baby naald
Hebben kindervaccins invloed op het sterfterisico van een kind? Terwijl de controverse rond deze kwestie blijft rondwaren, suggereert collegiaal getoetst onderzoek dat het antwoord hierop ja is.

In 2011 publiceerden Neil Miller, Ph.D., en Gary Goldman, Ph.D., een onderzoeksdocument in het tijdschrift Human & Experimental Toxicology, waaruit blijkt dat kindersterftecijfers gecorreleerd zijn met kindervaccinatiecijfers, waarbij landen met een hoge vaccinatiegraad een hogere kindersterfte vertonen. In de samenvatting wordt het volgende beschreven:1
"Het Amerikaanse vaccinatieschema voor kinderen bevat 26 vaccindoses voor kinderen jonger dan 1 jaar - de meeste ter wereld - en toch hebben 33 landen lagere kindersterftecijfers. Met behulp van lineaire regressie werden de vaccinatieschema's van deze 34 landen onderzocht, waarbij een correlatiecoëfficiënt van r = 0,70 (p < 0,0001) werd vastgesteld tussen kindersterftecijfers en het aantal vaccindoses dat routinematig aan zuigelingen wordt toegediend.
Landen werden ook ingedeeld aan de hand van vijf verschillende reeksen vaccindoses: 12-14, 15-17, 18-20, 21-23, en 24-26. Vervolgens werden de gemiddelde kindersterftecijfers van alle landen binnen elke groep berekend.

Lineaire regressieanalyse van ongewogen gemiddelde kindersterftecijfers toonde een hoge statistisch significante correlatie tussen toenemende aantallen vaccindoses en toenemende kindersterftecijfers, met r = 0,992 (p = 0,0009).
Met behulp van de Tukey-Kramer-test werden statistisch significante verschillen in gemiddelde kindersterftecijfers geconstateerd tussen landen die 12-14 vaccindoses geven en landen die 21-23 en 24-26 doses geven. Een nader onderzoek van de correlaties tussen vaccindoses, biochemische of synergetische toxiciteit en kindersterftecijfers is essentieel."
Kritiek op de Miller-Goldman-studie

Door de jaren heen werd het Miller-Goldman-onderzoeksdocument vaak aangehaald als bewijs dat het vaccinatieschema voor kinderen in de VS meer kwaad dan goed doet. En afgezien van een poging tot ontkrachting door Dr. David Gorski, een chirurgisch oncoloog, heeft het onderzoeksdocument de tand des tijds doorstaan.

Gorski betoogde dat Goldman en Miller belangenconflicten hadden die hun analyse beïnvloedden - Miller, omdat hij een website beheert die geïnformeerde toestemming promoot en Goldman omdat hij een medisch tijdschrift opzette dat kritische onderzoeksdocumenten over vaccins publiceerde.2
"Wat Gorski naliet te vermelden, is dat Goldman een expert is op het gebied van het varicellavirus (waterpokken) en acht jaar lang als epidemiologisch analist voor het CDC heeft gewerkt in samenwerking met het Los Angeles County Department of Health ... om epidemiologische studies van waterpokken te helpen uitvoeren op een van de drie surveillancelocaties ....
Goldman vaccineerde zijn eigen kinderen en steunde vaccinatie op bevolkingsniveau tijdens zijn periode bij het CDC. Goldman trad ook op als professioneel collegiaal beoordelaar voor talrijke medische wetenschappelijke tijdschriften ...". schreef Miller in een weerlegging3 van Gorski's beoordeling.
Goldman was aanvankelijk bij het CDC gaan werken met de gedachte dat het de gouden standaard was in onbevooroordeeld onderzoek, maar in de loop der jaren realiseerde hij zich dat dit niet het geval was. De CDC verbood hem bevindingen te publiceren die het vaccinatieprogramma in verband brachten met negatieve gezondheidsresultaten, wat leidde tot zijn ontslag in 2002 omdat hij niet wilde meewerken aan onderzoeksfraude.

