transhumanistische mens
"Al onze verheven technologische vooruitgang, beschaving wat dat betreft, is vergelijkbaar met een bijl in de hand van een pathologische crimineel."

— Albert Einstein, in een brief aan Heinrich Zangger (1917)
Samenvatting: Met de gecoördineerde wereldwijde lancering van het coronanarratief eind 2019 en de daaropvolgende absurde eisen van regeringen - in samenwerking met transnationale organisaties en farmaceutische giganten - begonnen wereldwijd velen vraagtekens te zetten bij de overhaaste, ongekende en ingrijpende technologische en technocratische veranderingen die in samenlevingen worden doorgevoerd omwille van een krachtig gepromote "medische noodsituatie." Ondanks het nieuwe beleid van overheden om mensen te isoleren, mondkapjes te laten dragen, alle sociale contacten te beperken, klakkeloos unieke, op basis van genen en nanodeeltjes gebaseerde experimentele injecties te accepteren en zich te houden aan nieuwe en absurde sociale normen, kwamen veel mensen in opstand tegen de ogenschijnlijke tirannie. Hoe fanatieker regeringen burgerrechten schrapten en de vrijheid van meningsuiting en een eerlijke procesgang onderdrukten, hoe meer mensen het verhaal achter het officiële coronanarratief probeerden bloot te leggen. Dit artikel, het eerste deel in een reeks van vier, behandelt dat verhaal op de raakvlakken met de ontwikkeling van het transhumanisme. In dit eerste deel onderzoeken we hoe de huidige continue wereldwijde drang naar een totale van bovenaf opgelegde verandering van de mensheid, van de menselijke biologie, van menselijke emoties en sociale relaties, zich verhoudt tot een filosofie en geschiedenis van goed gefinancierde en zeer efficiënte zakelijke en militaire operaties die als noodzakelijkerwijs rationeel en onvermijdelijk worden voorgesteld. We gaan in op de versluierende betekenissen van het transhumanisme die tot nu toe werden verspreid en beginnen met het blootleggen van de wortels van het transhumanisme binnen het militair-inlichtingencomplex, waarbij we NASA en haar vermeende vraag naar cyborgs in de ruimte als uitgangspunt nemen. Met een nadruk op primaire bronnen en materiaal van de militaire inlichtingendiensten leggen we de basis voor de volgende drie artikelen in de serie, die een alternatieve mogelijke manier bieden om het huidige zich ontvouwende proces te begrijpen als een proces dat is gericht op het transformeren van mensen van natuurlijke en soevereine wezens naar gecontroleerde synthetische levensvormen.

Introductie

In deze tijden van grote politieke, economische en maatschappelijke onzekerheid kunnen we van één ding zeker zijn. Gemeenschappen over de hele wereld worden belaagd door alle verraderlijke krachten van radicale verandering die machthebbers kunnen bedenken voor de mensen voor wie ze pretenderen te spreken en te regeren. De krachten van verandering staan onder bevel en controle van een grotere oorlog, waarbij alles in het werk wordt gesteld om de lang geplande transitie van de mensheid te camoufleren. Alles wordt onderworpen aan vastlegging in de transformatieprogramma's voor naties, het mensbegrip, persoonlijke identiteit, zelfbeschikking en soevereiniteit. Sommige mensen herkennen de spanningen en de wapens die worden aangewend om totale gevangenschap en verandering te bewerkstelligen. Anderen ontkennen het bewijs van de campagnes die tegen hen worden gevoerd.

Het verschil tussen deze uitersten zou verklaard kunnen worden door het meest omstreden gebied in de huidige oorlog - de strijd om hart en geest. Zoals Edward Bernays ons eraan herinnert, moet de geest voortdurend worden beziggehouden, "net zo goed als een leger de lichamen van zijn soldaten reguleert."[1] Daarom moeten angst en een diep gevoel van urgentie worden gecreëerd, zodat het geprojecteerde offer van lichamen uiteindelijk gerechtvaardigd zal blijken. Hetzelfde geldt voor de huidige waarschuwingen aan de mensen dat we op scherp moeten staan en klaar moeten zijn om de confrontatie aan te gaan met de bedreigingen die onze eigen zieke lichamen voor het milieu vormen, de CO2-voetafdrukken die moeten worden verminderd, vergiftigde ecosystemen en de intelligente machines die onze zelfbenoemde meesters ten behoeve van onze "redding" financieren en aanwenden. De trans-menselijke overgang naar een post-menselijke wereld, die wordt bevolkt door volgzame cyborgs, wordt voorgesteld als een onvermijdelijke stap in gerichte evolutie. "Verbeterde" mensen, verzekert de technocratische PR-machine, zullen nieuwe bovenmenselijke vermogens bezitten en hun eigen sterfelijkheid overwinnen met routinematige nano-upgrades.

Hoe kunnen we zulke tegen ons samenzwerende antimenselijke operaties bestrijden? Volgens Elon Musk moeten we met machines samensmelten om te voorkomen dat we als apen worden.[2] De 'toekomststrateeg' van de Rockefeller Foundation en het Chinese ministerie van Onderwijs, Michell Zappa,[3] waarschuwt evenzo dat de mensheid "geen andere optie heeft dan schoppend en schreeuwend meegesleurd te worden" naar de "rand van de afgrond" van een toekomst met gentherapie, kunstmatige organen, synthetisch bloed en bloedvaten, en bio-elektronische medicijnen. [4] Klaus Schwab, oprichter en uitvoerend voorzitter van het Wereld Economisch Forum, de zelfbenoemde "Internationale Organisatie voor Publiek-Private Samenwerking,"[5] voorspelt eveneens dat de toekomst van technologische innovatie, "niet verandert wat je doet - het verandert jou. Als je genetische manipulatie als voorbeeld neemt, ben jij degene die zal veranderen."[6] Hij zegt dat technologie 'uiteindelijk' zal leiden tot 'een samensmelting van onze fysieke, onze digitale en onze biologische identiteiten.'[7] De technologisch deterministische denkwijze achter al deze uitspraken is erop gericht om geen ruimte voor verzet of discussie te laten.

De stapsgewijze opmars van de mensheid naar wat het Bio-Nano Tijdperk, het Virtuele Tijdperk,[8] of de Vierde Industriële Revolutie wordt genoemd,[9] wordt georganiseerd door transnationale elites en weerspiegelt het transhumanistische streven naar een post-menselijke toekomst. De geleidelijke, onverbiddelijke opmars is al tientallen jaren aan de gang en wordt gebaseerd op eugenetische mensenhaat, verpakt in valse beloften dat de mens de beperkingen van het vlees kan overstijgen en, geholpen door nieuwe en nieuwe technologieën, voor altijd kan leven. De intellectuele, fysieke en spirituele ontwikkeling naar een transhumanistische vorm van onsterfelijkheid vindt haar oorsprong eveneens in een sociaaleconomische transitie, die de mens reduceert tot hyperrationele "marktspelers die altijd ... en overal als homo economicus worden beschouwd"[10] en die niet het welzijn van de mens dienen, maar het bedrijfsresultaat van het monopoliekapitaal. Met andere woorden, een miljardairsklasse. Als gevolg hiervan betekent het bovendien dat de nieuwe technocratische kolonisten, die deze opkomende markten in lichamen, hersenen en bloedstromen financieren, controle zullen wensen over alle middelen van menselijke (re)productie.

Gegeven het feit dat de waarde van menselijke gegevens verandert in een belangrijk product[11] en gegeven het feit dat het bedrijfsleven "betrokken moet zijn bij het [proces van kapitaal]vergaring, [door] haar beleid te mystificeren en het iets te noemen wat het niet is, of ... te proberen het te verbergen,"[12] wie kan dan beter de opkomende markt van trans-mensen voor het internet der dingen (IoT) en lichamen (IoB) beheren dan de staat en het bedrijfsleven samengevoegd in "publiek-private partnerschappen?" [13] In het middelpunt van de beweging bevinden zich de rijkste en meest invloedrijke actoren ter wereld en zij bestrijken alle machtssectoren: een transnationale elite die aandringt op een groot aantal technologische vervalsingen die worden aangeprezen als upgrades voor biologische levensvormen (mensen, dieren, planten en micro-organismen).

Hoe kunnen we de belangrijkste signalen van deze fundamentele transformatie herkennen? Een levendig beeld van een post-menselijke toekomst tekent zich nu af in het kielzog van de wereldwijde drang naar volledige naleving van door de overheid voorgeschreven injecteerbare bio-nanogentherapieën. De Kavli Foundation bijvoorbeeld, ogenschijnlijk een subsidieverstrekker, werkte samen met belangrijke instanties in het zich uitbreidende wereldwijde netwerk van "publiek-private partnerschappen" die wereldwijd gen-gebaseerde nanotechnologie en synthetische biologie stimuleren, waaronder het Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) van het Amerikaanse leger en de Rockefeller Foundation.

Naast hun interesse in vaccins maken alle drie de organisaties deel uit van een door het Witte Huis gefinancierd initiatief dat bekend staat als "Brain Research through Advancing Innovative Neurotechnologies" (BRAIN), inclusief projecten op het gebied van nanowetenschappen, brein-machine-interfaces en bio-engineering.[14,15] De Europese Unie heeft ook haar eigen Human Brain Project,[16] dat zij omschrijft als "een van de grootste onderzoeksprojecten ter wereld" en dat deel uitmaakt van haar initiatief Toekomstige en Opkomende Technologieën. Het project brengt 140 universiteiten en instellingen uit 11 landen samen om zich te richten op kunstmatige neurale netwerken, neuromorfisch computergebruik, AI, neurorobotica en neuro-geinspireerde technologieën.

Tegen de achtergrond van deze abrupte wereldwijde wending in de richting van op genen gebaseerde, bio-nano-oplossingen voor vermeende sociale problemen en noodsituaties, probeert de volgende vierdelige serie voort te bouwen op bestaande literatuur door kritisch te kijken naar het onderliggende transhumanistische traject dat dergelijke ontwikkelingen aanstuurt.[17-19] In het bijzonder proberen we de rol van het militair-inlichtingencomplex in het transhumanisme te verduidelijken als onderdeel van een doorlopend project om mensen om te vormen tot slaven in een nieuw 'utopia,' dat wordt geregeerd en gemanaged door de goeroes, wijzen en onderdanigen van een zich op dit moment ontvouwende technocratie.

Definiëring van transhumanisme

Terloops praten over transhumanisme in beleefd gezelschap kan nieuwsgierigheid of verwarring oproepen. Het kan in de verbeelding gedachten oproepen van gewapende survivelaars die geruchten uitwisselen over plannen van de overheid om burgers, net als vee, te microchippen. Gesprekken hierover kunnen vage herinneringen aan populaire figuren uit pulpfictie of fantasiefilms oproepen, waarbij trans-menselijke fascinatie voor morbide entertainment en superhelden uit stripboeken die samensmelten met machines, worden geïntegreerd. Het kan doen denken aan de special effects in Fritz Langs film Metropolis (1927), waar Maria's levenskracht in een plaatijzeren cyborg wordt overgebracht. Misschien zijn de vele benaderingen van transhumanisme ingebakken in lagen van culturele reproductie om de schijn te wekken van een conflict tussen irrelevantie in de marge en utopische aspiraties die door elites worden gedeeld. Deze dubbelzinnigheden kunnen een kenmerk vertegenwoordigen van social engineering door middel van media en onderwijs om algemene onverschilligheid en desinteresse op te wekken.

Als mondiaal project van controle over (re)productie en mensen brengt het transhumanisme een geheel van theoretische, praktische en ideologische aspecten met zich mee, die elk een mengeling lijken te vertegenwoordigen van esoterische mythologieën, empirische realiteiten en mediahype, doordrenkt met technologische ontwikkelingen, politieke spelletjes, concrete omstandigheden en eindeloze pr-campagnes. Het maken van onderscheid tussen de materiële realiteit van dit goed gefinancierde wereldwijde project en de verwarrende vormen van propaganda die het ondersteunen, kan ingewikkeld en lastig zijn.

Een van de complicaties bij het definiëren van transhumanisme is dat de gebruikelijke manier om het begrip te definiëren zelf als propagandamiddel dienst doet. Voorstanders van transhumanisme definiëren hun project consequent in evaluerende en positieve termen, als een zoektocht naar verhoogde 'evolutie,' menselijke 'verbetering' en het overwinnen van menselijke 'beperkingen.' Het Transhumanistisch Manifest, dat door NASA, het Europees Ruimteagentschap en het Italiaanse Ruimteagentschap werd gepubliceerd, definieert transhumanisme als volgt:
Een wereldbeeld dat streeft naar een levenskwaliteit die voortdurende vooruitgang, zelftransformatie, praktisch optimisme, visionaire oplossingen en kritisch denken met zich meebrengt - de transmens. De transmens is een biologisch-technologisch organisme, een transformatie van de menselijke soort die met technologie blijft evolueren [20].
Humanity+, de bron van het Transhumanistisch Manifest, definieert transhumanisme met een verwijzing naar Max More, een van de grondleggers van de beweging:
De intellectuele en culturele beweging die de mogelijkheid en wenselijkheid bevestigt om de menselijke toestand fundamenteel te verbeteren door middel van toegepaste rede, in het bijzonder door het ontwikkelen en op grote schaal beschikbaar maken van technologieën om veroudering te elimineren en om de menselijke intellectuele, fysieke en psychologische capaciteiten sterk te verbeteren[21].
Dergelijke definities en hun ondersteunende uitwerkingen worden doorspekt met concepten die perfectie, verbetering, grootsheid en utopisme suggereren. Vragen als 'Perfect voor wie?,' 'Beter op welke gronden?,' 'Verbeterd volgens welke criteria?' worden niet gesteld en blijven onbeantwoord. De Science & Technology Organization van de NAVO noemt bijvoorbeeld verbeterde dodelijkheid als een doelstelling van menselijke ''verbeteringstechnologieën'' op militair-inlichtingengebied.[22] Bijgevolg kunnen, zonder te specificeren wat begrippen als 'verbetering' en 'evolutie' inhouden, zelfverheerlijkende clichés in het beste geval en dodelijke dubbelzinnigheid in het slechtste geval in de betekenis van 'transhumanisme' worden geïnjecteerd, met belangrijke gevolgen voor het beeldvormingsproces.

Zoals we hebben besproken in ons propagandarecept dat zich op 9/11 en corona toespitste, bestaat een beproefde propagandatactiek erin om een doelwoord herhaaldelijk te koppelen aan positieve of negatieve associaties. Uit experimenteel onderzoek blijkt dat het simpelweg koppelen van de naam van een politieke kandidaat aan subliminaal gepresenteerde positieve of negatieve signaalwoorden (bijv. wonder, knuffel, begrafenis, hondsdolheid) voldoende is om uitkomsten zoals kandidaat-evaluaties en politieke opvattingen te beïnvloeden. Als een vorm van subliminale berichtgeving en klassieke conditionering lokt het herhaaldelijk koppelen van een propagandadoel aan een emotionele associatie, of 'affect-tag,' op deze manier onbewuste automatische emotionele reacties uit met krachtige perceptuele en gedragsmatige gevolgen, inclusief voor het stemgedrag van burgers.

Hetzelfde geldt voor de definitie van 'transhumanisme.' Door vage begrippen als welwillendheid en altruïsme in de definitie van het woord zelf op te nemen, krijgt het de macht om het soort subliminale emotionele reacties op te roepen die vaak worden geassocieerd met goedaardigheid (vertrouwen, gemak, gelijkmoedigheid, onbevangenheid), terwijl het de reacties die met bedreiging (waakzaamheid, voorzichtigheid, oplettendheid, omzichtigheid) worden geassocieerd, onderdrukt. Door het steeds te herhalen, maakt de definitie van 'transhumanisme' het tot een kalmerend signaalwoord, dat in staat is om de bevolking subtiel en subliminaal in bedwang te houden.

Belangrijk is dat de positieve zelfdefinitie die door transhumanisten wordt gehanteerd kritiekloos werd overgenomen en breder werd verspreid door woordenboeken, encyclopedieën, journalisten, commentatoren en wetenschappers, waardoor vrijwel elke poging om dieper op de beweging in te gaan, werd besmet. Neem bijvoorbeeld de definities van Wikipedia en Google's Oxford Dictionary:
Transhumanisme is een filosofische en intellectuele beweging die pleit voor het verbeteren van de menselijke toestand door het ontwikkelen en op grote schaal beschikbaar maken van geavanceerde technologieën - Wikipedia
Het geloof of de theorie dat het menselijk ras voorbij zijn huidige fysieke en mentale beperkingen kan evolueren, vooral door middel van wetenschap en technologie - Google's Oxford Definition
Dergelijke officiële benaderingen van het definiëren en verspreiden van de populaire betekenis van het begrip, beperken de analyse binnen de parameters van bijvoorbeeld "vooruitgang" en "verbetering." Met andere woorden, het conceptuele kader waarbinnen de definitie van transhumanisme wordt gepropageerd, leidt onderzoekers nergens buiten de beperkte grenzen van technologische upgrades, die onbewust praktisch alle benaderingen beïnvloeden om het project buiten zijn zogenaamde openlijke welwillendheid te begrijpen.

Met deze overwegingen in het achterhoofd en in plaats van het propaganda-effect van een bejubelende benadering van het definiëren van begrippen voort te zetten, bieden wij een definitie die vrij is van dogma's, emotionele etiketten en positieve verdraaiingen. Rekening houdend met de realiteit dat 'verbetering' zich in het oog van de toeschouwer bevindt, definiëren wij transhumanisme als:
Een project om de menselijke biologie met technologische middelen grootschalig te manipuleren.
De technologische middelen in kwestie kunnen onder andere genetische manipulatie, synthetische biologie, bio-elektronica en mens-machine-interfaces betreffen, waaronder biotechnologie, nanotechnologie en bionanotechnologie. De aanpassing van de menselijke biologie kan direct of indirect plaatsvinden door middel van transformaties van de menselijke leefomgeving, bijvoorbeeld door kunstmatige manipulatie van de natuurlijke omgeving, atmosfeer, lucht, water, planten, vee, wapens en geneesmiddelen.

Wreedheid zuiveren door middel van een definitie?

