Afbeelding
Een jaar zoeken naar vlucht MH370 heeft geen enkel antwoord opgeleverd. Schuiven we het dan maar in de schoenen van Vladimir Poetin? Of hoe de verdwijning van een vliegtuig ons opnieuw met beide voeten op de grond zette.
Er gaat tegenwoordig geen dag voorbij zonder dat een nieuwe beschuldiging tegen de Russische president Vladimir Poetin opduikt. De jongste misdaad die de bewoner van het Kremlin wordt aangewreven, is de verdwijning van de MH370, het vliegtuig dat een jaar geleden op 8 maart op weg van Kuala Lumpur naar Peking van de radar verdween. Zo beweert een 'onafhankelijke' deskundige van de Amerikaanse nieuwszender CNN, een zekere Jeff Wise, dat het vliegtuig op bevel van Poetin werd gekaapt en in Kazachstan is geland, meer bepaald op de door Rusland beheerde ruimtevaartbasis Bajkonoer. De Russen zijn in staat tot zo'n 'waanzinnig complexe speciale operaties' en hebben dat in het verleden reeds bewezen, aldus Wise. Mogelijk wilde Poetin de (westerse) wereld tonen dat hij het Westen pijn kan doen.

Het is een van de meer recente (vergezochte) complottheorieën die nu al een jaar de ronde doen over de verdwijning van de Boeing 777-200, dat bekend staat als zeer betrouwbaar, van de eveneens betrouwbare Malaysia Airlines met vluchtnummer MH370 en 239 mensen aan boord. Het toestel verloor kort na opstijgen het contact met de luchtverkeersleiding en verdween. Sindsdien is het onduidelijk wat er met het vliegtuig en zijn passagiers is gebeurd. Het enige wat we wel weten, is dat de Boeing 777 van koers veranderde. Maar waarom?

Dat is voer voor complottheoretici. De klassieker 'gekaapt door aliens' is uiteraard één van de theses, maar ook 'neergeschoten tijdens een militaire training', 'geland op een verlaten eiland', of 'zelfmoord door de piloot'. Die laatste stelling kreeg deze week nog bijval door een publicatie in het magazine Flight International van de ervaren Britse Boeing 777-kapitein, Simon Hardy, die stelt dat de piloot vlucht MH370 naar zijn woning op het eiland Penang vloog voor een emotionele 'laatste afscheid' en dan het vliegtuig opzettelijk liet neerstorten in de zee. Zijn volgens kenners geloofwaardige conclusie kwam er na zes maanden analyse van de vluchtgegevens. Hardy werd ondertussen al door onderzoekers van de Australian Transport Safety Board (ATSB) ondervraagd.

Volgens Hardy ligt de laatste rustplaats van het vliegtuig ergens in de Andamanse Zee op 100 zeemijl van waar de ATSB nu zoekt in de Indische Oceaan. De grootste zoektocht in de geschiedenis van de luchtvaart is tot nog toe zonder succes. Honderden vierkante kilometers van het zoekgebied voor de kust van West-Australië, in een van de meest onherbergzame gebieden ter wereld, zijn intussen gescand met drie hoogtechnologische schepen, maar zonder resultaat. De autoriteiten blijven echter hopen. "We kunnen en we zullen niet rusten voor het toestel is gevonden", klonk het nog overtuigend bij de Maleisische minister van Transport Hishammuddin Hussein. Australië, dat een van de belangrijkste coördinators van de zoekactie is, overweegt echter om de zoektocht stop te zetten. "We doen er alles aan om het toestel te vinden, maar we kunnen niet eeuwig blijven zoeken", vertelde Warren Truss, de vicepremier en minister van Transport, onlangs.
Afbeelding
© AFP
Dood verklaard

Maleisië heeft alle passagiers aan boord van de onfortuinlijke vlucht ondertussen wel dood verklaard. Zo wordt het incident officieel als ongeval beschouwd en staat de deur voor schadevergoedingen aan nabestaanden open. De verwanten van alle 239 vermiste passagiers kunnen elk tot meer dan 129.000 euro eisen. Eerder bood Malaysia Airlines de families al een eerste compensatie van 37.000 euro.

Maar veel families weigeren te geloven dat hun verwanten mogelijk dood zijn. Zo hebben een aantal onder hen zich verenigd om 3,7 miljoen euro te verzamelen om de verdwijning van de Boeing 777 te onderzoeken en iedereen die over informatie beschikt aan te moedigen om dit naar buiten te brengen. "We zijn ervan overtuigd dat er ergens iemand iets weet en hopen dat deze beloning kan helpen om met die informatie naar buiten te komen", aldus de verantwoordelijken van het project Reward MH370.

Titanic, steeds weer opnieuw

Maar ook al wordt het wrak ooit gevonden, zal het wellicht niet meer kunnen onthullen wat de mysterieuze verdwijning veroorzaakt heeft omdat het zo lang onder water is geweest.

Het verhaal van de mysterieuze verdwijning van MH370 herinnert de mens nog maar eens aan zijn eigen onoverwinnelijkheid en het blinde vertrouwen in de onfeilbaarheid van de technologie. Net zoals bij de ramp met de Titanic meer dan 100 jaar geleden was men er rotsvast van overtuigd dat 'zoiets niet kan gebeuren'. Een mastodont van een schip kan toch niet zinken? En een immens passagiersvliegtuig verdwijnt toch niet zomaar? Als het dat wel doet, dan schuiven we het maar in de schoenen van Vladimir Poetin.