Hij besprak de onderdrukking door het CDC van ongewenste vaccinatiegegevens in een interview uit januari 2022.4 Daarna, plotseling, in december 2022, analyseerden leden van het Miller Lab aan de Brigham Young University in Utah, als onderdeel van de BYU Bioinformatics Capstone-opleiding, het Miller-Goldman-onderzoeksdocument opnieuw5 en probeerden deze werderom te ontkrachten.

In de kritiek die werd geplaatst op de preprint server medRxiv (die niet door vakgenoten wordt getoetst), werd beweerd dat Miller en Goldman "ongeschikte gegevensuitsluitingen" hadden gebruikt om tot hun conclusie te komen, omdat ze niet de volledige dataset hadden geanalyseerd die 185 landen omvatte.
"Wij hebben de oorspronkelijke gegevens die in de studie van Miller en Goldman werden gebruikt opnieuw geanalyseerd om het verband tussen vaccindoses en kindersterfte te onderzoeken," schrijven de auteurs.
"Wij tonen aan dat de deelsteekproef van 30 landen die in de oorspronkelijke studie werd gebruikt, een onwaarschijnlijke aselecte steekproef vertegenwoordigde uit de gehele dataset, aangezien de in die studie gerapporteerde correlatiecoëfficiënt van 0,49 zich slechts ongeveer 1 op 100.000 keer zou voordoen bij aselecte steekproeven
Als we alleen landen met een hoge of zeer hoge ontwikkeling onderzoeken, verklaart de menselijke ontwikkelingsindex de variabiliteit in kindersterfte, terwijl het aantal vaccindoses dat niet doet.
Vervolgens tonen wij de kindersterfte als functie van de feitelijke vaccinatiegraad van de landen, in plaats van het vaccinatieschema, waarbij wij een sterke negatieve correlatie aantonen tussen de vaccinatiegraad en kindersterfte ... Uit onze analyses blijkt duidelijk dat vaccinatie geen hogere kindersterfte voorspelt, zoals eerder gemeld werd."
Kritiek zet aan tot heranalyse

In reactie op de kritiek voerden Miller en Goldman hun eigen heranalyse uit, die begin februari 2023 werd gepubliceerd in het collegiaal getoetste tijdschrift Cureus. Het onderzoeksdocument "Reaffirming a Positive Correlation Between Number of Vaccine Doses and Infant Mortality Rates: A Response to Critics"6 onderzoekt niet alleen de beweringen en methoden van de commentatoren, maar bevat ook aanvullende analyses om de betrouwbaarheid van hun oorspronkelijke bevindingen te beoordelen. In de samenvatting wordt dit als volgt uitgelegd:7
"De nieuwe analyse van de recensenten combineert 185 ontwikkelde en derdewereldlanden met verschillende vaccinatiepercentages en sociaal-economische verschillen. Ondanks de aanwezigheid van inherente verstorende variabelen wordt een kleine, statistisch significante positieve correlatie van r = 0,16 (p < 0,03) gerapporteerd die de positieve trend in onze studie bevestigt.
Meervoudige lineaire regressieanalyses laten hoge correlaties zien tussen kindersterfte en de index van de menselijke ontwikkeling (HDI), maar het aantal vaccindoses als bijkomende voorspeller is statistisch niet significant. Deze bevinding is waarschijnlijk een gevolg van bekende classificatiefouten in HDI.
Lineaire regressie van het kindersterftecijfer als functie van het vaccinatiepercentage levert statistisch significante inverse correlaties op voor 7 van de 8 vaccins. Verschillende afwijkingen in de spreidingsdiagrammen van de gegevens wijzen er echter op dat het gekozen lineaire model problematisch is.
Onze odds ratio-analyse op de oorspronkelijke dataset controleerde voor verscheidene variabelen. Geen van deze variabelen verlaagde de correlatie onder 0,62, hetgeen onze bevindingen sterk bevestigt.
Onze sensitiviteitsanalyse toonde statistisch significante positieve correlaties aan tussen het aantal vaccindoses en het kindersterftecijfer, toen wij onze oorspronkelijke analyse uitbreidden van de top 30 tot de 46 landen met de beste kindersterftecijfers. Bovendien bevestigde een replicatie van onze oorspronkelijke studie met bijgewerkte gegevens uit 2019 de trend die we in ons eerste onderzoeksdocument vaststelden (r = 0,45, p = .002).
Conclusies: Een positieve correlatie tussen het aantal vaccindoses en kindersterfte is waarneembaar in de meest ontwikkelde naties, maar verzwakt in de achtergrondruis van naties met heterogene sociaal-economische variabelen die bijdragen aan hoge percentages kindersterfte, zoals ondervoeding, armoede en ondermaatse gezondheidszorg."
Opvallende daling van SIDS (wiegendood) tijdens COVID