Naast de kracht van verzoening stelt het definiëren van transhumanisme als vooruitgang de transhumanistische beweging bloot aan dubieuze agenda's. Als doelstellingen als dodelijkheid en het toebrengen van schade systematisch aan vage opvattingen over verbetering verbonden zouden worden, dan zou het begrip transhumanisme ook dienst doen als een instrument voor moreel afhaken door wreedheid te zuiveren onder de noemer van 'vooruitgang.' Zoals we schreven in Covid 19: Mass Formation or Mass Atrocity:
Moreel afhaken is een psychologisch proces, waarbij een specifieke gebeurtenis zoals massavernietiging buiten iemands gebruikelijke morele kader kan worden geplaatst.[23, 24] Een veelgebruikt middel om dit te bereiken is het opschonen van het taalgebruik.[25, 26] Verpakt in neutrale en gemakkelijk te vergeten bewoordingen, wordt het kwaad retorisch gezuiverd,[27] de realiteit wordt niet emotioneel geregistreerd en er wordt onverschilligheid opgeroepen.[28] Vandaar de banaliteit van het kwaad. Net zoals het seksueel mishandelen van slachtoffers met medische apparatuur werd omschreven als 'verbeterde methoden voor verhoorafname' in de Oorlog tegen het Terrorisme, zo wordt massamoord met behulp van onbeduidend klinkende medische taal met betrekking tot de Oorlog tegen Corona™ verbloemd.
Zo ook worden binnen het transhumanisme misantropische, eugenetische en zelfs democidale doelen naast beweringen om te streven naar menselijke verbetering voor een betere beschaving, menselijke veiligheid,
beveiliging en welzijn geplaatst. Denk eens aan het soort tegenstrijdig denken dat aan de dag moet worden gelegd om de processen van totale transformatie van de mens, die in de voorwas wordt gezet voor leven in een technocratische post-menselijke wereld, zowel te communiceren als effectief te camoufleren:
... nu al beschikken we over de technische mogelijkheden om te beginnen met het herontwerpen van de mensheid ... Op anorganische wijze, van het koppelen van mensen aan computers, hersenen aan computers, of zelfs het creëren van volledig niet-organische entiteiten, kunstmatige intelligentie - misschien zelfs kunstmatig bewustzijn - wat een nog een radicalere verandering inhoudt. Je kunt zeggen dat genetische manipulatie gewoon spelen is met dezelfde stukjes en beetjes waar de evolutie al miljarden jaren mee speelt. Dit is iets compleet nieuws - echt anorganische entiteiten scheppen.[29]
Nu ontwikkelen mensen nog grotere krachten dan ooit tevoren. We verwerven werkelijk goddelijke krachten van schepping en vernietiging. We zijn mensen echt aan het opwaarderen tot goden. We verwerven bijvoorbeeld de macht om het leven te herconstrueren.[30]
We spoelen door naar het begin van de 21e eeuw en hebben de overgrote meerderheid van de bevolking gewoon niet nodig... omdat de toekomst draait om het ontwikkelen van steeds meer geavanceerde technologie zoals kunstmatige intelligentie, bio-engineering. De meeste mensen dragen daar niets aan bij, behalve hun gegevens.[31]
De uiteindelijke waarde van mensen zal gewoon als consument zijn, die helemaal niets nuttigs doet .... Je zou echter consumenten kunnen hebben die geen mensen zijn, die niet bewust zijn.[32]
Als je niet snel genoeg deel uitmaakt van de revolutie, zul je waarschijnlijk uitsterven."[33]
In zijn presentatie voor het Wereld Economisch Forum in 2018 en het bovenstaande interview uit 2020, verheerlijkt Yuval Noah Harari, futurist, historicus en veel geziene gast binnen 'elitaire' kringen, en wellicht de meest beruchte academische commentator op het transhumanisme, de vermeende kracht van de menselijke vindingrijkheid om de natuurlijke paden van evolutie te overstijgen. De meest vooraanstaande ingenieurs en programmeurs van vandaag, beweert hij, zijn in staat om menselijke wezens en hun continue sociale, economische en neurale verbindingen met het wereldwijde centrale zenuwstelsel - het internet - te upgraden ten gunste van het menselijk floreren.

De consequentie is dat mensen, die opnieuw worden ontworpen als deels anorganische entiteiten met verbeterde synthetische computer/hersenkracht, over nieuwe bovenmenselijke vermogens zullen beschikken om sterfelijkheid te overwinnen en eeuwig te leven. In het openbaar worden dergelijke uitspraken echter vaak afgeschilderd als krankzinnig en dus grotendeels beperkt tot de marge. De openlijke minachting voor dit soort uitspraken van de 'elite' wordt als acceptabel beschouwd, omdat de meeste mensen standvastig lijken te blijven in hun moedwillige blindheid voor de voortdurende klassenoorlog die tegen hen wordt gevoerd.

Harari's andere lezingen nemen daarentegen een meer sinistere wending naar eugenetica en de noodzakelijke waardevermindering van menselijke wezens met inherente waardigheid en morele waarde. Soortgelijke tegenstrijdigheden komen terug in de uiteenzettingen over transhumanisme. Met de opkomst van geavanceerde robotica, machine learning en een toekomstig vooruitzicht van quantum computing, worden de meeste wezens die uit natuurlijke processen van biologische voortplanting voortkomen overbodig in een wereld die alleen wordt afgemeten aan wat zeer efficiënt en economisch opportuun is.

Het is geen wonder dat het Wereld Economisch Forum de spil vormt van dit mondiale programma, waarin de machts- en invloedssferen van het bedrijfsleven volledig zijn samengesmolten met de staat. Als dit alles griezelig veel lijkt op een of andere "vriendelijke" vorm van fascisme, dan zou dat best eens zo kunnen zijn - een duidelijke waarschuwing die in 1980 door Bertram Gross werd uitgewerkt. "Het verzamelen van informatie is nu mogelijk via steeds meer geavanceerde systemen," merkte hij op, "inclusief de meer onheilspellende vormen van elektronische surveillance op afstand."[34]

Gross voorzag in deze opkomende orde een verleidelijk soort fascisme, waarbinnen "meer geconcentreerde, gewetenloze, repressieve en militaristische controle door een partnerschap tussen Big Business en Big Government de privileges van de ultrarijken, de topmensen bij de bedrijven en de hoge pieten in de militaire en civiele orde in stand [zou] houden." [35] Hij wees erop dat dit fundamentele herontwerp van de sociale wereld in het publieke domein wordt voorgesteld als buitengewoon "redelijk" en onontkoombaar, omdat het openlijk vriendelijk is - voor het bedrijfsleven - en dus behoort tot de logica van een efficiënte en "vrije" markt.

In een voorbeeld van het marktvriendelijke openbare debat dat het transhumanisme omhult, schreef Nick Bostrom, vooraanstaand academische transhumanist afkomstig uit wat bekend staat als de 'Oxford School' van het transhumanisme,[36] in 2003:
Transhumanisme is een losjes gedefinieerde beweging die zich de afgelopen twintig jaar geleidelijk heeft ontwikkeld. [Eigenlijk werd de term zelf voor het eerst voorgesteld door Julian Huxley in 1951, naar verluidt om eugenetica na de Tweede Wereldoorlog te herdefiniëren]. Het staat voor een interdisciplinaire benadering van het begrijpen en evalueren van de mogelijkheden om de menselijke toestand en het menselijk organisme te verbeteren door de vooruitgang van de technologie.[37]
Bostrom is medeoprichter van de World Transhumanist Association, een van de oorspronkelijke ondertekenaars van de Transhumanistische Verklaring van 1988,[38] en van 2005 tot 2024 was hij stichtend directeur van het Future of Humanity Institute aan de Universiteit van Oxford. In een onderzoeksdocument met de titel 'Ethische aspecten voor de 21ste eeuw: Tranhumanistische waarden' ('Ethical Issues for the 21st Century: Transhumanist Values'), legt hij uit dat:
Transhumanisten zien de menselijke natuur als een werk-in-uitvoering, een halfbakken begin dat we kunnen leren opnieuw vorm te geven op wenselijke manieren. De huidige mensheid hoeft niet het eindpunt van de evolutie te zijn. Transhumanisten hopen dat we er door verantwoord gebruik van wetenschap, technologie en andere rationele middelen uiteindelijk in zullen slagen om post-menselijk te worden, wezens met immens betere capaciteiten dan waarover de huidige mens beschikt.[39]
Bij wijze van uitwerking presenteert Bostrom een visie op post-menselijke wezens die leest als een script voor een nieuwe Disney-fantasiefilm, volledig losgekoppeld van de tot wapen gemaakte realiteit van ontwikkeling en onderzoek naar menselijke 'verbeteringen' die momenteel plaatsvindt. Dient Bostroms schijnbaar onuitgesproken omarming van het sociaal-darwinisme om het geloof te rechtvaardigen dat mensen niet meer dan labratten zijn, die gebruikt kunnen worden als proefpersonen voor experimentele upgrades? In een verhandeling met de titel 'Menselijke genetische verbeteringen: Een transhumanistisch perspectief,' ('Human Genetic Enhancements: A Transhumanist Perspective') stelt hij:
We kunnen ons esthetische en beschouwende genoegens voorstellen waarvan de gelukzaligheid ver uitstijgt boven wat enig menselijk wezen tot nu toe heeft ervaren. We kunnen ons wezens voorstellen die een veel hoger niveau van persoonlijke ontwikkeling en volwassenheid bereiken dan de huidige mensen, omdat ze de mogelijkheid hebben om honderden of duizenden jaren te leven met volledige lichamelijke en geestelijke kracht. We kunnen ons wezens voorstellen die veel slimmer zijn dan wij, die boeken in een paar seconden kunnen lezen, die veel briljantere filosofen zijn dan wij, die kunstwerken kunnen maken die, zelfs als we ze alleen op het meest oppervlakkige niveau zouden kunnen begrijpen, op ons als prachtige meesterwerken zouden overkomen. We kunnen ons liefde voorstellen die sterker, zuiverder en zekerder is dan enig mens tot nu toe heeft gevoeld.[40]
Als we als gewone stervelingen Bostroms uitbundige speculaties observeren, kunnen we niet anders dan ons afvragen: kunnen we dat? Als mens-machine hybriden? Liefde die sterker en puurder is dan enig mens tot nu toe heeft gevoeld? Liefde - de eigenschap die de mens het meest van machine onderscheidt - zal worden "verbeterd" door technologie? Hoe dan?

Bostroms collega-transhumanisten uit Oxford en hedendaagse co-auteurs, Brian Earp, Anders Sandberg en Julian Savulescu, hebben in The American Journal of Bioethics een visie van technologisch verbeterde liefde uiteengezet. De bio-ethici en futuristen pleiten voor het manipuleren van de ervaring van liefde bij het streven naar wat zij noemen "zeer goed op elkaar afgestemde relationele banden."[41] Het is op zijn minst opvallend dat de krachtigste menselijke emotie, waardoor de hoogste vormen van opoffering, dienstbaarheid en cultuur uit de geschiedenis werden gedreven, in zulke retorisch banale termen moet worden opgedirkt (of neergehaald). Het belangrijkste instrument dat Earp et al. voorstellen om dit doel te bereiken, wordt gevormd door "anti-liefde biotechnologie." Is dit wat Bostrom bedoelt met 'verbeterd?'

