Afbeelding
Lost in a Roman wilderness of pain
And all the children are insane

¬ The End, The Doors
Het is zonneklaar dat we zelden een accurate weergave van de realiteit voorgeschoteld krijgen in de 'corporate' media, wat per slot van rekening de bestaansreden is van de onafhankelijke media. Vorige week interviewden Joe Quinn en ik een heel gewoon stel met een bijzonder ongewoon verhaal: zakenmensen James en Joanne Moriarty en hoe ze ontsnapten aan gevangenschap door Al-Qaida terroristen gedurende de 'Libische revolutie' van 2011. Luisterende naar James en Joanne die hun verhaal vertelden was het bijna onmogelijk om niet geraakt te worden, door de significantie voor ieder mens op deze planeet, van het probleem van psychopaten in machtsposities.

De Moriarty's presenteren drie krachtige motiverende factoren voor de verwoesting van Libië door westerse machten en hun internationale financiers:
  • het dwarsbomen van Khadaffi's plan om een door goud gedekte munteenheid in te voeren, om uiteindelijk te dienen als Pan-Afrikaanse munt en daarmee de Afrikaanse naties op economisch vlak te verenigen en hen te bevrijden van westers imperialisme:
  • het verlangen van de VS om AFRICOM op te zetten (militaire controle van Afrika om zo Chinese investeringen af te weren)
  • een vermeende $7 biljoen rechtszaak, namens alle participerende Afrikaanse landen op initiatief van Khadaffi, om aan te klagen voor opgelopen schade door niet nagekomen verdragen met Europese landen tijdens hun "koloniaal tijdperk".
Zo ver verwijderd van "het bevrijden van de Libische bevolking van een dictator", ging het NAVO bombardement van Libië in 2011 om het behoud van VS en EU dominantie over Afrika.

Maar wat werkelijk overkomt in dit boeiende interview met de Moriarty's is de complete roekeloosheid tentoongesteld in Libië (en elders wat dat betreft) door zowel de NAVO en de 'rebellen', alsmede het genot waarmee ze zich aantoonbaar verlustigden in het uiteen rijten van het hele land. Deze imbeciele beesten hebben toegang tot ongeëvenaard high-tech wapentuig en voertuigen, die hen in staat stellen om 'prestaties in verwoesting te bereiken' die voorheen alleen 'de goden' konden uitvoeren. Het werk van hun hand is psychopathie geschreven in grote letters, de nihilistische bekroning van de westerse beschaving, en de - voor hen - glorieuze omarming van het destructieve principe.

Een van de dingen die we besproken tijdens het interview was het verhaal achter twee Texaanse zakenmensen en hoe ze in Libië belandden; hoe Libië - en Khadaffi - echt in elkaar staken vóór 2011; de werkelijke ideologische motivaties voor de 'humanitaire interventie' - zoals hierboven weergegeven; de gruwelijkheden en oorlogsmisdaden waarvan de Moriarty's getuigen waren toen ze door het land reisden als internationale waarnemers namens een fact-finding commissie op touw gezet door een internationale jeugdorganisatie; hun ongelofelijke ontsnapping uit hun gevangenschap door terroristen; en de persecutie waar ze vandaag de dag aan onderworpen worden door de VS overheid.

Afbeelding
Een van de belangrijkste punten die men moet begrijpen over Libië in 2011 is dat Khadaffi niet langer de formele politieke leider van het land was. Sinds 2006 was hij hoofdzakelijk de spirituele leider van Libië, een symbool, alhoewel hij nog steeds de belangen van het volk vertegenwoordigde op het wereldtoneel. De vorm van overheid van het land - de Libisch Arabische Jamahiriya - was socialistisch in naam, in de zin van rijkdom die eerlijk werd verdeeld, maar het ging veel verder dan dat. Khadaffi creëerde, of was de inspiratiebron voor hetgeen dat het dichtst 'utopie' op Aarde nadert. Libië was niet alleen democratisch (in de positieve zin des woords); het was humaan op een manier al lang, lang niet meer ontwaard in het westen.

Die denkbeeldige wereld waar u wellicht van gedroomd hebt, waar geen schulden bestaan, geen verzekeringsmaatschappijen, geen banken (zeker geen Centrale Bank), en waar de behoeften van eenieder tegemoet wordt gekomen... welnu, dat was Libië vóór 2011. Geschillen tussen mensen werden grotendeels beslecht zonder overheidsinterventie. De bescheiden legermacht van Libië was uitgerust met Sovjet wapens uit de 80er jaren, en was daarom een gemakkelijk doelwit voor de overdonderende NAVO vuurkracht.

Sinds de Lockerbie en Berlijn disco bombardementen, waarvoor hij werd geframed door de CIA en vrienden - was Khadaffi een verstoteling in 'de internationale gemeenschap'. Na de 9/11 aanslagen trachtte hij de strijdbijl met het westen te begraven en verbond hij Libië aan de strijd van Bush tegen terrorisme, rijkelijk inlichtingen verstrekkende over radicalen in zijn land en overeenkomsten sluitende die het decennialange embargo op Libië zouden opheffen, niet in het minst, beweren de Moriarty's, middels gigantische omkoopsommen voor westerse leiders zoals voormalig Frans president Nicholas Sarkozy en Barack Obama (via een van zijn ooms). Politie begon een onderzoek naar Sarkozy voor het accepteren van 50 miljoen euro voor zijn presidentiële verkiezingscampagne van 2007 van Khadaffi.

Westerse politieke psychopaten betaalden Khadaffi terug met een extreme vorm van 'regimeverandering' die ervoor zorgde dat Khadaffi bijna letterlijk uit elkaar werd gescheurd door bloeddorstige "rebellen" gesteund door de NAVO.

De Moriarty's beschrijven hoe NAVO-krachten archiefgebouwen van het land bombardeerden, in een poging om alle sporen van Libische geschiedenis te elimineren. Ze bliezen huizen, straten, voedselvoorraden, scholen, ziekenhuizen, basisinfrastructuur zoals watervoorraden, tarweakkers, en dadelpalmgaarden op. Ze hebben het land opengesteld voor wat het werkelijk vandaag de dag is: een 'mislukte staat' met dagelijks geweld en niet één maar twee concurrerende overheden. Libië heeft een van de best bewaarde Romeinse ruïnes in het gehele Middellandse Zeegebied. Ik weet niet of NAVO deze ook gebombardeerd heeft, maar als we kijken naar wat er momenteel gebeurt in Syrië, dan is het slechts een kwestie van tijd, voordat die ook verwoest wordt.

Afbeelding
'Ik kwam, ik zag en ik lachte me een ongeluk'
De 'Libische rebellen' (vandaag opereren ze als ISIS in Syrië en Irak) die westerse burgers aanmoedigden waren steevast volkomen krankzinnig van de drugs. De Moriarty's vertelden ons dat ze de schreeuwen hoorden van Libische soldaten die naar hun hotel in Tripoli werden gesleept, vervolgens naar boven werden genomen om doodgemarteld te worden. Moskeeën veranderden in martelcentra door 'islamitische' rebellen, waar duizenden mensen werden verkracht, in stukken gehakt, ledemaat-voor-ledemaat, en onder dwang gevoerd aan de nog levenden.

Het dodental van het NAVO-bombardement en zijn zwervende doodseskaders loopt, gebaseerd op cijfers gecompileerd en doorgegeven aan de Moriarty's door de tribale leiders, tenminste op tot 600.000 doden. De bevolking van Libië bedroeg destijds 6 miljoen. De Moriarty's zeggen dat 40.000 van hen doodgemarteld werden. Gebaseerd op bijeenkomsten met tribale leiders rapporteerden ze aan de fact-finding commissie dat 100.000 mensen tijdens de eerste maand van het NAVO-bombardement gedood werden. Ze beweren dat NAVO van maart tot oktober 2011 meer bommen op Libië dropten dan gedropt werden tijdens de Tweede Wereldoorlog in de gehele wereld. Het totaalgetal dat zij hanteren voor het aantal 'rebellen' ligt veel hoger dan welk getal dan ook elders: 250.000 terroristen stroomden het land binnen vanuit het gehele Midden-Oosten en verder weg. Het is overduidelijk dat de terroristen in het bijzonder zwarte Afrikanen tot doelwit maakten, de Moriarty's beschreven het bloedbad als een 'zwarte genocide'. Er zijn tenminste 128 massagraven in het land. Nog eens twee miljoen mensen zijn ontheemd en overleven maar nauwelijks in vluchtelingenkampen op de Tunesische en Egyptische grenzen.

Een kwart miljoen terroristen... dat geeft u een idee van de omvang van deze door de VS geleide oorlogen bij volmacht. Geen wonder dat de gecombineerde macht van de Syrische, Iraanse, Irakese en Hezbollah krachten worstelen met 'ISIS' in de Syrische woestijn - ze staan tegenover zo vele voetsoldaten van het imperium.

Afbeelding
De westerse machten hebben een embargo op Libië gelegd inzake voedsel, water, medische voorzieningen net zoals Jemen nu ondergaat. Duizenden bewapende pick-ups rollen van vrachtschepen af in havens, humvee's worden uitgeladen, SUV's, en pick-ups op alles voorbereid met zware artillerie en huurlingen. De Moriarty's beschreven gevechtshelikopters die in Tripoli arriveerden vanaf vliegdekschepen en zonder onderscheid des persoons op alles en iedereen vuurden. 1.300 mensen, merendeels burgers, werden op de eerste dag van het instellen van NAVO's zogenaamde 'vliegverbod' gedood.

Zes dagen na de coup-d'état-vermomd-als-een-'revolutie' opende het nieuwe regime, de door het westen opgedrongen 'Nationale Overgangsraad van Libië' de allereerste centrale bank van Libië. Om 'weer verwelkomd [te worden] in de internationale gemeenschap' werden al zijn contant geld, edelmetalen en andere eigendommen - in binnen- en buitenland - overgeheveld naar de nieuwe in-private-handen, onder-buitenlandse-controle Centrale Bank van Libië. De Moriarty's zeggen dat ze ook instemden met de constructie van een permanente Israëlische militaire basis in Libië, en dat ze de documenten hebben om het te bewijzen.

Afbeelding
Als je gedurende deze tijd als journalist in Libië was was je relatief veilig; niet omdat deze beesten journalisten respecteerden als neutrale waarnemers, maar omdat de journalisten aan hun kant stonden. De Moriarty's hebben bewijs voor ingebedde journalisten, niet in het minst van Al Jazeera dat in het bezit is van Qatar, wiens personeel zich vanaf de eerste dag onder de terroristen bevonden, die persoonlijk luchtaanvallen inriepen en zij aan zij samenwerkten met de terroristen.

De Moriarty's weten wat er gebeurde tijdens de aanval op het Benghazi 'consulaat' op 11 september 2012. Ze hadden voorkennis van een aanval, maar niemand in Washington, D.C., had interesse in wat ze hoorden van de gewone man en vrouw. Nadien vertelden de plaatselijke bewoners waar de aanvallers gevonden konden worden. Nog steeds had Washington geen interesse; de aankondiging destijds van het VS ministerie van Buza dat er een "beloning van $10 miljoen was uitgeloofd voor informatie die zou leiden tot de gevangenneming van de moordenaars van Stevens" was een schijnvertoning. De Moriarty's beschreven ons in detail, gebaseerd op het relaas van ooggetuigen met wie ze sproken, het voorval die nacht in de residentie. Onder andere lijkt het erop dat Stevens al vermoord was voordat de aanval begon.

De reden waarom ambassadeur Chris Stevens werd geofferd, ze vermoeden dat hij "teveel wist". Stevens overzag - of was ten minste diep betrokken bij - zendingen van wapens en terroristen via de Benghazi residentie, wat in werkelijkheid een CIA vluchthuis was, naar Syrië om bij te dragen aan de oorlog bij volmacht van de VS overheid tegen Assad die eerder in 2012 serieus begonnen was. De Moriarty's voeren aan dat Stevens wellicht geprobeerd heeft om de levering van 20.000 'MANPAD' draagbare grond-luchtraketten aan de terroristen terug te roepen.

Afbeelding
Toen de Moriarty's vast kwamen te zitten in Libië zei de VS overheid nagenoeg tegen hen dat ze moesten 'opkrassen'. Ontsnapping was alleen mogelijk toen de Russische ambassadeur hun de weg wees naar een reddingsschip dat was gestuurd door de Maltese overheid. Tevergeefs probeerden ze het schip te lokaliseren, maar het meerde nooit af, omdat de situatie zo gevaarlijk was. En toen, terug in hun hotel in Tripoli, werden ze door enkele van de 'rebellen' in het nauw gedreven, die tegen hen zeiden dat hun namen op "op onze lijst" stonden. Aangezien ze net hadden vernomen dat deze maniakken goed betaald werden voor eenieder die ze vermoordden met bonusbetalingen als ze lichamen in stukken zouden snijden en verbranden dachten de Moriarty's dat ze eraan gingen. Ze keken toe hoe westerse tv-ploegen interviews met buitenlanders opnamen, iets wat ze zich later realiseerden wat alleen werd toegestaan omdat de verklaringen van deze mensen vervolgens werden gebruikt in westerse mediarapportages als bewijs van de 'gruweldaden die het Khadaffi regime beging'.

De uiteindelijke miraculeuze ontsnapping van de Moriarty's aan de door de NAVO gecreeërde hel werd mogelijk toen ze de 'rebellen' $16.000 betaalden, een van hen kreeg medelijden met hen en zorgde ervoor dat ze veilig weg konden komen. Zoals iemand van de VS Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst later tegen hen zei, jullie moeten een notering krijgen in het Guinness Book of Records, want niemand heeft ooit levend kunnen ontsnappen aan al-Qaida.

Nota bene: de Moriarty's zijn gewone zakenmensen. Ze hadden geen anti-westerse of 'liberale' antipathie toen ze naar Libië gingen. Ze waren daar op basis van goed ouderwets Amerikaans kapitalisme.

Toen ze eindelijk terugkeerden naar de VS, via Tunesië en Rome, volgde er een 'debriefing bij terugkomst', en de Moriarty's brachten het daaropvolgende jaar door met verscheidene inlichtingendiensten. VS functionarissen wilden hun verhaal, en het bewijs dat ze hadden verzameld voor hun fact-finding commissie, maar de Moriarty's realiseerden zich dat hun informatie gebruikt werd om assistentie te verlenen aan de terroristen in Libië in plaats van hen tegen te werken. Nadat ze expliciet "houd je mond of anders" te horen hadden gekregen traden ze in het openbaar met hun informatie. Meer doodsbedreigingen volgden daarop en ze ontsnapten ternauwernood aan een poging om hun te framen voor in het bezit zijn van drugs. Ze worden regelmatig bestookt door overheidsinstanties en zijn op de zwarte lijst gezet zodat ze hun olieschoonmaak bedrijf niet opnieuw kunnen starten noch werk kunnen vinden. De Moriarty's kunnen nauwelijks rondkomen van donaties en de verkoop van hun DVD, 'Ontsnapping aan Al-Qaida', hetgeen ik u sterk aanraad om aan te schaffen.

Afbeelding
De DVD bevat een presentatie/bespreking gehouden door de Moriarty's, een interview dat ze gaven in Libië, een interview met VS Afgevaardigde Dennis Kucinich over de VS interventie in Libië, en nog niet eerder gezien filmmateriaal van de verwoesting uitgewerkt door de westerse strijdmacht in Libië, VS Special Forces die daar opereren, en de betoging van twee miljoen man gehouden door gewone Libiërs op het toppunt van NAVO's blitzkrieg ter ondersteuning van Khadaffi en hun regering. De DVD omvat ook een documentaire geproduceerd door de fact-finding commissie op basis van de berichtgevingen van de Moriarty's. Ik moet u waarschuwen dat de DVD extreem schokkende beelden bevat (de 'rebellen' die lachen als ze mensen onthoofden, en gevangengenomen Libische soldaten dwingen - handen vastgebonden en op hun knieën - om ledematen van hun dode kameraden te eten), maar u moet uzelf forceren om hoe dan ook te kijken, op zijn minst één keer, terwijl u in uw achterhoofd houdt: 'Dit is de uiterlijke expressie van de innerlijke aard van de mensen die mijn overheid leiden.'

Toen ze met mensen spraken terwijl ze door het land reisden om gegevens te verzamelen, probeerden ze hun op het hart te drukken wat de urgente noodzaak betrof van het tegenspreken van de leugens in de westerse media over de gebeurtenissen, waarop de Libiërs reageerden, "De waarheid en onze lotsbestemming zullen ons redden." In hun naïviteit, geloofden ze, in de doodsangst van het moment in elk geval - dat het feit dat ze goede, fatsoenlijke mensen waren genoeg zou zijn. Maar ik denk dat het enige dat dat zou hebben kunnen voorkomen is als genoeg van ons in het westen de waarheid geweten zouden hebben over onze psychopathische leiders en wat ze in hun schild voeren.

En dus, hier heeft u het interview. Luister alstublieft, deel het dan met anderen. Het transcript is binnenkort beschikbaar...