
Op 5 augustus 2024, driehonderd en drie dagen na hun genocidale aanval op de bevolking van Gaza, bracht de Israëlische bezettingsmacht de lichamen van 89 Palestijnen terug naar Khan Younis in een zeecontainer. De levenden, die wanhopig hun dierbaren wilden identificeren, werden in plaats daarvan geconfronteerd met de belichaming van massale sterfte. De lichamen waren onherkenbaar ontbonden en hadden niets van hun geschiedenis behouden. Waren dit de lichamen van gemartelde gevangenen? Waren het lijken die uit platgebulldozerde graven in Gaza gestolen waren? De bezetters weigerden die informatie te geven. Zonder de mogelijkheid om DNA-testen uit te voeren, waren Palestijnse ambtenaren niet in staat om de lichamen te identificeren en hadden geen andere keuze dan ze zak voor zak te begraven in één groot graf in de buurt van het Nasser-ziekenhuis.
Ook Euro-Mediterranean Human Rights Monitor heeft verschillende van dergelijke gevallen gedocumenteerd. Er werd gezien hoe het Israëlische leger (IOF) tientallen lichamen uit graven haalde en uit de straten rondom het Al-Shifa Medical Complex en het Indonesische Ziekenhuis in het noorden van de Gazastrook. In heel Gaza waren hier ook talloze meldingen van gedaan. In de nasleep van het staakt-het-vuren, toen mensen terugkeerden naar gebieden die de IOF had verlaten, troffen ze nog meer bewijzen aan van lichamen in massagraven. Volgens Euro-Med:
"Bezorgdheid over orgaandiefstal uit de lichamen werd door Euro-Med Monitor aangekaart, die rapporten citeerde van medische professionals in Gaza die snel een paar lichamen hadden onderzocht nadat deze waren vrijgegeven. Deze medische professionals troffen bewijs aan van orgaandiefstal, waaronder ontbrekende cochleas en corneas en andere vitale organen zoals levers, nieren en harten."Zionistische wreedheid gaat verder dan de dood
Jarenlang heeft de oorlogsmachine van de bezetter aanspraak gemaakt op de lichamen van Palestijnse martelaren, niet alleen door ze te gijzelen en hun stoffelijke resten van hun families te onthouden, maar ook door deze te gebruiken voor bestendiging van programma's van orgaanroof en -handel. Israëlische artsen hebben, in strijd met het internationaal recht, Palestijnse organen en Palestijnse huiden gestolen.
De expansionistische benadering van autopsies door de Zionistische entiteit is, zoals te verwachten valt, een directe schending van gecodificeerde medische ethische normen. Neem bijvoorbeeld de Neurenberg Code voor medisch onderzoek, die werd opgesteld als reactie op gruwelijke gevallen van experimenten op mensen (martelingen eigenlijk) door Nazi-artsen. Of de Verklaring van Helsinki voor de ethische behandeling van menselijke deelnemers aan medisch onderzoek, die in 1964 werd opgesteld door de World Medical Association. Het grondbeginsel van zowel de Code als de Verklaring: Elke proefpersoon die deelneemt aan menselijk medisch onderzoek moet eerst toestemming kunnen geven.
Dit ethische kader is niet beperkt tot degenen die nog in leven zijn. In 2010 publiceerde de Wereldgezondheidsorganisatie aparte richtlijnen voor cel-, weefsel- en orgaantransplantatie die uitgaan van de toestemming van de donor, levend of overleden. Daarnaast bepalen het Internationaal Humanitair Recht van de Verenigde Naties (met name Regel 113 en Regel 114) en de Verdragen van Genève hoe
doden moeten worden behandeld, met name tijdens gewapende conflicten.
Samengevat: De doden moeten met de grootst mogelijke waardigheid worden behandeld, ze moeten intact blijven, er mag geen verminking van het lichaam plaatsvinden en het lichaam zelf moet onverwijld worden overgedragen.Er bestaat enige discussie onder medische professionals over hoe deze principes moeten worden toegepast op krijgsgevangenen en veroordeelde misdadigers. Israël gebruikt deze twee categorieën, evenals de categorie "terrorist," stelselmatig om Palestijnse martelaren te beschrijven zodat het biomedisch misbruik van de lichamen van martelaren gerechtvaardigd en verontschuldigd kan worden. Ook dit zou geen verrassing moeten zijn.
