slapende vrouw
Een van de hoofdthema's die ik in mijn artikelen probeer te verduidelijken, is dat chronische ziekten de afgelopen 150 jaar enorm zijn toegenomen. Een belangrijke oorzaak hiervan is de verstoring van de natuurlijke ritmes die essentieel zijn voor de zelfregulatie en het zelfherstel van ons lichaam.

De moderne geneeskunde (allopathie) ziet dit probleem vaak over het hoofd omdat ze de aangeboren gezondheid van het lichaam niet erkent. Allopathische behandelingen richten zich op het stabiliseren of veranderen van het lichaam (bijv. IC-zorg of chirurgie) en hopen dat het zichzelf geneest, in tegenstelling tot andere medische systemen die het natuurlijke herstelvermogen van het lichaam bevorderen.

Allopathie blinkt vooral uit bij acute aandoeningen, terwijl een gezondheidsbevorderende aanpak beter is voor chronische ziekten, een gebied waar allopathie vaak tekortschiet. Hier volgen drie redenen waarom het allopathische model de boventoon voert:
1. Economische drijfveren - Het allopathische model genereert veel dure behandelingen en diagnostiek, waardoor het zeer winstgevend is en de dominante positie op de medische markt gestimuleerd wordt.

2. Culturele psychologie - De behoefte van onze cultuur om alles te controleren en te begrijpen leidt tot methodes die de natuur domineren in plaats van daar op harmonieuze wijze mee samen te werken, in tegenstelling tot de filosofie om te vertrouwen op de natuurlijke geneeskracht van het lichaam.

3. Vooringenomenheid in onderzoek - Medisch onderzoek geeft de voorkeur aan behandelingen die onmiddellijke, waarneembare veranderingen bewerkstelligen (zoals het verlagen van de bloeddruk), in plaats van behandelingen die een geleidelijk herstel op de lange termijn bevorderen, waardoor de focus wordt verlegd naar farmaceutische interventies.
De invloed van natuurlijke ritmes op de gezondheid

De gezondheid van het lichaam is sterk afhankelijk van het normaal functioneren van zelfregulerende cycli:
- Ademhaling - Langzame, soepele neusademhaling heeft een grote invloed op de gezondheid en een lang leven, doordat het veel belangrijke fysiologische functies reguleert.

- Zonlicht - Regelmatige blootstelling aan zonlicht is van vitaal belang voor de gezondheid. De afwezigheid ervan verdubbelt het risico op sterfte en kan leiden tot aandoeningen als depressie of kanker.

- Lichaamsbeweging - Regelmatige lichaamsbeweging is cruciaal en een zittende levensstijl leidt tot aanzienlijke gezondheidsproblemen. Wie dagelijks wandelt, leeft vaak veel langer.

- Mentale rust - De geest moet rust en activiteit afwisselen, maar het moderne leven dwingt vaak tot constant nadenken en stress.
Kortom, veel natuurlijke ritmes waarop ons lichaam vertrouwt voor zelfregulatie worden in de moderne samenleving zwaar verstoord, hetgeen leidt tot een verscheidenheid aan consistente ontwrichtingen van de normale fysiologie die tegenwoordig onder de hele bevolking worden waargenomen.

Het belang van slaap

Tijdens mijn hele carrière heb ik veel integratieve artsen ontmoet die de nadruk leggen op het normaliseren van de slaap van hun patiënten als een cruciale stap in de behandeling van chronische ziekten. Slaap is een fundamenteel proces voor het herstellen van de gezondheid, maar patiënten met chronische ziekten lijden vaak aan verstoorde slaapcycli, die moeilijk te corrigeren kunnen zijn.

Slaap is een nauwkeurig gereguleerde cyclus, die in hoge mate reageert op omgevingssignalen en essentieel is voor het handhaven van andere cruciale lichaamsritmes. Tijdens de slaap doorloopt het lichaam verschillende fases, elk met belangrijke functies: diepe NREM-slaap heelt de hersenen en voert gifstoffen af, terwijl de REM-slaap herinneringen consolideert en emoties verwerkt. Een typische slaapcyclus verloopt als volgt:

kracht van slaap 1
Opmerking: omdat de REM-slaap later in de nacht overheerst, wordt de REM-slaap onevenredig verstoord als we niet lang genoeg slapen. De NREM-slaap is verantwoordelijk voor het elimineren van onnodige herinneringen, terwijl de REM-slaap de ervaringen van de dag verwerkt en deze in het langetermijngeheugen opslaat.
Matthew Walker is een van 's werelds meest uitgesproken slaaponderzoekers. In zijn boek Why We Sleep stelt hij dat slaap verschillende essentiële functies heeft, waaronder:
kracht van slaap 2
Ieder mens, ongeacht leeftijd, zal lichamelijke kwalen, mentale instabiliteit, verminderde alertheid en een verminderd geheugen ondervinden als zijn slaap chronisch verstoord raakt.

Zelfs als we factoren zoals de body mass index, geslacht, ras, rookgedrag, bewegingsfrequentie en medicatie buiten beschouwing laten, blijkt dat naarmate de slaapefficiëntiescore van oudere personen lager is, het sterfterisico hoger is, de lichamelijke gezondheid slechter is, de kans op depressies groter is, ze minder energie hebben en hun cognitieve functie, gekenmerkt door vergeetachtigheid, slechter is.

De slaapcrisis

Adequate slaap vereist:
  1. Er moet voldoende tijd worden uitgetrokken voor slaap.
  2. Het vermogen om snel in slaap te vallen.
  3. Alle slaapfasen tijdens het slapen doorlopen.
Over het algemeen hebben volwassenen 7 tot 9 uur per nacht nodig en baby's en kinderen meer. Helaas krijgen veel mensen niet genoeg slaap, wat bijdraagt aan wijdverspreide gezondheidsproblemen.

Kernpunten:
  • Gallup-enquête: 57% van de Amerikanen wil meer slapen; slechts 42% krijgt genoeg slaap.
  • 35,5% van de Amerikaanse volwassenen slaapt minder dan 7 uur per nacht; 30% vertoont symptomen van slapeloosheid.
  • 13,5% van de volwassenen voelt zich de meeste dagen moe; 10 dagen van 6 uur gebrekkige slaap staat gelijk aan 24 uur wakker zijn (geen slaap).
  • 9% tot 38% van de bevolking lijdt aan slaapapneu.
  • 30% tot 48% van de ouderen kampt met slapeloosheidssymptomen en 12% tot 20% lijdt aan slapeloosheidsstoornissen. Ouder worden vermindert de slaapefficiëntie en -kwaliteit en zorgt ervoor dat mensen 's nachts vaker wakker worden.
kracht van slaap 3
Slaappillen

Ondanks het feit dat er in de VS jaarlijks 65 miljard dollar wordt omgezet aan slaapmiddelen en er wereldwijd een "slaapeconomie" van 432 miljard dollar bestaat, hebben 50 tot 70 miljoen Amerikanen met slaapstoornissen te maken. De pandemie zorgde voor een verslechtering van de slaap voor meer dan de helft van de Amerikanen in 2020, terwijl 76% toegaf slaapmiddelen te kopen.

Het probleem ligt in de aard van de meeste slaappillen: het zijn kalmerende middelen, geen slaapmiddelen. Ze verdoven de hersenen en belemmeren het vermogen om een herstellende slaap op gang te brengen, waardoor gebruikers moe blijven en risico lopen op gezondheidsproblemen.

Studies wijzen uit dat gebruikers van slaappillen een grotere kans hebben om vroegtijdig te sterven en kanker te krijgen. Eén studie toonde bijvoorbeeld een verdubbeling van het sterftecijfer aan bij gebruikers van slaappillen, terwijl een andere studie een 3,6 tot 5,4 keer hoger sterftecijfer rapporteerde voor gebruikers die langer dan 2,5 jaar gebruikten, en een verhoogd kankerrisico van 7% tot 99%.

Dit leidde ertoe dat de auteurs concludeerden dat in 2010 voorgeschreven slaappillen "geassocieerd geweest kunnen zijn met 320.000 tot 507.000 overtollige sterfgevallen alleen al in de Verenigde Staten."

De meeste voorgeschreven slaappillen, zoals Ambien, zijn "kalmerende hypnotica" vergelijkbaar met benzodiazepines (bijv. Valium), die verslavend zijn en vaak langdurig gebruikt worden ondanks dat ze voor kortdurend gebruik bedoeld zijn. Vrij verkrijgbare middelen, zoals Benadryl of Unisom, zijn antihistaminica die de slaapcyclus ook verstoren. Alcohol, met een vergelijkbaar mechanisme als benzodiazepines, is een ander verslavend kalmeringsmiddel dat de slaap lang na inname ontregelt.

Gammahydroxyboterzuur

Hoewel de meeste slaapmiddelen onveilig en ineffectief zijn, werden van één middel, gammahydroxyboterzuur (GHB), opmerkelijke resultaten aangetoond. GHB werd in 1874 ontwikkeld en in 1964 in Europa op de markt gebracht als intraveneus verdovingsmiddel. Ondanks de voordelen was het niet praktisch voor operaties, maar wel nuttig op de intensive care vanwege de unieke eigenschappen:

kracht van slaap 4
Tientallen jaren van onderzoek volgden en toonden de buitengewone eigenschappen en lage toxiciteit van GHB aan. Het metaboliseert tot succinaat en water, heeft een hoge LD50 en er werden geen sterfgevallen aan toegeschreven. GHB is een krachtig slaapmiddel dat diepe slaapcycli herstelt en mensen verfrist achterlaat - in veel gevallen al na 3 tot 4 uur slaap.

Volgens Dr. Ward Dean (die uitgebreide referenties gaf om zijn beweringen te staven) onderzochten steeds meer wetenschappers (en vervolgens ook het publiek) het middel en constateerden na tientallen jaren onderzoek verschillende voordelen van GHB, waaronder:

kracht van slaap 5
Gezien deze opmerkelijke voordelen en de decennia van onderzoek die het gebruik ervan ondersteunen, rijst de vraag waarom niemand er ooit van heeft gehoord.

De ivermectine onder de slaapmiddelen

De medische industrie neemt vaak haar toevlucht tot public relations om campagnes op te zetten die winst genereren ten koste van de volksgezondheid.

Dermatologen hebben zichzelf bijvoorbeeld geherpositioneerd als huidkankerbestrijders en hysterie verspreid over huidkanker en de gevaren van zonlicht. Hierdoor werd dermatologie een lucratieve discipline, ondanks de essentiële gezondheidsvoordelen van zonlicht. Op dezelfde manier bagatelliseerde de FDA tijdens corona de voordelen van ivermectine en hydroxychloroquine, waardoor ongerechtvaardigde angst werd gecreëerd en het gebruik ervan werd geblokkeerd.

Het verhaal van GHB weerspiegelt dit patroon. In het begin van de jaren '90, toen het populair werd als supplement (vooral omdat bodybuilders het nut inzagen van de toename van groeihormoon in het lichaam), verkondigden de FDA en CDC de bijwerkingen ervan, ondanks het feit dat het niet tot sterfte had geleid (ziekenhuisartsen bijvoorbeeld interpreteerden de korte diepe slaap die het veroorzaakte verkeerd als een coma die intubatie vereiste).

Zoals Dr. Ward Dean vertelt, leidde dit tot een verbod dat door de FDA werd ingesteld, zeer misleidende persberichten en verschillende illegale handhavingsacties die uiteindelijk door de rechter ongedaan werden gemaakt.

Vervolgens droeg de FDA bij aan het creëren van een mediahysterie over GHB, aangewakkerd door vergelijkingen met Rohypnol ("Roofies") en verzonnen GHB-tragedies, wat leidde tot het afschilderen van GHB als een gevaarlijke 'date-rape drug.' Dit culmineerde in 2000 in een federale anti-date-rape-drugwet die GHB op lijst I plaatste, terwijl tegelijkertijd een farmaceutisch GHB-preparaat op lijst III werd gezet.
Opmerking: Een stof mag geen aanvaardbaar medisch gebruik hebben om op lijst I te staan, wat dus onverenigbaar is met het door de FDA goedgekeurde preparaat dat op lijst III staat.
In werkelijkheid was GHB zelden betrokken bij seksueel geweld en had een duidelijke, gemakkelijk waarneembare smaak. Misleidende berichten in de media en overheidsacties overschaduwden de werkelijke gegevens en onderzoeken. Het meest opmerkelijke is dat GHB, Rohypnol (Roofies) een soortgelijk verbod heeft weten te voorkomen door effectief lobbywerk van de fabrikant. Het is nog steeds een drug die op lijst IV in Amerika staat (waar het nooit op de markt werd geïntroduceerd) en blijft legaal in veel landen. Hier gaat komiek Jimmy Dore dieper in op het GHB-verhaal:


De nasleep

Door dit fiasco werd het vrijwel onmogelijk om GHB te krijgen en veel vooraanstaande integratieve artsen walgden van de FDA toen ze zagen hoeveel baat hun patiënten hadden bij GHB en hoeveel verschillende problematische ziekten ermee werden behandeld.

Patiënten vragen me af en toe om GHB en ik moet dan helaas uitleggen dat er strafrechtelijke sancties verbonden zijn aan stoffen die op lijst I staan. Ironisch genoeg bleef, terwijl GHB verboden werd, het niet meer gepatenteerde en gemakkelijk te produceren farmaceutische preparaat natriumoxybaat (Xyrem) dat op lijst III staat legaal, maar is onbetaalbaar en kost tussen de 60.000 en 100.000 dollar per jaar, een bedrag dat wanhopige patiënten willen betalen voor deze levensveranderende medicatie.

Ondanks bewijs dat de werkzaamheid van GHB ondersteunt bij aandoeningen als alcoholverslaving, fibromyalgie en tal van slopende slaapstoornissen, bleven pogingen om de FDA's opvatting dat GHB slechts een date-rape drug is, te veranderen vruchteloos.

Tegelijkertijd blijven mensen GHB gebruiken, zowel recreatief als onder bepaalde patiëntengroepen (bijv. veteranen met PTSS) vanwege de unieke effecten (bijv. verbeterde zintuiglijke ervaringen en gezelligheid naast de talloze opmerkelijke therapeutische voordelen). Joe Rogan en Jimmy Dore bespreken hier de huidige stand van zaken met betrekking tot GHB:


Over het algemeen is een van de meest bijzondere dingen aan het GHB-verhaal dat de vele voordelen die gedurende de decennia van onderzoek werden ontdekt, vervolgens werden herontdekt door de slaaponderzoeksgemeenschap. Dit illustreert wederom hoe vaak het onderzoek dat we werkelijk nodig hebben (en waar we dus elk jaar miljarden aan uitgeven) al bestaat, maar simpelweg werd begraven omdat het tegen de belangen van de industrie indruiste.

Ik denk dat het GHB-verhaal vooral laat zien hoe belangrijk het is om niet te vooringenomen te zijn. Terwijl veel artsen bijvoorbeeld een sterk vooroordeel hebben tegen elke "natuurlijke" (d.w.z. niet-medicinale) therapie, vind ik het tegenovergestelde en vermijd het gebruik van farmaceutische medicijnen omdat ik vaak vind dat de nadelen groter zijn dan de voordelen.

Desondanks kom ik af en toe buitengewone medicijnen tegen die ik zorgvuldig bekijk en uiteindelijk in mijn hele medische praktijk gebruik. Helaas, zoals de oorlog tegen ivermectine de wereld heeft laten zien, draait de primaire motivatie achter het grootste deel van de geneeskunde om geld en als gevolg daarvan probeert de medische industrie, zodra er een zeer heilzaam medicijn wordt ontdekt dat concurreert met bestaande medicijnen, het te begraven, ongeacht hoeveel bewijs er voor is.
Opmerking: Meer informatie over beschikbaar onderzoek naar GHB vindt u hier.
Slaaphygiëne

Laten we nu eens kijken naar andere opties om de nachtrust te verbeteren. Een van de meest beproefde is het veranderen van de signalen die het lichaam ontvangt zodat het uit zichzelf kan gaan slapen. Hier volgen de belangrijkste benaderingen:

1. Reguleer het circadiaan ritme - De natuurlijke cyclus van het lichaam, gestuurd door processen zoals adenosine opbouw en circadiane signalen, geeft aan wanneer er geslapen moet worden. Consistentie in slaap- en waaktijden vormt een essentieel onderdeel van een goede slaaphygiëne. Het volgen van omgevingssignalen en natuurlijke cycli is ideaal, maar wordt vaak verstoord door moderne levensstijlen.

2. Aanpak van slaapbelemmeringen - Factoren zoals leeftijdsgerelateerde hersenbeschadiging of vochtbelemmeringen bemoeilijken de slaap. Remedies zoals het elektrisch verbeteren van de circulatie in het lichaam of het verminderen van blootstelling aan EMV kunnen helpen.

3. Vermijd ontregelende stoffen - Cafeïne en alcohol, door blokkering van adenosinereceptoren of het verstoren van slaapcycli, schaden de slaapkwaliteit. Hun effecten blijven hangen door verschillende stofwisselingssnelheden, waardoor slaapproblemen verergeren, vooral omdat de stofwisseling vertraagt naarmate je ouder wordt. Een van de meest intrigerende gegevens die ik over de effecten van cafeïne ben tegengekomen, kwam uit deze NASA-studie.

4. Temperatuurregulatie -
Natuurlijke temperatuurdalingen helpen bij het inslapen, waardoor koelere omgevingen bevorderlijk zijn voor rust. Technieken zoals het nemen van een koel bad of slapen in een koelere kamer bevorderen de slaapkwaliteit.
Opmerking: Een van de meest interessante benaderingen om de temperatuurbarrière voor slaap te overwinnen, bleek uit een onderzoek waarin een aangepast pak werd gebruikt om de temperatuur van mensen extern te laten dalen, waardoor ze veel gemakkelijker in slaap vielen (vooral ouderen).
5. Controleer de blootstelling aan licht - Blauwlicht van beeldschermen verstoort de afscheiding van melatonine, wat cruciaal is voor de slaapregulatie. Het gebruik van blauwlichtfilters, het minimaliseren van schermtijd voor het slapengaan en zorgen voor een donkerdere slaapomgeving ondersteunen een gezond slaappatroon.

6. Gedragsaanpassingen - Slaapkamers omvormen tot veilige slaapplekken, consistente slaap-waakschema's aanhouden en ontspanningsoefeningen doen voordat u gaat slapen, verbeteren de slaapkwaliteit. Lichaamsbeweging overdag en het vermijden van stimulerende activiteiten vlak voor het slapengaan helpen ook om rustig te slapen.
Opmerking: Veel mensen ondervinden baat bij cognitieve gedragstherapie (CGT) bij slapeloosheid en er bestaat inmiddels significant bewijs dat dit een eerstelijnstherapie is.
7. Voedings- en levensstijl - Een evenwichtig voedingspatroon aanhouden, vermijden van eten laat op de avond eten en letten op de inname van cafeïne spelen een rol bij het bevorderen van een herstellende slaap. Het bijhouden van een slaapdagboek kan helpen bij het identificeren van triggers die bijdragen aan slapeloosheid.

Door deze aspecten aan te pakken, kunnen we de slaapomgeving en -routines optimaliseren en gezondere slaappatronen bevorderen, zonder afhankelijk te zijn van de slaappillenindustrie en ondanks de afwezigheid van gezonde therapeutische opties (GHB) voor ernstigere fysiologische aandoeningen en slaapstoornissen.

Conclusie

Een van de dingen die ik mensen tijdens corona herhaaldelijk heb horen zeggen, was "als ze dit met ivermectine (of hydroxychloroquine) hebben gedaan, waar hebben ze het dan nog meer mee gedaan?" Hier geef ik één zo'n voorbeeld, en helaas staat het GHB-verhaal zeker niet op zichzelf (andere worden hier bijvoorbeeld besproken).

Hoewel het GHB-verhaal afschuwelijk is, ben ik er in zekere zin dankbaar voor, want als er een veilig en effectief middel tegen slapeloosheid had bestaan, zouden we waarschijnlijk nooit gedwongen zijn geweest om te leren wat de werkelijke onderliggende oorzaken van slaapstoornissen zijn en zou onze maatschappij ook nooit het onderzoek hebben uitgevoerd dat heeft aangetoond hoe cruciaal slaap is.

Helaas duurt het meestal 17 jaar voordat wetenschappelijke ontdekkingen de medische praktijk veranderen, en dat is een van de grootste problemen binnen de geneeskunde. Ondanks de dringende behoefte aan betere slaap in de maatschappij, zal de mainstream dit probleem waarschijnlijk lange tijd niet aanpakken (zelfs niet op gebieden als intellectuele beroepen of onderwijs waar de cognitieve achteruitgang als gevolg van slechte nachtrust zeer contraproductief is voor de doelstellingen van de instelling).

Ik hoop dat de kennis die ik hier heb gepresenteerd u het belang van een gezonde nachtrust heeft doen inzien en dat u enkele nuttige tips heeft ontdekt die u in uw leven kunt toepassen!

Opmerking van de auteur: Dit is een verkorte versie van een volledig artikel dat dieper ingaat op de oorzaken en behandelingen van slapeloosheid. Klik hier voor het volledige artikel met veel meer specifieke details en bronnen.
A Midwestern Doctor (AMD) is een gecertificeerd arts in het Midwesten van Amerika en al lange tijd lezer van Mercola.com. Ik waardeer zijn uitzonderlijke inzichten over een breed scala aan onderwerpen en ik ben dankbaar dat ik ze mag delen. Ik respecteer ook zijn wens om anoniem te blijven, omdat hij nog steeds actief patiënten behandelt. Om meer van AMD's werk te vinden, kunt u een kijkje nemen op The Forgotten Side of Medicine op Substack.
Zie: https://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2024/07/26/power-of-sleep.aspx