Door liefde de schuld te geven van afwijkende plagen zoals pedofilie, verkrachtingstrauma's en huiselijk geweld (waar fundamentele psychologische gebreken aan kleven), kijken de auteurs uit naar de komst van een "liefdesvaccin," dat zou werken om "ongewenste liefde te voorkomen." Is de injectie tegen liefde verwant aan Huxley's Soma in Brave New World? Ze benadrukken de "urgentie van het ethische project," inclusief het vinden van een "geneesmiddel voor liefde," met het argument dat "onder de juiste omstandigheden" anti-liefde biotechnologie zelfs "moreel vereist" zou kunnen zijn. Natuurlijk is dit soort rationalisering van biotechnologische interventies volkomen logisch voor geesten die ervan overtuigd zijn dat mensen niet meer voorstellen dan economische machines waarvan de basisfuncties moeten worden gereguleerd of worden vervangen door nog meer robots. De academici van Oxford, wier transhumanistische inspanningen gebaseerd zijn op de macht en status van de oudste Engelstalige universiteit ter wereld, beschrijven een toekomst waarin "we op een dag kunnen beschikken over een reeks pillen, biochips en neurogeneesmiddelen die problematische passies met succes kunnen 'behandelen.'"[42]

Een tweede begripsbepalende benadering om het transhumanisme op te schonen, is het af te zetten tegen een gedevalueerde opvatting van onvervalste menselijke wezens. In een rapport van de Science and Technology Options Assessment Group van het Europees Parlement staat bijvoorbeeld: "Transhumanisme is de opvatting dat de mensheid geperfectioneerd kan (en zou moeten) worden voorbij zijn huidige grenzen door het gebruik van geschikte technologieën. Tegenover deze opvattingen staat een kleine maar luidruchtige groep conservatief denkende tegenstanders van menselijke verbetering."[43]

Ook een rapport uit 2020 van het Amerikaanse Centrum voor marine-analyses voor het Amerikaanse Bureau van de commandant van marine-operaties plaatst tegenstanders van transhumanisme in een van twee kampen: "bioconservatieven" of "bioluddieten." Volgens het rapport:
Transhumanisme beschrijft een filosofie van het transformeren van de menselijke toestand om zowel lichaam als geest te verbeteren. Daarentegen neemt het bioconservatisme een 'terughoudende' houding aan ten opzichte van de samensmelting van mens en technologie, vaak met een focus op de onnatuurlijke en onzekere uiteinden van een dergelijke samensmelting. En de bioluddieten (of neoluddieten, voor technologie in het algemeen) verwerpen de opkomende biotechnologie en verzetten zich passief of actief tegen de effecten ervan op het milieu, individuen en gemeenschappen.[44]
Een treffende zin luidt: "Bioluddieten verzetten zich tegen anti-liefde biotechnologie."

Om duidelijk te zijn: deze definitie, die aan het Amerikaanse ministerie van Defensie werd verstrekt, behandelt het beschermen van de onaangetaste mensheid als een product van een van twee mogelijkheden: politieke oriëntatie (bioconservatisme) of technologische achterlijkheid (bioluddieten).

Met een titel als Supermensen: Implicaties van genetische manipulatie en mensgerichte bio-engineering (Superhumans: Implications of Genetic Engineering and Human-Centered Bioengineering), was het doel van het rapport om het Amerikaanse ministerie van Defensie (DoD) te voorzien van aanbevelingen voor het navigeren binnen een toekomst van "cyborgs" en genetisch gemanipuleerde mensen. Het document waarschuwt de lezer dat:
Biotechnologie - specifiek, de fysieke modificatie van biologie met technologie - heeft een traject dat verder gaat dan omkeerbare "mens-machine samenwerking" en eindigt met cyborgachtige mogelijkheden van eindeloze verbeteringen en aanpassingen. En genetische manipulatie, in het bijzonder met de toegankelijkheid die wordt geboden door CRISPR1 (clustered regularly interspaced short palindromic repeats) en aanverwante technologieën, bevindt zich op een traject dat slimmere, sterkere en 'betere' mensen vanaf de geboorte belooft, waarmee de komst van de 'homo superior' wordt inluid.[45]
Degenen die tegen dergelijke ontwikkelingen zijn, worden weggezet als bioconservatieven of bioluddieten en de pogingen om homo sapiens (ook vanaf de geboorte) te beschermen tegen een genetisch gemanipuleerde overname door de "homo superior" - dat wil zeggen, het vooruitzicht dat de mens de facto uitsterft - worden afgedaan als politiek en psychologisch reactionair. Ter vergelijking: het transhumanisme en zijn post-menselijke, soortveranderende doelen worden voorgesteld als het geëvolueerde, rationele en progressieve alternatief.

Een dergelijke vereenzelviging van post-menselijkheid en progressivisme komt overeen met een definitie van de 'transmens' die in 1994 door transhumanistische pionier Max More naar voren werd gebracht:
[Een transmens is] iemand in de overgangsfase van mens naar biologisch, neurologisch en genetisch post-mens. Iemand die zijn/haar denken richt op de toekomst om zich voor te bereiden op komende veranderingen en die mogelijkheden voor zelfontplooiing opzoekt en benut.[46]
In werkelijkheid, zo stellen wij, is het transhumanisme een product van machtige instellingen, waarvan lang werd gedacht dat ze het algemeen belang dienden, maar die in de greep zijn gekomen van een transnationaal regime van financiers en technocratische belanghebbenden die er alles aan hebben gedaan om elke herinnering aan het publieke gemeengoed en de soevereine rechten die inherent zijn aan elk menselijk wezen uit te wissen. Bevrijd van lang gekoesterde universele morele voorschriften manipuleert, patenteert en, in deze huidige "derde golf van marketisering"[47] van de wereldeconomie, verhandelt de transhumanistische beweging ook de grondstoffen van het leven. Het pretendeert niet alleen een meester in nabootsing (biomimetica) te zijn, maar een almachtige, alwetende schepper van materiële substantie. God-niveau: "Goddelijkheid," volgens Harari, "gaat niet ver genoeg om te beschrijven wat we proberen te doen."[48]

De uitstraling waarmee de transhumanistische industrie de wereld verovert, berust volgens Martine Rothblatt inderdaad op de ideologie van het transgenderisme. Rothblatt is een miljardair, transgender en transhumanistisch activiste en schreef het boek From Transgender to Transhuman: A Manifesto on the Freedom of Form. Het transitieproces vereist volgens het transhumanistische ethos de constructie van neologismen (beme) die de "bio-elektronische mens" voorstellen, die de burger van een "informatiemaatschappij" van "mensen van vlees en bloed" is ontstegen, maar
er fundamenteel van afhankelijk is dat grote delen van hun leven elektronisch worden opgeslagen en verwerkt. Van zulke mensen kan gezegd worden dat ze "transbeman" zijn - ze overstijgen zowel de menselijke als de bemen-werelden. (2008)
De vermogende en invloedrijke Rothblatt begon haar carrière in satellietvolgsystemen na een bezoek aan een NASA-volgstation in 1974, waarna ze in de jaren 1980 voor NASA werkte en zitting had in de raad van commissarissen van het Space Studies Institute. Naast transgenderisme promoot Rothblatt het gebruik van nanotechnologie voor levensverlenging, cyrogenese, mesnachtige robots en cyberbewustzijn.

Met zijn aspiraties om het Goddelijke te overtreffen en de valkuil(en) van het menselijk vlees te overstijgen, vertegenwoordigt het transhumanisme dus de hoogmoed van de mens en zijn ontaarde geloof dat enkel menselijke inspanning voldoende is om met absolute precisie en succes in alle natuurlijke processen in te grijpen. Het gaat om pogingen om kunstmatige evolutionaire paden te ontwikkelen die mensen naar een toestand leiden die afwijkt van hun huidige stadium als de hoogst geëvolueerde wezens. Dit project is doordrenkt van een onmetelijke arrogantie wanneer machthebbers doen alsof ze de rol van bovennatuurlijke schepper spelen en zichzelf het recht toe-eigenen om de soevereine wil en het verlangen van de mens om te denken, te voelen, te handelen en zich voort te planten, te controleren.

In deze serie artikelen stellen we dat, met dit doel voor ogen, de aanhoudende campagnes van gedwongen injecties van de mensheid met experimentele gentherapieën fungeren als belangrijke indicatoren van het transhumanistische project, zowel om de code van het leven zelf met technocratische ingrepen van de mens in de natuurlijke orde te herschrijven, als om de biologie te herconstrueren en mens en machine samen te laten smelten. Dit alles als onderdeel van een georganiseerd en goed gefinancierd project om mensen te herbestemmen voor gebruik in een denkbeeldige naadloze synthese van markten, samenlevingen, lichamen, hersenen, bloedbanen, slagvelden en geloofssystemen, geleid door een enkele door de mens gemaakte kracht van ongeëvenaarde rekenkracht.

Uiteraard vereisen al deze inspanningen om praktisch alomtegenwoordige controle tot stand te brengen en uit te oefenen over onvoorspelbare, dynamische en onderling afhankelijke biologische systemen, de toepassing van immense "intelligentie" - het soort dat met vrijwel onbeperkte middelen, denkkracht en financiering kan functioneren.

Transhumanisme: Luchtfietserij of militaire inlichtingenoperatie?

In het huidige tijdperk waarin de publieke perceptie nauwlettend wordt gemanaged, zijn censuur, compartimentering en uitwissing aan de orde van de dag. Daarom moeten bepaalde primaire bronnen uit archieven worden opgegraven en zorgvuldig worden onderzocht.

Een mooi voorbeeld vormt het feit dat Dennis Bushnell, hoofdwetenschapper van het NASA Langley Research Center, op 14 augustus 2001 een toespraak hield op een symposium, dat werd georganiseerd door de National Defense Industrial Association (NDIA), over wat neerkomt op een militaire-inlichtingen routekaart naar transhumanisme.[49] Bushnell was op dat moment een 40-jarige NASA-veteraan en is vandaag de dag nog steeds hoofdwetenschapper van NASA-Langley. De presentatie was getiteld 'Toekomstige strategische kwesties / Toekomstige oorlogsvoering' ('Future Strategic Issues / Future Warfare'). Het was bedoeld als een "kennisgeving" voor NASA's nationale veiligheidspartners over de toekomst van technologie voor zowel het leger als de maatschappij, met het oog op de jaren 2025-2030. Op de tweede dia stond: "De 'Bots, Borgs,' & Mensen heten u welkom in 2025 n.Chr." De dia's bij de presentatie zijn te vinden op een gearchiveerde webpagina van het Technical Information Center (DTIC), dat onder het Amerikaanse ministerie van Defensie ressorteert.

Yena-B, Artistieke voorstelling van dia 1 van de presentatie Future Strategic Issues/Future Warfare uit 2001. Artist’s impression of slide 1 from the Future Stratgic Issues/Future Warfare presentation in 2001.
© Yena-B, Artistieke voorstelling van dia 1 van de presentatie Future Strategic Issues/Future Warfare uit 2001.
Het aangegeven doel van de presentatie was om niet alleen de militaire strategie van het ministerie van Defensie (DoD) te sturen, maar ook de aankoopbeslissingen van de militaire inlichtingendienst en de planning van onderzoek en ontwikkeling (R&D). De projecties en voorspellingen waren afgeleid van NASA's "toekomst"-werk met meer dan 30 andere nationale veiligheidsagentschappen, waaronder DARPA, de CIA, de DIA, het Amerikaanse leger, de luchtmacht en talloze andere nationale veiligheidsinstanties. Als onderdeel van de inleiding van de presentatie benadrukte NASA-Langley dat de futuristische technologieën die werden beschreven "GEEN KABOUTERPOEDER" waren (nadruk in origineel, dia 4). Bushnell was zich er duidelijk van bewust dat de technologieën en concepten in de 113 dia's voor veel toehoorders onwaarschijnlijk zouden lijken en legde uit dat nieuwe technologieën zoals hij die beschreef vaak ruim 15 jaar nodig hebben om iets te ontwikkelen, waarna ze "ruim 40 jaar in voorraad" blijven. Hetgeen, indien dit alles klopt, een veteraan van ruim 40 jaar en een chef van een nationaal wetenschappelijk veiligheidsinstituut als Dennis Bushnell, in een uitstekende positie zou plaatsen om de status te kennen van geheime R&D die via de route van 'zwarte wetenschap' beschikbaar komt.

In overeenstemming met de beweringen van Bushnell schrijft wetenschapshistoricus Peter Galison van Harvard dat geclassificeerd wetenschappelijk onderzoek "in de orde van vijf tot tien keer groter is dan de open literatuur die in onze bibliotheken terechtkomt." Daarom zijn wij het die "in de open wereld [...] in een bescheiden informatiehokje leven met de blik naar buiten gericht, met de blinde rug naar een uitgestrekt en geclassificeerd rijk dat we nauwelijks kennen."[50]

Met het voordeel van toegang tot dat enorme geheime rijk, gaf Bushnell in zijn presentatie uit 2001 een overzicht van "voortdurende wereldwijde technologische revoluties" op "IT/Bio/Nano"-gebieden, die, volgens dia 7, plaatsvonden in een "driedubbel/exponentieel" tempo, met "veranderingen die plaatsvonden op schalen van maanden (in plaats van decennia)." De presentatie voorspelde dat de onderliggende wereldwijde explosie van technologische revoluties de komst van een nieuw tijdperk voor de mensheid zou inluiden, dat in 2020 een aanvang zou nemen. NASA-Langley noemde dit nieuwe tijdperk het Bio/NANO Tijdperk (dia12). Waarom het jaar 2020 werd gekozen als het begin van een nieuw Bio/NANO tijdperk voor de mensheid werd niet uitgelegd. Een Virtueel Tijdperk daarentegen zou beginnen op een niet nader genoemd tijdstip, aangeduid met een vraagteken. Dat uiteindelijke Virtuele Tijdperk zou de "robotisering" van belangrijke ontwikkelingen uit voorgaande tijdperken met zich meebrengen, alsook een verschuiving van een leven in op realiteit gebaseerde omgevingen naar een leven in virtuele omgevingen.

Op weg naar het Virtuele Tijdperk, zou het Bio/NANO Tijdperk volgens NASA-Langley voortbestaan op "sociale en economische ontwrichting," net zoals het Industriële Tijdperk voortbestond op grondstoffen en het Landbouw Tijdperk op landbouwgrond (dia 107). Denk aan het onderscheid dat wordt gemaakt om de grote overgangen in te kaderen: het nieuwe tijdperk voedt zich met samenlevingen, het levensonderhoud en de lichamen van mensen, terwijl de voorgaande tijdperken zich voedden met hernieuwbare hulpbronnen uit de natuurlijke wereld. De technologische landschappen van de Bio/NANO - en Virtuele tijdperken zouden genetische manipulatie van mensen vóór hun geboorte omvatten; implanteerbare elektronica voor monitoring, computergebruik en hersenstimulatie; cyber- en kunstmatig leven; biocomputing; automatisch/robotisch "alles"; nanobots; smart dust [een chip]; en alomtegenwoordige holografische en virtuele omgevingen. Deze en andere radicale maatschappelijke transformaties zouden vanaf 2020 plaatsvinden met behulp van "'civiele' systemen van het type 'Trojaans paard'" (dia 81) - in overeenstemming met de vermeende uitrol van militaire technologieën onder het mom van 'volksgezondheid' [51, 52, 53, 54] - en het "heimelijk nano-taggen (met microgolf-verhoorafname) van alles/iedereen" (dia 88).

Al met al gaf het document belangrijke manieren aan waarop het pad naar transhumanisme geplaveid zou worden met wapens, ook onder civiele vermomming, en gerangschikt volgens militaire-inlichtingenontwerpen, zowel in strategische als concrete (R&D en inkoop) termen. Ondanks de immense interessantheidswaarde en potentiële sociale impact van de 113 dia's, kregen ze maar weinig tot geen aandacht in de civiele wereld, op een paar opmerkelijke uitzonderingen na.[55]

Tien jaar later, in 2011, vertelde Bushnell aan een groep milieuwetenschappers dat "de huidige bio-revoluties in genomica en synthetische biologie de zeer reële mogelijkheid van ontworpen levensvormen bieden, waaronder mensachtigen."[56] Je kunt je afvragen of Mary Shelley op een gegeven moment zal worden gelauwerd met een postume Nobelprijs voor haar conceptuele bijdragen aan de huidige bewegingen ten aanzien van door de mens gemaakte gedrochten. Deze revoluties, merkte Bushnell op, zouden deel uitmaken van een technologische toekomst die de toeschouwers tijdens de levens van hun kinderen en kleinkinderen kunnen verwachten. Hij legde uit dat "ze middels biomimetica de neocortex in stukjes hebben gesneden en deze in silicium hebben nagemaakt en daar veel succes mee hebben." In de tussentijd waarschuwde Bushnell dat zelfs zonder siliciumhersenen, in 2011, "de robots de banen overnemen. En de mensen kunnen steeds minder concurreren." In de toekomst, met meer geavanceerde kunstmatige intelligentie, "is het niet duidelijk wat mensen de hele dag zullen doen." Behelst dit project slechts de conclusie van de roofzuchtige logica van het centrale bankwezen - om mensen maar uit alle gebieden van de culturele, economische en biologische productie te gooien?

"Mensen worden cyborgs," vervolgde de hoofdwetenschapper van NASA-Langley. "We hebben in zo'n 10.000 mensen hersenchips geplaatst ... DARPA is bezig met hersenchips om supersoldaten te ontwikkelen. Vijftien, 20 jaar vanaf nu, als je niet al die chips in je lijf hebt, kun je niet concurreren, vooral niet met de machines ... [In feite] versmelten we met machines. Er zijn enige echt grootschalige effecten van de IT/Bio/Nano kwantum energetische techrevoluties die nu dubbel exponentieel zijn ... Wil je weten waar de grens van dit soort denken ligt, lees dan Ray Kurzweil," die, zo voegde Bushnell vol enthousiasme toe, "daar bovenop zit!"[57]

In zijn boek The Singularity (2005), beschrijft Kurzweil een '2030-scenario' dat overeenkomt met NASA-Langleys Virtuele Tijdperk, waarin
Nanobot-technologie zal zorgen voor een volledig meeslepende, volstrekt overtuigende virtuele realiteit. Nanobots zullen posities innemen in de onmiddellijke fysieke nabijheid van elke inter-neuronale verbinding die afkomstig is van onze zintuigen ... Nanobots zullen in staat zijn om de neurologische verbindingen van emoties, seksueel genot en andere afgeleiden van onze zintuiglijke ervaringen en mentale reacties te genereren ... Nanobots zullen zonder operatie via de bloedbaan worden ingebracht en kunnen, indien nodig, alle worden gestuurd om te verdwijnen, zodat het proces gemakkelijk omkeerbaar is. Ze zijn programmeerbaar, in die zin dat ze het ene moment virtuele realiteit kunnen bieden en het volgende moment een verscheidenheid aan hersenuitbreidingen.[58]
Fantasie? Als we hoogleraar elektrotechniek en celbiologie aan de Florida International University, Sakhrat Khizroev, mogen geloven, had zijn team in 2018 al magneto-elektrische nanodeeltjes ontwikkeld die in de bloedbaan konden worden geïnjecteerd, "zoals de griepprik" (of ingenomen), en draadloos naar de hersenen konden worden geleid. In dierstudies konden de magneto-elektrische nanodeeltjes draadloos naar hersengebieden worden gemanoeuvreerd met de precisie van één neuron, en weer terug in de bloedbaan worden gebracht zodra hun missie voltooid was. In een toespraak over de technologie en het opkomende gebied van "technobiologie" zei Khizroev: "Elke dag komen we dichter bij het uiteindelijke doel om [deze technologie] op mensen te gebruiken. En we hopen dat we dat binnen een paar jaar kunnen doen."[59] Op de begeleidende afbeelding stond 'NANODEELTJE- Onbegrensde Mogelijkheden.'

