Vanwege deze tweets verbood Amazon Duitsland onmiddellijk Hopkins' boek en acht maanden later liet het OM in Berlijn Hopkins weten dat er een onderzoek tegen hem liep, omdat het van mening was dat zijn tweets in strijd waren met de Duitse strafwetgeving tegen "het gebruik van symbolen van ongrondwettelijke en terroristische organisaties." In januari van dit jaar stond Hopkins terecht voor de Berlijnse rechtbank Tiergarten en werd vrijgesproken. In veel landen zou de kous daarmee af zijn, maar in Duitsland kan iemand twee keer voor hetzelfde feit terechtstaan en worden gestraft. Het OM ging in beroep en Hopkins stond opnieuw terecht, dit keer voor het hof van beroep in Berlijn. Gisteren vernietigde het hof zijn vrijspraak en verklaarde hem schuldig. De zaak werd terugverwezen naar de rechtbank van Berlijn voor een strafbepaling.
Het wordt me nooit teveel om te zeggen dat er in Duitsland geen vrijheid van meningsuiting bestaat, hoezeer onze grondwet deze ook beweert te garanderen. Toch is de veroordeling van Hopkins een gotspe, zelfs tegen de achtergrond van de Duitse strafwet en jurisprudentie. Om te begrijpen waarom, moeten we ons door wat technische details worstelen, maar ik beloof dat het de moeite waard is.
Na de nederlaag van Duitsland in de Tweede Wereldoorlog werden allerlei juridische mechanismen gebruikt om de reproductie van nazisymbolen en -leuzen te verbieden. Het doel is om een algemeen taboe te leggen op de uitingsvormen van het nationaalsocialisme. Sinds 1968 staan deze verboden in de artikelen 86 en 86a van het Duitse Wetboek van Strafrecht. Deze artikelen verbieden de "verspreiding" van propagandamateriaal of symbolen die "bedoeld zijn om de activiteiten van een voormalige nationaalsocialistische organisatie te bevorderen."
De woorden "bedoeld om te bevorderen" zijn hier zeer van belang. Het kritisch of vijandig gebruik van nationaalsocialistische symbolen en formuleringen wordt over het algemeen niet verboden. En er is nog een uitzondering. Verderop in het artikel lezen we dat er geen sprake is van een strafbaar feit "als de handeling [van reproductie of verspreiding] dient ter bevordering van maatschappelijke informatie," als het bedoeld is "om ongrondwettelijke activiteiten te voorkomen, om kunst of wetenschap te bevorderen, onderzoek of onderwijs te bevorderen, verslag uit te brengen over actuele of historische gebeurtenissen, of soortgelijke doeleinden." Dit is de zogenaamde "sociale geschiktheidsclausule" en rechters hebben deze clausule ruim geïnterpreteerd en zelfs toegepast op het ironische of sarcastische gebruik van nazisymbolen.
Dit is niet alleen maar een gekke juridische analyse van Eugyppius. Clivia von Dewitz, een rechter in functie die haar doctoraalscriptie uitgerekend over dit deel van het Duitse recht schreef, zei twee weken geleden ongeveer hetzelfde in een hoofdartikel voor de Berliner Zeitung. In dat stuk legde ze uit waarom "rechtbank Tiergarten volledig gerechtvaardigd was in haar vrijspraak van C.J. Hopkins":
Het argument van het OM - dat Hopkins zichzelf strafrechtelijk aansprakelijk had gesteld omdat zijn anti-nazistische sentimenten niet onmiddellijk duidelijk waren "bij het lezen of overwegen van zijn onderschrift" - is volslagen krankjorum. Om hier überhaupt verward over te zijn, zou je ook moeten denken dat Hopkins met zijn tweets Covid-mondkapjes propageerde en deze zelfs bejubelde omdat het medisch gezien nutteloze symbolen van ideologische conformiteit zijn. Zou er ook maar iemand met een minimaal bewustzijn zijn die gelooft dat dit zijn boodschap was? Alles, tot en met "Ik ontken dit hakenkruis en ik haat nazi's," kan met genoeg domheid dubbelzinnig worden opgevat.In haar vonnis concludeerde de rechtbank dat de beklaagde geen strafbaar feit had gepleegd onder het symboolverbodsartikel... met zijn twee berichten op X. Volgens het vonnis maakten beide berichten... "met inachtneming van de bijbehorende tekst [...] zonder meer duidelijk dat de toespeling op het nationaalsocialisme in openlijk negatieve zin was uitgedrukt."
