Coalitie van Bereidwilligen
© Publiek Domein
Als er een prijs zou bestaan voor conferenties met Orwelliaanse namen, dan zou de conferentie die deze week in Parijs werd gehouden zeker tot de finalisten horen.

De afgelopen maand waren er in Londen, Brussel en Parijs tal van dit soort bijeenkomsten. Ze werden in een vlaag van waanzin georganiseerd om vrede te dwarsbomen en de oorlog te verlengen - onder het mom van "veiligheid na te streven" tegen Rusland.

Zo'n 30 landen namen deel aan de laatste top in Parijs, die door de Franse Emmanuel Macron bijeen was geroepen onder de titel "Bouwen aan een solide vrede voor Oekraïne en Europa."

Europa wordt er onder valse voorwendselen toe aangezet om oorlog als vrede te beschouwen en te accepteren dat alle economische middelen aan militarisme moeten worden besteed. Het is een onzinnige militaire paraatheid die elke democratische of morele rationaliteit te boven gaat.

Lidstaten van de Europese Unie namen deel, evenals de NAVO en niet-EU-landen Groot-Brittannië, Noorwegen en Canada. We moeten duidelijk maken dat het de elitaire leiders van deze landen waren die aanwezig waren. Hun gebrek aan democratisch mandaat en autoriteit is voor de Europese bevolking maar al te duidelijk.

Sommige EU-landen, zoals Hongarije en Slowakije, hebben lovenswaardig geprotesteerd tegen de onwrikbare strijdlust en schaamteloze verspilling van gemeenschapsgeld om een proxy-oorlog in Oekraïne te voeren.

Opvallend genoeg waren de Verenigde Staten ook niet bij de top in Parijs aanwezig. Het toeval wil dat deze week een uitgelekt groepsgesprek tussen hooggeplaatste leden van de Trump-regering hun minachting voor "walgelijke" Europese leiders onthulde. Men kan begrijpen waarom.

In de grandeur van het Élysée bejubelde Macron de bijeenkomst van karakterlozen als de "Coalitie van bereidwilligen." Met deze zelfbenoemde deugd verwees de Franse leider naar landen die bereid zijn om militaire troepen naar Oekraïne te sturen of de levering van wapens te handhaven.

Macron zag zich bij deze militaire exercitie fanatiek ondersteund door de Britse premier Kier Starmer.

De Franse en Britse leiders hebben hun pogingen om Europa en de NAVO direct militair te betrekken bij het drie jaar durende conflict tussen Oekraïne en Rusland opgevoerd. Hun inspanningen vloeien voort uit de toenadering van de Amerikaanse president Donald Trump tot de Russische president Vladimir Poetin om een einde te maken aan de proxy-oorlog tussen de door de VS geleide NAVO-alliantie en Rusland.

Trumps diplomatieke toenaderingen richting Moskou hebben de Europese landen op een zijspoor gezet en hen voor een acuut politiek dilemma geplaatst, namelijk hoe ze de voortzetting van hun militaire steun aan een falend Oekraïne-project kunnen rechtvaardigen.

De Fransen, Britten en andere Europese Russofoben willen niet dat er een einde aan de oorlog komt. Dat komt omdat ze vasthouden aan het valse narratief over het verdedigen van Oekraïne tegen "Russische agressie." Ze zijn ook vastbesloten om Rusland strategisch te verslaan door Oekraïne als proxy te gebruiken.

Naar Orwelliaans model kunnen de Europese- en NAVO-oorlogshitsers hun snode doel niet openlijk verkondigen. Dat zou hen politiek de das omdoen. Daarom kleden ze hun motieven cynisch aan met deugdzaam klinkende plannen, zoals het inzetten van "vredestroepen" in het geval van een eventueel staakt-het-vuren dat door de Amerikanen en Russen zou kunnen worden overeengekomen.

Het voortdurend demoniseren van Rusland als een bedreiging voor Europa wordt versterkt door een bijna constante oorloghitserij. Europese burgers - en het zijn er 500 miljoen - krijgen continu berichten te horen over de "noodzaak" om hun samenleving te militariseren om zich te "verdedigen" tegen "Russische uitbreidingsdrang."

