre. (2021). "The Inanity of RNA Vaccines For COVID-19". Sott.net.
[8] Moelling, K. & Broecker, F. (2019). "Viruses and Evolution - Viruses First? A Personal Perspective". Frontiers in microbiology, 10, 523.
[9] Ryan, Frank. (2013). "Virolution". Harper Collins UK.
[10] Cronin, J.R. et al. (1983). "Amino acids in meteorites". Advances in Space Research. Vol. 3-9, Pages 5-18.
[11] See chapter "Impact On Human Populations".
[12] Shivaji, S. et al. (2009). "Janibacter hoylei sp. nov., Bacillus isronensis sp. nov. and Bacillus aryabhattai sp. nov., isolated from cryotubes used for collecting air from upper atmosphere". IJSE Microbiology. 59 (Pt 12): 2977 - 86.
[13] 25 Mile
[14] Narlikar, JV. et al. (2003). "Balloon experiment to detect micro-organisms in the outer space". Astrophys Space Sci. 285 (2): 555 - 62
[15] See for example: Sheldrake, Rupert. (2009). "Morphic Resonance: The Nature of Formative Causation". Inner Traditions/Bear.
[16] "Part IV: Role of the elites, the human-cosmic connection" pp.192-290.
[17] Lewin, Roger (1980). "Is your brain really necessary?", Science, Dec 12, Vol.210, p.1232(3)
[18] Blank M., Goodman R. (2011). "DNA is a fractal antenna in electromagnetic fields". Int J Radiat Biol. 87(4):409-15.