Een vroege versie van deze zin komt voor in de verzen 620-623 van het toneelstuk Antigone van Sophocles: τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ᾽ ἐσθλὸν τῷδ᾽ ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν; vertaald: "Het kwaad verschijnt als goed in de hoofden van degenen die god naar de ondergang leidt." En vervolgens wordt in Plato's Republiek (380a) een fragment geciteerd dat aan Aeschylus wordt toegeschreven: θεὸς μὲν αἰτίαν φύει βροτοῖς, / ὅταν κακῶσαι δῶμα παμπήδην θέλῃ; vertaald "Een god implanteert de schuldige oorzaak in mensen / Wanneer hij een huis volledig wil vernietigen." Interessant is dat dit idee in het Nieuwe Testament, in 2 Thessalonicenzen, als volgt wordt aangetroffen:
De komst van de wetteloze mens is het werk van Satan en gaat gepaard met groot machtsvertoon en valse tekenen en wonderen, en allen die verloren zullen gaan, zal hij met zijn kwaadaardigheid verleiden. Want ze hebben de liefde voor de waarheid, die hen had kunnen redden, niet aanvaard. Daarom treft God hen met verblinding, zodat ze dwalen en de leugen geloven. Zo zal iedereen die de waarheid niet gelooft maar behagen schept in onrecht, worden veroordeeld. (2 Thess. 2: 9-12)In mijn uitgebreide onderzoek, dat zich uitstrekt over tientallen jaren en over meerdere onderwerpen en werken, heb ik me vaak verdiept in de gedachte dat de overmoed en collectieve krankzinnigheid van de mensheid wel eens de voorloper van haar ondergang zou kunnen zijn. In "The Apocalypse: Comets, Asteroids and Cyclical Catastrophes" onderzocht ik het concept dat kosmische krachten, waar wij geen controle over hebben, historisch gezien een belangrijke rol hebben gespeeld in de lotsbestemming van onze planeet en haar bewoners. Maar het zijn niet alleen de hemellichamen die we moeten vrezen; het is de waanzin in onszelf die uiteindelijk tot onze ondergang kan leiden, omdat er een 'stimulus-responsaspect' lijkt te kleven aan deze kwestie van kosmische vernietiging.
HEMELSE BEDOELINGEN
Terwijl ik de stapels boeken over archeologie, geschiedenis (verondersteld en redelijk gereconstrueerd op basis van gegevens), en vooral de input van wetenschappen zoals astronomie, geologie en genetica, die nauwkeurig parallel zou moeten lopen met archeologie en geschiedenis maar dat meestal om allerlei redenen niet doet, bestudeerde om materiaal te verzamelen voor mijn verschillende boeken, werd één ding steeds duidelijker: deze planeet werd keer op keer door verschillende soorten inslagen getroffen, waarvan de meest voorkomende de bovengrondse explosie van komeetfragmenten van het Toengoeska-type is. Deze gebeurtenissen hebben herhaaldelijk culturen, naties en zelfs beschavingen op de knieën gedwongen. Donkere Middeleeuwen zijn onvermijdelijk het gevolg, en als de menselijke samenleving zich dan begint te herstellen, worden mythen gecreëerd, religies geboren, of opnieuw geboren met verdraaiingen en vervormingen, en altijd en eeuwig worden de feiten van het vorige tijdperk van vernietiging bedekt met sluiers van metaforiek en allegorie.
Waarom? Wat is dit voor waanzin?
Eigenlijk ligt het heel eenvoudig. Historisch gezien, wanneer een volk een atmosferische, geologische, klimatologische verstoring begint waar te nemen met alle ellende die dit met zich meebrengt voor een samenleving, inclusief, uiteindelijk, hongersnood, pest en plagen, wendt men zich individueel en collectief tot de leiders om de dingen op te lossen. Daar komt in eerste instantie het concept van de goddelijke koning vandaan: de koning moest namens zijn volk als bemiddelaar naar de goden kunnen optreden. Als de koning geen succes met zijn tussenkomst boekte, moest er een oplossing gevonden worden. Er werden offers gebracht, rituelen uitgevoerd en als dat niet werkte, als de goden boos bleven, moest de koning natuurlijk sterven. Als de goden boos zijn, moet er een zondebok gevonden worden. Natuurlijk, als de boel fout gaat, zijn de meest waarschijnlijke zondebokken degenen die aan de macht zijn, de 'koning' en de elites. Daar komt bovenop dat zij hun kwestbaarheid met betrekking tot deze reactie instinctief aanvoelen. Vooropgesteld dat dergelijke corruptie (en de verspreiding daarvan door de samenleving) het mechanisme vertegenwoordigt waardoor een beschaving kosmische rampspoed aantrekt, (zoals een soort electrische lading), is het leggen van de schuld bij en afzetting van de elites een juiste oplossing. Maar dat willen de elites natuurlijk niet.
Uiteindelijk streven het volk en de elites allebei naar een denkkader dat cyclische catastrofes bagatelliseert, maar vanwege verschillende redenen. Het volk wil de enorme spanning van een zekere maar onvoorspelbare grote catastrofe verlichten, terwijl de elites aan de macht willen blijven. Het compromis dat beide doelen dient, is de illusie van elites die in staat zijn het volk tegen elke ramp te beschermen. Deze illusie kan verschillende vormen aannemen: rituelen om de goden gunstig te stemmen, herziening van de geschiedenis die een uniforme, onbewogen evolutie van de mensheid toont en heel veel propaganda.
Astronoom Victor Clube schreef op 4 juni 1996 in een document aan het Europees Bureau voor Onderzoek en Ontwikkeling van de Lucht- en Ruimtevaart, getiteld 'The Hazard to Civilization from Fireballs and Comets' [Het gevaar van vuurballen en kometen voor de beschaving]:
Asteroïden die dicht langs de aarde trekken, worden pas sinds ongeveer 20 jaar volledig door de mensheid onderkend. Voorheen werd de idee dat substantiële niet-waargenomen objecten dicht genoeg bij de aarde zouden kunnen komen om een potentieel gevaar voor de aarde te vormen met evenveel spot behandeld als de niet-waargenomen ether. Wetenschappers willen natuurlijk algemene principes vastleggen (zoals relativiteit), terwijl de veronderstelde onbewogen, uniforme omgeving van de aarde al stevig verankerd was. Het resultaat was dat wetenschappers die meer dan lippendienst bewezen aan objecten die dicht genoeg in de buurt van de aarde kwamen, zulks deden in een sfeer van nauwelijks verholen minachting. Zelfs nu is het voor leken moeilijk om de enorme intellectuele klap te begrijpen waarmee het grootste deel van de officiële wetenschap onlangs werd geconfronteerd en waarvan het zich nu probeert te herstellen. [Verwijzend naar de inslag van komeet Shoemaker-Levy op Jupiter in 1994].Dat klinkt verrassend veel als ons eigen tijdperk, toch? Clube legt zelfs een direct verband:
Het huidige verslag gaat dus over die andere hemellichamen die sinds het begin van de beschaving door de mensheid werden opgetekend, die de aarde missen of raken en die ook werden veracht. Thans bekend als respectievelijk kometen (>1 kilometer in omvang) en meteorieten (<10 meter).
Geconfronteerd met het vooruitzicht van het einde van de wereld zagen nationale elites zich in het verleden vaak gedwongen om paniek onder de bevolking te onderdrukken - om er vervolgens te laat achter te komen dat de gebruikelijke controlemiddelen over het algemeen falen. Dus wordt van een geïnstitutionaliseerde wetenschap verwacht dat ze de kennis over de dreiging achterhoudt; van een zelfgereguleerde pers wordt verwacht dat elke ramp luchtig wordt opgevat; terwijl van een geïnstitutionaliseerde religie wordt verwacht dat zij zich verzet tegen voorbestemming en het algemene geloof in een fundamenteel welwillende godheid veilig stelt. [...]
Deze onverwachte situatie brengt fundamentele paradoxen met zich mee. Zo kan de vermeende cultuur van ondernemingszin en verlichting die ten grondslag ligt aan de twee eeuwen die culmineerden in het ruimtetijdperk en die de mensheid ertoe bracht geen aandacht te schenken aan kometen en vuurballen, tegenwoordig worden beschouwd als de opmaat voor een diepgaande verschuiving in het denkkader: het herstel van een visie die op omgevingsfactoren gericht is en die meer overeenkomt met de visie die voorafging aan de Amerikaanse onafhankelijkheid, waarin terdege rekening werd gehouden met kometen en vuurballen. [Nadruk van mij] (Clube (1996))
...de christelijke, islamitische en joodse culturen hebben sinds de Europese Renaissance alle een onberedeneerde anti-apocalyptische houding aangenomen, zich blijkbaar niet bewust van de ontluikende wetenschap van catastrofes. Het lijkt er nu op dat de geschiedenis zich herhaalt: het ruimtetijdperk was nodig om de Platonistische stem van de rede nieuw leven in te blazen, maar ditmaal verschijnt het binnen een moderne anti-fundamentalistische, anti-apocalyptische traditie waarover regeringen, net als voorheen, wellicht geen controle kunnen uitoefenen. ... Cynici (of moderne sofisten) zouden met andere woorden zeggen dat we de hemelse dreiging niet nodig hebben om de bedoelingen van de Koude Oorlog te verhullen; we hebben eerder de Koude Oorlog nodig om de hemelse bedoelingen te verhullen! [Nadruk in het origineel] (Clube (1996) op. cit.)Er zijn verschillen in detail en in schaal, maar de dynamiek van een doorgedraaide wereld, welig tierende ongelofelijke wreedheid en wereldwijde klimaatschommelingen is dezelfde als waar we nu mee te maken hebben. We moeten ons afvragen hoe onze gigantische blindheid is ontstaan.
De leugens van de heersende elites functioneren goed tijdens rustige perioden, maar de geschiedenis toont aan dat wanneer hongersnoden, aardbevingen en plagen hebben toegeslagen en een zware tol hebben geëist, wanneer vulkanen uitbarsten of kometen langs de hemel scheren of meteorenstormen en weersafwijkingen toenemen, de illusie ineenstort, de bestaansreden van de elites (d.w.z. het beschermen van het volk) ineenstort en het doelwit altijd, uiteindelijk, de heersende klasse was en dat zal altijd zo blijven. En dat weten ze. Dus als iemand deze ongemakkelijke feiten ter sprake brengt, wordt hem het zwijgen opgelegd door middel van spot, smaad en zelfs moord.
De elites verdoezelen systematisch de symptomen van toegenomen komeetactiviteit door ze als door de mens veroorzaakte verschijnselen te bestempelen. De condensatiesporen van vliegtuigen die op grote hoogte vliegen, die het gevolg zijn van hogere concentraties komeetstof in de atmosfeer, worden verward met de 'chemtrails' die door overheidsinstanties worden gesproeid en waarschijnlijk bedoeld zijn om de bevolking dommer te maken; de steeds frequentere bovengrondse komeetexplosies worden voorgesteld als normaal of als raketproeven; de weersveranderingen die het gevolg zijn van veranderde zonneactiviteit of het beladen zijn van de atmosfeer met komeetstof wordt bestempeld als 'antropogene opwarming van de aarde' en de mens krijgt van alles wat er gebeurt de schuld.