'Organen werden aan iedereen verkocht'
Getuigenissen inzake de diefstal van organen uit Palestijnse lichamen door de Israëlische staat bestaan al meer dan dertig jaar. In 1990 vertelde Dr. Hatem Abu Ghazaleh, voormalig hoofd gezondheid van de Westelijke Jordaanoever, aan een verslaggever dat tijdens de eerste intifada:
"Er zijn aanwijzingen dat om de een of andere reden organen, vooral ogen en nieren, uit de lichamen werden verwijderd tijdens het eerste jaar of anderhalf jaar."Maar de verhalen van uitsluitend Palestijnen vinden zelden weerklank in de internationale media. Pas toen Nancy Scheper-Hughes, een Amerikaanse antropologe en activiste, besloot om onderzoek te doen naar wat zij noemde "de groei van georganiseerde transplantatietours door onderwereldmakelaars" in Israël, trok het verhaal publieke belangstelling.
In 1999 richtte Scheper-Hughes samen met anderen Organs Watch op, een organisatie die de orgaanhandel in de gaten houdt en misstanden aan het licht brengt. Binnen een jaar leidde haar onderzoek naar deze misstanden haar naar Israël. Toen ze in 2001 getuigde tijdens een hoorzitting van een subcommissie van het Amerikaanse Congres, zei Scheper-Hughes dat mensenrechtengroepen op de Westelijke Jordaanoever zich bij haar hadden beklaagd over Israëlische pathologen, die weefsel en organen uit de lichamen van Palestijnse martelaren haalden.
In 2013 publiceerde de Zweedse journalist Donald Boström een artikel waarin hij uitgebreid verslag deed van wat hij noemde "een verontrustende voorgeschiedenis van misbruik van dode lichamen" die naar het Israëlische Nationale Instituut voor Forensische Geneeskunde werden gebracht tijdens "de cruciale en tumultueuze periode" tussen de Eerste Intifada en de oorlog van 2012 in Gaza.
Gedurende het grootste deel van de periode die Scheper-Hughes' en Boströms werk beslaat, stond het Forensisch Instituut, ook bekend als Abu Kabir (de naam van het etnisch gezuiverde Palestijnse dorp waar het op gebouwd werd), onder leiding van directeur en hoofd patholoog Dr. Yehuda Hiss. In een interview met Scheper-Hughes uit juli 2000 gaf Hiss vrijelijk toe dat hij tijdens autopsies huid, botten, hartkleppen, hoornvliezen en ander menselijk materiaal uit lichamen had verwijderd, waarbij hij zei dat de families hadden ingestemd met de autopsies maar niet op de hoogte waren gebracht van deze diefstallen. Hij beschreef hoe niet alleen hoornvliezen, maar ook hele oogballen uit de lichamen van de doden werden verwijderd, die vervolgens met dichtgelijmde oogleden aan hun families werden teruggegeven.
Dr. Chen Kugel, een protegé van Hiss, trad in 1999 in dienst bij het Instituut als patholoog. Volgens Scheper-Hughes waarschuwde deze Kugel eerst de directie van het Instituut en daarna de Israëlische regering over de biomedische misstanden, wat leidde tot een twee jaar durend onderzoek waarbij Hiss het meeste bewijsmateriaal verborgen hield en waarna er niet veel veranderde. Men zegt dat Kugel uit zijn functie werd gezet omdat hij zijn mond had opengetrokken. (Tegenwoordig bekleedt Kugel de voormalige functie van Hiss).
Kugel vertelde Scheper-Hughes:
"Organen en weefsels werden in theorie van iedereen afgenomen, van Joden en Moslims, van soldaten en van stenengooiers, van terroristen en van slachtoffers van terroristische zelfmoordaanslagen, van toeristen en van immigranten.In 2002 en opnieuw in 2005 liep er een onderzoek tegen Hiss wegens het verwijderen van organen uit lijken zonder toestemming van de familie, diefstallen die hij uiteindelijk bekende. Na het eerste onderzoek werd hij berispt maar mocht zijn baan houden. Na het tweede onderzoek werd hij ontslagen als directeur en kreeg een nieuwe titel - senior patholoog - met een hoger salaris.
"In de praktijk was het echter gemakkelijker om menselijk materiaal te stelen van diegenen die door de zionisten als minder dan menselijk werden beschouwd. Als er klachten kwamen van [Palestijnse] families, nou, zij waren de vijand en dus logen ze natuurlijk en niemand zou hen geloven."
Terwijl zijn regering beweerde dat deze beschuldigingen antisemitisch waren, pronkte Hiss met hetgeen hij had gedaan en vertelde Scheper-Hughes in een interview:
"Nu, over de kwestie van het oogsten van organen - het is raar. Niet alleen hier, in Israël, maar ook elders hangt alles af van de persoonlijke benadering van degenen die verantwoordelijk zijn voor pathologie of het oogsten van organen. In mijn geval, toen ik nog een coassistent was in Tel Hashomer [Ziekenhuis], werkten we samen met het leger, en we voorzagen het leger van geënte (geoogste) huid voor brandwondenslachtoffers, en van tijd tot tijd vroegen ze ons om hoornvlies. Dus ik was erbij betrokken omdat ik de leiding had, samen met twee anderen, en we zorgden hiervoor."In 2010 beschreef Scheper-Hughes, voor het linkse tijdschrift CounterPunch, de etnonationalistische rechtvaardiging voor het programma:
"Professor Hiss, die door veel Israëliërs en de New York Times als een held werd beschouwd vanwege zijn dienst aan de natie bij het behandelen van lichamen die door terroristen en zelfmoordterroristen om het leven waren gebracht, beschouwde zijn gedrag als patriottisch. In zijn eigen ogen stond hij niet zozeer 'boven de wet,' maar vertegenwoordigde de wet, een veel hogere wet, zijn wet, uiterst koel, rationeel en wetenschappelijk en technisch correct. Het land was in oorlog, elke dag vloeide er bloed, soldaten werden verbrand en toch weigerden de Israëliërs om de benodigde weefsels en organen af te staan. Dus nam hij het heft in eigen handen."Enkele conservatieve religieuze sekten in Israël stemden openlijk in met deze acties, waarbij de joodse wet werd gemanipuleerd ter bevordering van de joodse supremacistische ideologie.
In 1996 stelde Rabbi Yitzhak Ginsburgh, de invloedrijke leider van de sekte Chabad-Lubavitch, een ogenschijnlijk retorische vraag:
"Als een Jood een lever nodig heeft, mag je dan de lever van een onschuldige niet-Jood die voorbij komt nemen om hem te redden? De Tora zou dat waarschijnlijk toestaan. Joods leven heeft oneindig veel waarde. Er is iets oneindig veel heiligers en uniekers aan het leven van een Jood dan aan het leven van een niet-Jood."In haar boek Over Their Dead Bodies uit 2014 schrijft Meira Weiss, voormalig medewerker van het Forensisch Instituut,:
"Tijdens de Eerste Intifada stond het IOF [het instituut] toe organen van Palestijnen te oogsten, gebruikmakend van een militair voorschrift dat een autopsie moest worden uitgevoerd op elke gedode Palestijn. Autopsies gingen gepaard met het oogsten van organen. [...] Veel van de werknemers [van het instituut] verwezen naar de Eerste Intifada (1987-1993) als de 'goede tijden,' toen in vergelijking met andere periodes het oogsten van organen consistent en ongehinderd werd uitgevoerd."Organen werden niet alleen voor transplantatie en onderzoek gebruikt, maar ook voor verkoop en geldelijk gewin. Wat dit punt betreft, worden de defensieve beschuldigingen van bloedsmaad luider. Toen Bostrom in 2009 in een artikel voor het Zweedse dagblad Aftonbladet een verband probeerde te leggen tussen de voorgeschiedenis van orgaandiefstal van het Forensisch Instituut en de opkomst van Israël aan wat Scheper-Hughes "de top" van de internationale markt voor orgaanhandel noemt, ontstond er internationale verontwaardiging. Maar tot op de dag van vandaag werden de meest alarmerende dingen die over de Israëlische orgaanhandel werden gezegd, door Israëliërs zelf gezegd.
