Beste van het Web:


Attention

Beste van het Web: Oekraïne: Fascisten, oligarchen, Europa en het IMF

Afbeelding
Fascisten in Oekraïne vandaag de dag: de rillingen zouden ons als Europeanen over de rug moeten lopen bij het zien van dergelijke beelden

Commentaar: Ook al is de schrijver van dit artikel onder invloed van westerse propaganda: we kunnen zijn boodschap wat betreft fascisme in Oekraïne niet verwaarlozen.

Oekraïne wordt gekenmerkt door repressie, corruptie en chauvinisme. De huidige machthebbers flirten met antisemitisme, terwijl extreem-rechtse fracties hun politieke vijanden belagen. Tijd om moeilijke vragen te stellen over de Europese samenwerking met Oekraïne.
Een nieuwe vijfpartijencoalitie, bestaande uit een mengelmoes van pro-Europese neoliberalen, conservatieven, oligarchen en nationalisten, heeft in Oekraïne onlangs het roer overgenomen. De voorafgaande parlementsverkiezingen werden door eurocommissarissen Herman Van Rompuy en Jose Manuel Barroso 'een overwinning van het volk van Oekraïne en de democratie' genoemd. Dat was niet verwonderlijk. Het pro-Russische oppositieblok, aangevuld door zo'n veertien procent pro-Russische onafhankelijken, kreeg namelijk maar zes procent van de zetels.

De EU heeft al een associatieverdrag getekend en een hechtere samenwerking ligt met deze coalitie voor de hand. Ondertussen ondersteunt de Navo Oekraïne zowel politiek als militair. De Oekraïense minister van Defensie gaf aan ook wapens te ontvangen van individuele Navo-landen. Recent onderzoek wijst uit dat de kans groter is dat een Amerikaan een interventie in Oekraïne steunt als hij het land niet kan aanwijzen op een kaart. Dus nu verdere samenwerking met het Westen in steen lijkt gebeiteld, wordt het toch de hoogste tijd om een paar moeilijke vragen te stellen.

Commentaar: Voor meer info: In Ukraine fascists, oligarchs and western expansion are at the heart of the crisis


Red Flag

Beste van het Web: Slaat de VS weer toe? Poging tot nieuwe staatsgreep in Venezuela

Afbeelding
© ArchivoPresident Nicolás Maduro en Venezuela krijgen het steeds zwaarder. De V.S. doet er alles aan om het Chávez gedachtegoed en dat van de Bolivariaanse revolutie te ondermijnen
De Venezolaanse regering heeft op 22 februari 2015 Antonio Ledezma, burgemeester van de hoofdstad Caracas, aangehouden op beschuldiging van medewerking aan een poging tot staatsgreep. Venezuela heeft sinds 2002 meerdere pogingen tot staatsgreep overleefd. Wat er ditmaal van aan is, werd onderzocht door politicoloog Tristan Terryn.
Op 13 februari 2015 kondigde Venezolaans president Maduro aan dat Maximiliano Hernández Vásquez, een gepensioneerd generaal van de luchtmacht, samen met elf andere militairen en twee zakenlieden aangehouden was in verband met een poging tot staatsgreep, die zou gefinancierd worden vanuit organisaties en personen in de Amerikaanse stad Miami.

Het complot voorzag in het bombarderen van strategische locaties in de hoofdstad Caracas, met als doel de omverwerping van de regering van Maduro. Doelwitten waren het presidentieel paleis Miraflores, de hoofdkantoren van omroep Telesur en enkele strategische ministeries, onder andere dat van Defensie. Toen Antonio Ledezma, burgemeester van het hoofdstedelijk gewest Caracas, op 22 februari 2015 eveneens werd aangehouden en beschuldigd van samenzwering, ging de bal wat sneller aan het rollen.

Commentaar: Gelukkig is president Maduro niet op zijn achterhoofd gevallen. Hij weet wie er achter de plannen zit. Het is immers niet de eerste keer dat de verborgen machten een Zuid-Amerikaanse president omver willen werpen.

Zie ook:


Snakes in Suits

Beste van het Web: NAM en overheid zien Groningen als ontwikkelingsland: het verhaal achter de gaswinning

Afbeelding
Het platteland van Groningen wordt letterlijk en figuurlijk leeggezogen door hebzuchtige machthebbers. Wat achterblijft is een onderontwikkeld gebied
Aardbevingen hebben veertig procent van de woningen beschadigd in het NoordGroningse Warffum. De laatste voorzieningen begonnen te verdwijnen. Maar het tij werd gekeerd, dankzij de inspanningen van de wakkergeschudde bewoners en een handjevol pioniers, schrijft dorpsbewoner en journalist Louis Stiller.

