Voetballer gewond
© Off-Guardian
Hetgeen de mens in leven houdt in een immer veranderende wereld, zal hetgene zijn dat hem uiteindelijk vernietigt.

Normalisatie.

Normalisatie en het bijbehorende vermogen om de klappen op te vangen - om veerkrachtig, flexibel, tolerant en accepterend te reageren tegen alle verwachtingen in - is eigenlijk onze grootste vijand in deze turbulente tijden. De oorspronkelijke bedoeling - om alle moeilijkheden te overleven - was een briljante eigenschap die onze schepper ons heeft meegegeven. Het is een positieve eigenschap als we ons aan bepaalde regels houden en niet geloven dat er onuitgesproken welwillendheid en positiviteit schuilt in alles wat op ons pad komt dat onschuldig lijkt. (Het is lastiger om dingen die overduidelijk slecht zijn te normaliseren).

Met andere woorden, weigeren te geloven dat het kwaad in vrijwel elke hoekje schuilt met de sluipende intentie om ons te misleiden en dus te vernietigen. Een andere regel die we opnieuw moeten leren, is om kritisch na te denken en bereid te zijn om de duivel achter bepaalde voorstellingen te herkennen in plaats van elke appel die ons wordt aangeboden vol overgave op te eten.

Geloof ik in Satan? Natuurlijk, waarom niet? Vroeger niet, maar tegenwoordig lijkt het bestaan van Beëlzebub zelf alles wat er gebeurt logischer te maken. Zelfs als Satan slechts een symbool is voor "mensen die op een dwaalspoor waren gebracht," is het zeker iets waarvan we ons bewust moeten zijn en dat we moeten herkennen.

Zoals ik net al zei, was vroeger het normaliseren van de rare dingen van het leven iets natuurlijks. We raakten gewoon aan dingen gewend - soms zelfs aan slechte dingen. We raakten eraan gewend honger te hebben, arm te zijn, niet dezelfde dingen te bezitten die de koning bezat. We raakten gewend aan vlooien, ongedierte in de keuken, mazelen, pokken en andere gezondheidsproblemen. We raakten gewend aan oorlogen om ons heen en al dat soort dingen.

Naarmate de tijd verstreek, raakten degenen die in de rijkere landen woonden eraan gewend dat ze geen honger leden en schoon water hadden en warme huizen zonder dat ze de halve dag hout hoefden te hakken. Al deze gemakken werden normaal voor ons. En voor het overgrote deel was dat een goede zaak.

Normalisatie was een natuurlijk onderdeel van onze ervaring. Het was normaal om genoeg eten op tafel te hebben, het was normaal om een gebroken been door de dokter te laten behandelen zodat je niet voor de rest van je leven kreupel door het leven moest. Veel dingen hebben het leven misschien aangenamer gemaakt zodat we ons op belangrijkere dingen konden concentreren, maar nu heeft de normalisatie van het verkrijgen of bereiken van dingen waar we vroeger heel hard voor moesten werken ons zwak gemaakt.

Vaak gebeurde er dan iets in de wereld dat voor een reset zorgde. Zoals wereldoorlogen en dergelijke. Dan werden suiker, koffie, gas en een heleboel andere dingen gerantsoeneerd, zodat we niet zonder kwamen te zitten. Daar raakten we ook aan gewend. De normalisatie van gebrek en verlies. Het was enigszins logisch om van zulke dingen weer te herstellen.

Ik twijfel er niet aan dat de agenda destijds ook bij een heleboel dingen een rol speelde, maar ik denk niet dat het zo duidelijk was als nu. En of de agenda nu wel of niet een rol speelde, ik denk dat veel dingen die in ons dagelijks leven normaal zijn geworden het resultaat zijn van een natuurlijke, organische evolutie. Binnen poepen op een warme, witte, porseleinen stoel in plaats van naar buiten te moeten sjouwen in de kou en op een ijskoude houten plaat met een gat erin te moeten zitten, werd op een natuurlijke manier genormaliseerd. Ik denk niet dat de agenda daar veel mee te maken had.

Maar nu is het heel anders. De meeste slechte dingen, tenminste de echt slechte dingen, werden door de agenda genormaliseerd. In feite is het normaliseren van slechte dingen een van de belangrijkste taken van de agenda. Sinds de komst van Covid en het wondervaccin is het nu "normaal" dat mensen sterven aan een hartaanval als ze nog geen 60 jaar oud zijn - sterker nog, nog geen 50! Het is ook "normaal" voor kinderen om hartaandoeningen te krijgen en te sterven aan beroertes.

Ik zal nooit de eerste keer vergeten dat ik een advertentie op een bus zag met de tekst "Kinderen krijgen ook beroertes!" Die reclamecampagne maakte deel uit van de pogingen van de agenda om dingen te normaliseren die buiten een "natuurlijke" normalisatie vallen.

Als steeds meer kinderen sterven aan een beroerte en het een "normale" zaak wordt voor mensen om daarover te horen, zal het helaas op een natuurlijke manier genormaliseerd worden en hoeft de agenda het niet zo hard te promoten. Dan gaan ze over op het normaliseren van andere dingen zoals doodgeboortes of iets dat net zo ongewoon is.

De voorvallen (beroertes) die genormaliseerd worden, zijn eigenlijk niet "normaal" maar lijken dat wel te zijn, omdat er zoveel voorvallen plaatsvinden - en niemand lijkt zich daar zo over op te winden. De reclames op de bussen ondersteunen dat proces gewoon - en weerhouden mensen er ook van om met de vinger naar vermeende schuldigen te wijzen.

Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik tegen "schaaptypes" heb gezegd hoe beangstigend het is om zoveel atleten dood neer te zien vallen op het veld en dat het dan weggewoven wordt met de woorden: "Atleten zijn altijd op het veld doodgegaan." Normalisatie. Niks raars aan, 'business as usual.'

Deze voorbeelden tonen de normalisatie van gebeurtenissen zoals hartaanvallen, beroertes en dode atleten. Normalisatie in de cultuur vindt ook plaats op andere gebieden. Mobiele telefoons en hun hypnotiserende destructieve effecten werden "genormaliseerd." Het internet is "business as usual." Geleidelijk aan niet langer toegang hebben tot eigendom van zowat alles (software, media, films en muziek het meest voor de hand liggend) is normaal geworden.

Betalen voor zowat alles met een creditcard in plaats van cash is normaal, het moeten overhandigen van een identiteitsbewijs voor zowat elke reden werd genormaliseerd. Onze kinderen blootstellen aan Drag Shows op school of boeken lezen over seks voordat ze volwassen genoeg zijn om zulke dingen te begrijpen, wordt genormaliseerd. Meer dan 25 euro betalen voor een maaltijd voor twee personen bij McDonald's is nu normaal. Rotzooi eten en ons lichaam volproppen met farmaceutische troep werd genormaliseerd. Voortdurend in de gaten worden gehouden is nu normaal.

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik denk dat je het wel snapt. In feite is bijna alles wat we tegenwoordig doen en ervaren genormaliseerd, of het nu eigenlijk normaal is of niet. En de meeste van die dingen schaden ons, omdat ze alomtegenwoordig zijn in ons leven. En daar is de agenda erg blij mee.

De agenda wil dat we op zijn minst afhankelijk zijn van het systeem voor geluk en overleven, in het ergste geval wil de agenda ons allemaal dood hebben.

Binnenkort zal het als volkomen normaal worden beschouwd om onszelf van kant te maken als we depressief of angstig zijn. Het zal normaal zijn om 24/7 in ons huis te zitten omdat we daar werken en onszelf vermaken met videospelletjes en porno, en bovendien zal er toch geen plek zijn om naartoe te gaan vanwege reisbeperkingen en de 15-minuten steden waarin we leven.

Binnenkort zal het normaal zijn om Soylent Green te eten, alles te betalen met Smart Phone Credits en door bioscanners te lopen als je de straat oversteekt, gaat plassen of eieren koopt. En iedereen zal dat prima vinden - omdat het normaal zal zijn.

Zie: https://off-guardian.org/2025/01/11/normalization-and-the-resulting-death-of-all-that-is/