Kugel vertelde Scheper-Hughes:
"Organen werden aan iedereen verkocht; iedereen die organen wilde, hoefde er alleen maar voor te betalen. Harten, hersenen en levers werden verkocht voor onderzoek, voor presentaties, voor medische studenten om op te oefenen en voor chirurgen."Als een klant alle organen uit een lichaam wilde hebben, kon dat volgens Kugel ook geregeld worden. De totale kosten: 2.500 dollar.
'Opsporen van de vermisten'
De diefstal van organen door de bezettingsmacht wordt mogelijk gemaakt door een breder project van het stelen en achterhouden van Palestijnse lichamen. De stoffelijke resten van gegijzelde Palestijnen worden vaak begraven in geheime graven binnen Israëlische militaire zones. Wat Israëliërs "de begraafplaatsen van getallen" noemen, kan alleen maar omschreven worden als massagraven.
Israël identificeert de lichamen niet altijd voordat het ze begraaft. En in de zeldzame gevallen dat de lichamen worden teruggegeven, zijn ze vaak in verschillende stadia van ontbinding of dusdanig bevroren dat het voor Palestijnen dagen zou duren om hun eigen onderzoek uit te voeren. In 2016 vertelde Dr. Saber Al-Aloul aan Al Jazeera dat de bezetter de lichamen van martelaren terugbracht die in koelcellen tot -35°C waren bewaard. Er kon geen medisch forensisch werk worden uitgevoerd tot ze minstens 24 tot 48 uur waren ontdooid, wat vaak te lang was voor families om op antwoorden te wachten, dus in plaats daarvan voerden Dr. Aloul en collega's van de Al-Quds Universiteit autopsies uit met een CT-scan. In tijden van genocide zijn veel methoden voor ethische autopsie niet beschikbaar.
Artsen zonder Grenzen stelt in zijn rapport The Practical Guide to Humanitarian Law:
"Het opsporen van vermisten en het identificeren van doden zijn cruciaal voor het behouden of herstellen van fundamentele mensenrechten en verantwoorde hulpactiviteiten."Het is al moeilijk genoeg om te rouwen en het trauma te verwerken van dierbaren die door een bezettend leger werden vermoord. Het is een heel andere vraag hoe je dat moet doen als hun lichamen worden gegijzeld of incompleet worden teruggegeven.
In 2019 oordeelde het Hooggerechtshof van Israël dat het IOF de lichamen van Palestijnse martelaren mocht behouden als troef bij onderhandelingen.
Deze misdaden werden gedocumenteerd door het Jerusalem Legal Aid and Human Rights Center in een 83 pagina's tellend rapport getiteld "The Warmth of Our Sons." Het rapport wijst erop dat Israël en Rusland de enige staten zijn met wetten die expliciet toestaan dat lichamen worden achtergehouden voor anti-oproer doeleinden.
De Palestijnse schrijver en revolutionair Walid Daqqa werd 38 jaar lang door de bezetter gevangen gehouden. Ondanks de roep om zijn vrijlating na een kankerdiagnose zodat hij medische behandeling kon krijgen, werd zijn straf verlengd en in april stierf hij in gevangenschap. Zijn lichaam moet nog altijd aan zijn familie worden teruggegeven. In september oordeelde het Israëlische Hooggerechtshof dat het gebruik van zijn lichaam bij een mogelijke gevangenenruil zwaarder woog dan het recht van de overledene op waardigheid en het recht van zijn familie op een fatsoenlijke begrafenis.
Op 16 oktober nam de bezettingsmacht het stoffelijk overschot van Yahya Sinwar, de militaire en politieke leider van Hamas, mee nadat ze hem gedood hadden in een gevecht in Tal Al Sultan, in het zuiden van Gaza. Het voerde een volledige autopsie uit en informeerde de wereld dat Sinwar tijdens zijn laatste 72 uur niets gegeten leek te hebben. Zijn familie had niet met de diefstal van zijn lichaam noch met de autopsie ingestemd.