Deze week spoorde de EU haar burgers aan om noodrantsoenen in huis te halen. Rusland werd niet expliciet als dreiging genoemd, maar het was overduidelijk bedoeld om mensen angst voor oorlog aan te jagen. Terwijl Europese staten miljarden op sociale voorzieningen bezuinigen, verhogen hun elitaire, russofobe leiders de miljarden voor militarisme. Europa is op oorlogspad, gebaseerd op achterdocht en de pathologische angsten van een heersende kliek.

Macron en Starmer hameren ook op de integratie van Oekraïne in een eerste verdedigingslinie tegen vermeende toekomstige Russische agressie jegens Europa. In werkelijkheid gaat dit over het omvormen van de aanval.

Hun voorwendsels van "het bouwen aan een solide vrede voor Oekraïne en Europa" geven blijk van een roekeloze poging om de oorlog te verlengen. In het ergste geval kan het conflict uitgroeien tot een totale wereldoorlog.

Het is misselijkmakend dat mislukte Europese politici, die in een interne politieke en economische puinhoop verstrikt zijn geraakt, hun imago proberen op te vijzelen met hoogdravende aanstellerij jegens Rusland.

Macron heeft gezegd dat zijn coalitie van bereidwilligen Amerikaanse steun wil ter waarborging van de veiligheid. Daar voegde hij deze week aan toe dat als Europese troepen in Oekraïne onder vuur worden genomen door Russische troepen, ze zullen terugslaan.

Moskou heeft al onomwonden verklaard dat Europese of NAVO-troepen die in Oekraïne worden ingezet onacceptabel zijn. Ze zullen als strijders worden beschouwd.

Dat betekent dat als Parijs en Londen doorgaan met hun militaire avontuur in Oekraïne, een bredere oorlog haast onvermijdelijk is.

Het is schrikbarend dat Macron onlangs heeft gezegd dat Europese troepen naar Oekraïne kunnen worden gestuurd "met of zonder Amerikaanse steun."

Grappig dat noch Frankrijk noch Groot-Brittannië over de militaire macht beschikken voor een serieuze interventie. Franse troepen werden achter elkaar uit verschillende Afrikaanse landen, voormalige koloniën, getrapt. Ondertussen hebben Britse militaire leiders Starmer gewaarschuwd dat zijn strijdplannen ondoordacht zijn en op "politiek theater" neerkomen.

Zelfs de veelgeroemde top in Parijs van deze week bracht aan het licht dat niet alles koek en ei is tussen de bondgenoten. Verschillende Europese landen hebben verklaard dat ze niet bereid zijn om deel te nemen aan een militaire interventie in Oekraïne. Italië, Polen en Griekenland hebben grote bezorgdheid geuit over de gevolgen die de logica van Macron en Starmer met zich mee kan brengen.

Het lijkt erop dat de extreme grootheidswaan van voormalige imperialistische machten zelfs vermeende partners begint te verontrusten.

Hopelijk wordt duidelijk dat Groot-Brittannië en Frankrijk gokken met de veiligheid in de wereld om hun eigen ego's te bevredigen.

Twee wereldoorlogen van de vorige eeuw waren het gevolg van Europese intriges en achterbaksheid.

De verlepte Europese grootmachten zijn hier weer mee bezig, met hun Orwelliaanse dubbelspraak over het waarborgen van "duurzame vrede."

De realiteit is dat Rusland de proxy-oorlog heeft gewonnen die door de NAVO werd uitgelokt. Zelfs de normaal zo fanatieke Amerikanen beseffen dat.

De NAVO wordt met bloed aan de handen betrapt als de schuldige van een legendarische oorlogsmisdaad tegen Rusland, waarbij Oekraïne als pion wordt gebruikt. Trump lijkt de Amerikanen uit het debacle te willen trekken. Hij kan proberen de schuld op de vorige regering-Biden af te schuiven.

Maar de Europese elitaire leiders kunnen dat niet. Het zijn dezelfde lakeien die de criminele proxy-oorlog hebben uitgelokt. Hun enige vermeende optie is om door te gaan... totdat het Europese volk wakker wordt en wraak neemt op hun criminele leiders.

Zie: https://strategic-culture.su/news/2025/03/28/macron-starmer-coalition-of-killing-amid-europe-insane-war-footing/