In 2020 beklaagden gezondheidsautoriteiten het feit dat COVID-angst en de lockdowns het "betreurenswaardige" neveneffect hadden dat het aantal routinevaccinaties bij kinderen daalde. Voorstanders van vaccinveiligheid daarentegen voorspelden dat de daling juist een positief effect zou kunnen hebben.

Kindervaccins vormen al lang een verdachte factor bij SIDS.8 De Australische onderzoeker Viera Scheibner, Ph.D. merkt het volgende op:9
"Vaccinatie vormt ongetwijfeld de belangrijkste en meest te voorkomen oorzaak van wiegendood .... De timing van 80% van de wiegendoodgevallen die zich voordoen tussen de tweede en zesde maand is te wijten aan het cumulatieve effect van infecties, timing van vaccinaties en enkele inherente bijzonderheden verbonden aan de vroege ontwikkeling van de baby."
Interessant genoeg leken de gegevens van de eerste maanden van de pandemie dit verband te bevestigen. Volgens een white paper10,11 van Amy Becker en Mark Blaxill, gepubliceerd op 18 juni 2020, daalde het sterftecijfer onder kinderen onder de 18 jaar in de VS op mysterieuze wijze tijdens de lockdowns, van gemiddeld 700 per week tot minder dan 500 per week in de maanden april en mei, zoals blijkt uit de volgende grafiek.
mercola grafiek vaccins kinderen
Hoewel Becker en Blaxill12 toegaven dat er "geen specifieke gegevens waren over de SIDS-trend tijdens de pandemie," toonden de gegevens wel aan dat de daling verband hield met een spectaculaire daling van specifiek kindersterfte, niet van oudere kinderen of tieners.

En volgens onderzoekers van de U.S. Centers for Disease Control and Prevention en Kaiser Permanente begon de scherpe daling van het aantal vaccinaties begin maart 2020 - dezelfde maand dat het aantal sterfgevallen onder kinderen begon te dalen.13 Is dat toeval of een teken van causaliteit?

Gecontroleerde proeven zijn nodig

De bevindingen van Becker en Blaxill werden behandeld in een commentaar in de BMJ van 16 juni 2020. In een reactie op de auteurs van een onderzoeksdocument met de titel "Fewer American Infants Are Dying During the COVID-19 Lockdown. Why?" schreef gepensioneerd kinderarts Allan S. Cunningham:14
"Tijdens de eerste 11 weken van 2020 (tot 14 maart) waren er 209 minder sterfgevallen bij Amerikaanse kinderen <18 vergeleken met dezelfde periode in 2019 (7.024 vs 7.233).
Gedurende de periode van 11 weken na afkondiging van de noodtoestand (tot en met 30 mei) waren er 1.465 minder sterfgevallen bij kinderen in de VS vergeleken met 2019 (5.923 tegenover 7.388).15 Het verschil is statistisch zeer significant ...
Becker en Blaxill benadrukten dat de meest uitgesproken sterftedaling plaatsvond bij zuigelingen <1 jaar. Dit wordt bevestigd door herziening van de meest recente gegevens.16 Er was een aanzienlijke en zeer significante daling van week 5 van 2020 tot en met 11 naar week 12 tot en met 22 (367 tot 309 sterfgevallen onder zuigelingen per week) ...
De suggestie dat vaccinaties een factor zouden kunnen vormen in de oorzaak van SIDS is niet nieuw ... totdat er goed gecontroleerde proeven zijn uitgevoerd kunnen we een causale rol voor vaccins niet bevestigen of uitsluiten."
Kindervaccinaties kunnen de oorzaak zijn van het aantal SIDS-gevallen

Het sterkste bewijs voor een verband tussen SIDS en zuigelingenvaccins komt uit Japan.17,18 Tussen 1970 en 1974 betaalde het Japanse schadevergoedingssysteem claims uit voor 57 gevallen van blijvend vaccinletsel in verband met het difterie-, tetanus- en kinkhoestvaccin (DTP) en 37 sterfgevallen.

