Verboden wetenschap

Arkadiusz Jadczyk
Sott.net
vri, 31 mar 2023 04:01 UTC

© Wkipedia

Wat behoort nog tot de wetenschap en wat niet meer? Wie bepaalt wat wetenschap is en wat parawetenschap of pseudowetenschap is? Sommige soorten onderzoek worden aan de ene universiteit met open armen ontvangen en aan de andere niet. Er zijn gerespecteerde wetenschappers, onder wie enkele Nobelprijswinnaars, die uitgestoten worden, meestal door roddels, door allerlei heimelijke activiteiten van hun collega's, gewoon omdat zij vragen durven stellen en fenomenen durven onderzoeken die anderen als "onwaardig" beschouwen. Ik heb al verschillende van dergelijke gevallen genoemd, waaronder de behandeling van de "vreemde interesses" van Alfred Wallace door de Encyclopedia Universalis.

Iemand - we weten niet wie - besloot dat een belangrijk deel van het onderzoek van een vooraanstaand wetenschapper moest worden verzwegen - het publiek mocht er niets over te weten komen, dat het beter was om een leugen te verkondigen dan een ongemakkelijke waarheid.

Wetenschap in het geheim?

Een vriend van mij, een vooraanstaand Frans wetenschapper, die geïnteresseerd is in vele "esoterische" gebieden, zegt me dat je dergelijke interesses voor jezelf moet houden, anders word je gestraft; heimelijke acties van anderen zullen je wetenschappelijke carrière vernietigen; en dat is precies wat hij doet - hij zal bepaalde dingen onder vier ogen bespreken, maar zal ze nooit in het openbaar durven zeggen. Wat voor soort wetenschap dwingt wetenschappers in het geheim te werken, uit angst? Wat voor soort maatschappij baart dat soort wetenschap?

William Crookes

Bij het lezen van de opmerkelijke autobiografie van Alfred Wallace, Darwins collega, de medeontdekker - zo niet de oorspronkelijke ontdekker van de evolutiemechanismen, stuitte ik op de volgende interessante paragraaf:

In de jaren 1870-80 had ik vele gelegenheden om getuige te zijn van interessante verschijnselen in de huizen van verschillende vrienden, waarvan ik sommige niet openbaar heb gemaakt. Begin 1874 werd ik door John Morley, toenmalig redacteur van de Fortnightly Review, uitgenodigd om voor dat tijdschrift een artikel te schrijven over "Spiritualisme." Veel publieke belangstelling was gewekt door de publicatie van het Rapport van het Comité van de Dialectical Society en vooral door de experimenten van de heer Crookes met de heer Home, en de weigering van de Royal Society om deze experimenten herhaald te zien. (Cursief van mij.)

Wie is meneer Crookes? En om wat voor experimenten ging het, dat de Royal Society daar niet eens getuige van wilde zijn? Onthoud: nieuwsgierigheid is een "conditio sine qua non" voor een echte wetenschapper! De Royal Society was niet nieuwsgierig? Waarom niet? Misschien waren de experimenten van meneer Crookes de aandacht van het geleerde genootschap niet waard, omdat ze niets nieuws voortbrachten?

© Arkadiusz Jadczyk - Open system

De buis van Crookes.

Uit de Encyclopedia Britannica blijkt bovendien dat William Crookes in 1897 werd geridderd. Zoekend op internet vinden we vooral een indrukwekkende lijst van onderscheidingen:

Past President, Chemical Society, Brit. Assoc., Inst. Elect. Eng., Soc. Chem. Industry; Hon. Member, Roy. Phil. Soc. Glasgow, Roy. Soc. NSW, Pharm. Soc., Chem. Metall. and Mining Soc. of South Africa, Amer. Chem. Soc., Amer. Philos. Soc., Roy. Soc. Sci. Upsala, Deutsch. Chem. Gesell. Berlin, Psychol. Soc. Paris, Antonio Alzate Sci. Soc. Mexico, Sci. Soc. Bucharest, Reg. Accad. Zelanti; Foreign Mem. Accad. Lincei, Rome; Corresp. Inst. de France (Acad. Sci.), Corresp. Mem. Bataafsch Genoots., Rotterdam, Soc. Encouragement pour l'Indust. Paris; For. Assoc. National Acad. Sciences, Washington; Foreign Mem., Royal Swedish Academy of Sciences. International Exhibition, 1862, medal; Acadèmie des Sciences, 1880, gold medal and prize of 3000 frs; Electrical Exhibitions, Paris, 1881, medal; Society of Arts, 1885, Fergusson Gold Medal; Exposition Universelle, Paris, 1889, medal; Society of Arts, 1899, Albert Gold Medal; Franklin Institute, Philadelphia, 1912, Elliott Cresson Gold Medal; Soc. Chem. Industry, 1912, gold medal. Royal medallist, Davy medallist, Copley medallist, en three times Bakerian Lecturer of the Royal Society.

Ik vind dat ik moet uitleggen waarom ik deze lange lijst van Crookes' onderscheidingen hier opneem. Tellen onderscheidingen mee? Tellen titels? Feiten zijn de enige dingen die tellen, zou men kunnen zeggen. Welnu, onderscheidingen zijn ook feiten en meestal worden onderscheidingen toegekend ter erkenning van iemands vaardigheden en prestaties.

Binnenkort: Aan hun vruchten zult gij hen herkennen.

P.S.1. 01-04-23 Een vriend, een natuurkundige, stuurde me vanmorgen een link naar deze video van Rupert Sheldrake:

En daarin, in het bijzonder:

00:09:53

Maar ik wil ook even stilstaan bij de natuurconstanten. Want deze worden, nogmaals, verondersteld constant te zijn. Dingen als de zwaartekrachtconstante of de lichtsnelheid worden de fundamentele constanten genoemd. Zijn ze werkelijk constant? Toen ik geïnteresseerd raakte in deze vraag, probeerde ik dat uit te zoeken. Ze staan in handboeken over natuurkunde. Handboeken over natuurkunde vermelden de bestaande fundamentele constanten en hun waarde. Maar ik wilde zien of ze veranderd waren, dus haalde ik de oude delen van de handboeken over natuurkunde. Ik ging naar de octrooibibliotheek hier in Londen - de enige plek die ik kon vinden die de oude delen bewaarde. Normaal gesproken gooien mensen ze weg als de nieuwe waarden (delen) uitkomen, ze gooien de oude weg.

Toen ik dit deed, ontdekte ik dat de lichtsnelheid tussen 1928 en 1945 met zo'n twintig kilometer per seconde daalde. Dat is een enorme daling, omdat ze gegeven worden met fouten van fracties van een seconde/decimale punten. En toch daalde 'ie overal ter wereld en kwamen ze allemaal op zeer vergelijkbare waarden uit, met kleine fouten. Toen, in 1984, ging 'ie weer omhoog. En toen begonnen de mensen weer op zeer vergelijkbare waarden uit te komen. Dit intrigeerde mij ten zeerste en ik begreep er niets van, dus ging ik naar het hoofd metrologie van het National Physical Laboratory in Eddington.

Metrologie is de wetenschap waarbij men constanten meet. En ik vroeg hem hierover, ik zei: "Wat denk je van deze daling van de lichtsnelheid tussen 1928 en 1945?" En hij zei "oh jee," en "je hebt de meest beschamende episode in de geschiedenis van onze wetenschap blootgelegd."

Dus ik zei: "Zou de lichtsnelheid echt gedaald kunnen zijn? En als dat zo is, zou dat verbazingwekkende gevolgen hebben." Hij zei: "Nee, nee, die kan natuurlijk niet echt gedaald zijn. Het is een constante!" "Oh, hoe verklaar je dan het feit dat iedereen constateerde dat 'ie veel langzamer ging in die periode? Is dat omdat ze met hun resultaten knoeiden om bij datgene uit te komen waarvan ze dachten dat andere mensen ook zouden moeten uitkomen en de hele zaak gewoon in de hoofden van natuurkundigen werd geproduceerd?" "Wij houden er niet van om het woord 'knoeien' te gebruiken." Ik zei "Nou, wat hebben jullie dan liever?" Hij zei: "Wij noemen het liever 'intellectuele phase-locking.'" Dus ik zei: "Als het toen al gebeurde, hoe weet je dan zo zeker dat het nu niet gebeurt? En dat de huidige waarden geproduceerd worden door intellectuele phase-locking?" En hij zei: "Oh, we weten dat dat niet het geval is." En ik zei: "Hoe weten we dat?" Hij zei: "Nou", zei hij "we hebben het probleem opgelost." En ik zei: "Hoe dan?"

En hij zei: "We hebben de lichtsnelheid per definitie vastgesteld in 1972." Dus ik zei: "Maar het kan nog steeds veranderen." Hij zei: "Ja, maar we zouden het nooit weten, want we hebben de meter gedefinieerd in termen van de lichtsnelheid, dus de eenheden zouden mee veranderen!" Dus hij leek erg blij dat ze dat probleem hadden opgelost. Maar ik zei: "Nou, hoe zit het dan met grote G?" De zwaartekrachtconstante, in de vakwereld bekend als "grote G," die met een hoofdletter G werd geschreven. Newtons universele zwaartekrachtconstante. "Die schommelde de afgelopen jaren met meer dan 1,3%. En het lijkt te variëren van plaats tot plaats en van tijd tot tijd. "En hij zei "ach, dat zijn gewoon fouten. En helaas is er sprake van behoorlijk grote fouten met grote G." Dus ik zei: "Nou, wat als het echt verandert? Ik bedoel, misschien is het echt aan het veranderen." En toen keek ik hoe ze dat doen en wat er gebeurt, is dat ze het meten in verschillende laboratoria, ze krijgen verschillende waarden op verschillende dagen, en dan nemen ze daarvan het gemiddelde.

En dan doen andere laboratoria over de hele wereld hetzelfde, ze komen meestal uit op een nogal verschillend gemiddelde. En dan komt het internationale comité voor metrologie om de tien jaar of zo bijeen en berekenen ze het gemiddelde van de metingen van laboratoria over de hele wereld om te komen tot de waarde van grote G. Maar wat als G nu eens echt zou fluctueren? Wat als deze zou veranderen? Er is al bewijs dat 'ie gedurende de dag en het jaar verandert. Wat als de aarde, terwijl zij door de galactische omgeving trekt, door flarden donkere materie of andere omgevingsfactoren beweegt die 'm kunnen veranderen? Misschien veranderen ze allemaal samen. Wat als deze fouten samen oplopen en samen neergaan? Al meer dan tien jaar probeer ik metrologici te overtuigen om naar de onbewerkte gegevens te kijken. In feite probeer ik hen nu te overtuigen om deze online te zetten, op het internet. Met de gegevens en de metingen, om te zien of er een verband is. Om te zien of ze op het ene moment allemaal stijgen en op het andere moment dalen. Als dat zo is, dan fluctueren ze wellicht samen. En dat zou ons iets heel erg interessants vertellen. Maar niemand heeft dit gedaan, omdat G een constante is. Het heeft geen zin om naar veranderingen te zoeken.

P.S.2. 1 april 2023 17:22 Quantum Toekomst komt dichterbij:

© Arkadiusz Jadczyk - Open system

Zie: https://ark-jadczyk.blogspot.com/2023/03/forbidden-science.html