Bovendien waren de berichten helemaal niet bedoeld om de heropleving van nationaalsocialistische ideeën of zelfs voormalige nationaalsocialistische organisaties te promoten. Dit komt omdat mensen met neonazistische doelstellingen nooit de symbolen van nationaalsocialistische organisaties zouden gebruiken in een visuele context om hun afwijzing ervan uit te drukken... Kortom, de rechtbank vond dat een Amerikaanse burger nazisymboliek had gebruikt zonder de intentie te hebben om het naziregime op welke manier dan ook te verheerlijken.
Samengevat valt Hopkins' zaak hier ver buiten, omdat het a) in principe onmogelijk is om zijn tweets te lezen als het bevorderen van het nationaalsocialisme en b) zelfs als er enige dubbelzinnigheid aan a) zou kleven (wat niet het geval is), dan stelt de "sociale geschiktheids"-clausule hem vrij. Om Hopkins' vrijspraak ongedaan te maken en hem te veroordelen, moest het hof van beroep in Berlijn dus een opmerkelijk weinig overtuigend meesterwerk in een bijzonder betoog bedenken:
Het hof verzint hier een speciale categorie van vertogen - "het bekritiseren van overheidsoptreden" - waarvoor strengere regels gelden. Zoals Hopkins en zijn advocaat benadrukken, is het helemaal prima om het hakenkruis te gebruiken om je politieke tegenstanders te beschuldigen van totalitarisme of fascisme, zoals Der Spiegel in mei 2024 deed:De President van het hof [Appellate] rechter Delia Naumann benadrukte dat de wet ... gaat over het verbannen van nazisymboliek uit de publieke sfeer. De dreiging van straf is bedoeld om de heropleving en normalisering ervan te voorkomen. Daarom is het volgens Naumann niet voldoende om het gebruik van het symbool in te roepen als kritiek op overheidsoptreden. Hopkins had alleen kritiek geuit op de Covid-maatregelen, in het bijzonder het verplicht dragen van mondkapjes, maar had niet openlijk en ondubbelzinnig zijn afwijzing van het nationaalsocialisme geuit.
Naar het oordeel van het hof is het niet voldoende dat de vergelijking van het willekeurige naziregime met de bekritiseerde overheidshandelingen tevens een kritische visie op het nationaalsocialisme inhoudt. In plaats daarvan moet ook een duidelijke kritiek op het nationaalsocialisme worden geuit, anders zou het nationaalsocialisme worden gebagatelliseerd. Naumann wees erop dat het gebruik van een hakenkruis de nationaalsocialistische genocide op zes miljoen Joden relativeerde.
Die afbeelding "bekritiseert" wat de Spiegel-redacteuren zich dan ook maar voorstellen als "rechts-extremisme," maar het geeft ook nergens "openlijk en ondubbelzinnig uitdrukking aan" enige "afwijzing van het nationaalsocialisme." (Grappig genoeg is de Spiegel-omslag veel gemakkelijker verkeerd te interpreteren in een pro-nazistische zin dan de momdkapjestweets van Hopkins. Iedereen die totaal onwetend is over wat Der Spiegel is en waar het voor staat, zou gemakkelijk kunnen aannemen dat het een soort neonazistische boodschap is, terwijl je wel volslagen idioot moet zijn om Hopkins' tweets te lezen als een bevestiging van nationaalsocialisme).
Der Spiegel hoeft dat niet te doen omdat het geen kritiek op de staat uit. Hopkins gebruikte echter een hakenkruis om het Covid-beleid van de regering aan te vallen en daarom wordt hij veel zwaarder onder de loep genomen. De vijandige journalisten van de Legal Tribune Online (hierboven gelinkt), die wanhopig proberen om de argumenten van het hof van beroep overtuigend te maken, speculeren dat de Spiegel-omslag wordt vrijgesteld omdat het onder de uitzondering van "sociale geschiktheid" valt, maar het probleem is dat Hopkins absoluut dezelfde bescherming zou moeten krijgen. Alleen het duidelijke onderscheid van de rechter kan de uitspraak begrijpelijk maken: Het "bekritiseren van overheidsoptreden" is een andere categorie van kritiek uiten, los van alle andere categorieën van kritiek uiten, en wordt onderworpen aan strengere beperkingen. Ironisch genoeg, als echte neonazi's ooit de controle over ons politieke systeem zouden krijgen, zou deze wettelijke norm het voor dissidenten veel moeilijker maken om daarop te wijzen.
Dit alles maakt natuurlijk niets uit. Gerechtshoven mogen het fout hebben en het maakt niet uit, je bent gewoon de sigaar. Hopkins' veroordeling is nu wettelijk bindend; als hij deze vernietigd wil krijgen, moet hij in beroep bij het Federale Constitutionele Hof.
Dit trieste verhaal gaat over twee dingen:
Het is, het meest rechtstreeks en in de eerste plaats, één in een reeks van vervolgingen die bedoeld zijn om critici van de Covid-hygiënedictatuur lastig te vallen. De Duitse autoriteiten richten zich specifiek op diegenen die zich schuldig maken aan het "delegitimiseren van de staat," een nieuwe categorie van pre-criminele politieke overtredingen die door bureaucraten van het Federale Bureau voor de Bescherming van de Grondwet tijdens de Covid-pandemie werden verzonnen. Doordat ze werden gearresteerd en gedwongen om twijfelachtige en experimentele medische injecties te accepteren, merkten velen dat de Federale Republiek zich bezighield met autoritaire tactieken die opmerkelijk veel deden denken aan onliberale regimes, dus besloten onze grondwettelijke beschermers dat ze hier een eind aan moesten maken met alle autoritaire en onliberale methoden die ze tot hun beschikking hadden.
Maar dat is slechts de directe context. De veroordeling van Hopkins gaat, ruimer gezien en in de tweede plaats, over wie de wapens der geschiedenis mag hanteren. Het decennialange taboe dat de Duitse staat op het nationaalsocialisme heeft gelegd, voorziet het Hitler-tijdperk nu van een opmerkelijke polemische kracht. De staat en zijn aanhangers willen zich verzekeren van het exclusieve gebruik van de naziknuppel en de politieke oppositie bestempelen als het enige geschikte doelwit voor vergelijkingen met de nazi's. Gisteren schetste het hof van beroep in Berlijn een nieuwe juridische theorie die het afdwingen van het monopolie iets gemakkelijker zou moeten maken. En dat komt net op tijd, want de komende jaren zullen zwaar zijn. De Federale Republiek wordt met de dag onliberaler, omdat onze elites steeds verder verwijderd raken van het volkssentiment en de belangen van hun eigen volk. Als ze aan de macht willen blijven, zullen ze hard moeten optreden tegen het heersende ongenoegen van het gepeupel. Dit zullen ze doen door politieke partijen te verbieden, door gewone mensen die hun mening durven te uiten te intimideren en door de zeldzame satiricus die op ongelegen momenten lastige dingen zegt te vervolgen door hun eigen ideologische sjibboletten tegen hen te gebruiken.
Hoewel ik vermoed dat we het over veel dingen niet eens zijn, beschouw ik Hopkins als een vriend en bewonder hem om zijn moed en volharding. Zijn overtuiging gaat gepaard met aanzienlijke persoonlijke kosten, maar ik hoop dat hij inziet dat ook de kwaadaardige krachten die momenteel de scepter in de Bondsrepubliek zwaaien hierdoor worden getroffen en dat hun pogingen om de wet te misbruiken voor oppervlakkige, doorzichtige politieke doeleinden hierdoor aan geloofwaardigheid inboeten. Dat is de dienst die hij Duitsland heeft bewezen, en die zal ik nooit vergeten.
Zie: https://www.eugyppius.com/p/on-the-unjust-and-ridiculous-conviction
Reacties van Lezers
voor onze Nieuwsbrief