Dit cluster leidde tot een boycot van het vaccin door artsen in een van de betrokken prefecturen. Als gevolg van die boycot verhoogde de Japanse regering de minimumleeftijd voor DTP-vaccinatie van 3 maanden naar 2 jaar.19

In de zes daaropvolgende jaren (1975 tot 1980) stond Japan bekend om het laagste kindersterftecijfer ter wereld en waren er slechts acht ernstige reacties en drie sterfgevallen na het DTP-vaccin - een vermindering van respectievelijk 85% en 90% van het aantal ernstige verwondingen en sterfgevallen.20

De VS daarentegen hebben het hoogste kindersterftecijfer - alsmede het hoogste vaccinatiepercentage. Als zuigelingenvaccinaties de gezondheid verbeteren en levens redden, waarom ondersteunen de statistieken dergelijke beweringen dan niet? Zoals opgemerkt in het onderzoeksdocument van Miller en Goldman uit 2011:21
"Vóór de hedendaagse vaccinatieprogramma's kwam 'wiegendood' zo weinig voor dat het niet in statistieken over kindersterfte werd vermeld. In de Verenigde Staten werden in de jaren zestig nationale immunisatiecampagnes gestart ...
Voor het eerst in de geschiedenis moesten de meeste Amerikaanse kinderen meerdere doses DTP-, polio-, mazelen-, bof- en rodehondvaccins toegediend krijgen. Kort daarna, in 1969, introduceerden medische certificeerders een nieuwe medische term - sudden infant death syndrome ...
Er zijn aanwijzingen dat een subgroep van zuigelingen meer vatbaar is voor SIDS kort nadat zij zijn ingeënt. Torch ontdekte bijvoorbeeld dat tweederde van de baby's die aan SIDS waren overleden, waren ingeënt tegen DTP ... voorafgaand aan het overlijden.
Daarvan stierf 6,5% binnen 12 uur na de vaccinatie; 13% binnen 24 uur; 26% binnen 3 dagen; en 37%, 61% en 70% binnen respectievelijk 1, 2 en 3 weken ..."
SIDS en SADS - Twee zijden van dezelfde medaille?

In het Substack-artikel uit augustus 2022 "De eeuw van bewijs dat vaccins de dood van zuigelingen veroorzaken," besprak een arts onder pseudoniem A Midwestern Doctor het verband tussen vaccinatie en SIDS:22
"Voor zover ik uit alle verzamelde gegevens kan opmaken, veroorzaken de vaccins (vooral TDP) microbeschadigingen in de hersenen in het gebied dat de automatische ademhaling regelt, zodat zuigelingen onderbroken ademhalingscycli krijgen, en tenzij ze op een ICU zijn of ergens anders waar ze worden bewaakt en gereanimeerd, is het, zodra de ademhaling stopt, fataal ....
In wezen is dit identiek aan wat is vastgesteld bij de COVID-19-vaccins - de reden waarom de aandacht van het publiek hierop is gevestigd, is dat iedereen het grote aantal plotselinge sterfgevallen ziet die deze vaccins veroorzaken, hoewel veel andere bijwerkingen van de vaccins veel vaker voorkomen.
Evenzo, vergelijkbaar met wiegendood dat niet bestond tot de DPT-vaccinatie ... bestond plotselinge dood bij volwassenen niet tot de uitrol van de COVID-19-vaccins ..."
Zes van de 10 onderzochte vaccins bleken het sterftecijfer te verhogen

Ander overtuigend bewijs voor een verband tussen vaccins en kindersterfte komt van het decennialange werk van Dr. Christine Stabell Benn, klinisch professor aan de Universiteit van Zuid-Denemarken en haar collega Dr. Peter Aaby, vaccinwetenschapper en promotor van vaccinatie in opdracht van de WHO om de effecten te bestuderen van vaccins die in liefdadigheidsprogramma's worden gebruikt.

