"Goedemiddag dames en heren. Over enkele minuten arriveren we in Groningen op perron 6. Daar wordt iedereen op een kaartje gecontroleerd. Denkt u bij het verlaten van de trein aan uw persoonlijke eigendommen?," waarschuwt de machinist bij het binnenrijden van Stad.

Op het perron is één uitgang geblokkeerd met linten. Aan de andere kant wachten enkele agenten en een viertal NS-medewerkers. Iedereen die de trein verlaat moet zijn kaartje laten scannen. Eenmaal door de controle blijkt dat alle passagiers worden gecontroleerd. Alsof de perrons terminals zijn en de treinen binnenkomende vliegtuigen.

Hoofdstation of Schiphol?

Tientallen politiemannen en vrouwen lopen rond op het Hoofdstation. Elk perron is afgezet. Of je nu uit Bad Nieuweschans komt of Den Haag, je ontsnapt niet aan de controle. Mensen kijken vragend om zich heen. "Is er wat aan de hand?," vraagt iemand zich hardop af. Een oudere dame hoopt niet dat het iets te maken heeft met terrorisme.

De situatie op het station doet dat wel een beetje vermoeden. Alsof er een dreiging hangt. Alsof er signalen zijn binnengekomen dat een trein met Syriërs Groningen nadert, of dat een zwartrijder zich heeft opgesloten op het toilet in Haren en wordt aangezien voor een terrorist. Gelukkig kan de hoofdconducteur van Arriva het sluimerende vermoeden wegnemen.

Volgens anonieme maar officiële Amerikaanse bronnen hebben vier kruisraketten, die vanuit Russische oorlogsbodems op de Kaspische Zee werden afgevuurd, Iran getroffen en niet hun doelwitten in Syrië. Hoeveel schade ze aanrichtten, wisten de bronnen niet te melden.

Het bericht werd eerst gemeld door tv-zender CNN en later overgenomen door andere media, blijkbaar op basis van dezelfde twee anonieme regeringsbronnen. Het gaat volgens CNN om "minstens vier kruisraketten" die Syrië niet bereikten en boven Iran insloegen. Vanuit de Kaspische Zee moeten de raketten over Iran en Irak alvorens ze Syrië bereiken.

De anonieme bronnen baseren hun verklaringen op rapporten van de Amerikaanse inlichtingendiensten, die de Russische aanvallen in kaart brengen. Volgens CNN werden in Iran gebouwen vernietigd, maar of daarbij slachtoffers vielen, is onduidelijk.


De kruisraketten van het nieuwe type 'Kaliber' worden volgens de Amerikaanse inlichtingendiensten voor het eerst in een oorlogssituatie gebruikt.

Het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten, gevestigd in Groot-Brittannië, voert de media nieuws over de oorlog in Syrië. De organisatie claimt veel contacten op locatie te hebben. RT had een gesprek met de directeur om te achterhalen hoe betrouwbaar die bronnen zijn.

De zender wilde onderzoeken waarom het Syrische Observatorium voor de Mensenrechten zo populair is bij de mainstream media. "We liggen onder vuur omdat we de waarheid naar buiten brengen over wat er gebeurt in Syrië," zei directeur Rami Abdulrahman. "Kennelijk wil niemand de waarheid horen."

De organisatie claimt een groot netwerk te hebben dat informatie naar het hoofdkantoor stuurt, van waaruit het op internet wordt geplaatst. Op de vraag wanneer Abdulrahman voor het laatst in Syrië was, antwoordde hij '15 jaar geleden'.

Westerse landen gebruiken terrorisme als instrument om controle uit te oefenen. Dat zei de Syrische president Bashar al-Assad tijdens een recent interview. Hij zei ook bereid te zijn om op te stappen als daardoor een einde zou komen aan het vier jaar durende conflict.


"Al vanaf het begin was het ons duidelijk dat het terrorisme in Syrië vanuit het buitenland werd gestuurd," zei Assad tegenover de Iraanse zender Khabar TV. President Assad denkt dat de door Amerika geleide coalitie tegen de Islamitische Staat (IS) ineffectief is omdat het Westen de terreurgroepen niet wil verslaan.

Hij zei dat het Westen ervoor wil zorgen dat de verschillende partijen blijven strijden, zodat Syrië, Irak en andere landen in de regio nog decennia of misschien wel generaties lang zwak zullen staan.

Gelieve onze verontschuldigingen te aanvaarden voor het gedrag van onze regeringen en media. Westerse landen, onder leiding van de Verenigde Staten, lijken vastbesloten om een oorlog met Rusland te beginnen. Een weldenkend mens zou de verschrikkelijke consequenties inzien van een dergelijke oorlog, en zou alles doen wat in zijn macht ligt om het te voorkomen. Het lijkt erop dat dit ook precies is, wat u aan het doen bent. Ondanks de eindeloze stroom leugens en provocaties, bent u erin geslaagd om te voorkomen dat Rusland meegesleurd werd in een nucleaire oorlog.^{1, 2}

Gebeurtenissen rond de oorlog in Oekraïne worden verdraaid om u neer te zetten als een agressor, terwijl de feiten duidelijk anders uitwijzen. Bendes neonazi's begaan dagelijks wreedheden tegen de burgers van Novorossija en zij ontvangen de politieke en financiële steun van westerse regeringen. Het Oekraïense leger heeft Russische controleposten en steden aangevallen en bombardeert regelmatig vluchtelingen die het land proberen te ontvluchten. Rusland werd beschuldigd van de verwoesting van Malaysian Airlines vlucht MH17, terwijl bewijs suggereert dat de vlucht neergeschoten werd door het Oekraïense leger. U biedt humanitaire hulp aan de bevolking van Loehansk en wordt vervolgens beschuldigd van het binnensmokkelen van wapens.³

Waarom bent u het doelwit van deze leugens en provocaties? De pathologische criminelen van het Westen dringen aan op een oorlog met Rusland, omdat ze een externe vijand nodig hebben. Zolang de mensen zich concentreren op de "Russische agressie" blijven zij onbewust van diegenen die werkelijk verantwoordelijk zijn voor de verslechtering van de Amerikaanse economie en het sociale systeem. In Europa, dat een geschiedenis heeft van wrede oorlogen aangewakkerd door arrogantie en hebzucht, hebben de leiders een totale morele instorting ondergaan, en zich naïef achter het Amerikaanse beleid van imperialistische agressie geschaard. De laatste voortreffelijke president van de Verenigde Staten, John F Kennedy, beschreef onze gemeenschappelijke vijand in 1961:

In aanloop naar zijn bezoek aan Italië gaf de Russische president Vladimir Poetin een interview aan de Italiaanse krant Il Corriere della Sera. Gedurende het interview kwamen er belangrijke onderwerpen aan bod, zoals het conflict in Oekraïne, de verslechterde relatie met de EU, de recente ontwikkelingen van de NAVO in de Baltische regio en de financiële crisis in Griekenland. Verder deed Poetin ook enkele interessante uitspraken over deze thema's. Hierna volgt een vertaling van de belangrijkste punten uit het interview. Het volledige transcript van het interview kunt u hier raadplegen.

Commentaar: Voor diegenen die Duits beter begrijpen, zie hier.

Poetin werd geïnterviewd door Italiaans journalist Paolo Valentino en Luciano Fontana, die onlangs tot directeur is benoemd van bovenstaande krant. Het interview wordt ingeleid door de internationale betrekkingen tussen Rusland en Italië, maar nog specifieker: de verslechterde verstandhouding tussen beide landen door de economische sancties. Het antwoord van Poetin slaat terug op de betrekkingen tussen Europese staten en de Russische Federatie. Verder gaat Poetin uitgebreid in op de situatie in Oekraïne.

Luciano Fontana: Ik zou graag willen beginnen met een vraag die betrekking heeft over de internationale betrekkingen tussen Rusland en Italië. Deze verstandhouding is altijd sterk geweest, zowel in economisch als in politiek opzicht. Nochtans zijn de betrekkingen ietwat verslechterd door de crisis in Oekraïne en de sancties. [...]

Punt een, ik heb nooit gezegd dat ik de Verenigde Staten zie als een dreiging voor onze nationale veiligheid.
President Obama, zoals gezegd, ziet Rusland als een dreiging, maar ik voel niet hetzelfde over de VS.

Wat ik wel voel is, dat de politiek van degenen in de cirkel van macht (als als ik die term mag gebruiken) in de VS incorrect is. Het spreekt niet alleen onze nationale interesse tegen, het ondermijnt ook elk vertrouwen dat we hadden in de Verenigde Staten, en op die manier doet het eigenlijk ook de Verenigde Staten schade toebrengen.

Ondermijnd vertrouwen, in de wetenschap dit van globale leiders, zowel politiek als financieel, afkomt

Ik kan stil blijven over veel dingen, maar vooraf bepaalde eenzijdige acties, in een oneindige zoektocht naar de volgende "alliantie" en coalities, is geen methode die op zoek is naar overleg om tot een wederzijds akkoord en begrip te komen.

Dat zijn eenzijdige acties. Ze worden constant uitgevoerd en leiden tot crisis. Ik heb dit eerder gezegd.

De door Saoedi-Arabië geleide coalitie die luchtaanvallen tegen rebellengroeperingen uitvoert in Jemen, wordt stilaan bekend als "de bende die niet recht kan schieten", het gevolg van de vele missers waarbij vaak burgerslachtoffers te betreuren vallen.

Vorige maand wilde de coalitie een fabriek vernietigen waar bommen geproduceerd worden. De aanval eindigde met 36 dodelijke slachtoffers in een waterbottelarij in het noorden van Jemen.

Een week geleden was er een luchtaanval van de Saoedische coalitie op een huwelijksfeest in Wahijah, een dorp net buiten de havenstad Mokha.

VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon reageerde verontwaardigd en veroordeelde de aanval, die het leven had gekost aan 135 mensen. In een officiële verklaring betuigde Ban zijn medeleven aan de families van de slachtoffers.

De Duitse bondskanselier Angela Merkel heeft voor het eerst openlijk geaccepteerd dat de Krim niet bij Oekraïne hoort en dat het schiereiland onderdeel blijft van Rusland. Dat heeft voorzitter van de commissie buitenlandse zaken van de Russische Doema Alexei Pushkov op Twitter geschreven, zo meldt Gazeta.ru.

U kunt zeggen wat u wil van de Russische televisiezender RT, maar een publicatie van vanochtend belicht de oorlog in Syrië op objectieve en kritische wijze, en die is vaak ver te zoeken. Richard Black, een Amerikaanse senator, sprak voor de Russische staatsomroep en analyseerde de inmenging en rol die zijn land speelt in de Syrische oorlog tussen het leger en Islamitische Staat (IS). Een korte samenvatting van hetgeen Black in het interview naar voren bracht met daarnaast nog een terugkoppeling naar de situatie in Syrië.

Richard Black is onder meer bekend door zijn brief die hij stuurde naar Bashar Assad waarin hij zijn dank betuigde aan de Syrische leider voor het beschermen van onder meer christenen en andere religieuze minderheden. Onder zijn regime kon elkeen van welk geloof dan ook naast elkaar leven. Het beste voorbeeld is misschien wel die van pater Frans. Deze Nederlandse priester woonde gedurende het regime van Assad al enige tijd in de Syrische stad Homs, maar de opmars van de terreurbeweging is hem uiteindelijk fataal geworden.

Zoals mijn collega reeds eerder terecht vaststelde: Assad is daadwerkelijk de beste optie. Naast hetgeen in dat artikel is besproken, zou men alleen al vanwege het feit dat religieuze minderheden in harmonie onder mekaar kunnen leven, kunnen getuigen van een regering die haar zaken goed voor mekaar heeft. En dat geldt in het bijzonder voor zij die denken dat het onmogelijk is voor een moslim om vredig naast een christen of jood te leven. Wil dat zeggen dat Assad de perfecte leider is en zijn regering geen mankementen vertoont? Nee. Natuurlijk heeft iedere overheid zijn gebreken, maar Assad weet zich als geen ander staande te houden tegenover de dreiging van IS en andere afsplitsingen, en de uitputting van zijn leger als gevolg van de strijd tegen deze terreurbewegingen. En dat al voor zo'n 4 à 5 jaar.