© Off-Guardian
Ik werd bijna opgeroepen om mee te vechten in de "rechtvaardige" oorlog in Vietnam en maakte talloze wereldgebeurtenissen mee waarvan ik me niet eens bewust was.
Gebeurtenissen die te maken hadden met operaties onder valse vlag, CIA-manipulaties en God weet wat nog meer. Ik beleefde dit alles zonder ook maar één moment op te letten - het was zeker alles wat mij werd wijsgemaakt, niets meer. Het was 'business as usual.' Het meeste, zo niet alles, had geen directe invloed op mij of mijn vermogen om te eten, werken, plezier te hebben en mijn leven relatief comfortabel te leiden.
Ik kreeg uiteindelijk een flinke schop onder mijn kont toen corona begon en toen ik langzaam volledig wakker werd, realiseerde ik me dat alles wat er in mijn leven aan me voorbij was gegaan en waarvan ik had aangenomen dat het normaal was, allesbehalve normaal was. Begrijp me niet verkeerd, ik denk dat ik altijd een heel klein beetje wakker ben geweest. Ik krabde vaak achter mijn oren en was altijd geïnteresseerd in de alternatieve kijk op dingen.
Maar deze inzichten waren voor mij altijd van ondergeschikt belang.
De grote lijn van het leven was over het algemeen goed, mensen waren te vertrouwen, de overheid deed soms rare dingen, maar was over het algemeen welwillend en deed erg haar best om fatsoenlijk te zijn. De afschuwelijk lelijke, rare of bedrieglijke dingen waren uitzonderingen, niet de norm.
Ik denk dat 9-11 mij echt deed ontwaken, maar ik had het geloof in het fundament van "juistheid" in de wereld nog niet verloren. Maar de hele zaak viel in duigen toen corona begon met zijn stortvloed van valse retoriek en bedrieglijke leugens. Nu is de cirkel rond en is er helemaal niets meer te vertrouwen, het is allemaal slecht, lelijk en kwaadaardig. Het is zelfs lastig om mij ervan te overtuigen dat er ook maar één persoon in de wereld aan de macht is die fatsoenlijk is.
Wat betekent dat voor mij (voor ons)? Dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden. Ik weet wel dat we het vrij goed hebben in het weelderige Westen - het "vrije en dappere" Noord-Amerika. Het gaat al een hele tijd zo en als je niet te kieskeurig bent als je kijkt, kun je een behoorlijk zorgeloos leven leiden, ook al knagen de maden vlak onder de oppervlakte er lustig op los.
Natuurlijk krijg je te maken met de gebruikelijke ellende, dat hoort erbij - ontslagen, ziektes, lastige kinderen - maar voor het grootste deel, als je het spel goed speelt en je aan de regels houdt, komt het wel goed. Tenzij je natuurlijk sociaal gemarginaliseerd wordt. Maar zelfs dan zijn de dingen veel beter dan vroeger - en zeker beter dan in de meeste andere delen van de wereld.
Het belangrijkste is dus om de donkere aspecten te negeren (zie mijn artikel "It's All About the Story"), te voldoen aan alles wat de "meneer" van je vraagt en dan zit je goed. Als je door de storm heen bent (wanneer die ook komt) kun je weer terug naar je fijne leventje. Plezier, gezellighied, eten, auto's, spullen - veel spullen. Geluk. Totdat je je natuurlijk realiseert dat je niet echt gelukkig bent. Je weet dat je gelukkig zou moeten zijn, maar je bent het niet.
Het spreekt voor zich dat het gelukkige leven vluchtig is. Velen van ons weten dat niet, nog niet, maar het zal niet veel langer "oké" blijven. Er loeren draken rondom ons en we gaan langzaam richting de afgrond. De draken die men ons voorhoudt (zoals klimaatverandering, overbevolking, brandstoftekorten, meer pandemieën, te veel koeien, etc.) zijn natuurlijk niet de echte draken.
Dat zijn de draken die de agenda aan ons presenteert, en ze presenteren die specifieke draken omdat zij die hebben gecreëerd en dus een oplossing hebben om die het hoofd te bieden. In wezen komen alle oplossingen die ze aandragen neer op het creëren van een wereld waarin "wij met minder zijn."
Zodra we allemaal massaal dood beginnen te gaan (al miljoenen overmatige sterfgevallen sinds 2020, en het komt niet door de ziekte die ze corona noemen) zullen ze ons vertellen dat er een lichtpuntje is - minder mensen betekent minder draken. We werden er al van overtuigd dat we een kankergezwel voor de planeet zijn. En dat we eigenlijk uitgeroeid zouden moeten worden. Alleen de waardige mensen zouden mogen leven. Zij die rijk genoeg zijn om de implantaten, de kunstmatige organen, het verlengde leven te krijgen - de rijken zijn de elite, de heersende klasse. Wij zijn allemaal nutteloos - nutteloze eters. Ze zullen sommigen van ons nog een tijdje houden omdat dat hen waarschijnlijk beter uitkomt. Maar degenen van ons die mogen blijven, zullen in het beste geval lijfeigenen zijn, in het slechtste geval ronduit slaven. Maar voor die mensen zal gezorgd worden - en ze zullen gelukkig zijn.
Het enige is dat ze niet gelukkig zullen zijn. De elitekrachten achter dit alles hebben hun eigen pil geslikt. Ze denken dat alles wat een mens gelukkig maakt materiële rijkdom, voedsel, seks, entertainment, dingen, gezondheid en gebrek aan lijden is. Ze denken niet aan de ziel en wat de ziel nodig heeft om tevreden en vervuld te zijn. Dat komt nooit in hen op. Volgens hen zijn we machines, en machines die het leven alleen via de zintuigen ervaren. De idee van een ziel berust op een mythe (zie het werk van Noah Harari). Als we onze zintuigen tevreden en vervuld houden, doet de rest er niet echt toe. Lees Huxley's A Brave New World voor meer hierover ... briljant inzicht van bijna 100 jaar geleden.
Dus zullen ze ons in Smart Cities stoppen, beperkt laten reizen, onze vrijheden beperken, onze middelen beperken, geen eigendom van zowat alles toestaan en ons overspoelen met "spullen" die we van hen huren. Games, holodecks, drugs, seks (porno - geen seks met echte mensen natuurlijk, we zouden seks met liefde kunnen verwarren en dat kunnen we natuurlijk niet hebben) - dit alles zal er in overvloed zijn. "Leef je leven ten volle!" zullen ze zeggen. "Wees gelukkig!" zullen ze zeggen. Maar ze zullen ons contact met andere mensen waar we van houden beperken, ze zullen onze bronnen voor godsdienst beperken, ze zullen onze gemeenschap beperken of vernietigen, ze zullen proberen de natuur te vernietigen. Maar ze zullen denken dat dat allemaal niets uitmaakt.
Ik ben er vrij zeker van dat hun plan zal mislukken. Wat denkt u? Wij (of ik zou zeggen veel mensen, zo niet de meesten - afgezien van de meeste mensen die dit lezen) zullen nog heel lang blijven meewerken. Zoals we nu duidelijk aan het doen zijn. De zintuigen prikkelen werkt altijd een poosje.
Drugsverslaafden zijn eerst gelukkig, maar daarna verschrompelen ze en sterven. Het is onvermijdelijk dat het bevredigen van de materiële zintuigen uiteindelijk averechts werkt. Maar helaas zullen veel mensen lijden voordat het tot hen doordringt dat ze beetgenomen zijn. Dan komen ze erachter. En als ze dat doen, zal Gods grote experiment hervat worden, deze keer met een duidelijker begrip van datgene wat het leven zin geeft.
Zie: https://off-guardian.org/2024/09/21/there-be-dragons/
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief