BBC-berichten over de nasleep van de aanval op een school in Syrië in 2013 zijn grotendeels, zo niet geheel, verzonnen. Dat stelt de Britse blogger en publicist Robert Stuart.

Volgens Stuart bevatten de berichten verzonnen gegevens en nepbeelden. De aanval zou hebben plaatsgevonden op 26 augustus 2013. Volgens de media gooide de Syrische overheid een brandbom op een school in het Syrische dorp Urm Al-Kubra, in de buurt van Aleppo.

De BBC zond later een documentaire uit getiteld Saving Syria's Children. Ook werden diverse berichten geplaatst over de gevolgen van de aanval. Er waren beelden te zien vanuit het ziekenhuis in Aleppo, waar de slachtoffers naar verluidt werden behandeld.

De meeste Palestijnen, of ze hun overleden leider Yasser Arafat steunden of niet, waren het erover eens dat hij een niet-natuurlijke dood stierf. Ze meenden dat hij door Israël of zijn agenten werd vermoord.

Maar zijn Palestijnen gerechtvaardigd om Israël te beschuldigen van zijn dood?

Franse artsen die Arafat behandelden hebben geen verslag uitgebracht over het vaststellen van de oorzaak van zijn ziekte. Het Franse openbaar medisch verslag wees op de vernietiging van rode bloedcellen als reden voor zijn dood, maar identificeerde niet de oorzaak van deze uitvalvan rode bloedcellen.

Volgens een verslag van Al Jazeera, suggereerden testen door wetenschappers aan het Institute of Radiation Physics in Lausanne, Zwitserland, dat sporen die gevonden zijn op Arafats bevlekt ondergoed en andere persoonlijke bezittingen op een "onverklaarbare verhoogde hoeveelheid ongefundeerd polonium-210" wezen, wat een verklaring kan zijn voor zijn rode cel abnormaliteit.


Het Zwitserse lab is hetzelfde medische instituut dat sporen van het radioactieve isotoop polonium-210 op de bezittingen van de voormalige KGB-agent Alexander Livinenko vond.

De Russische dissident stierf in 2006 na een ontmoeting met Russische officials, na het drinken van thee die doorspekt was met de stof.

Na het scannen van Arafats bezittingen, vonden onderzoekers van het laboratorium een "onverklaarbaar niveau van polonium", concluderend dat het mogelijk is dat hij door "vergiftiging" om het leven kwam.

Israël is het enige land in de regio met een bewezen vermogen om polonium-210 te produceren.

Aandachtige waarnemers van de mondiale politiek hebben misschien gemerkt dat als 'terroristische aanslagen' plaatsvinden, westerse autoriteiten meestal een kant-en-klaar verhaal hebben over wat er is gebeurd en welke terreurgroep verantwoordelijk was dat snel wordt voorgesteld aan de media en het publiek. In zeer zeldzame gevallen van dergelijke gebeurtenissen is er echter sprake van een atypische stilte in de zalen van de westerse macht, althans tijdens de cruciale eerste paar dagen wanneer de publieke opinie 'openstaat' voor indrukken...

Dat was het geval bij het neerhalen van een Russisch vliegtuig boven Sinaï, toen westerse regeringen bijna helemaal niets zeiden over de crash behalve dat het moest worden onderzocht. Dit was, natuurlijk, schokkend voor veel mensen. Immers is het de bedoeling dat de autoriteiten gezaghebbend moeten zijn en ons de eenvoudige zwart-wit verklaringen moeten geven waar we allemaal naar verlangen, zodat we weer verder kunnen slapen.

Terwijl de Russische regering iedereen herhaaldelijk opriep om zich ervan te weerhouden overhaaste conclusies te trekken totdat enig onderzoek heeft plaatsgevonden, konden de Amerikaanse en Britse regeringsfunctionarissen na enkele dagen van relatieve stilte zich niet beheersen en drukten de collectieve neus van het wereldwijde publiek op de terreurdreiging.

De Britse 'inlichtingendienst' heeftde recente campagne geleid om de wereld ervan te overtuigen dat een bom, en dus 'ISIS', het Russisch vliegtuig heeft neergehaald. Het bewijs voor deze bewering is niet nader genoemd Brits personeel van de Britse inlichtingendienst dat simpelweg zegt 'het was waarschijnlijk een bom'. Wanneer ze echter gevraagd worden werkelijk bewijs te geven, verwijzen ze naar "gebabbel" dat ze hadden "opgepikt" na de crash, waar ''ISIS militanten" de gebeurtenis vierden. In intelligentie termen, betekent "gebabbel" tegenwoordig meestal een of andere jongen op het MI6 hoofdkwartier die een post van een vermeende jihadist op FB opmerkte.

Het dichtst dat we kunnen komen bij bewijs voor een bom aan boord van het vliegtuig dat niet is gebaseerd op social media, zijn verklaringen van verschillende anonieme bronnen, waarvan een aantal van hen naar verluidt "nauw betrokken zijn bij het onderzoek".Een dergelijke bron vertelde AFP dat "alles normaal was tijdens de vlucht, absoluut normaal, en opeens was er niets." Hij beschreef het ongeval als een "gewelddadige, plotse" ondergang.