Eerder in zijn carrière, toen hij nog een echte elektrotechnische ingenieur en natuurkundige was, voorafgaand aan zijn nieuwe bestaan als "technobioloog," had Kurzweil al onderzoek uitgevoerd dat door het Bureau voor wetenschappelijk onderzoek van de Amerikaanse luchtmacht, het Wetenschapsbureau van het Amerikaanse leger, het Bureau voor maritiem onderzoek en DARPA werd gefinancierd.[60, 61] Kurzweil is op zijn beurt Directeur Engineering en "Hoofdonderzoeker + AI Visionair" bij Google, dat op zijn beurt weer werd gefinancierd door de NSA en de CIA[62] en vandaag de dag nog steeds samenwerkt met de Amerikaanse inlichtingendiensten.

In overeenstemming met Kurzweils The Singularity, beschreef Dennis Bushnell van NASA-Langley in 2015 de mogelijkheid van "het uploaden van de hersenen in een machine, die goddelijke kennis zou hebben en verbonden zou zijn met het opkomende mondiale sensornetwerk en de mondiale geest."[63] Bushnell haalt verder Hans Moravecs idee aan om te veranderen in onze "hersenkinderen" en "met mensen besmette machines" te worden. Dus niet alleen worden machines vergoddelijkt ("godachtig"), maar mensen worden behandeld als verontreinigingen - een diep antihumanistische visie die haaks staat op de transhumanistische mantra van het "verbeteren" van de mensheid.

Terug naar de toekomst van 2020

Hoewel dergelijke ontwikkelingen in 2001 (en 2011 en 2015) voor de meeste commentatoren te ver van de realiteit leken af te staan, kreeg de presentatie van NASA-Langley uit 2001 in 2020 een nieuwe betekenis toen de belangrijkste prognoses hun intrede deden in het werkelijke leven. In 2020 viel de "sociale ontwrichting," die volgens NASA-Langley de landbouwgronden van het Landbouw Tijdperk en de grondstoffen van het Industriële Tijdperk zou vervangen, precies samen met het begin van een nieuw Bio/NANO-tijdperk in 2020, zoals vermeld op dia 12 van het NASA-document.

De sociale ontwrichting van 2020 gaf bovendien voor het eerst in de geschiedenis de aanzet tot de grootschalige uitrol van injecteerbare, op genen gebaseerde BioNano-technologie (vergelijk dit met BioNTech-'vaccins'), die juridisch en logistiek werd ondersteund door het militair-industrieel complex, met name het Amerikaanse ministerie van Defensie en de Nationale Veiligheidsraad (NSC). [64, 65, 66, 67, 68] Gedurende dit proces ontstond een snelle en grootschalige overgang naar het "tele-alles" zoals beschreven in het NASA-Langley-document (tele-geneeskunde, tele-onderwijs, tele-handel, tele-socialisatie, etc., dia 16), waardoor een praktisch sociaal traject werd uitgezet naar het Virtuele Tijdperk, waarin "de wereld en de maatschappij nog meer zullen verschuiven naar tele-alles."[69]

Tegelijkertijd, in het publieke domein, terwijl het leven een imitatie van de dia's van NASA-Langley te zien gaf, maakten Klaus Schwab en Yuval Noah Harari van het WEF een begin met het prediken van de komst van ontwikkelingen tijdens het Bio/NANO-tijdperk onder de noemer van een "Grote Reset" en de "Vierde Industriële Revolutie,"[70, 71] die beide vóór 2020 waren ontwikkeld en werden versneld door corona, oftewel de Grote Onderbreking. Toen Klaus Schwab werd gevraagd naar de betekenis van corona voor de Vierde Industriële Revolutie, zei hij dat corona "de lopende Industriële Revolutie had versneld" en wel zodanig dat "de Vierde Industriële Revolutie nu realiteit is geworden."

Voortbordurend op dat thema legde Harari op 14 april 2020 - slechts een maand nadat de Wereldgezondheidsorganisatie corona tot pandemie had uitgeroepen - uit dat we met de komst van corona "een verandering in de aard van surveillance" zagen. Voorheen was surveillance voornamelijk boven de huid. Nu gaat het onder de huid. Regeringen willen niet alleen weten waar we heen gaan of wie we ontmoeten - ze willen vooral weten wat er onder onze huid gebeurt".[72]

Al in een vroeg stadium van De PandemieTM, op 16 april 2020, kondigde Harari op de The Late Late Show aan:
Wat er nu gebeurt, vormt echt een keerpunt in de geschiedenis van surveillance. Ten eerste zien we dat massasurveillancesystemen hun intrede doen en in democratische landen, die zich daar voorheen tegen verzetten, worden ingevoerd. Ten tweede zien we de aard van surveillance veranderen van surveillance boven de huid naar surveillance onder de huid.[73]
Met "onderhuidse surveillance," zo legde Harari aan BBC Hard Talk uit in mei 2020, bedoelde hij niet alleen medische metingen zoals temperatuur of hartslag. Hij benadrukte dat onderhuidse surveillance regeringen en bedrijven (als ze tegenwoordig nog van elkaar kunnen worden onderscheiden) in staat zou stellen om niet alleen in de gaten te houden wat we doen, maar ook wat we denken en voelen, in die mate dat de bedrijfsstaat me "beter zou kennen dan ik mezelf ken." Hij voegde eraan toe dat het volgens hem waarschijnlijk is dat "mensen over 100 jaar terugkijken en de corona-epidemie aanwijzen als hèt moment waarop een nieuw surveillancesysteem de overhand kreeg, met name surveillance onder de huid. Wat volgens mij misschien wel de belangrijkste ontwikkeling van de 21e eeuw is."[74] Maar waar had Harari het over? Zijn opmerkingen werden begin 2020 gemaakt, toen afstand houden, mondkapjes en lockdowns de tegenmaatregelen du jour waren. Wat hadden deze interventies, of het virus dat daar zogenaamd mee werd bestreden, te maken met surveillance onder de huid?

Het is moeilijk om met Harari van mening te verschillen dat als corona of de tegenmaatregelen op de een of andere manier hadden gediend als een vehikel voor heimelijke grootschalige verspreiding van onderhuidse surveillancetechnologie, dat inderdaad een bepalende, zij het onheilspellende, 21ste-eeuwse ontwikkeling zou zijn geweest. Maar hoe kon zoiets gebeuren? Wist Harari iets wat wij niet wisten? Over corona misschien? Of de mondkapjes? Of de PCR-testen? (Zie deel 3 voor een bespreking van smart dust en bevindingen van niet-aangegeven materialen op PCR-teststaafjes).

Social engineers of luchtfietsers?

Het staat buiten kijf dat, van alle Amerikaanse nationale veiligheidsagentschappen, NASA's taak de meest onmogelijke prestaties op het gebied van biologie en wetenschap vereist. Leven zonder zwaartekracht en zuurstof, of omgaan met sensorische deprivatie spreken voor zich. Met zulke interplanetaire doelstellingen in gedachten is het misschien begrijpelijk dat de interesse van het agentschap in cyborgs al dateert uit de jaren 1960. In een document getiteld 'Het bouwen van de mens voor de ruimte: DE CYBORG-STUDIE' (hoofdletters in het origineel), ontving NASA's Bureau voor geavanceerd onderzoek en technologie in 1963 een rapport over zijn 'CYBORG-Programma,' waarvan het doel was om "de maximale integratie van de mens in een complex van een mens-machine te bewerkstelligen."[75] Interessant genoeg vond dit slechts één jaar na het MKULTRA-Subproject 119 van de CIA (1962) plaats, dat "technieken van activering van de menselijke organisatie door middel van elektronische middelen op afstand" onderzocht, maar dat niet tot een apparaat leidde om zulks te realiseren.[76]

De reden voor NASA's CYBORG-Programma - zestig jaar geleden - was om de "efficiëntie en levensduur van het levensproces aan boord van ruimtevluchten" te verhogen.[77] Met andere woorden, NASA's ruimteprogramma verschafte een reden, of misschien een voorwendsel, voor het financieren van onderzoek op gebieden die anders als te bizar/immoreel, d.w.z. cyborgs, zouden worden beschouwd om te financieren. Het rechtvaardigen van invasies in anderszins gewetenloos gebied door een beroep te doen op een gewaardeerd collectief doel, zo moet worden opgemerkt, vormt een veelgebruikt psychologisch hulpmiddel om wreedheid te zuiveren.[78]

Tegen 2021 had NASA zijn ruimte-gedachtegoed ver genoeg ontwikkeld om een internationale samenwerking tussen agentschappen tot stand te brengen, waarbij de Biomedical Advanced Research and Development Authority (BARDA), de Defense Threat Reduction Agency (DTRA), het ministerie van Volksgezondheid (HHS), de FDA, het CDC, de NIH, acht internationale ruimteagentschappen, een paar universiteiten en een 'non-profit'-groep met Eric Schmidt van Google en de transgender transhumanistische miljardair Martine Rothblatt in de raad van bestuur betrokken waren. Die samenwerking benutte de R&D-mogelijkheden van een internationaal ruimtestation met een microzwaartekrachtlaboratorium, dat elke 90 minuten in een baan om de aarde draaide.

