© Watts Up with That
Dit laatste incident is meer dan een maritiem ongeluk. Het is een waarschuwing. Een dure, letterlijk en figuurlijk, voor de technologische waanideeën die ten grondslag liggen aan het klimaatgerichte energiebeleid.
Laten we er geen doekjes om winden: de toename van elektrische voertuigen (EV's) is een politiek geënsceneerd fenomeen. Het heeft niets te maken met de marktvraag, maar met bureaucratisch fiat, enorme subsidies en regelgevende knuppels die de wereldwijde toeleveringsketens overspoelen met lithium-ion batterijen. En als deze batterijen vlam vatten, veroorzaken ze niet alleen rook - ze zetten ook het narratief dat deze energietransitie veilig, duurzaam of rationeel is in de fik.
Het lithium-ion brandprobleem: niet alleen een technisch mankement
Volgens The Times "ontstond de brand op het dek van het schip waarop elektrische voertuigen met lithium-ion batterijen worden vervoerd. Dat is een type batterij waarvan bekend is dat die moeilijk te blussen zijn zodra ze vlam hebben gevat." Brandbestrijdingssystemen konden de brand niet bedwingen - net als bij soortgelijke rampen zoals de Felicity Ace, die in 2022 met 4.000 voertuigen aan boord na een batterij-gerelateerde brand verging.
The Washington Post schrijft,
"Lithium-ion batterijbranden zijn erg moeilijk te blussen. Ze vereisen vaak enorme hoeveelheden water en kunnen opnieuw ontbranden, zelfs nadat ze gedoofd lijken. Zodra er brand uitbreekt op een vrachtschip, vooral een schip met EV's aan boord, wordt het gevaar vermenigvuldigd."Niets van dit alles is verrassend voor degenen die hebben opgelet. Lithium-ion batterijen, het werkpaard van de EV-beweging, zijn niet alleen brandbaar - onder de juiste omstandigheden zijn het energetische tijdbommen. Ze zijn gevoelig voor thermische runaway, een chique term voor "je kunt het vuur niet blussen als het eenmaal begint." Dit is geen onbeduidend technisch ongemak. Het is een fundamentele fout in de kern van de zogenaamde schone energierevolutie.
Deze gebeurtenis benadrukt eens te meer de hoogmoed van de technocratische kaste die meent dat spreadsheets, slogans en subsidies natuurkunde en chemie terzijde kunnen schuiven. Het streven naar elektrische voertuigen heeft nooit te maken gehad met deugdelijke wetenschap of levensvatbaarheid op de markt - het was een overwinning van ideologie op bewijs. En het is de gemiddelde mens, de logistieke netwerken en nu zelfs de wereldwijde scheepvaartroutes die het gelag betalen.
De brand op de Morning Midas is een maritieme echo van beleidsarrogantie: een drijvende allegorie van wat er gebeurt als klimaatmandaten van bovenaf de ongemakkelijke details negeren. Deze details omvatten niet alleen het brandrisico van EV-batterijen, maar ook de menselijke kosten van kobaltwinning, de milieuschade die door lithiumwinning veroorzaakt wordt en de beperkte recyclebaarheid van deze zogenaamde groene technologieën.
En nogmaals, dit is niet eens de eerste keer dat een schip wordt geofferd op het altaar van het klimaatbeleid. Zoals The Wall Street Journal opmerkt,
"In 2022 vloog de Felicity Ace, die duizenden EV's vervoerde, waaronder hoogwaardige merken, in brand en zonk uiteindelijk in de Atlantische Oceaan, waardoor voertuigen met een waarde van meer dan 400 miljoen dollar verloren gingen."Wat hebben we daarvan geleerd? Kennelijk niets.
Men zou verwachten dat beleidsmakers een pauze zouden inlassen en de wijsheid zouden heroverwegen om de wereld een geëlektrificeerd wagenpark op te dringen. In plaats daarvan worden incidenten als deze beantwoord met stilzwijgen of erger nog - meer omzeiling en retorische gymnastiek over hoe dergelijke tegenslagen slechts "groeipijnen" zijn. Als er regelmatig een vrachtschip met traditionele auto's die op fossiele brandstoffen rijden in vlammen zou opgaan, kun je er zeker van zijn dat er een parade van krantenkoppen en VN-verklaringen zouden volgen die oproepen tot afschaffing van verbrandingsmotoren.
Maar als EV's in brand vliegen, reageert de media terughoudend. Waarom? Omdat het ter discussie stellen van de veiligheid van EV's gelijk staat aan het ter discussie stellen van de hele groene transitie - en dat is een ketterij waarop de sanctie van cancelen staat.
Laten we duidelijk zijn: niemand stelt voor om lithium-ion batterijen te verbieden. We vragen wel om eerlijkheid. Het is één ding om EV's te promoten in een concurrerende markt die waarde hecht aan prestaties, prijs en veiligheid. Het is iets anders om de toepassing ervan af te dwingen door middel van wettelijke dwang, terwijl de zeer reële gevaren worden genegeerd.
De brand aan boord van de Morning Midas is het logische gevolg van een wereld die meer door narratieven dan door nuance wordt geregeerd. Klimaatbeleid lijkt tegenwoordig meer op een religie dan op een wetenschap - compleet met heiligen (Greta), zondaars (Exxon) en sacramenten (netto-nul). Het verheft technologieën tot een heilige status zonder bewijs te eisen voor hun veiligheid, schaalbaarheid of superioriteit.
De wereldwijde scheepvaartindustrie worstelt al met draconische emissiedoelstellingen en bureaucratische buitensporigheid. Nu wordt haar gevraagd om het risico te nemen van drijvende batterijparken over oceanen, en dat allemaal om klimaatprofeten in Genève en Brussel tevreden te stellen.
We hebben een grondige heroverweging nodig. Niet nog meer subsidies. Niet nog meer mandaten. Een echte, sceptische, op bewijs gebaseerde beoordeling van de werkelijke gevolgen van deze zogenaamde transitie.
Want als het doel is om de planeet te redden, lijkt het in brand steken van lithium niet de slimste manier.
H/T Mike, John W, recukeet, Walter S en "iemand"
Zie: https://wattsupwiththat.com/2025/06/05/when-lithium-ion-batteries-set-sail-yet-another-warning-to-be-ignored-by-the-climate-technocrats/
Commentaar: Lees ook: