Dijken en dammen aan rivierdelta's horen ons te beschermen tegen overstromingen bij storm en regen.
Op termijn werken ze evenwel averechts: ze verhogen juist het risico op overstromingen, blijkt uit onderzoek. 'We moeten land teruggeven aan het water.'
De Rijn-Maas-Scheldedelta behoort samen met de Mississippidelta in de VS tot de grootste risicozones voor overstromingen ter wereld. En dat is onze eigen schuld, blijkt uit een Amerikaans onderzoek dat zopas in het topvakblad
Science is gepubliceerd. De dammen en dijken die aan de delta's zijn gebouwd om ons te wapenen tegen overstromingen, doen op lange termijn meer kwaad dan goed.
'Op korte termijn beschermen de dijken tegen het water, maar op lange termijn is het een ander verhaal', zegt Stijn Temmerman, professor fysische geografie aan de Universiteit Antwerpen. Temmerman schreef, eveneens in Science, een bijbehorend artikel over wat we met de nieuwe inzichten van zijn collega's horen te doen. Conclusie:
de dijken moeten gedeeltelijk worden opengebroken, zodat we land teruggeven aan het water en we grote wetlands herstellen.