Ondertussen zei een bron met toegang tot de zwarte dozen tegen tv-kanaal France 2 dat er een geluid vergelijkbaar met dat van een explosie op de opname te horen was. Deze informatie heeft ertoe geleid dat andere "bronnen nauw betrokken bij het onderzoek" het Franse nieuwsmagazine Le Point hebben verteld dat de Metrojet vlucht "zeker opgeblazen is door een explosief". Dit was blijkbaar gebaseerd op een analyse van de zwarte dozen door Russische, Franse, Duitse, en Ierse onderzoekers in Caïro.

Op 10 november 2015 is het twintig jaar geleden dat Ken Saro-Wiwa werd geëxecuteerd. De Nigeriaanse strijder voor de mensenrechten verzette zich tegen de vernietiging van de leefwereld van de Ogoni, zijn volk, door het petroleumbedrijf Shell. De militaire dictatuur executeerde hem voor die strijd in opdracht van Shell, dat weigerde zijn enorme financiële overmacht over de dictatuur in te zetten om zijn leven te sparen.

Ken Saro-Wiwa, geboren in 1941, was al een bekende Nigeriaan voor hij politiek actief werd in de jaren 1980. Na zijn studies aan de universiteit van de stad Ibadan in het zuidoosten van Nigeria werkte hij jarenlang in de overheidsadministratie van de havenstad. Hij werd bekend in eigen land met de publicatie van een aantal romans. Daarin toonde hij reeds zijn belangstelling voor democratie en mensenrechten. Tijdens de burgeroorlog van 1967-1970 sprak hij zich openlijk uit voor de rechten van het Igbo-volk, dat een eigen staat Biafra poogde op te richten in het zuidoosten van Nigeria.

De grenzen van het huidige Nigeria zijn nog steeds dezelfde zoals ze werden vastgelegd door de Britse kolonisator. Die afbakening hield geen enkele rekening met de etnische, culturele, taalkundige en historische diversiteit van de betrokken volkeren. Zowat alle nieuwe Afrikaanse ex-Franse, ex-Britse (en ex-Belgische) staten werden na hun onafhankelijkheid verscheurd door interne oorlogen, omdat één dominante bevolkingsgroep de rest van het land wou onderwerpen aan zijn autoriteit. Nigeria was geen uitzondering.

Eind 2014 was het werkloosheidspercentage gestegen naar 8,9%. Terwijl ons werd voorgespiegeld dat het de goede kant opging met de economie bleek het aantal werklozen weer toe te nemen. Dit kon natuurlijk niet. Een afgang voor het kabinet. Daar moest iets op gevonden worden. Geen probleem: we stappen over op een andere werkloosheidsdefinitie.

Tot eind december 2014 hanteerde het CBS de nationale definitie van werkloosheid: je was werkloos als je minder dan 12 uur per week werkte en meer wilde werken. Dit is een redelijk. Vanaf anderhalve dag per week geeft de meerderheid van de mensen namelijk aan dat betaald werk de belangrijkste bezigheid voor hen is. En wat ook belangrijk is: pas bij dit aantal uren wordt een enigszins substantieel inkomen verdiend.

ILO definitie van werkloosheid

Vanaf 1 januari 2015 wordt een nieuwe definitie gebruikt: de zogenaamde ILO [International Labour Organisation] definitie. Je bent pas werkloos als je helemaal niet werkt en beschikbaar bent voor werk. Als je werk hebt voor een paar uur per week ben je niet langer werkloos. Gevolg: de biertapper, de krantenjongen en de vakkenvuller tellen nu ook mee als werkzame beroepsbevolking.

De situatie in DPR is nog steeds ingewikkeld en gespannen. De Oekraïense militairen hebben de wapenstilstand 14 keer overtreden in de afgelopen 24 uur. Spartak werd beschoten met 82 en 120mm mortieren vanuit de posities van de zogenaamde "vrijwilliger bataljons" die gelegerd zijn in en rond Avdeevka.

Het «Volvo-center» gebied in Donetsk werd beschoten met kleine wapens vanuit Peski.
De Volksrepubliek Donetsk (DNR/DPR) veiligheidsdienst zien een concentratie van de Oekraïense militairen bij de demarcatielijn. De komst van maximaal 100 personen van het personeel van het bataljon Aydar met zware wapens en voertuigen werd waargenomen in de nederzetting van Rozovka.

De frequentie van de beschietingen door de Kiev troepen suggereert dat de Oekraïense autoriteiten niet willen voldoen aan de Minsk overeenkomsten of de acties van de Oekraïense leger niet meer beheersen.

De seksuele revolutie van de jaren '60 zou onze samenleving voor altijd veranderen. Vrije seks, vrouwenemancipatie en de acceptatie van homoseksualiteit deden hun opgang. Jammerlijke neveneffecten hiervan waren de ondergang van traditionele familiewaarden en de sterke toename van de prevalentie van geslachtsziektes. In het kielzog van de culturele omslag streed een geheel andere groep voor de aanvaarding van hun verderfelijke seksuele voorkeur: pedofielen. Tijdens de softe jaren '70 raakte de emancipatie van pedofilie aanvankelijk in zwang, hoewel de voorvechters uiteindelijk toch niet de gewenste acceptatie wisten te verwezenlijken. Desalniettemin is de strijd om de aanvaarding van pedofilie nooit gestaakt. Sterker nog, recente ontwikkelingen tonen aan dat de acceptatie van pedofilie in academische kringen aanmerkelijke progressie maakt.

Foute figuren

De jaren '70 vormde het hoogtepunt voor de pedofielenbeweging. De Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH) brak een lans voor pedofilie en telde in die tijd meer dan 200.000 leden. Zelfs politici spraken zich toentertijd uit voor de acceptatie van pedofilie. Onder andere de PvdA-politici Annemarie Grewel, Jan Knot, Ed van Thijn en Edward Brongersma waren lid van de NVSH. Intellectuele steun kwam er in de vorm van de vooraanstaande socioloog Paul Schnabel. Vreemd genoeg werden zowel Brongersma als Schnabel benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw.

De onderstaande video bevat een interview met Brongersma. Dergelijke uitspraken zijn tegenwoordig absoluut niet meer mogelijk.

Zowel Rusland als Egypte roept op tot voorzichtigheid met veronderstellingen dat de crash van het Russische passagiersvliegtuig op het Sinaï-schiereiland veroorzaakt is door een bomexplosie. Een duidelijke boodschap voor de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, die zeggen dat inlichtingen er steeds meer op wijzen dat het om een aanslag door terroristen gaat.

De woordvoerder van het Kremlin, Dmitry Peskov, deed de verschillende hypotheses af als 'onbevestigde informatie' en 'speculatie'. 'Alle versies van wat er is gebeurd en waarom, moeten door de onderzoekers voorgelegd worden, en we hebben voor het ogenblik geen enkele aankondiging van de onderzoekers gehoord. Alle andere verklaringen zijn niets dan speculatie.'

Eenzelfde geluid bij de Egyptische minister van Burgerluchtvaart Hossam Kamal, die zei dat de hypothese van een ontploffing in het vliegtuig niet op feiten is gebaseerd. 'Egypte houdt eraan dat het onderzoek integer en minutieus is om de feiten vast te stellen voor de hele wereld, om de veiligheid van de burgerluchtvaart wereldwijd te bewaren.'

De Arubaan Mitch Henriquez, die in juni overleed door politiegeweld, had bij zijn arrestatie onder meer een gebroken strottenhoofd opgelopen. Dat staat volgens de advocaat van Henriquez' nabestaanden in het onderzoeksrapport van de Rijksrecherche, dat aan het Openbaar Ministerie is gestuurd. Advocaat Gerald Roethof heeft het rapport ingezien en vertelde erover bij Pauw.

Henriquez is volgens hem "gigantisch mishandeld". Behalve een gebroken strottenhoofd als gevolg van een nekklem had de Arubaan bloeduitstortingen bij zijn slaap, zijn neus en zijn geslachtsdeel. Ook had hij twee gebroken ribben, maar dat kan volgens de advocaat ook komen door pogingen hem te reanimeren.

In het rapport worden volgens Roethof verschillende redenen genoemd waarom de Haagse politie Henriquez wilde arresteren, waaronder openbare dronkenschap, verstoring van de openbare orde, bedreiging en niet voldoen aan een bevel. De bedreiging was volgens de advocaat een misverstand: "Hij heeft een flauwe grap gemaakt. Hij greep naar zijn geslachtsdeel en zei dat hij een wapen had. Er waren agenten die dat niet serieus namen, maar enkele anderen zeiden dat ze zich zeer bedreigd voelden."

Tjibbe Joustra's opmerking dat uit het OVV-verslag met betrekking tot vliegramp MH17 blijkt dat het hier om 'sluitend' bewijs gaat, dient resoluut te worden afgewezen. Dat blijkt onder meer na bestudering van de bevindingen van de Russische BUK-fabrikant Almaz-Antei.

De crash van vlucht MH17 in juli 2014 was van cruciaal belang in de reeks van gebeurtenissen die de spanningen tussen het Westen en Rusland nog verder opjoegen, leidend tot Koude Oorlog versie 2.0. Op 13 oktober bracht de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV), de organisatie belast met de opdracht om de oorzaak van dit ongeval te onderzoeken, hun eindverslag uit. In de uiterst gevoelige internationale politieke ontstane situatie blijkt politieke sturing niet te ontbreken.

Op dezelfde dag toonde de Russische BUK-fabrikant Almaz-Antei concurrerende bevindingen. Wie, naast een kritische blik van deze resultaten, gebruik maakt om het OVV-rapport te beoordelen, merkt op dat de resultaten van de officiële onderzoekers niet zo overtuigend zijn als wel beweerd wordt. Maar de OVV was niet de enige partij die in gebreke bleef.