'Dikke scheuren, buiten en binnen. Glas kapot, ornamenten, alles. En jullie?'

'Voorgevel, barsten in de buitenwanden, binnen, buiten, overal, dikke puinhoop.'

Buurman voegde zich bij het gesprek in de Spar. 'Bij ons is het vooral achter. Het museum heeft ook flinke klappen gehad. En bij die boerderij aan de Oudedijk is de zijwand zowat ingestort.'

Het ging nergens anders meer over in de vroege zomer van 2013, bij de dokter, bij de bakker, bij de plaatselijke Spar, op straat: overal waren de gasbevingen het gesprek van de dag. Bedragen, termijnen en technische details gingen in ons dorp van hand tot hand, van oor tot oor. 'Tweeëntwintigduzend. En bij jullie?' 'Zeventien. De schoorsteen moet helemaal gestut worden.'

Commentaar:
Afbeelding
Zie ook: Knap staaltje psychopathie: 'Pappen' van Groningers is een makkie en goed voor gaswinning
OVV: 'belang van winning op de eerste plaats: een maximale opbrengst'


Bad Guys

Beste van het Web: Het bloedbad van Ayotzinapa, symbool van een land in crisis

mexico students
© Reuters/Jorge Dan Lopez
De laatste maanden was Mexico in het wereldnieuws. Overal sprak men over 'de moord op de 43 studenten van Ayotzinapa'. Op 26 september 2014 wilden deze studenten van de landelijke Normaalschool van Ayotzinapa een betoging bijwonen. De burgemeester van de stad Iguala gaf de politie de opdracht 'hun een lesje te leren'.

De studenten werden aangehouden en drie werden onmiddellijk gedood door de plaatselijke ordediensten. Even later sloot de politie drieënveertig jonge studenten op, onder hen heel wat 'indígenos' (inheemse bewoners). Zij zouden nooit naar huis terugkeren.

Deze extreem gewelddadige daad getuigt niet alleen van de kritieke en onaanvaardbare sociopolitieke situatie waarin Mexico zich sinds verschillende jaren bevindt. Ze brengt vooral de uiteenlopende problemen aan het licht die zich in de Mexicaanse maatschappij van vandaag afspelen.

Chess

Beste van het Web: Oekraïne, pion op een groter schaakbord

ukraine
© Reuters / Marko Djurica
De escalatie van het geweld in Oekraïne heeft een niveau bereikt waarbij de strijdende partijen elkaar waard zijn geworden wat betreft grove schendingen van de mensenrechten en van de Conventies van Genève over het oorlogsrecht. Wie oprecht naar vrede wil zoeken, kan echter niet enkel kijken naar de huidige stand van zaken maar moet zoeken naar de oorzaken. Hoe is het tot een gewapend conflict gekomen?

Die oorzaken beginnen bij de vorige president Janoekovitsj. Hij werd president in 2010, door middel van verkiezingen die door de EU en de OVSE werden erkend als legitiem en transparant. Wat Janoekovitsj daarna deed, is bekend. Niemand twijfelt er nog aan dat zijn regering door en door corrupt was en dat elementaire principes van de rechtstaat en de democratie er werden geschonden.

Goed genoeg voor de EU

Ondanks dat autocratisch bestuur was hij goed genoeg voor de EU om er drie jaar zonder problemen mee te onderhandelen over een samenwerkingsakkoord. Dat akkoord was zo goed als afgerond en werd pas opgezegd, toen Janoekovitsj op het laatste ogenblik onder zware Russische druk weigerde de overeenkomst te ondertekenen.

Voor heel wat Oekraïners was deze weigering van Janoekovitsj de spreekwoordelijke druppel en er ontstonden volksopstanden tegen zijn corrupte regime. Vooral in het westen van Oekraïne verwachtte de bevolking immers een substantiële verbetering van hun sociaal-economische levensomstandigheden van deze betere samenwerking met de EU.

Die opstanden werden echter vrij snel gerecupereerd door allerlei extreem-rechtse bewegingen en door mantelorganisaties, die reeds enkele jaren met ruime financiële en logistieke steun van de Amerikaanse overheidsorganisatie USAID actief waren in Oekraïne.

Commentaar: Zie ook: Rusland: "Bewapenen van Oekraïne zien wij als een oorlogsdaad"


Evil Rays

Beste van het Web: 'Eindelijk wat animo in Europa: een Griekse oplawaai van jewelste'

Afbeelding
Alexis Tsipra, politiek leider van Syriza en minister-president van Griekenland
De Europese politieke klasse heeft gisteren in Griekenland een oplawaai van jewelste gekregen. Men kan het uitdrukken zoals men wil, maar de schaal waarmee de traditionele partijen van de kaart werden geveegd is ongezien. En dat is niet onbegrijpelijk, want Hellas is moe-bespaard.

Het is onmogelijk om de kiesuitslag van gisteren te begrijpen los van de economische en sociale context van het schiereiland. De besparingspolitiek die Nieuwe Democratie en Pasok - onder leiding van de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds - hebben doorgevoerd, heeft niet gewerkt. Op geen enkel vlak. Noch sociaal, noch economisch. Alle Europese excellenties die vandaag opnieuw het er-is-geen-alternatief-deuntje zingen, hebben niets begrepen van de situatie in Griekenland en de verkiezingsuitslag van gisteren.

Commentaar: Zie ook:


Birthday Cake

Beste van het Web: Linkse partij Syriza wint de verkiezingen in Griekenland, hier is waarom

Afbeelding
© ANPBlije Grieken, nadat de partij Syriza heeft gewonnen in de verkiezingen

Commentaar: Dit artikel werd vlak voor de verkiezingen in Griekenland gepend, maar aangezien het duidelijk uiteenzet waarom de Grieken voor Syriza zouden kiezen, wilden we het alsnog plaatsen.


Het zou niet meer dan logisch zijn als de Grieken vandaag massaal Syriza gaan stemmen. De Grieken zijn de wanhoop nabij. Na 6 jaar drastisch bezuinigen staat het land er slechter voor dan ooit. 2,5 miljoen Grieken leven onder de armoedegrens. 3,8 miljoen anderen zitten op het randje. Meer dan een derde van de Griekse bevolking leeft in armoede. Een gastauteur die er zelf woont, beschreef onlangs op LLE de uitzichtloze situatie in Griekenland.

De staatsschuld is alleen maar opgelopen. Die is nu 177 procent van het BNP, dat is 57 procent meer dan in 2009. Het land verpaupert en gaat langzaam dood. De linkse partij Syriza belooft een einde te maken aan het draconische bezuinigingsbeleid. Een belangrijke eis is een kwijtschelding van een groot deel van de schulden. Syriza geeft hoop. Na een overwinning zal de partij als eerste de humanitaire crisis gaan bestrijden.


Er zijn mensen die nu geen toegang hebben tot voedsel en totaal afhankelijk zijn van de solidariteit van anderen. Mensen die geen huur of elektriciteit kunnen betalen. Al die mensen zullen een minimum aan elektriciteit krijgen, voedselbonnen en een gratis kaart voor het ov. Syriza zal de verkiezingen met klinkende cijfers gaan winnen. Dat kan toch niet anders?

Commentaar: Het water staat vele Grieken aan de lippen. Of Syriza de verwachtingen waar kan maken, valt te bezien. Met de touwtjes stevig in handen van de machthebbers in Brussel en van de grote banken lijkt het erop dat pogingen om het leed te verzachten voor de Grieken niet zonder slag of stoot zal gaan. We wachten het af.


Bad Guys

Beste van het Web: Waarom we absoluut geen TTIP en andere 'vrijhandelsverdragen' willen in Europa

Afbeelding
Ongeveer 50.000 mensen protesteerden op 17 januari in Berlijn tegen de 'vrijhandelsverdragen' TTIP en CETA. Meer dan 120 organisaties deden mee aan deze jaarlijkse 'Wij zijn het zat' demonstratie
We schrijven op Lang Leve Europa met regelmaat over het dodelijke duo van TTIP [Transatlantic Trade and Investment Partnership] en ISDS [Investor-State Dispute Settlement]. We hebben de opgedrongen drinkwater vervuiling, de miljardenclaims, de chloorkip, de aanslag op de democratie, het verplicht ongelabelde GMO-voedsel, het hormoonvlees, de opgedrongen kernenergie, etc, allemaal al een keer de revue laten passeren.

Maar Ewald Engelen roept ons op dieper te kijken. In dit bericht beschrijven we de dynamiek die men beoogt te realiseren met dit soort activiteiten, een andere blik op de zeer dodelijke combinatie van TTIP en ISDS: Het Breekijzer en Het Verbranden van Schepen.

De Overheid Dient de Multinational

De vrijhandelsverdragen dienen slechts de belangen van de multinationals, maar hoe dan precies? Ik wil iedereen graag aanbevelen te kijken en vooral luisteren naar de woorden van Economic Hitman John Perkins. Zijn Engelstalige betoog rondom democraticide zou verplichte kost moeten zijn voor een ieder. Of in het Nederlands, lees het betoog over de Structurele Aanpassingsprogramma's.

Commentaar: Stel je eens voor hoe de wereld eruit ziet als psychopaten de touwtjes in handen hebben.
Afbeelding
Zie ook: Farce: 23 documenten vrijhandelsverdrag TTIP vrijgegeven


Hearts

Beste van het Web: Moslims hielpen Joden onderduiken in Grote Moskee Parijs tijdens 2e Wereldoorlog

Dezelfde stad, zoveel jaar later. Waar destijds de Joden in alle hevigheid werden vervolgd door het Nazi-regime, zo zullen daar straks de moslims het doelwit worden.
Afbeelding
Destijds werd talloze Franse Joden het leven gered doordat ze konden onderduiken onder de Grote Moskee in Parijs.

De verdeel- en heersstrategie is weer in alle hevigheid losgebarsten. Frankrijk heeft min of meer martial law ingevoerd met het inzetten van zo'n 10.000 militairen voor de bescherming van de burgers tegen terroristische aanslagen. Daar valt onder andere de bewaking van 700 Joodse scholen in Frankrijk onder.

In Duitsland groeit de antimoslim beweging Pegida met de week en de gebeurtenissen in Parijs zijn uiteraard koren op hun molen.

Kortom, alles en iedereen is binnenkort elkaars nog grotere vijand en uiteraard zijn in de publieke opinie uiteindelijk de Joden altijd de gebeten hond en de Moslims altijd de aanstichters van alle ellende.

Dat de werkelijkheid anders is, bewijst een prachtig verhaal dat zich afspeelt in hetzelfde Parijs ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Het verslag kwam naar boven door een in 2011 uitgebrachte film met de titel: Free Men.

Commentaar: Sebastian Haffner beschreef in zijn memoires Defying Hitler de opkomst van Hitler en gaf daarmee eigenlijk antwoord op de vraag hoe het kwam dat de meerderheid van de Duitsers die aanvankelijk anti-Nazi waren uiteindelijk bezweken en zich gewonnen gaven.
Miljoenen Duitsers stortten in en leden volgens Haffner aan een nervous breakdown.

Zie ook: Defying Hitler - Sebastian Haffner
En de thread op ons forum.


Info

Beste van het Web: De rol van propaganda in tijden van oorlog (en er is altijd wel ergens oorlog)

Op 5 december gaf John Pilger op het jaarlijkse Logan Symposium van het Britse Centre for Investigative Journalism in Londen een lezing met als titel 'War by Media and the Triumph of Propaganda'. Pilger pleit voor een Vijfde Macht van onafhankelijke journalistiek, die de mythe van de Vierde Macht, de zogenaamd vrije media, doorprikt.

Afbeelding
Waarom zijn zovelen binnen de journalistiek bezweken aan propaganda? Waarom zijn zelfcensuur en vervorming standaardprocedure geworden? Waarom is de BBC zo vaak een spreekbuis voor roofzuchtige macht? Waarom draaien de New York Times en de Washington Post hun lezers een rad voor ogen?

Waarom wordt jonge journalisten niet aangeleerd om media-agenda's te doorgronden en de hoogdravende beweringen en de lage doelstellingen van namaak-objectiviteit uit te dagen? Waarom leren ze niet dat de essentie van een heel groot deel van wat onder de noemer 'mainstream media' valt geen informatie is, maar macht?

Dit zijn dringende vragen. De wereld kijkt tegen het vooruitzicht van een grote oorlog aan, misschien een nucleaire oorlog - waarbij de VS er duidelijk op uit is om Rusland en uiteindelijk ook China te provoceren en te isoleren. Deze waarheid wordt ondersteboven en binnenstebuiten gekeerd door journalisten, ook door diezelfde journalisten die eveneens de leugens promootten die tot het bloedbad van Irak in 2003 hebben geleid.

De tijden waarin we nu leven zijn zo gevaarlijk en worden zo verdraaid weergegeven in de publieke beeldvorming dat propaganda, zoals Edward Bernays het stelt, niet langer een "verdoken beleid" is.