Een overzicht van hun veertig jaar durende onderzoek werd gepubliceerd in Clinical Microbiology and Infections in augustus 2019,23 en door Science News DK gemeld in december van dat jaar.24

Benn en Aaby publiceerden in 2017 ook een studie25 waaruit bleek dat het DTP-programma in Afrika op een ramp was uitgelopen, omdat vaccinatie gepaard ging met een gemiddeld vijf keer hogere sterfte dan bij niet-gevaccineerden - 3,93 keer hoger voor jongens en 9,98 keer hoger voor meisjes.

Samengevat kwamen Benn en Aaby, na bestudering van de gevolgen van 10 verschillende vaccins voor de totale sterfte, tot de schokkende conclusie dat zes van de 10 vaccins de sterfte verhogen doordat zij kinderen vatbaarder maken voor andere dodelijke ziekten.

In het algemeen verhoogden geïnactiveerde (niet-levende) vaccins het sterftecijfer, vooral onder meisjes, zelfs wanneer zij een hoge mate van bescherming boden tegen de doelziekte. Dit gold voor het DTP-vaccin, het pentavalent vaccin, het geïnactiveerde poliovaccin, het H1N1-griepvaccin en het hepatitis B-vaccin.

Het vaccin tegen malaria van GlaxoSmithKline (RTS, S/AS01 of RTS,S, verkocht onder de merknaam Mosquirix), dat afhankelijk van de leeftijdsgroep tussen 18% en 36,3% bescherming tegen malaria blijkt te bieden,26 bleek ook de totale sterfte te verhogen, in dit geval met maar liefst 24%. Stabell Benn vertelde aan Science News DK:27
"Een vaccin dat beschermt tegen malaria maar het sterftecijfer niet vermindert, heeft geen zin. We vroegen GlaxoSmithKline daarom om toegang tot de oorspronkelijke gegevens en ontdekten dat het vaccin de sterfte onder jongens met een bescheiden 15% verminderde, terwijl de totale sterfte onder meisjes verdubbelde. Dit was het zesde niet-levende vaccin dat we in verband brachten met sterfte onder meisjes - precies zoals we hadden vastgesteld voor andere niet-levende vaccins."
Levende verzwakte vaccins daarentegen - zoals het oudere mazelenvaccin, het bacillus Calmette-Guerin tegen tuberculose, het orale poliovaccin en het pokkenvaccin - leken niet-specifieke bescherming te bieden tegen dodelijke ziekten en bij te dragen tot een verlaging van de totale sterfte.

Hexavalente vaccins en SIDS

Dat gelijktijdige toediening van meerdere vaccins bijzonder riskant kan zijn lijkt duidelijk, maar toch wordt het routinematig gedaan. A Midwestern Doctor schrijft:28
"Bestaande gegevens suggereren dat het gelijktijdig toedienen van meerdere vaccins (bv. door vaccins die meerdere vaccinaties in één enkele injectie combineren), in het bijzonder de zesvoudige vaccins (DTP + Polio + Haemophilus Influenza B + Hepatitis B) samenhangen met een verhoogde incidentie van SIDS. De volgende drie studies ondersteunen dat verband:
1. Nadat het hexavalente vaccin van GSK in 2000 in Europa beschikbaar was gekomen, werden een aantal meldingen van kindersterfte onmiddellijk na toediening van dat vaccin gedaan.
Dit gaf aanleiding tot een onderzoek in 200529 van de Duitse database met ongewenste voorvallen, waarin het risico van plotseling onverwacht overlijden bij jonge kinderen binnen 1 tot 28 dagen na toediening van een zeswaardig vaccin werd geanalyseerd. Uit de studie bleek ... dat kinderen in het tweede levensjaar een significant grotere kans hadden om binnen 1 dag ... of 2 dagen ... na hexavalente vaccinatie te overlijden.
2. Een vervolg30 op de Duitse studie met gebruikmaking van de nationale databank van overlijdensaktes van Italië, vond dat het toedienen van een hexavalent vaccin aan zuigelingen van 1-24 maanden hun risico op overlijden in de 14 dagen na vaccinatie met 2,2 keer verhoogde ....
3. Vanwege de gegevens die wijzen op een verband tussen hexavalente vaccins en SIDS, gelastte een Italiaanse rechter in 2011 de vrijgave van de vertrouwelijke veiligheidscontrolegegevens van GlaxoSmithKline binnen Italië
Hoewel het rapport van GSK stelde dat er na vaccinatie minder sterfgevallen optraden dan men van nature zou verwachten (wat duidt op fraude, aangezien geen van de gevaccineerde ziekten plotselinge dood veroorzaakt ...), toonde de database van GSK ook aan dat ongeveer 90% van de gemelde sterfgevallen onder kinderen onmiddellijk na de vaccinatie plaatsvonden.
Een later vertrouwelijk rapport van GSK werd in 2015 ingediend bij de Europese regelgevende instanties. Van de sterfgevallen in verband met vaccins die daarin werden gemeld, vond 52,5% plaats binnen 3 dagen na de vaccinatie en 82,2% binnen 7 dagen na de vaccinatie, terwijl 97,9% van alle plotselinge sterfgevallen na de eerste dosis hexavalente vaccinatie ... plaatsvond in de eerste 10 dagen na de vaccinatie en slechts 2,1% tijdens de daaropvolgende 10 dagen.
De rapporten van GSK bevestigen nogmaals het verband dat talloze anderen hebben geconstateerd, dat SIDS onevenredig vaak onmiddellijk na vaccinatie optreedt.
Als door een speling van het lot deze verdachte vaccins toevallig waren toegediend op hetzelfde tijdstip als waarop SIDS op natuurlijke wijze zou zijn opgetreden (wat de ontkenners durven beweren), zou de timing die consequent voor SIDS wordt gevonden, niet gelden en zouden de sterfgevallen gelijkmatig zijn gespreid over de gehele periode van 2 tot 6 maanden, in plaats van te worden geclusterd tot onmiddellijk na de vaccinatie."
Een analyse31 van gegevens in het Vaccine Adverse Events Reporting System (VAERS) door Miller, gepubliceerd in 2021, toonde ook aan dat "van de 2.605 kindersterfgevallen die van 1990 tot 2019 bij VAERS werden gemeld, 58% binnen drie dagen na de vaccinatie werd geclusterd en 78,3% binnen zeven dagen na de vaccinatie plaatsvond, wat bevestigt dat kindersterfgevallen de neiging hebben om in de temporele nabijheid van de toediening van vaccins plaats te vinden."

De oplossing is gelegen in transparantie

Zoals Steve Kirsch opmerkt, kan de vraag of de schade van vaccins opweegt tegen de voordelen niet worden beantwoord zolang er geen volledige transparantie van gegevens bestaat:32
"Is het mogelijk dat hoe meer vaccins er worden toegediend, hoe meer doden er vallen? Dat is wat de gegevens ons vertellen. Wordt het niet tijd dat we stoppen met het verbergen van de record brekende gegevens over sterfte en vaccins voor wat betreft de COVID-vaccins en deze openbaar maken?
De CDC houdt deze sterftecijfers verborgen omdat ze geen aarzeling met betrekking tot vaccinaties willen creëren. Dat is logisch; als iedereen erachter komt dat ze beduveld werden, zullen ze boos worden. Maar vroeg of laat zal één land de gegevens vrijgeven en dan is de kat uit de zak.
Elke staat in de VS kan zijn vaccinatie/sterftecijfers openbaar maken. Het kan zelfs in elk district worden vrijgegeven. Waarom verbergt elk district, elke staat en elke regering in de wereld deze gegevens? ... Het is openbare informatie. Het komt het publiek niet ten goede als ze achter slot en grendel worden gehouden.
Geef de gegevens vrij! Waar is iedereen bang voor? De waarheid? Merk op dat het "privacy"-excuus niet meer is dan een excuus. Ik wijs erop dat de gegevens gemakkelijk kunnen worden aangepast, zodat niemand zelfs zijn eigen dossier kan vinden zonder enige analyse te beïnvloeden."
Bronnen en verwijzingen Zie: https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2023/03/14/infant-vaccines-lead-higher-infant-mortality.aspx