In een reeks dia's over het initiatief, getiteld 'Bioengineering bij NASA: Naar een beter begrip van leven in de ruimte," markeerde een tijdlijn met "Zestig jaar onderzoek naar ruimtebiologie" het tijdstip "nu" met twee woorden: "synthetische biologie."[79] Eerder, in 2011, werd in een rapport, dat gezamenlijk was opgesteld door NASA-Langley en een particuliere aannemer van de overheid, een samenvatting gegeven van de R&D-synergie van NASA met externe instanties[80], waarin de beoogde toepassingen voor synthetische biologie werden toegelicht. Deze toepassingen omvatten interacties met elektronica zoals een "synthetische biorobot," die in het rapport werd omschreven als "een autonome robot die voortkomt uit de samensmelting van synthetische biologie, elektronica en cybernetica .... Deze technologie bouwt voort op het opkomende gebied van de synthetische biologie door gebruik te maken van de principes van biomimetica om een cyborg op microschaal te ontwikkelen."[81]

Daarnaast vermeldde het rapport "naadloze mens-computer interactie" met een "Brain Machine Interface (BMI): ook bekend als brein-computer of neurale interface." Een dergelijke interface, zo legde het document uit, "monitort de neuronen van de gebruiker en interpreteert zijn of haar signalen. Dit zorgt voor handsfree besturing van machines en software en toegang tot informatie ... [wat] een zeer nuttige technologie zou kunnen zijn in ruimteomgevingen."[82] Sinds het eerste rapport van het Cyborg-Programma lijkt NASA's beweegreden voor cyborgtechnologieën dus een sluipende verandering van de oorspronkelijke doelstelling te hebben ondergaan, van de levensduur van astronauten in 1963 tot gebruiksgemak in 2011.

Vervolgens beschreef het rapport uit 2011 een gesimuleerde werkelijkheid die "niet te onderscheiden zou zijn van werkelijke ervaringen" en "zo volledig meeslepend" dat de gebruiker niet in staat zou zijn om de twee ervaringen uit elkaar te houden. De technologieën die deze toestand zouden kunnen bereiken "zouden rechtstreeks op de hersenen zelf werken - door echte zintuiglijke input te blokkeren en te vervangen door gesimuleerde input op het niveau van individuele neuronen."[83] Een morele grens werd hiermee overschreden. Hypothetische scenario's in de ruimte, waar waarschijnlijk niemand iets aan had, rechtvaardigden de ontwikkeling van technologieën in de echte wereld, die gebruikt konden worden om de perceptie van de werkelijkheid van individuen te kapen.

Het volgende project op NASA's technologische agenda was "Supermensen." NASA's supermensen worden gebaseerd op:
Fysieke interfaces, waaronder fysieke en neurale interfaces, die de menselijke vermogens versterken, zoals exo-skeletten en infraroodvisie ..... [Deze] neurale interfaces voor infraroodvisie integreren visuele waarnemingscapaciteiten rechtstreeks in het zenuwstelsel. Het vermogen om in verschillende delen van het spectrum te kunnen zien, zou waardevol kunnen zijn voor operaties in de ruimte.[84]
En hoewel dit misschien maar een kleine stap voor een cyborg-astronaut vertegenwoordigt, betekent het voor de mensheid een reuzenstap. Het verraadt een visie op homo superior, waarbij de 'supermens' niet het transcendente creatieve genie is uit de boekjes van academische transhumanisten, maar iemand wiens perceptie van de werkelijkheid extern wordt gedefinieerd en gemanaged, in overeenstemming met de behoeften van hun makers.

Kortom, met ruimte-exploratie als overkoepelende drijfveer zou het logisch kunnen zijn dat NASA eenvoudigweg extremofielen voor de ruimte wil creëren, zoals Dennis Bushnell dat noemde, of cyborgs die ontworpen werden om te gedijen in extreme omgevingen. Bushnell heeft extremofielen echter niet alleen voor de ruimte voorgesteld. Hij heeft ze ook naar voren geschoven als antwoord op "klimaatverandering." [85] In zijn toespraak voor het Blue Tech Water Innovation Forum in 2011, stelde Bushnell voor om mensen te modificeren om "tegen de hitte bestand te zijn." Hij zei:
We hebben lopende studies over extremofielen... plus de voortdurende revolutie in genomica en synthetische biologie, die de zeer reële mogelijkheid biedt van ontworpen levensvormen, inclusief mensachtigen, die in staat zijn om op de planeet te gedijen, ongeacht de puinhoop die we ervan maken.
Dat wil zeggen dat het beoogde eindgebruik van extremofielen dichter bij huis lijkt te liggen dan in de ruimte. Dit komt overeen met Bushnells presentatie in 2001 aan partners uit de nationale veiligheidsindustrie, waarin werd voorspeld dat cyborgtechnologie de basis zou vormen voor nieuwe tijdperken voor de mensheid. Nieuwe tijdperken, bovendien, die niet in de eerste plaats in termen van ruimtevaart of zelfs klimaatverandering werden gegoten, maar meer standaard nationale veiligheidskost, zoals gewapende strijd, surveillance en oorlog. Inclusief "PSYWAR" [86], samen met nieuwe aanvalsvormen zoals straalwapens (dia's 45 en 103) en aerosolvormig mechanisch microstof dat zich in de longen van de slachtoffers dringt (dia 43). En niet te vergeten het "heimelijk nano-taggen (met microgolf-verhoorafname) van alles en iedereen" [cursivering toegevoegd] voor "identificatie en statusinformatie" (dia's 41 en 88).

Wat alleen maar meer vragen oproept: Zelfs als het scheppen van extremofielen voor de ruimte het ware doel zou zijn van NASA's cyborg-programma's, waarom voorspelt NASA dan nieuwe tijdperken van de mensheid en BioNano-oorlogsvoering? Waarom kondigt het de heimelijke nano-tagging van alles en iedereen aan? Met microgolf-verhoorafname? Voor identificatie en statusinformatie? Wiens info? Welke status? Waarom?

Om deze en andere vragen te beantwoorden, onderzoeken we in deel 2, hoofdzakelijk op basis van officieel geauthenticeerde en formeel verspreide primaire brondocumenten van de militaire inlichtingendienst, het bewijs van ontwerpen die werden uitgewerkt voor transhumanisme in "toekomsten"-materiaal van de militaire inlichtingendiensten, dat betrekking heeft op de strategische visie van de nationale veiligheidswereld buiten NASA, voor zowel de militaire als de civiele sector.

Artikel via Technocracy news

Verwijzingen uit Deel 1

[1] Bernays, E. 2005/1928. Propaganda, New York: Ig Publishing.

[2] Holley, P. 2018. To avoid becoming like monkeys, humans must merge with machines. Washington Post. [Website]

[3] Singularity University, Portugal 2023. Michell Zappa. [Website]

[4] Rockefeller Foundation 2013. Dreaming the Future of Health For the Next 100 years. White paper from the Global Health Summit Beijing China. [Website]

[5] Wereld Economisch Forum. 2023. Over Klaus Schwab. [Website]

[6] PBS 2015. Charlie Rose 2015-11-13: Dexter Filkins on ISIS's control over western Iraq; Klaus Schwab on the World Economic Forum meeting in Davos; "Shelter", (From 10m 35s). Internet Archive. [Website]

[7] Schwab, K. 2019. Oprichter van het Wereld Economisch Forum Klaus Schwab over de Vierde Industriële Revolutie. The Chicago Council on Global Affairs, YouTube. [Website]

[8] Bushnell, D. 2001. Future Strategic Issues/Future Warfare [Circa 2025]. Presentation to The 4th Annual Testing and Training for Readiness Symposium & Exhibition: Emerging Challenges, Opportunities and Requirements, National Defense Industrial Association (NDIA), 13-16 August 2001. NASA Langley Research Center. Internet Archive. [Website]

[9] Wereld Economisch Forum. 2016. De Vierde Industriële Revolutie - in één oogopslag. [Website]

[10] Brown, W. 2015. Undoing the Demos: Neoliberalism's Stealth Revolution. New York: Zone Books. [Website]

[11] Ionkov, L., and Settlemeyer, B. 2021. DNA: DNA: The Ultimate Data Storage Solution. Scientific American. [Journal]

[12] O'Connor, J. 2002/1973. The Fiscal Crisis of the State. New Brunswick, NJ: Transaction Publishers, 6.