Door de oorzaak van deze kosmisch geïnduceerde gebeurtenissen aan mensen toe te schrijven, houden de elites de illusie in stand dat ze alles onder controle hebben. 'Chemtrails' kunnen worden gestopt als de 'besproeiingen' stoppen, raketproeven kunnen worden gestopt als het leger daartoe kan worden gedwongen, de opwarming van de aarde kan worden verminderd door de uitstoot van door de mens geproduceerde broeikasgassen te reguleren.
Maar condensatiesporen hoog in de lucht die worden veroorzaakt door verhoogde komeetactiviteit, bovengrondse komeetexplosies en kosmisch geïnduceerde verstoringen van de zon en het weer kunnen niet door de elites worden beïnvloed. Niet alleen dat, als de mensen zich dit realiseren, kunnen ze ook gaan denken dat de 'goden boos zijn' en proberen de ware reden te vinden, waarbij ze uiteindelijk uitkomen bij de corruptie en het geweld waarmee de elites proberen om meer macht te verkrijgen en te behouden.
Als het merendeel van de mensheid de werkelijke oorzaken van dergelijke verschijnselen zou erkennen, zou dat een erkenning van de machteloosheid van de elites inhouden en dus het einde van hun 'mandaat vanuit de hemel.' Dendrochronoloog Mike Baillie merkt op:
De Chinezen geloofden dat een keizer alleen kon regeren zolang hij het Mandaat van de Hemel genoot, dat wil zeggen, zolang hij 'voor zijn volk zorgde'; als hij om welke reden dan ook niet voor hun welzijn zorgde, zou de Hemel zijn Mandaat intrekken en zou de keizer, en waarschijnlijk zijn heersende dynastie, worden afgezet. ... Men zou hebben gezien dat de Hemel zijn Mandaat zou intrekken als de hemel donkerder werd, de oogsten mislukten en er hongersnood ontstond, waardoor grote aantallen mensen stierven. De keizer, al dan niet schuldig, krijgt de schuld voor het falen van zijn volk. In de nasleep van een rampzalige stofwolk kan de politieke opschudding gemakkelijk leiden tot het afzetten van het heersende regime. (Baillie (1999) p. 62.)Natuurlijk willen mensen aan het begin van zulke moeilijke tijden geloven dat hun regering - hun koningen en heersende elite - machtig of zuiver genoeg is om de natuur dusdanig te beheersen dat de overstromingen, bosbranden, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen ophouden en alles weer normaal wordt. En de heersende elites maken daar in zulke tijden misbruik van door te proberen zondebokken in andere landen, een minderheidsgroep in hun eigen land of hun persoonlijke vijanden aan te wijzen - inclusief degenen die erop wijzen dat het wel eens hun eigen corruptie zou kunnen zijn die al het kwaad teweegbrengt - om de grotere populatie af te leiden van hun eigen mogelijke toedoen of nalatigheid. Dit betekent dat zo'n periode kan bestaan uit langdurige oorlogen en de bijbehorende noodzakelijke belastingdruk, vervolgingen van deze of gene groep, algemeen toenemende sociale hysterie en onrust, totdat uiteindelijk op een dag het volk als geheel wakker wordt en ziet dat hun heersers zich heel slecht hebben gedragen en alle schuld bij hen wordt neergelegd. Dit is ironisch, want een antropocentrisch wereldbeeld waarin de mens gelooft dat hij de touwtjes in handen heeft, weerhoudt mensen ervan - zelfs mensen met macht - zich bewust te zijn van de realiteit van ons bestaan op deze planeet, waaronder beschavingsvernietigende kosmische gebeurtenissen. Victor Clube schrijft in The Cosmic Winter [De kosmische winter]:
Zelfs voordat de Zwarte Dood uitbrak, was er in de late middeleeuwen al een menselijke catastrofe van grote proporties aan de gang. De koudegolf duurde namelijk veel langer dan de periode van de ... pest. We vinden een aantal van dit soort schommelingen in de geschiedenis en er zijn goede aanwijzingen dat deze klimatologische omstandigheden niet alleen verband houden met hongersnood, maar ook met tijden van grote sociale onrust, oorlogen, revolutie en massale volksverhuizingen. (Clube (1990))Als we om ons heen kijken, kunnen we niet anders dan de tekenen van collectieve waanzin waar te nemen. Politieke leiders, gedreven door hebzucht en macht, leiden hun naties in eindeloze conflicten. De media, ooit een bastion van de waarheid, verkondigen nu leugens en manipuleren de werkelijkheid, waardoor er een wereld ontstaat waarin feiten subjectief zijn en waarheid een handelswaar is geworden. De grote menigte, afgeleid door trivialiteiten en verteerd door consumentisme, ziet het grotere plaatje niet en is zich niet bewust van de dreigende gevaren die ons bestaan bedreigen.