Israël houdt zelfs de lichamen van gemartelde kinderen vast. Onder apartheidssystemen is het vaak moeilijk, zo niet onmogelijk, om te documenteren wie er vermist wordt en waarom, maar volgens een rapport uit 2024 van Defense for Children International worden momenteel de lichamen van 38 kinderen door de bezettingsmacht vastgehouden.
Op dit moment, nu er een staakt-het-vuren van kracht wordt, zijn de inwoners van Gaza ofwel op zoek naar hun dierbaren onder het puin of ze wachten tot deze worden teruggebracht op diepladers. Wanneer de bezetter eindelijk verantwoordelijk wordt gehouden voor zijn oorlogsmisdaden, moet hij verantwoording afleggen voor elk vermist lichaam en lichaamsdeel.
Tijdlijn van opmerkelijke gebeurtenissen
2003 - Israëlisch internationaal orgaanhandelnetwerk werd ontdekt door de politie in Durban, Zuid-Afrika. Dit netwerk had meer dan 100 illegale transplantaties voor Israëlische patiënten geregeld.Dit artikel werd geschreven door Aminah Mohammed en Prince X. Neely namens Healthcare Workers for Palestine. Een versie ervan verscheen voor het eerst in de New York War Crimes op 24 januari 2025.
2003 - De Amerikaanse activiste Rachel Corrie wordt vermoord door een Israëlische bulldozer. Yehuda Hiss voerde Rachels autopsie uit en getuigde in 2010 voor een Israëlische rechtbank dat hij weefsel en organen van haar lichaam had bewaard. Rachels familie heeft de weefsels nooit teruggekregen voor de begrafenis. Opgemerkt moet worden dat er al een autopsie was uitgevoerd en de doodsoorzaak was vastgesteld door de Palestijnse Dr. Ahmed Abu Nikera.
2006 - 2009 - Rabbijn Levy Izhak Rosenbaum gearresteerd door de FBI in Brooklyn, NY voor orgaanhandel en -diefstal. Volgens gerechtelijke dossiers ging het bij deze orgaanhandel om verschillende organen, verspreid over meerdere landen en werden Amerikaanse artsen die in Amerikaanse ziekenhuizen werkten gebruikt om de operaties uit te voeren.
2007 - Twee artsen, die samenwerkten met Rosenbaums partner Ilan Peri, werden gearresteerd in Turkije toen ze probeerden twee nieren van Palestijnen te verwijderen om in Israëliërs te transplanteren. Bij die arrestatie werden in de operatiekamer schoten gelost.
2009 - De Zweedse journalist Donald Boström legde in Aftonbladet de link tussen Rosenbaum in Amerika en het Abu Kabir Instituut in Israël. Boström verklaarde dat de staat Israël Palestijnse lichamen gebruikte om organen, huid, botten en andere weefsels te oogsten voor verkoop, onderzoek en transplantatie. Dr Yehuda Hiss kwam ook op de Israëlische tv, waar hij opnieuw volmondig bekende en vrijuit sprak over de praktijk van orgaan-, huid- en botdiefstal van Palestijnen.
2015 - Dr Riyad Mansour (Palestijns vertegenwoordiger bij de Verenigde Naties) beweerde in een reeks brieven aan secretaris-generaal Ban Ki Moon dat Palestijnen in het bezette Oost-Jeruzalem werden teruggebracht met ontbrekende hoornvliezen en organen.
2019 - Autoriteiten in Kazakhstan arresteerden een Israëlische arts, Abilay Donbay, voor orgaanhandel. Volgens de autoriteiten ging het om een bende die zich richtte op de armste en meest gemarginaliseerde mensen uit Oekraïne, Kirgizië en Tadzjikistan.
2024 - Wafa News Agency meldde dat meer dan 100 Palestijnse martelaren door de bezetter waren teruggebracht via de Karem Abu Salem grensovergang en geïnspecteerd waren door artsen die tekenen van ontbrekende organen meldden. Eerder, in november 2024, stal de bezetter lichamen uit het Al-Shifa-ziekenhuis, evenals uit het Nasser-ziekenhuis en van meerdere begraafplaatsen in Gaza.
Zie: https://mondoweiss.net/2025/02/a-brief-history-of-israels-theft-and-trafficking-of-palestinian-organs/
Commentaar: Waarschuwing: Zwaar artikel.