[13] Lupi, G. 2021. Internet of Bodies: Our Connected Future. Rand Corporation. [Website]

[14] Kavli Foundation. 2013. The Kavli Foundation en University Partners zeggen $100 miljoen toe aan Brain Research. Kavli Institute for Brain Science. [Website]

[15] Kavli Foundation. 2014. Brain Initiative Press Conference. [Website]

[16] Welkom bij het Human Brain Project. 2023. [Website]

[17] Allen, J. 2023. Dark Aeon. Transhumanism and the War Against Humanity. New York, NY: Skyhorse Publishing. [Website]

[18] Freeland, E. 2021. Geoengineered Transhumanism: How the Environment Has Been Weaponized by Chemtrails, Electromagnetics, & Nanotechnology for Synthetic Biology. Olympia, WA: Last Word Books. [Website]

[19] Wood, P. 2022. The Evil Twins of Technocracy and Transhumanism. Mesa, AZ: Coherent Publishing, LLC. [Website]

[20] Humanity+. 2024. The Transhumanist Manifesto. [Website]

[21] Humanity+. 2024. Transhumanist FAQ. [Website]

[22] Reding, D.F., and Eaton, J. Science & Technology Trends: 2020-2040 - Exploring the S&T Edge. Office of the Chief Scientist, NATO Science & Technology Organization, NATO Headquarters, Brussels, Belgium. [Website]

[23] Bandura, A. 1999. Moral disengagement in the perpetration of inhumanities. Personality and Social Psychology Review, Vol. 3, No. 3, pp. 193-209. [Journal]

[24] Opotow, S. 1990. Moral exclusion and injustice: An introduction. Journal of Social Issues. Vol. 46, No. 1, pp. 1-20. [Journal]

[25] Bandura, A. 2002. Selective moral disengagement in the exercise of moral agency. Journal of Moral Education. Vol. 31, No. 2, pp. 101-119. [Journal]

[26] Cohen, S. 2001. States of Denial: Knowing About Atrocities and Suffering. Oxford UK: Blackwell Publishers. [Website]

[27] Poole, S. 2007. Unspeak: How Words Become Weapons, How Weapons Become a Message, and How That Message Becomes Reality. New York: Grove Atlantic

[28] Passini, S. 2017. From the banality of evil to the complicity of indifference: The effects on intergroup relationships. New Ideas in Psychology, Vol. 47, pp. 33-40 [Journal]

[29] Harari, Y.N. 2018. Will the Future be Human? World Economic Forum, YouTube. [Website]

[30] Harari, Y.N. 2020. Yuval Noah Harari in Conversation with Sara Pascoe. Yuval Noah Harari, YouTube. [Website]

[31] Harari, Y.N. 2022. We Just Don't Need the Vast Majority of the Population. TED The Interview. TED, YouTube. [Website]

[32] Harari, Y.N. 2016. The Future of Humanity - with Yuval Noah Harari. The Royal Institution, YouTube. [Website]

[33] Harari, Y.N. 2015. Yurval Noah Harari and Daniel Kahneman Interview. Kolektif Kitap, YouTube. [Website]

[34] Gross, B. 1980. Friendly Fascism: The New Face of Power in America. Boston, MA: South End Press, 149.

[35] ibid., 167

[36] Corby, P.M. 2019. The Hope and Despair of Human Bioenhancement: A Virtual Dialogue Between the Oxford Transhumanists and Joseph Ratzinger. Eugene, Oregon: Pickwick Publications.

[37] Bostrom, N. 2003. Human genetic enhancement: A transhumanist perspective. Journal of Value Inquiry, Vol. 37, No. 4, pp. 493-506. [Journal]

[38] Corby, P.M. 2019. op. cit.[Journal]

[39] Bostrom, N. 2005. Ethical Issues for the Twenty-first Century: Transhumanist Ethics. Philosophy Documentation Center. [Website]

[40] **Bostrom, N. 2003. op. cit. [Journal]

[41] Earp, B.D., Wudarczyk, O.A., Sandberg, A., and Savulescu, J. 2013. If I could just stop loving you: Anti-love biotechnology and the ethics of a chemical breakup. The American Journal of Bioethics, Vol. 13, No. 11, pp. 3-17. [Journal]

[42] ibid.

[43] Schuijff, M., Smits, M., Coenen, C., Hennen, L., and Rader, M. 2009. A European Approach to Human Ehancement. Background Document for the European Parliament Science and Technology Options Assessment (STOA) Workshop, 24 February, 2009. European Technology Assessment Group. [Website]

[44] Broyles, D.A. 2020. Superhumans: Implications of Genetic Engineering and Human-Centered Bioengineering. Center for Naval Analyses, Arlington, Virginia. Sponsored by the Office to the Chief of Naval Operations. [Website]

[45] ibid.

[46] More, M. 1994. Technological self-transformation: Expanding personal extropy. Extropy, Vol. 4, No. 2, p.7. Internet Archive. [Website]

[47] Burawoy, M. 2007. The future of sociology. Sociological Bulletin. [Journal]

[48] Harari, Y. 2017. Yuval Noah Harari Gives A Brief History Of Tomorrow. GBH Forum Network. YouTube. [Website]

[49] Bushnell, D. 2001. op. cit. [Website]

[50] Galison, P. 2004. Removing knowledge. Critical Inquiry, Vol. 31, No. 1, pp. 229-243. [Journal]

[51] Webb, W. 2020. Operation Warp Speed is using a CIA-linked contractor to keep Covid-19 vaccine contracts secret. Unlimited Hangout. [Website]

[52] Lerman, D. 2022. Government's national security arm took charge during the Covid response. Brownstone Institute. [Website]

[53] Latypova, S. 2022. The role of the US DoD (and their co-investors) in "Covid Countermeasures" enterprise. Due Dilligence and Art. Substack. [Website]

[54] Latypova, S. 2023. Proof that the vaccines were a military-backed countermeasure. Brownstone Institute. [Website]

[55] Bermas, J. 2021. Transhumanism and Population Control from the Horse's Mouth! Jason Bermas, YouTube. [Website]

[56] Bushnell, D. 2011. BlueTech Forum 2011 - Keynote Presentation: Dennis Bushnell, Chief Scientist, NASA Langley. Blue Tech Research, YouTube. [Website]

[57] ibid.

[58] Kurzweil, R. 2005. The Singularity is Near: When Humans Transcend Biology. London: Duckworth Overlook, p.317.

[59] Khizroev, S. 2018. Meet Technobiology's Wireless Messenger: The Nanoparticle. TedX Talks, YouTube. [Website]

[60] Khizroev, S, Chomko, R., Hijazi, Y., and Amos, N. (2004). Three-dimensional Magnetic Recording Device. Final progress report of a research project sponsored by the Air Force Office of Scientific Research. [Website]

[61] Litvinov, D., Roscamp, T.A., Klemmer, T., Wu, M., Howards, K., and Khizroev, S. 2001. Co/Pd Multilayer Based Recording Layers for Perpendicular Media. Symposium T of Applications of Ferromagnetic and Optical Materials, Storage and Magnetoelectronics, supported in part by the Army Research Office grant no. DAAD 19-00-1-0421, and the Office of Naval Research/DARPA grant no. N00014-01-1-0734. Materials Research Society. [Website]

[62] Ahmed, N. 2015. How the CIA made Google: Inside the secret network behind mass surveillance, endless war, and Skynet, Part 1. Medium. [Website]

[63] Bushnell, D. 2015. Thoughts on Major Existential Societal Issues and Their Prospective Solutions. Professional Pilot. Queensmith Communications Corporation, p. 58. [Website]

[64] Webb, W. 2020. op. cit. [Website]

[65] Lerman, D. 2022. op. cit. [Website]

[66] Latypova, S. 2022. op. cit. [Website]

[67] Latypova, S. 2023. op. cit. [Website]

[68] Baletti, B. 2023. Government contracts with COVID vaccine makers let Federal agencies bypass normal regulatory process, FOIA documents show. The Defender. Children's Health Defense. [Website]

[69] Bushnell, D. 2015. op. cit. [Website]

[70] Schwab, K., & Mallery, T. 2020. COVID-19: The Great Reset. Geneva, Switzerland: Forum Publishing.

[71] World Economic Forum. 2019. Centre for the Fourth Industrial Revolution Network. World Economic Forum, YouTube. [Website]

[72] Harari, Y.N. 2020. Yuval Noah Harari In Conversation With Rahul Kanwal. India Today, YouTube. [Website]

[73] Harari, Y.N. 2020. Yuval Noah Harari on COVID-19's Impact on Humankind. The Late Late Show with James Corden, YouTube. [Website]

[74] Harari, Y.N. 2020. Coronavirus: Yuval Noah Harari, Philosopher and Historian, on the Legacy of Covid-19. BBC HARDtalk, YouTube. [Website]

[75] Driscoll, R.W. 1963. Engineering Man for Space: The Cyborg Study. Final report to NASA Office of Advanced Research and Technology (OART). United Aircraft Corporate Systems Center, p.81. [Website]

[76] Miyamoto, K. 2018. The CIA MKULTRA subproject 119 was their initial electromagnetic program, though not yielding any substantial methodologies. Available at SSRN. [Website]

[77] Driscoll, R.W. 1963. op. cit.. p.71. [Website]

[78] Zsolnai, L. 2016. Moral disengagement: How people do harm and live with themselves, by Albert Bandura. New York: Macmillan. Business Ethics Quarterly, Vol. 26, No. 3, pp. 426-429. [Journal]

[79] Carnell, L. 2021. Bioengineering at NASA: Towards an Understanding of Life in Space. NASA Space Life and Physical Sciences Research and Applications (SLPSRA) Division, p.2. [Website]

[80] Hay, J., Mullins, C., Graham, R., Williams-Byrd, J., Reeves, J.D. 2011. Innovative Technologies for Human Exploration: Opportunities for Partnerships and Leveraging Novel Technologies External to NASA. The Tauri Group and NASA Langley Research Center. [Website]

[81] ibid., p.8.

[82] ibid., p.10.

[83] ibid., p.11.

[84] ibid., p.11.

[85] Bushnell, D. 2011. op. cit. [Website]

[86] Bushnell, D. 2001. op. cit., pp.55, 72, 81, 90, 93, 98, 103 & 104. [Website]

(Gebruikte afbeelding: "Gedecentraliseerd Transhumanisme" van Evynjct valt onder licentie CC BY-SA 4.0. Bewerkt door Propaganda In Focus)

Noot van de redactie: er werd een andere afbeelding gebruikt door SOTT.net.

Zie: https://propagandainfocus.com/bringing-transhumanism-down-to-earth-part-1-military-intelligence-operations-cloaked-in-the-false-promise-of-transcendence/