Deze waanzin is niet nieuw. De geschiedenis staat bol van voorbeelden van beschavingen die bezweken aan hun eigen waanzin voordat ze ten onder gingen. Het Romeinse Rijk, ooit een baken van vooruitgang en cultuur, verviel tot decadentie en chaos voordat het afbrokkelde. Terugkijkend op de geschiedenis zien we hoeveel onze huidige beschaving eigenlijk op het Romeinse Rijk lijkt. De Romeinen waren in veel opzichten zeker rationeel en wetenschappelijk. Ze hadden fabrieken die serviesgoed produceerden dat tot in de verste uithoeken van het Rijk werd teruggevonden, zelfs in de huizen van boeren. Ze hadden fabrieken die dakpannen maakten waarmee zelfs de armste arbeiders en hun vee werden bedekt. In het noorden van Brittannië werd een bergplaats met brieven gevonden waarin soldaten naar huis schreven om sokken op te laten sturen, die blijkbaar in bulk werden geproduceerd. Het Romeinse leger was superieur omdat het over gestandaardiseerde uitrusting beschikte die in grote hoeveelheden werd geproduceerd in fabrieken in de knooppunten van het Rijk. Graan, olijven, olie, allerlei soorten levensmiddelen, luxegoederen, werden massaal over de hele Romeinse wereld geproduceerd en gedistribueerd. Geletterdheid was duidelijk wijdverspreid, zelfs onder de arbeidersklasse. Er waren wegen, sanitaire voorzieningen, haute cuisine; kortom, alles wat wij als vanzelfsprekend beschouwen voor beschaving. Het enige verschil lijkt te zijn dat wij krachtbronnen hebben aangeboord die de Romeinen niet hadden, waardoor onze beschaving kan streven naar globalisering. Maar in bijna alle andere opzichten lijken we precies op hen. Alleen de wetenschap heeft ons groter en slechter gemaakt, zogezegd. En, zoals het gezegde luidt, hoge bomen vangen veel wind. Die wind kan het uitsterven van het menselijk ras veroorzaken.
Het einde van het Romeinse Rijk ging gepaard met verschrikkingen en ontwrichting van een soort waarvan ik oprecht hoop dat ik die nooit zal meemaken; en het vernietigde een complexe beschaving, waardoor de inwoners van het westen terugvielen naar een levensstandaard die kenmerkend was voor de prehistorie. De Romeinen van voor de val waren er net zo zeker van als wij vandaag de dag dat hun wereld voor altijd zou blijven bestaan, grotendeels ongewijzigd. Ze hadden het mis. Wij zouden er verstandig aan doen hun zelfgenoegzaamheid niet te herhalen. (Bryan Ward-Perkins, The Fall of Rome and the End of Civilization (Oxford University Press, 2005), p. 183.)De beschaving van de Maya's, met haar geavanceerde kennis en vooruitgang, stortte op mysterieuze wijze in, mogelijk tot waanzin gedreven door ecologische en maatschappelijke druk. En nu, in onze moderne tijd, zien we dezelfde patronen ontstaan.
In mijn boeken en artikelen heb ik vaak gedetailleerd beschreven hoe de manipulatie van de waarheid en de onderdrukking van kennis door de machthebbers worden gebruikt om controle te behouden. Deze opzettelijke vertroebeling en vervorming van de werkelijkheid kan leiden tot een vorm van collectieve waanzin, waarbij de bevolking niet in staat is onderscheid te maken tussen wat echt en wat verzonnen is. Dit creëert op zijn beurt een vruchtbare bodem voor het zaaien van de zaden van vernietiging.
De huidige staat van de wereld getuigt hiervan. We worden gebombardeerd met tegenstrijdige informatie, halve waarheden en regelrechte leugens. De opkomst van sociale media heeft dit probleem alleen maar verergerd door het creëren van echokamers, waar mensen alleen worden blootgesteld aan informatie die hun bestaande overtuigingen versterkt. Dit heeft geleid tot een polarisatie van de samenleving, waar rationele discussies worden vervangen door venijn en haat. Op dit moment heeft Elon Musk zichzelf gepositioneerd als een van de 'elite scheidsrechters van de waarheid.' Hij heeft de kant gekozen van de diepe staat tegen Venezuela; hij staat aan de kant van de genocidale zionisten tegen de ware Semieten van Palestina; hij roept zichzelf uit tot voorvechter van vrije meningsuiting en waarheid, terwijl hij doorgaat met censureren en onderdrukken. (Ik zou zeker niet in zijn schoenen willen staan op de Dag des Oordeels. En vergis u niet, er komt een Dag des Oordeels, alleen niet zoals religies ons voorhouden.)
Bovendien is de milieucrisis die ons boven het hoofd hangt een duidelijke indicatie van onze collectieve waanzin. Ondanks het overweldigende bewijs dat het klimaat aan het veranderen IS, en het niet om 'opwarming van de aarde' gaat behalve als voorloper van een ijstijd en de verwoestende gevolgen daarvan, blijven we alles fout doen. Domme mensen zoals Bill Gates denken dat hij Moeder Natuur voor de gek kan houden door de zon te dimmen, terwijl 'groene energie' pretendeert dat zonne-energie de weg vooruit is; hoe krijg je zonne-energie als de zon gedimd wordt? Onze oceanen stikken van het plastic, onze lucht is vervuild en onze bossen worden in een alarmerend hoog tempo gedecimeerd dat nog erger wordt gemaakt door het belachelijke anti-CO2-bedrog. Deze vernietiging van onze planeet is niet alleen een daad van waanzin; het is een daad van zelfmoord. Maar ik denk dat dit met opzet gebeurt. Denk aan wat Victor Clube schreef, wat hierboven werd geciteerd:
Geconfronteerd met het vooruitzicht van het einde van de wereld zagen nationale elites zich in het verleden vaak gedwongen om paniek onder de bevolking te onderdrukken - om er vervolgens te laat achter te komen dat de gebruikelijke controlemiddelen over het algemeen falen.De elites van vandaag weten dit. En dus proberen ze de bevolking te decimeren om haar beter beheersbaar te maken. Dat ligt ongetwijfeld ten grondslag aan de verschrikkingen van het coronavaccin en aan de pogingen om de landbouw te beperken zodat massa's mensen verhongeren. Het gebeurt voor ieders ogen en nog steeds doet niemand iets.
Het is alsof we betoverd zijn en niet in staat zijn om de gevolgen van ons handelen of niet-handelen te overzien. In veel van mijn werk bespreek ik de idee dat er krachten zijn die ons begrip te boven gaan en die ons gedrag kunnen beïnvloeden. Of deze krachten nu buitenaards of hyperdimensionaal zijn, het resultaat is hetzelfde: een mensheid die zich heeft losgekoppeld van haar ware aard en gedreven wordt tot waanzin als transgenderisme, wijdverspreide pedofilie, mensenhandel en erger. Nogmaals, de apostel Paulus besprak dit:
Want de toorn van God wordt geopenbaard vanuit de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van de mensen, die de waarheid in ongerechtigheid onderdrukken. Omdat wat van God gekend kan worden, hen bekend is. God Zelf heeft het hen immers geopenbaard. Want de dingen van Hem die onzichtbaar zijn, worden sinds de schepping van de wereld uit Zijn werken gekend en doorzien, namelijk èn Zijn eeuwige kracht èn Zijn Goddelijkheid, zodat zij niet te verontschuldigen zijn. Want zij hebben, hoewel zij God kennen, Hem niet als God verheerlijkt of gedankt, maar zij zijn verdwaasd in hun overwegingen en hun onverstandig hart is verduisterd.Dat is een treffende beschrijving van Quos Deus vult perdere, prius dementat; Wie de goden verderven willen, slaan ze met blindheid.
Zij beweerden wijs te zijn, maar werden dwazen; en zij ruilden de heerlijkheid van de onsterfelijke God in voor beelden die leken op een sterfelijk mens of op vogels of viervoetige dieren of reptielen. Daarom heeft God hen in de begeerten van hun hart overgegeven aan onreinheid, aan ontering van hun lichaam onder elkaar, omdat ze de waarheid over God hebben ingeruild voor een leugen en het schepsel aanbaden en dienden in plaats van de Schepper, die gezegend is tot in eeuwigheid! Amen.
Daarom gaf God hen over aan vernederende hartstochten. Hun vrouwen ruilden natuurlijke omgang in voor onnatuurlijke, en op dezelfde manier werden ook de mannen, die de natuurlijke omgang met vrouwen opgaven, verteerd door hartstocht voor elkaar. Mannen begingen schaamteloze daden met mannen en kregen in hun eigen persoon de straf voor hun dwaling.
En omdat zij God niet wilden erkennen, gaf God hen over aan een verdorven geest en aan dingen die niet behoren gedaan te worden. Zij waren vervuld van elke vorm van slechtheid, kwaad, hebzucht, boosaardigheid. Vol afgunst, moord, twist, bedrog, sluwheid; ze zijn roddelaars, lasteraars, Godhaters, onbeschaamd, hoogmoedig, opschepperig, uitvinders van kwaad, opstandig tegen ouders, dwaas, trouweloos, harteloos, meedogenloos. Ze weten dat God heeft besloten dat zij die zulke dingen doen, de dood verdienen - maar ze doen ze niet alleen, ze juichen zelfs anderen die ze doen toe. (Rom 1:18-31)
Is er nog hoop? Door de geschiedenis heen waren er mensen die tegen de stroom van waanzin ingingen, die probeerden de waarheid aan het licht te brengen en de massa's wakker te schudden. Meestal werden ze genegeerd of vermoord. Ik denk niet dat we het lot kunnen ontlopen dat de goden schijnbaar voor ons in petto hebben. Het enige dat we kunnen doen, is proberen verder te kijken dan de illusies en afleidingen, op zoek gaan naar de waarheid en ons opnieuw verbinden met onze ware aard in de hoop dat sommigen de op handen zijnde Wereldwijde Zuivering zullen overleven.
Tot slot houdt het gezegde "Wie de goden verderven willen, slaan ze met blindheid" een ijzingwekkende herinnering in aan het pad dat we momenteel bewandelen. Onze collectieve waanzin, gedreven door hebzucht, onwetendheid en manipulatie, leidt ons naar de ondergang. Is het te laat om van koers te veranderen? Ik denk dat we de mogelijkheid hebben om van koers te veranderen, om te ontwaken uit onze waanzin en om een toekomst te creëren die niet wordt gedicteerd door de grillen van de goden, maar door onze eigen verlichte keuzes. De vraag is, hebben we de wil om dat te doen?
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief