Wetenschap & TechnologieS


Telescope

Bouwstenen van leven ontdekt rond jonge ster

Afbeelding
© B. Saxton (NRAO / AUI / NSF)
Wetenschappers hebben voor het eerst de bouwstenen van leven - organische moleculen - ontdekt in de protoplanetaire schijf rond een jonge ster. Het suggereert dat die bouwstenen praktisch overal voorkomen.

De onderzoekers deden hun ontdekking met behulp van het Atacama Millimeter/submillimeter Array (ALMA). Rond de jonge ster MWC 480 ontdekten ze methylcyanide (CH3CN). Dit is een complex koolstofhoudend molecuul en komt in zulke grote hoeveelheden rond MWC 480 voor dat we er alle oceanen op aarde mee zouden kunnen vullen. Naast methylcyanide ontdekten onderzoekers ook het iets eenvoudigere waterstofcyanide.

Net als de Kuipergordel

De twee moleculen komen voor in de koude buitengebieden van de nog jonge schijf rond MWC 480. Dit gebied is waarschijnlijk te vergelijken met de Kuipergordel. Dit is een gordel in ons eigen zonnestelsel waarin onder meer tal van kometen huizen. Deze kometen zijn niets anders dan puin afkomstig uit de tijd dat de planeten in ons zonnestelsel ontstonden. Wetenschappers denken dat kometen - en planetoïden - afkomstig uit het buitengebied van ons zonnestelsel water en organische moleculen op aarde brachten en zo het leven op aarde mede mogelijk hebben gemaakt.

Telescope

NASA: "Binnen 10 tot 20 jaar vinden we buitenaards leven"

Afbeelding
© Kos.Een impressie van een geplande NASA-missie naar Europa, een maan van Jupiter met een oceaan van ijs.
Zijn we alleen in het universum? Volgens top wetenschappers van NASA is het antwoord haast zeker 'neen'. "Ik ben ervan overtuigd dat we in de komende tien jaar sterke tekenen van buitenaards leven zullen hebben en definitief bewijs ervan in de komende 10 tot 20 jaar", verklaarde hoofdwetenschapper Ellen Stofan van het Amerikaanse ruimteagentschap gisteren in Washington.

"We weten waar me moeten zoeken en hoe we moeten zoeken en in de meeste gevallen hebben we daar ook de technologie al voor", zei ze volgens de krant LA Times. Jeffrey Newmark, directeur heliofysica bij NASA, zegt het zo: "De vraag is niet of we bewijs van buitenaards leven zullen vinden, de vraag is wanneer".

Atmosfeer boven ijskappen van Mars

"We hebben het niet over groene mannetjes", verduidelijkte Stofan. "We spreken over kleine microbes". Tijdens een presentatie omschreven de NASA-topmensen een reeks recente ontdekkingen die doen vermoeden dat we dichter dan ooit bij de ontdekking van leven in ons zonnestelsel en daarbuiten staan.

Fossielen

Jim Green, directeur planeetkunde bij NASA, citeerde uit een studie die de atmosfeer boven de polaire ijskappen van Mars bestudeerde en besloot dat de helft van de noordelijke hemisfeer van de planeet ooit oceanen tot anderhalve kilometer diep had. Mars zou 1,2 miljard jaar lang water hebben gehad. "We menen dat zo'n lange periode noodzakelijk is om complexe levensvormen te vormen", zei Stofan. Ze voegde er aan toe dat indien we geologen en astrobiologen op Mars zouden krijgen, we onze kansen zouden verhogen om fossielen van levende organismen te vinden op onze dichtste buurplaneet.

Einstein

Einstein had het aan het verkeerde eind

Afbeelding
Een experiment heeft aangetoond dat de golffunctie van een deeltje instort als het wordt waargenomen, iets wat Albert Einstein niet voor waar wilde aannemen. Het is de eerste keer dat deze 'spookachtige actie op afstand' zoals hij het noemde, wordt aangetoond met een enkel deeltje.

Als je een kwantumdeeltje waarneemt, is het daar waar je het aantreft. Wanneer je het opnieuw op een andere plaats waarneemt, is het daar. Natuurkundigen zeggen dat het deeltje door de ruimte van de ene plaats naar de andere 'tunnelt', maar dat is niet helemaal juist.

Het deeltje is op een bepaalde plaats waar het waargenomen wordt, spreidt zich vervolgens over de hele ruimte uit als een golf om vervolgens op de tweede plaats weer te verschijnen waar het wordt waargenomen.

Commentaar: Zie ook:


Telescope

Meer dan 200 stokoude kandidaat-protoclusters ontdekt

Afbeelding
© ESA / Planck Collaboration
Astronomen hebben met behulp van de Planck- en Herschel-telescoop maar liefst meer dan 200 stokoude kandidaat-protoclusters opgespoord. De protoclusters kunnen meer inzicht geven in hoe clusters ontstaan en groeien.

Planck spotte de protoclusters als eerste. Herschel bekeek ze in detail en bevestigde vervolgens de ontdekking van Planck. En daarmee hadden de twee telescopen enkele van de oudste kandidaat-protoclusters in het verre universum ontdekt. Het zijn mogelijk de voorlopers van de grote, volwassen clusters die we vandaag de dag in het universum aantreffen.

Terug in de tijd

De protoclusters bevinden zich op ongeveer 10 tot 11 miljard lichtjaar van de aarde. Dat betekent dat hun licht er miljarden jaren over gedaan heeft om ons te bereiken en we de clusters dus zien zoals deze er miljarden jaren geleden uitzagen. In feite gunnen Planck en Herschel ons dus een kijkje terug in de tijd. Gehoopt wordt dan ook dat het onderzoek ons een beeld kan geven van hoe grote clusters in die tijd ontstonden en groeiden.

Telescope

Kometen geven Mercurius een somber kleurtje

Afbeelding
© NASA / Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory / Carnegie Institution of Washington
Het oppervlak van Mercurius is opvallend donker en al jaren vragen onderzoekers zich af hoe dat komt. Wetenschappers komen nu met een verklaring: de planeet wordt stiekem 'geverfd' door passerende kometen.

"Lang werd vermoed dat er een mysterieus proces gaande is dat ervoor zorgt dat Mercurius weinig licht reflecteert," stelt onderzoeker Megan Bruck Syal. "Wat men niet had overwogen was dat Mercurius heel veel materiaal van kometen ontving."

Fireball 2

Enorme asteroïde scheert vrijdag langs Aarde

asteroide comet
© KosDe asteroïde met de naam '2014-YB35' beweegt zich met 37.000 kilometer per uur door de ruimte.
Een asteroïde met een diameter van een kilometer zal volgens NASA vrijdag relatief dicht langs de Aarde passeren. Het object met de naam '2014-YB35' beweegt zich aan 37.000 kilometer per uur door de ruimte. Hoewel het niet ongebruikelijk is dat kleine meteorieten langs de Aarde scheren, vormt de omvang van deze asteroïde een bedreiging. Een impact met de Aarde zou aardbevingen en tsunami's veroorzaken.

De asteroïde zal volgens berekeningen van het Near Earth Object programma van NASA op 4,5 miljoen kilometer van de Aarde passeren, een peulschil in astronomische verhoudingen. De asteroïde werd eind vorig jaar voor het eerst gespot en astronomen houden het deze week scherp in de gaten.

Commentaar: "... het zijn de kleinere en toch zeer schadelijke kometen en asteroïden waarover we ons zorgen moeten maken". En zoals de Worldview Map hieronder aantoont, is het aantal 'vuurballen in de lucht' enorm toegenomen:




Magnify

Grootste inslagkrater ter wereld ontdekt in Australië

Afbeelding
© Júlio Reis
Wetenschappers hebben in Australië de sporen ontdekt van de grootste planetoïde-inslag op aarde. Het gaat om een 400 kilometer breed inslaggebied, veroorzaakt door twee meteorieten van elk meer dan tien kilometer breed.

De onderzoekers troffen de sporen van de recordbrekende inslag diep in de aardkorst, in het centrale deel van Australië, aan. Gesteenten waren daar door de extreme temperatuur en druk veranderd in glas. De sporen zijn het resultaat van een enorme meteoriet die kort voor deze op de aarde insloeg in tweeën brak. "De twee planetoïden moeten elk meer dan tien kilometer breed zijn geweest," stelt onderzoeker Andrew Glikson.

Heuvels

Naast de sporen van glas troffen de onderzoekers in de korst twee enorme 'koepels' aan. "Ze zijn gevormd doordat de aardkorst na de enorme inslagen terugveerde en daarbij zijn gesteenten vanuit de mantel naar boven gekomen." De twee inslaggebieden zijn samen meer dan 400 kilometer breed en daarmee gaat de inslag de boeken in als de grootste planetoïde-inslag die - voor zover wij weten - ooit op aarde heeft plaatsgevonden.

Mars

Project Mars One is bedrog

Afbeelding
© Mars One
Een van de finalisten van het ruimteproject Mars One beweert dat hij moest betalen om mee te mogen naar de planeet. En er zouden meer dingen niet kloppen aan het project.

Het doel van Mars One is het opleiden van vier astronauten die een enkele reis naar de planeet krijgen om daar een kolonie te stichten. Om de reis te bekostigen zijn er tv-rechten verkocht en sponsordeals gesloten. 200.000 mensen gaven zich op om op Mars te leven en te sterven, na selectie zijn er nu nog honderd over. Waaronder Joseph Roche, voormalig onderzoeker van de NASA.

Geld voor punten

Roche zegt in een interview dat hij zich heeft opgegeven uit interesse, maar het nu tijd vindt om de misstanden aan de kaak te stellen. De kandidaten zouden volgens Roche tijdens de selectie punten hebben gekregen en wie de meeste punten kreeg, ging door naar de volgende ronde. "Je kreeg punten voor elke ronde die je verder kwam tijdens de selectie, en daarna kreeg je alleen nog punten als je merchandise van ze kocht of geld doneerde." Het gevolg is dat de selectie nu draait om wie het meeste geld binnen brengt in plaats van wie het meest capabel is.

Magnify

Geruchten over nieuw deeltje in Genève

Afbeelding
© AP
De metingen waarmee in 2012 het befaamde Higgsdeeltje werd gevonden op deeltjeslab CERN in Genève hebben mogelijk een tweede onbekend deeltje opgeleverd.

Vrijdag kondigde het LHCb-experiment op CERN afwijkingen in de metingen met de LHC-deeltjesversneller aan, die daarop zouden kunnen duiden.

Bij de deels door Nederlandse fysici gerunde LHCb-detector wordt gekeken naar het verval van zogeheten B-mesonen, die kunnen ontstaan als protonen in de versneller met hoge energie op elkaar botsen.

De zogeheten B-fysica geldt als een domein waar eventuele afwijkingen van de bestaande deeltjestheorie kunnen opduiken. Daarvan is bekend dat hij niet volledig is.

Telescope

Mysterieuze vlekken op Ceres zijn mogelijk ijspluimen

Afbeelding
© NASA
De heldere vlekken op het oppervlak van Ceres zijn mogelijk ijspluimen. Dat stellen onderzoekers nu blijkt dat de vlekken ongeacht vanuit welke hoek je ernaar kijkt, zichtbaar blijven.

Ruimtesonde Dawn heeft zich onlangs in een baan rond de dwergplaneet Ceres genesteld. De eerste onderzoeksresultaten laten echter nog wel even op zich wachten: Dawn moet zijn definitieve baan rond Ceres nog innemen. Maar in afwachting daarvan houdt de dwergplaneet de gemoederen al flink bezig. Toen Dawn op Ceres afstevende, werd namelijk duidelijk dat op het oppervlak van de dwergplaneet mysterieuze heldere vlekken te zien zijn.

Hoek

En nu blijkt dat die vlekken zichtbaar blijven, ongeacht vanuit welke hoek Dawn er naar kijkt. Zelfs wanneer de ruimtesonde tegen de rand van een krater aan tuurt, zijn de vlekken nog zichtbaar. Dat wijst erop dat de heldere vlekken niet simpelweg op de bodem van de krater rusten, maar veroorzaakt worden door iets wat hoog boven het oppervlak uittorent.