Op mysterieuze wijze vindt er in het hele zonnestelsel opwarming plaats. De enige gemeenschappelijke factor staat daarbij in het middelpunt: de zon.
Omdat de mens fossiele brandstoffen verbrandt, wordt onze planeet naar verluidt steeds meer bedekt door een deken van broeikasgassen die "warmte vasthouden," zo willen wetenschappers de mensen graag doen geloven. Ze blijven er op hameren dat de recente opwarming van de aarde eenvoudigweg niets met de zon te maken kan hebben.

Hoogstwaarschijnlijk zitten ze er ver naast.

Vandaag twitterde de Duitse professor Stefan Homburg een samenvatting van de opwarming die op andere plaatsen in ons zonnestelsel plaatsvindt, waarin hij suggereerde dat dit door de zon wordt veroorzaakt.

"Mondiale opwarming gebeurt niet alleen op aarde," twittert hij.

De recente en zorgwekkende ineenstorting van het eens zo gerespecteerde wetenschappelijke proces in grote delen van de klimaatveranderings- en medische gemeenschap wordt gedetailleerd beschreven in een zeer kritisch 'open review' onderzoeksdocument van de Global Warming Policy Foundation (GWPF). Ooit, zo stellen de auteurs, zal er een onderzoek moeten komen naar de manier waarop zoveel wetenschappelijke instanties de kernprincipes van wetenschappelijke integriteit hebben losgelaten, sterke standpunten hebben ingenomen over onbesliste wetenschap, mensen kritiekloos op hun woord hebben geloofd en degenen die probeerden de wetenschappelijke inspanning voort te zetten monddood hebben gemaakt.

Universiteiten hebben hun historische rol van open en belangeloos onderzoek ten behoeve van de mensheid overboord gezet en "zouden hiervoor bestraft moeten worden door hun status van liefdadigheidsinstelling in te trekken." Groepsdenken dat heersende rages in stand houdt en afwijkende meningen onderdrukt ten gunste van vermeende 'consensus' is het tegenovergestelde van het centrale doel van universiteiten. De reguliere media vormen al lange tijd kritiekloze vergaarbakken voor alarmerende 'clickbait' politieke paniekverhalen en dit, zo zou hieraan kunnen worden toegevoegd, moedigt zelfpromotie aan onder agressieve, op publiciteit beluste wetenschappers. Er zijn veel fouten en misleidingen en er is veel censuur, aldus de auteurs, waardoor het complete verhaal op een verre van onbevooroordeelde manier wordt verteld. Ze wijzen met name op het gedrag van de Britse staatsomroep BBC:

"Elke redelijke waarnemer zal zich afvragen of Ofcom [de staatstoezichthouder] achter het stuur zit te slapen door niet van de BBC te eisen dat ze de fouten corrigeert waar experts haar op hebben gewezen, noch dat ze terugkeert naar enige vorm van neutraliteit."

Het rapport werd hoofdzakelijk geschreven door professor Michael Kelly, de voormalige Prince Philip Professor of Engineering, Trinity Hall, Cambridge University, en Clive Hambler, wetenschapsdocent aan Hertford College, Oxford. Professor Roger Koppl van Syracuse University leverde ook een economische bijdrage. Het volledige GWPF-rapport wordt in december gepubliceerd, terwijl het momenteel open staat voor beoordeling, commentaar en bijdragen van andere academici. De GWPF merkt op dat activisten haar werk vaak aanvallen en haar 'open review' beleid wordt hier uitgelegd.

In eerdere hoofdstukken werd uitgebreid ingegaan op de opmerkelijke ouderdom, diversiteit, enorme aantallen, algemene onschadelijkheid en sleutelrol die virussen spelen in de oorsprong en evolutie van het leven. In het algemeen worden virussen echter vaak beschouwd als louter ziekteverwekkers die ziekte, lijden en dood verspreiden.

Hoe konden we tot een denkmodel komen dat volledig tegen de waarheid ingaat? Deze demonisering van virussen is grotendeels te danken aan Louis Pasteur^[1]. Aan het eind van de 19e eeuw ontwikkelde hij een nieuwe kiemtheorie,^[2] die alle micro-organismen, inclusief virussen, beperkte tot hun schadelijke effecten.

De evolutietheorie werd niet uitgevonden door Darwin^[3]; de kiemtheorie werd ook niet uitgevonden door Pasteur. Al in 1025 na Christus ontwikkelde Avicenna^[4] basisvormen van de kiemtheorie^[5]. In 1546 - drie eeuwen voor het werk van Pasteur - stelde Girolamo Frastoro^[6], een van de grondleggers van de epidemiologie, voor dat epidemische ziekten worden veroorzaakt door minuscule lichaampjes die kunnen worden overgedragen door direct contact, indirect contact en zelfs over lange afstanden zonder contact^[7].

[Dit is een bijgewerkte versie van een artikel dat oorspronkelijk werd gepubliceerd op electroverse.net. Ik ben momenteel op reis van Portugal naar Groot-Brittannië en zal maandag 11 september met nieuwe berichten komen]

De laatste jaren verkeert de zon in haar zwakste staat gemeten over een periode van ruim honderd jaar, waarbij de twee meest recente zonnecycli (24 en 25) waarschijnlijk de zwakste zullen zijn van de afgelopen 200 jaar, sinds het Dalton Minimum.

Dit blijkt uit het aantal zonnevlekken (zie hieronder) - een geweldige barometer voor zonne-activiteit:

De kracht van de zon gaat tijdens een ruwweg 11 jaar lange cyclus op en neer.

Zoals hierboven weergegeven, kwam de meest recent voltooide zonnecyclus (24) dicht in de buurt van die van 'Het Centennial Minimum' (≈1880-1914) - de vorige periode van meerdere cycli met een geringe kracht, oftewel een 'groot zonneminimum' (GSM).

Grote zonneminima zelf kunnen ook variëren in intensiteit en duur, terwijl, van cruciaal belang voor alle aardbewoners, deze factoren de ernst van de bijbehorende 'wereldwijde afkoeling' bepalen.

Exogene virussen

De evolutionaire rol die virussen spelen vergeleken met hun ziekteverwekkendheid is enorm. Van de geschatte 100 miljoen verschillende soorten virussen zoals vermeld in het vorige hoofdstuk, zijn er slechts zo'n 200^[1], met andere woorden slechts 0,0002%, in staat om ziekten bij mensen te veroorzaken.

Deze 200 virussen zijn slechts soms ziekteverwekkend, de meeste dragers zijn asymptomatisch. Bovendien kunnen sommige van deze 200 gedocumenteerde virale "ziekteverwekkers" ook gunstige effecten teweegbrengen; bijvoorbeeld in het geval van het wijdverspreide herpesvirus en cytomegalovirus (CMV).

Zowel het herpesvirus als het cytomegalovirus vertonen schadelijke of gunstige effecten, afhankelijk van de toestand van het immuunsysteem van de gastheer:

Herpesvirussen, zoals het herpessimplexvirus en het cytomegalovirus, zijn bekende voorbeelden van viromen die door respectievelijk meer dan 50% en tot 90% van de bevolking worden gedragen. Hoewel deze virussen ziekteverwekkend kunnen worden als de immuniteit wordt onderdrukt, kunnen ze ook nuttige immunologische prikkels verschaffen aan een gastheer met een robuust immuunsysteem.^[2]

Het herpesvirus en het cytomegalovirus staan niet op zichzelf. Van een veelvoorkomend virus zoals de griep, waarvan tot voor kort werd gedacht dat het louter een ziekteveroorzakend agens was, is nu bekend dat het voordelen biedt door mensen socialer te maken^[3]. Opmerkelijk is dat sommige deelnemers aan dit onderzoek sociale voordelen haalden uit het virus zonder symptomen te ervaren.

Als we in aanmerking nemen hoeveel wetenschappelijk werk er sinds de Tweede Wereldoorlog werd verricht op het gebied van chaotische weer- en klimaatpatronen, dan is het wellicht verrassend dat het beste waar de 'gevestigde' wetenschap mee kan komen ter verklaring van alle recente veranderingen eruit bestaat dat het allemaal te wijten is aan mensen, die kleine hoeveelheden van een sporengas toevoegen aan de atmosfeer door het verbranden van voorheen opgeslagen plantaardig materiaal. Maar hoe aannemelijk is die hypothese? Niet erg aannemelijk, zegt Dr. Stuart Harris, gepensioneerd hoogleraar geografie aan de Universiteit van Calgary, in een onlangs gepubliceerd en breed opgezet overzicht van het klimaat. De relatie tussen kooldioxide en de atmosferische luchttemperatuur wordt al 50 jaar veelvuldig besproken, schrijft de auteur, en bewijs van 24 locaties toont aan dat de opwarming tijdens het huidige interglaciaal vooraf lijkt te gaan aan toenemende CO2-concentraties.

Nu de ware gevolgen van Neto Nul duidelijk worden, wordt het steeds duidelijker dat het toeschrijven van alle klimaatverandering aan door de mens veroorzaakte CO2, zoals het door de VN gesponsorde Intergovernmental Panel on Climate Change stelt, een politieke constructie is die mondiale elites zal verrijken en gewone mensen over de hele wereld zal verarmen. Volgens Harris wordt het klimaat van de aarde aangedreven door ongelijkmatige opwarming van het oppervlak door de zon en de verplaatsing van de overtollige warmte in de tropen naar de koelere poolgebieden, voornamelijk via oceaanstromingen, die worden beïnvloed door de beweging van luchtmassa's. Emeritus professor Richard Lindzen stelt ook dat de meeste weers- en klimaatveranderingen op lange termijn veroorzaakt worden door warmte-uitwisselingen over de planeet. Volgens hem zou een verdubbeling van CO2 ten opzichte van het huidige niveau slechts leiden tot een verstoring van 2% van dit enorme energiebudget.

Virussen vertegenwoordigen een van de oudste, zo niet het oudste, soort organismen, maar vormen ook verreweg de meest talrijke organismen op onze planeet^[1].

In de atmosfeer bevinden zich naar schatting 10³¹ virussen, in de bodem 2,5 x 10³¹ virussen en in de oceanen 1,2 x 10³⁰ virussen. In totaal wordt het aantal virussen op onze planeet op 10³² geschat^[2], waarmee ze verreweg de meest succesvolle soort vormen. Dat zijn er honderd miljard meer dan het geschatte aantal sterren in het heelal (10²¹),^[3] wat weer aanzienlijk meer is dan het aantal zandkorrels op onze planeet^[4].

Virussen behoren tot de oudste organismen op aarde, misschien zijn ze zelfs de oudste. Conservatieve schattingen plaatsen het verschijnen van virussen op minstens 550 miljoen jaar geleden,^[1] hoewel sommige onderzoekers hun verschijnen toeschrijven aan een veel eerder tijdperk: tijdens^[2] het Archaïsche tijdperk,^[3] of zelfs nog daarvoor^[4]. De bacteriofagen, een type virus dat zich voedt met bacteriën, zouden minstens 3 miljard jaar oud zijn^[5].

Nog verder terug in de tijd werd de aanwezigheid van viraal materiaal aangetroffen in stromatolieten^[6], een micro-organisme dat wordt beschouwd als een van de oudste levensvormen, die werden ontdekt in 3,7 miljard jaar oude^[7] sedimentgesteenten in Groenland:

Deze studie levert bewijs voor de aanwezigheid van gefossiliseerde extracellulaire polymere stoffen (EPS) en cyanobacteriën en nanosferen, die mogelijk gepermineraliseerde virussen of virusachtige deeltjes vertegenwoordigen, in vroeg-Neoproterozoïsche zuilvormige stromatolieten van de Jiuliqiao Formatie aan de zuidoostelijke rand van het Noord-Chinese Platform^[8].

De rol van virussen is dermate fundamenteel dat sommige onderzoekers zich nu afvragen of "virussen onze oudste voorouders zijn." Dit is de kerngedachte van de "virus-eerst"-hypothese,^[9] volgens welke virussen het ontstaan van cellulair leven en vervolgens van alle eencellige of meercellige levensvormen mogelijk maken.

De idee dat virussen de voorlopers zijn van alle levensvormen werd wijdverbreid met de komst van genomica, maar is niet nieuw. Salvador Edward Luria^[10] won de Nobelprijs voor geneeskunde in 1969 voor zijn ontdekking van de genetische structuur van virussen en hun replicatiemechanisme. In 1959 deed Luria de volgende uitspraak:

[...] kunnen we niet stellen dat [in] de virussen, in hun samensmelting met het cellulaire genoom en hun heropkomst daaruit, we getuige zijn van de componenten en het proces die in de loop van de evolutie de succesvolle genetische modellen hebben voortgebracht die ten grondslag liggen aan alle levende cellen?^[11]

Sterk bewijs ten gunste van de virus-eerst-theorie is de aanwezigheid van sleutelgenen in virussen, die afwezig zijn in cellulaire levensvormen:

Het bestaan van verschillende genen die een centrale rol spelen bij virusreplicatie en -structuur en die gemeenschappelijk zijn voor een groot aantal virussen maar afwezig zijn in cellulaire genomen (virusspecifieke genen), suggereert een model van een oude virale wereld, een stroom van virusspecifieke genen die ononderbroken verliep vanaf het pre-cellulaire stadium van de evolutie van het leven tot op de dag van vandaag.^[12]

Dat virussen specifieke genen bevatten, wordt perfect geïllustreerd door de recente ontdekking van het Yaravirus, een virus waarvan 90% van de genen in geen enkele andere levensvorm voorkomt:

Verrassend genoeg bleek uit analyses van het genoom van het Yaravirus dat geen van de genen overeenkwam met sequenties van bekende organismen bij vergelijking op nucleotidenniveau. Toen we keken naar homologie op aminozuurniveau, ontdekten we dat slechts twee voorspelde eiwitten overeenkomsten vertoonden met de Pfam-A-database en dat er in totaal zes zwakke overeenkomsten vertoonden met de nr-database. Bijgevolg, gegeven dezelfde criteria die werden gebruikt om de genomen van andere reuzenvirussen te analyseren, bestaat ongeveer 90% (n = 68) van de voorspelde yaravirusgenen uit weesgenen (ORFans). [...]^[13]

Een andere factor die de virus-eerst-theorie onderbouwt, betreft de analyse van basale genen. Hieruit blijkt dat van een bepaald gen dat in een groot aantal organismen voorkomt, waaronder virussen, de oudste versie het vaakst in virussen wordt aangetroffen:

Zelfs in de meeste gevallen waarin overeenkomsten kunnen worden waargenomen tussen gastheer- en virale genen, zal een zorgvuldig uitgevoerde fylogenetische analyse meestal aantonen dat de virale versie de basis vormt van de versie die in de gastheer wordt aangetroffen. De virale versie lijkt ouder en vaak eenvoudiger te zijn.^[14]

Bovendien is er steeds meer bewijs dat aantoont dat virussen de voorouders zijn van de drie levensdomeinen^[15] (Archaea, Bacteriën en Eukarya), cellen^[16] en zelfs DNA^[17].

Het bovenstaande suggereert sterk dat virussen inderdaad als eerste ontstaan zijn. Als dat zo is, hoe hebben ze dan de daaropvolgende levensvormen beïnvloed? De onderstaande figuur toont de structuur van de "oude wereld" (vóór de komst van cellen). De eerste fase wordt de "RNA-eiwitwereld" genoemd (onderaan de figuur) en bestaat uit RNA-virussen, waaruit de derde fase voortkomt, de "DNA-wereld," die DNA-virussen omvat:

Vanuit dit perspectief lijken virussen zelfs fundamenteler dan het leven zelf; ze zijn immers de dragers van informatie^[18] (genetische codes) waaruit al het biologische leven voortkomt.

Virussen zijn meer dan leven: ze zijn de bron van het leven; ze zijn de informatieve voorlopers en initiatiefnemers van levensvormen. Om met Ali Saïb, hoogleraar biologie, te spreken:

Als het leven een boom is, dan is het virus zijn sap^[19]

[1] Hayward, Alexander (2017) "Origin of the retroviruses: when, where, and how?"Current Opinion in Virology
Volume 25, Pages 23-27
[2] Krupovic M. et al. (2018) "Viruses of archaea: Structural, functional, environmental and evolutionary genomics" Virus Res 15;244:181-193
[3] Het Archaïsche tijdperk begon ongeveer 4 miljard jaar geleden en eindigde ongeveer 2,5 miljard jaar geleden
[4] Koonin EV, Senkevich TG, Dolja VV (2006) "The ancient Virus World and evolution of cells" Biol Direct. 1:29
[5] Hatfull GF. (2008) "Bacteriophage genomics" Curr Opin Microbiol 11:447 - 453
[6] Stromatolieten zijn gelaagde sedimentaire formaties, gecreëerd door cyanobacteriën. Zie: Winner, Cherie (2013) "What Doomed the Stromatolites?" Woods Hole Oceanographic Institution
[7] Allwood, Abigail C. (2016) "Evidence of life in Earth's oldest rocks" Nature 537 (7621): 500 - 5021
[8] Zhongwu La et al. (2020) "Evidence for microbes in early Neoproterozoic stromatolites" Sedimentary Geology, Volume 398, 105589
[9] Arshan Nasir et al. (2012) "Viral evolution" Mobile Genetic Elements, 2:5, 247-252
[10] Italiaanse microbioloog (1912 - 1991)
[11] A. Isaacs, B. W. Lacey (1959) "Virus growth and variation: Ninth Symposium of the Society for General Microbiology" Cambridge University Press
[12] Koonin EV et al. (2006) "The ancient Virus World and evolution of cells" Biol Direct. 1:29
[13] Paulo V. M. Boratto et al. (2020) "Yaravirus: A novel 80-nm virus infecting Acanthamoeba castellanii". PNAS, 117 (28) 16579-16586
[14] Villarreal, L. (2004) "Can Viruses Make Us Human?" PAPS, 148(3), 296-323
[15] Jalasvuori, M. (2008) "Structural co-evolution of viruses and cells in the primordial world". OLEB 38:165 - 81
[16] Koonin EV, Dolja VV (2013) ''A virocentric perspective on the evolution of life.'' Curr Opin Virol. 3(5):546-57
[17] Forterre P. (2002) "The origin of DNA genomes and DNA replication proteins". Curr Opin Microbiol.;5:525 - 32
[18] De officiële wetenschap heeft de neiging om genetische sequenties als een vorm van informatie te beschouwen, vandaar het gebruik van het woord "drager." Later in dit boek zullen we zien dat "zenders" misschien een betere formulering is in het licht van het vermogen van virussen om informatie te ontvangen.
Zie het hoofdstuk "DNA en eiwitten verbinden ons met het informatieveld."
[19] Ali Saïb (2010) ''Les virus, mais ou ennemis'' Conference cycle Universcience

Komeetgebeurtenissen veroorzaken massa-extincties waarbij sommige soorten worden uitgeroeid, terwijl andere soorten worden gespaard en plotseling evolueren.

Zoals beschreven in het vorige hoofdstuk^[1], hebben virussen een soortspecifieke vernietigende uitwerking, maar er bestaat een verschil tussen een virus dat ziekten veroorzaakt bij een bepaalde soort en een virus dat op doorslaggevende wijze bijdraagt aan het uitsterven van diezelfde soort.

In dit hoofdstuk zullen we daarom proberen om de volgende vraag te beantwoorden: Bestaan er gedocumenteerde gevallen van ziekteverwekkers in het algemeen, en virussen in het bijzonder, die in belangrijke mate hebben bijgedragen aan het uitsterven van een bepaalde soort?

Een onderzoek van de Universiteit van Cambridge, dat op 13 juni 2023 werd gepubliceerd, komt tot de verbazingwekkende conclusie dat alle huidige klimaatmodellen aanzienlijk moeten worden bijgewerkt, omdat ze geen rekening houden met de effecten van vulkanische activiteit op het klimaat.

De onderzoekers stellen dat het effect van vulkanisme op ons klimaat vier keer zo groot is als eerder werd aangenomen.

De conclusies van dit onderzoek bevestigen dat de uitgangspunten van de plaat-klimatologie-theorie, die op 7 oktober 2014 voor het publiek werd vrijgegeven, correct zijn.

De conclusie van het Cambridge-onderzoek luidt als volgt: