Banken en overheden willen liever vandaag dan morgen het contante geld afschaffen. Op die manier kunnen ze nog meer controle uitoefenen, dan ze nu al doen. Nog meer macht naar de bankiers? Daar zitten wij natuurlijk helemaal niet op te wachten. Laten we daarom zoveel mogelijk cash betalen.

Cash is lastig, vinden bankiers. Nu moeten ze altijd rekening houden met de mogelijkheid dat u contant geld komt opnemen. Daarom kunnen banken niet anders dan grote hoeveelheden cashgeld beschikbaar houden voor het geval dat. Ze moeten geldautomaten aanschaffen, installeren en vullen.

De overheden en centrale banken die het contante geld uitgeven, vinden het ook maar niks. Cash is duur om te drukken, te controleren, te vervoeren, op te slaan en te bewaken.

Winkeliers hebben er ook een hekel aan. Het afrekenen duurt langer en is omslachtiger. Ze moeten bankbiljetten controleren op echtheid en het maakt ze gevoeliger voor overvallen. Sommige winkels nemen daarom maar helemaal geen contant geld meer aan. Met cash betalen wordt ontmoedigd.

Aartsbisschop Léonard is veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding omdat hij niet optrad tegen een pedofiele priester.

Het hof van beroep van Luik heeft monseigneur Léonard donderdag veroordeeld tot betaling van een schadeloosstelling van 10.000 euro aan Joël Devillet, het slachtoffer van een pedofiele priester. De klager had de aartsbisschop voor de rechter aangeklaagd omdat hij van oordeel was dat Léonard de feiten had toegedekt waarvan hij het slachtoffer was.

Joël Devillet werd tussen 1987 en 1991 verkracht door priester Hubermont in Aubange (Luxemburg), vanaf zijn veertiende toen hij in het koor zong. Hij verweet monseigneur Léonard, die bisschop van Namen-Luxemburg was tussen 1991 en 2010, passiviteit in de behandeling van deze zaak. Na een strafprocedure voor de correctionele rechtbank van Aarlen tegen priester Hubermont werd de verjaring van de feiten vastgesteld.

In tien jaar tijd zijn 3,4 miljoen mensen ontheemd geraakt door bouwprojecten die door de Wereldbank zijn gefinancierd. Dat blijkt uit een analyse van onderzoeksjournalisten.

Het gaat om grootschalige projecten die te maken hebben met de bouw van dammen, elektriciteitscentrales of mijnen. Wie daarvoor onvrijwillig moet verhuizen, zijn land moet afstaan of zijn inkomen kwijtraakt, moet in principe gecompenseerd worden. In totaal ging het om 3,4 miljoen hervestigingen, bij bijna duizend projecten, zegt het International Consortium van Onderzoeksjournalisten (ICIJ), dat samen met de Huffington Post en andere media duizenden Wereldbankdocumenten heeft onderzocht.

In sommige gevallen zijn hele gemeenschappen die in de weg zaten voor projectontwikkelaars weggejaagd met geweld of intimidatie. Dat gaat lijnrecht in tegen de dubbele doelstelling van de Wereldbank - een einde maken aan extreme armoede en gedeelde welvaart stimuleren door de levensstandaard van de armsten te verhogen - vooral omdat de bank belooft om dit te doen zonder schade te berokkenen aan mens of milieu.

Op 17 en 18 april voerden ongeveer 2000 betogers actie tegen het TTIP-vrijhandelsakkoord, dat de Europese Commissie sinds 2013 met de Amerikaanse regering onderhandelt. Waar gaat TTIP over? Een kort overzicht.

De actievoerders van 17-18 april 2015 benadrukten de negatieve gevolgen die dit vrijhandelsakkoord voor de landbouw en voor de voedselsector zal hebben. "TTIP zal een verwoestende impact hebben op kleine boeren en op ons voedsel aan beide kanten van de Atlantische Oceaan", volgens José-Miguel Pacheco van de Latijns-Amerikaanse boerenorganisatie Via Campesina.

Het Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) zal echter niet alleen de landbouwsector en de voedselveiligheid aantasten. Dit verdrag zal zowat alle democratisch verworven inperkingen van de ongebreidelde vrije markt vernietigen, ofwel door bestaande wetten aan te vechten ofwel door te verhinderen dat er nieuwe wetten komen.

Tja, en dan het nieuws van vandaag... Gebracht door RTL-teletekst en NOS-teletekst en het NOS-journaal... Wat valt je op...? Nadat de uiterst onafhankelijke geheime dienst van Oekraïne het Nederlandse Openbaar Ministerie (OM) had 'getipt' over de mogelijkheden van bewijsmateriaal van een vervoerde BUK-raket en 'een afgeluisterd telefoongesprek' had overhandigd, blijkt het OM, als een geil hondje achter deze optie aan te rennen...

Zoals je weet doet het OM, onder leiding van hoofd-officier Fred Westerbeke, vanuit strafrechtelijke zin, onderzoek naar de oorzaak van de ramp met de MH17-Boeing 777. Maar velen menen, dat de tip van de geheime dienst van Oekraïne, over de BUK-raketoptie, een uiterste poging is van de pro-Amerikaanse-regering in Kiev, om het Nederlandse onderzoek te dirigeren richting de BUK-optie.

Oproep... Waarom in hemelsnaam een EENZIJDIGE oproep...

Elk kind dat de oproep van het OM leest, kan zien, dat deze uiterst misleidend is! Want als je getuigen oproept, van slechts één van de mogelijke opties, namelijk de mogelijke BUK-optie-getuigen, dan zeg je toch tegelijk dat je niet geïnteresseerd bent in de ándere optie...??

Maar: Waar al wel getuigen van zijn... waar wij en vele andere media wel al getuigen van hebben laten zien. Zéér betrouwbare getuigen, die nota bene door de BBC zijn verzameld! Waarom horen we niets van het OM over deze veel neutralere optie dan de Oekraïense geheime dienst, waar CIA-adviseurs zeer waarschijnlijk de dienst uitmaken?!

[D]e hele wereld was vreemd en onrustbarend geworden. Afgezien van de fascinerende regels die ik kende, had het grote spel andere geheime regels en het was me niet gelukt deze te vatten. Het moest iets bedrieglijks en kwaadwilligs hebben. Waar kon men stabiliteit en veiligheid, geloof en vertrouwen vinden, als wereldaangelegenheden zo misleidend konden zijn? Als triomf na triomf leidde tot de allergrootste ramp en de werkelijke regels van de geschiedenis alleen achteraf onthuld werden met een verpletterende uitkomst? Ik staarde de afgrond in. Ik voelde een zielsangst voor het leven.

Zo beschreef een jonge Duitse man zijn ervaringen met de gebeurtenissen die leidde tot nazi Duitsland. Hij heette Sebastian Haffner. Hij werd later journalist en historicus en zijn memoires Defying Hitler geven een openhartig en inzichtgevend perspectief van de werkelijke impact van nazisme: de invloed op de innerlijke levens van de mensen die het meemaakten.

Boeken zoals Defying Hitler zijn essentieel als we als een species ooit zullen leren hoe we ons losmaken van de ogenschijnlijk eindeloze cycli van overvloed, onwetendheid, onderdrukking en wederzijdse vernietiging. Droge militaire geschiedenis, politieke memoires, theoretische analyses, krantenartikelen - dit alles kan belangrijke details verschaffen, maar komt niet tot de kern. Het is verstoken van de essentie, het wezenlijkste van de situatie dat het laat meetellen. In het kort, het ontbeert psychologische diepgang.

Sommig nieuws doet vermoeden dat een tweede Holocaust op komst is. Journalist-auteur Robert Fantina ontwaart een ander patroon. Hij noemt de Israëlische eerste minister Benjamin Netanyahu zelfs eerste moordenaar. "Er valt iets voor te zeggen dat de barbaarse massamoord van Israël afgelopen zomer een keerpunt was. Het oude verhaal van het arme, kwetsbare, kleine Israël dat louter streeft naar overleving, is voorbij."

Als je sommige nieuwsberichten erop naleest, zou je geloven dat er een tweede Holocaust in aantocht is. Antisemitisme, zo wordt ons grimmig verteld, steekt de kop op in een sinds nazi-Duitsland ongeziene mate. Dat vormt niet alleen een dreiging voor Joden, maar ook voor vrijheidslievende mensen overal ter wereld.

Het is wederom tijd voor een reality check. Verzet tegen de Israëlische politie is niet hetzelfde als antisemitisme. Auteur en docent Norman Finklestein, zoon van Holocaustoverlevenden, formuleerde het kort en bondig in 2006, toen hij het volgende zei: "Telkens wanneer Israël geconfronteerd wordt met een pr-debacle, luiden haar apologeten het alarm dat er een 'nieuw antisemitisme' in aantocht is." Laat ons kijken naar enkele recente gebeurtenissen die het huidige antisemitisme in alle hevigheid hebben doen oplaaien.

Wel erg abrupt was het besluit van het College van Bestuur om het Maagdenhuis twee dagen eerder dan gepland te ontruimen. En het wantrouwen jegens dit bestuur groeit slechts nadat een screenshot van de dagvaarding is verschenen waar te lezen valt hoe een staflid de aanwezigheid van twee jonge "vermoedelijk Marokkaans" uitziende jongens als een reden voor ontruiming aandroeg.

Vandaag liepen ruim duizend studenten en docenten in een protestmars tegen het College van Bestuur (CvB). Na alle heftige belevenissen hebben ze voor het CvB nog maar één boodschap: het is tijd om op te stappen. In een open brief die op dezelfde dag in het NRC Handelsblad is verschenen, eisen 300 hoogleraren en docenten van de Universiteit van Amsterdam (UvA) een nieuw universiteitsbestuur nadat het Maagdenhuis op bevel van het CvB is ontruimd door de politie en de ME. De brief is geschreven door UvA-hoogleraar Ewald Engelen en universitair hoofddocent Olav Velthuis.

Goodwill

Voor de studenten en docenten die de afgelopen zes weken in het Maagdenhuis De Nieuwe Universiteit hebben opgezet, was de ontruiming een onaangename verrassing. In de ochtend van zaterdag 10 april zetten politietroepen en de ME met veel machtsvertoon studenten en docenten uit het pand, en deden negen aanhoudingen. Zes mensen zitten nog vast. De studenten en docenten waren al van plan om na de viering van het slotfestival Festival der Wetenschappen dat afgelopen weekend zou plaatsvinden, op maandag 13 april het pand vrijwillig verlaten, en hun strijd voor democratisering van het onderwijs daarbuiten voort te zetten.

Om de huidige crisis in de Europese Unie te begrijpen, helpt het als je weet wat er in de jaren 1930 in Europa gebeurde, en hoe beide crises invloed hebben gehad op de betrekkingen tussen Duitsland -het centrum van het Europese economisch stelsel- en de periferie, waarbij we ons in dit artikel concentreren op Griekenland, en met ook nog enige opmerkingen over de betrekkingen tussen Duitsland en Spanje in beide historische tijdvakken.

In Duitsland leidde de eerste crisis, die gedeeltelijk het gevolg was van de enorme opgehoopte openbare schuld (die het resultaat was van de eisen van de landen die de Eerste Wereldoorlog gewonnen hadden en die van Duitsland herstelbetalingen wilden voor de tijdens de oorlog aan de vijanden toegebrachte schade), ertoe dat een nazi-regering onder leiding van Hitler gekozen werd. De enorme bezuinigingen op de publieke uitgaven, nodig voor het betalen van de schuld, en de hervormingen van de arbeidsmarkt die leidden tot de groei van de door deze bezuinigingen veroorzaakte werkloosheid, veroorzaakten een afkeer van de bevolking jegens de partijen die deze maatregelen opgelegd hadden en voerden tot de eerste verkiezing van een nazi-regering in Europa. We mogen niet vergeten dat het nazisme op democratische wijze in Duitsland aan de macht kwam, dankzij haar electorale aantrekkingskracht (en ook door de verdeeldheid aan linkerzijde, in concreto tussen de sociaaldemocratische SPD en de communistische KPD).

Het Griekse parlement heeft een onderzoekscommissie van experts opgericht onder leiding van de Belg Eric Toussaint, voorzitter van het Comité pour l'Annulation de la Dette du Tiers Monde. Die gaat de wettelijkheid van de schulden van de voorbije jaren toetsen.

Het Comité pour l'Annulation de la Dette du Tiers Monde (CADTM-Comité voor de afschaffing van de Schuld van de Derde Wereld) heeft al deelgenomen aan een gelijkaardige onderzoekscommissie in Ecuador in 2007. Na de eerste verkiezing van president Rafael Correa in januari 2007 stelde de nieuwe regering vast dat een aanzienlijk deel van de door de vorige regeringen aangegane schulden niet wettelijk was afgesloten, onder meer met verborgen niet-onderhandelde voorwaarden of onder valse voorwendselen aan het parlement werden voorgelegd.

De regering van Ecuador was van oordeel dat dergelijke schulden niet op de bevolking kunnen verhaald worden, maar dat de leners zelf de risico's van hun roekeloze leningen moeten dragen. Het IMF, de Wereldbank en een aantal privé financiële instellingen zagen zich verplicht toe te geven dat de analyse van deze commissie correct was. Ongeveer 70 procent van alle aangegane schulden van de vorige regeringen werden daarop heronderhandeld, wat Ecuador een aanzienlijke schuldverlichting opbracht.