"Wij concluderen dat er niets bijzonders zou zijn gebeurd voor wat betreft sterfte als er geen pandemie was uitgeroepen en als er niet was gehandeld naar aanleiding van die afkondiging," zo schreven de auteurs van het onderzoek.
Onderzoekers van de Canadese non-profitorganisatie Correlation Research in the Public Interest en de Universiteit van Quebec in Trois-Rivières analyseerden gegevens over oversterfte door alle oorzaken voorafgaand aan en tijdens de coronapandemie, te beginnen met de afkondiging door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) op 11 maart 2020 en eindigend op 5 mei 2023, toen de WHO
verklaarde dat de pandemie voorbij was.
De resultaten, die in een gedetailleerde analyse van 521 pagina's werden gepresenteerd, stellen uitgangswaarden voor sterftecijfers door alle oorzaken voor 125 landen vast en gebruikten die om de variaties in de oversterfte tijdens de pandemie te bepalen.
De onderzoekers gebruikten de uitgangswaarden eveneens om te onderzoeken hoe de variaties in oversterfte per land gecorreleerd waren met verschillende pandemiegerelateerde interventies, waaronder vaccinatie- en boostercampagnes.
Niet alle resultaten per land waren hetzelfde. In sommige landen bijvoorbeeld waren er sterftepieken vóór de uitrol van de vaccins, terwijl op andere plaatsen de sterftepieken nauw aansloten bij vaccinatie- of boostercampagnes.
Op sommige plaatsen keerde de oversterfte in 2022 terug naar de uitgangswaarde of benaderde deze
uitgangswaarde, terwijl op andere plaatsen de oversterfte tot ver in 2023 aanhield. Denis Rancourt, Ph.D., hoofdauteur van het onderzoek, vertelde The Defender dat de verschillen voortvloeien uit de complexe aard van pandemische maatregelen - en de gegevens - in verschillende gebieden.
Toen Rancourts team eenmaal in staat was om de uitgangswaarde en de gegevens over de oversterfte voor elke plaats vast te stellen, werden de gegevens samengevoegd en onderzocht met behulp van
verschillende filters, zodat ze geïnterpreteerd konden worden en verschillende conclusies getrokken konden worden.
Gegevens 'onverenigbaar met een pandemische virale ademhalingsziekte als primaire doodsoorzaak'
De onderzoekers stelden vast dat er tussen 11 maart 2020 en 5 mei 2023 wereldwijd sprake was van een significante oversterfte.De totale oversterfte gedurende de drie jaar in de 93 landen met voldoende gegevens om een schatting te maken, bedraagt ongeveer 0,392% van de bevolking in 2021 - oftewel ongeveer 30,9 miljoen extra sterfgevallen door alle oorzaken.
De gangbare verklaring voor de oversterfte tijdens de coronapandemie, aldus Rancourt, is dat het SARS-CoV-2 virus vrijwel alle sterfgevallen veroorzaakte - en er zouden nog meer doden zijn gevallen als er geen vaccin was geweest.
De variaties in oversterfte door alle oorzaken tussen perioden en gebieden, schreven de auteurs, "stellen ons in staat om te concluderen dat wereldwijd de oversterfte door alle oorzaken gedurende de coronaperiode (2020-2023) onverenigbaar is met een pandemische virale ademhalingsziekte als primaire doodsoorzaak."
Ze zeiden dat de theorie dat het virus de sterfgevallen heeft veroorzaakt, wordt ondersteund door massale testcampagnes op virussen die moeten worden afgeschaft.
'De opvatting dat vaccins levens hebben gered, is belachelijk'
Rancourt en zijn team haalden verschillende factoren aan die volgens hen de theorie weerleggen dat het virus een piek veroorzaakte in sterfte door alle oorzaken.
Ze schreven bijvoorbeeld dat oversterfte vrijwel gelijktijdig in verschillende continenten toenam op het moment dat de pandemie werd afgekondigd, terwijl er geen vergelijkbare pieken waren in gebieden waar nog geen pandemie was afgekondigd.
Dit suggereert dat pandemische interventies zoals lockdowns, die gelijktijdig in veel landen werden doorgevoerd, waarschijnlijk de oorzaak waren van de pieken.
De onderzoekers wezen ook op de aanzienlijke variatie in sterftecijfers tijdens de pandemie in alle tijdsperioden,
zelfs tussen verschillende politieke jurisdicties die direct aan elkaar grenzen. Als het virus de sterfgevallen zou hebben veroorzaakt, dan zou het waarschijnlijk zijn dat het percentage van mensen die besmet waren met het virus en daaraan overleden hetzelfde zou zijn, of op zijn minst vergelijkbaar tussen politieke grenzen.
De onderzoekers constateerden ook veel variatie in sterftecijfers binnen landen door de tijd heen, wat ook geen verwachte uitkomst zou zijn als die sterfgevallen door een ziekteverwekker veroorzaakt waren.
Rancourt zei dat zij "de opvatting dat het vaccin levens heeft gered belachelijk" vonden en dat deze gebaseerd was op gebrekkige modellering, zoals hij en zijn collega's al in een eerdere studie hebben aangetoond.
Ook in deze studie ontdekten ze wederom geen systematische of statistisch significante trends die zouden aantonen dat vaccinatiecampagnes in 2020 en 2021 voor vermindering van sterfgevallen door alle oorzaken hebben gezorgd.
In plaats daarvan constateerden ze dat er op veel plaatsen geen oversterfte was totdat de vaccins werden uitgerold, en de meeste landen vertoonden tijdelijke verbanden tussen de uitrol van vaccins en een toename van sterfte door alle oorzaken.
Medische interventies - inclusief het weigeren van behandeling - veroorzaakten vroegtijdige sterfgevallen
Rancourt zei dat de oversterfte die zijn team heeft geïdentificeerd sterk samenhangt met de combinatie van twee belangrijke factoren - het percentage ouderen onder de bevolking van een land en het aantal mensen dat in armoede leeft. Beide factoren verhoogden de kwetsbaarheid van mensen voor "plotselinge en ingrijpende
structurele maatschappelijke veranderingen" en "medische mishandeling."
Hoewel de proximale doodsoorzaak op overlijdensakten geclassificeerd kan worden als een ademhalingsaandoening of infectie, zo merkten de onderzoekers op, betogen zij dat de werkelijke primaire doodsoorzaken in feite biologische stress, medische interventies buiten het coronavaccin en de uitrol van de coronavaccins zijn.
De studie geeft een overzicht van plausibele mechnismen die deze hypothese ondersteunen, onder andere onderzoek dat aantoont dat sommige mensen ernstig te lijden hadden onder biologische stress van maatregelen als mandaten en lockdowns.
"Als je de samenleving structureel verandert door mensen te verhinderen om zich vrij te bewegen, te ademen, te werken, hun leven te leiden, door hen thuis te houden, door hen op te sluiten. Als je al deze ongelooflijk grote veranderingen doorvoert, deze structurele veranderingen in de samenleving, dan zal dat biologische stress veroorzaken," vertelde Rancourt aan The Defender.
"Er bestaat zeer overtuigend wetenschappelijk bewijs dat biologische stress bijzonder dodelijk is," zo voegde hij eraan toe.
Rancourt wees er ook op dat de stress van lockdowns arme mensen heel anders trof dan mensen die gemakkelijk thuis konden werken, eten konden laten bezorgen en relatief comfortabel konden leven.
De auteurs vestigden ook de aandacht op uitgebreide bewijzen die aantoonden dat medische interventies - inclusief het weigeren van behandeling - vroegtijdige sterfgevallen hebben veroorzaakt.
Dergelijke interventies omvatten, maar waren niet beperkt tot, het weigeren van antibiotica en ivermectine tegen bacteriële longontsteking, het systematische gebruik van mechanische beademing, experimentele behandelprotocollen, nieuwe palliatieve medicatie en overdoses, isolatie van kwetsbare mensen en gestimuleerde vrijwillige of onvrijwillige zelfmoord.
De coronapiek die ze in maart-april 2020 in verschillende landen vaststelden, is moeilijk te verklaren zonder dergelijke medische interventies, schreven ze.
17 miljoen overtollige sterfgevallen gerelateerd aan coronavaccins
Tot slot voorspelden de onderzoekers dat 17 miljoen van de overtollige sterfgevallen die ze hadden geïdentificeerd verband hielden met de coronavaccins, waarmee ze de bevindingen van hun eerdere onderzoek voor een kleinere groep landen bevestigden.
Deze schattingen met betrekking tot vaccins waren gebaseerd op analyses van gebieden met grote pieken onmiddellijk na vaccinatie- of boostercampagnes, alsook door het aantal vaccindoses en het verband daarvan met sterfgevallen in de loop van de tijd te onderzoeken.
Dertig procent van de geanalyseerde landen had geen oversterfte tot de uitrol van de vaccins of de boostercampagnes. En er waren significante correlaties tussen de uitrol van de coronavaccins en pieken of toenames in het sterftecijfer door alle oorzaken. Zevenennegentig procent van de landen vertoonde een piek in oversterfte door alle oorzaken eind 2021 of begin 2022, die geassocieerd werd met de uitrol van boosters.
Het is zeer onwaarschijnlijk, schreven de onderzoekers, dat de verbanden tussen vaccin en sterfte op toeval berusten.
Rancourt merkte op dat mensen die kritisch staan tegenover deze opvatting wijzen op het feit dat er op sommige plaatsen soms campagnes of boostercampagnes waren die niet geassocieerd worden met pieken in oversterfte.
Hij zei echter dat vaccinatiecampagnes niet altijd tot zulke pieken leiden, omdat vaccinatie niet in elke situatie op dezelfde manier gerelateerd is aan sterfte. Kwetsbaarheidsfactoren zoals de leeftijd van de gevaccineerden, de gezondheid van de bevolking en andere sociologische factoren die verband houden met stressfactoren op het immuunsysteem, veranderen de manier waarop ze worden beïnvloed door vaccinatietoxiciteit of de effecten van de vaccins op het immuunsysteem.
Op basis van hun analyse en interpretaties concludeerden ze: "We zijn genoodzaakt om te stellen dat de publieke gezondheidszorg en de daarbij betrokken personen en instanties, in essentie verantwoordelijk zijn voor de oversterfte gedurende de coronaperiode."
Brenda Baletti, Ph.D., is senior verslaggever voor The Defender. Ze schreef en doceerde 10 jaar over kapitalisme en politiek binnen het schrijfprogramma van Duke University. Ze heeft een Ph.D. in menselijke geografie van de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill en een master van de Universiteit van Texas in Austin.Zie: https://childrenshealthdefense.org/defender/excess-death-covid-public-health-measures
Commentaar: Hoewel deze cijfers duizelingwekkend zijn, rijst de vraag wat de toekomst in petto heeft voor andere "pandemieën" en hun gemandateerde responsen - die dodelijker zijn.