© Jorge Silva/ReutersDe moed van president Maduro
Op zondag 6 december trokken de Venezolanen voor de 20ste keer in 17 jaar Bolivariaanse revolutie naar de stembus om de 167 afgevaardigden in hun parlement te kiezen. De overwinning van de oppositie, die in de peilingen al weken werd aangekondigd, werd tijdens het tellen van de stemmen bevestigd.Hoewel de overwinning niet onverwacht kwam, had niemand verwacht dat de oppositie zo maar even tweederde van de parlementszetels in de wacht zou slepen. Waarom en hoe is deze nederlaag er kunnen komen? Is de toekomst van de Bolivariaanse revolutie die door Hugo Chávez werd begonnen bedreigd?
Een heuse aanval op de verworvenheden van de revolutie
Deze politieke aardverschuiving dreigt ernstige gevolgen te hebben voor het dagelijkse leven van de Venezolanen. Nog geen 24 uur later vroeg Fedecamaras (de Venezolaanse tegenhanger van het VNO-NCW, red. DW) het nieuwe parlement de LOTTT (Ley Orgánica del Trabajo, los Trabajadores y Trabajadoras) te annuleren, de organische wet voor arbeid en werknemers die, zoals de naam al aangeeft, de relaties tussen werkgevers, werknemers en vakbonden bepaalt. Deze wet werd onder Chávez gestemd en de werkgevers willen de wet zo snel mogelijk weer zien verdwijnen.
De misiones, die in alle uithoeken van het land zorgen voor gratis gezondheidszorg, alfabetiseringscursussen en gesubsidieerde voedingswaren, zullen ook door het nieuwe parlement geviseerd worden.
De privatisering van de grote staatsbedrijven en het stemmen van wetten die gunstig zijn voor investeerders en grootkapitaal zullen het derde stokpaardje zijn van Venezolaans rechts, dat vastbesloten is voor eens en altijd af te rekenen met het "chavisme".
Commentaar: Ons inziens heeft het niet te maken met 'links' of met 'rechts'. Er zijn twee kampen, de volkeren op deze planeet die welvaart en vrede wensen en de internationale bende van psychopaten die over hen heersen. Als het aan hen ligt zullen zij doorgaan met het plunderen van landen totdat ze de mensheid totaal hebben uitgemolken. Ook het westen zal er aan moeten geloven.
Resultaten
De definitieve resultaten zijn pas diep in de nacht van dinsdag 8 december bekendgemaakt. De officiële website van de Kiescommissie deelt mee dat 55 zetels naar het kamp van president Nicolás Maduro gaan, 109 naar de rechtse oppositie en drie naar de vertegenwoordigers van inheemse volken (die met de oppositie verbonden zouden zijn). Rechts heeft een tweederde meerderheid behaald en zal dus de grondwet kunnen veranderen. Dat zou zware gevolgen kunnen hebben voor de Bolivariaanse revolutie, want dat maakt het mogelijk het staatshoofd nog voor het einde van zijn mandaat af te zetten.
Wie treft schuld?
In een recent verschenen boek, The WikiLeaks files, dragen Julian Assange en zijn medewerkers tal van bewijzen aan dat de VS, zodra Hugo Chávez aan de macht is gekomen, altijd intensieve inspanningen heeft geleverd om het land te destabiliseren. De VS heeft het Chávez nooit vergeven dat hij de olie-industrie heeft genationaliseerd, dat hij de economie ten dienste van het volk heeft gesteld en dat hij zich inzette voor een regionale integratie zonder de VS en vooral gericht op Cuba en de andere linkse landen in de regio.
In de documentaire 'La revolución no será transmitida' uit 2002 was al duidelijk aan het licht gekomen hoezeer de Amerikanen bij de mislukte staatsgreep betrokken waren en dat ze intensief met de oppositie hadden samengewerkt. Sindsdien zijn ze die verderfelijke rol onverminderd blijven spelen. De economie werd gesaboteerd, er werden tekorten gecreëerd, de oppositie werd gefinancierd en gestructureerd om de machtswissel mogelijk te maken. De bemoeienissen van de VS zijn in grote mate verantwoordelijk voor de oorzaken die aan de basis liggen van de moeilijke economische situatie waar de Venezolanen vandaag mee af te rekenen hebben. Dat heeft een deel van hen er helaas toe aangezet tegen de regering te stemmen (dus niet zozeer omdat ze de plannen van rechts onderschrijven).
De duizelingwekkende val van de olieprijzen heeft ook een beslissende rol gespeeld. Venezuela is lid van de OPEC en olie is goed voor 95 procent van de buitenlandse handel. In minder dan een jaar is de prijs voor een vat ruwe olie gedaald van meer dan 100 US-dollar tot minder dan 40 US-dollar. De olie-inkomsten zijn gesmolten als sneeuw voor de zon. De Bolivariaanse regering, trouw aan haar principes, heeft niet bespaard in sectoren zoals gezondheid, onderwijs enz., maar de rest van de economie heeft het zwaar te verduren gekregen.
Commentaar: Waarom is de prijs van olie zo gekelderd?
Beramen VS (en EU) opnieuw coup tegen Venezuela onder het mom van een kleurenrevolutie?En Syrië.
Er hangt bijvoorbeeld een sterke suggestie boven de markt dat de VS met hulp van bevriende autocratieën in de OPEC (=kartel van olie producerende landen) verantwoordelijk is geweest voor de sterk dalende olieprijs van de laatste tijd. Hoewel Venezuela tijdens de OPEC vergadering tegenstemde, drukte onder andere VS beschermeling Saudi Arabië een beleid door de productie niet af te vlakken (om de prijs enigszins te handhaven op een aanvaardbaar niveau), maar juist op te voeren. De grootste klappen vallen precies in die landen die in vroegere tijden zijn omgevormd tot nuttige leveranciers van koolwaterstoffen, maar momenteel de lastigste luizen in de pels van Empire zijn: Iran, Rusland, Venezuela.
De reactie van Maduro
Meteen nadat de eerste officiële resultaten bekend waren gemaakt, heeft president Maduro op televisie zijn nederlaag toegegeven en sprak hij zijn lof uit dat de stembusgang rustig was verlopen. De verkiezing vond plaats in een economisch moeilijke context die nog gedeeltelijk werd verergerd doordat de oppositie tekorten van basisproducten bewust in stand houdt om de ontevredenheid van het volk aan te wakkeren. De Bolivariaanse regering heeft aangetoond dat het een echte "economische oorlog" is. President Maduro ziet dit trouwens niet als "een overwinning van de oppositie, maar als de overwinning van een contrarevolutie". Want rechts is in Venezuela vast van plan de enorme sociale verworvenheden die in 17 jaar Bolivariaanse revolutie zijn opgebouwd, zo vlug mogelijk ongedaan te maken. En ook al heeft Maduro verklaard dat "er niets is afgelopen, niet zal aflopen en dat alles zal blijven doorgaan zoals gepland", het nieuwe parlement zal er alles aan doen om de regering stokken in de wielen te steken en haar te doen vallen.
Wat brengt de toekomst?
Vorige maand kwam rechts weer aan de macht in Argentinië, vorige week werd (tevergeefs) geprobeerd de Braziliaanse presidente Dilma Roussef af te zetten en nu is het in Venezuela dat links met tegenspoed te maken krijgt. Heel links Latijns-Amerika houdt de adem in. Venezuela is de motor van de regionale integratie en de belangrijkste handelspartner van Cuba, en een heel continent zal nu af te rekenen krijgen met de aanvallen van rechts, dat de wind in de zeilen heeft en vast van plan is daarvan te profiteren.
Als de Bolivariaanse revolutie wil blijven voortbestaan zal ze enorme uitdagingen het hoofd moeten bieden. Het parlement zal haar niet gunstig gezind zijn, maar het is belangrijk dat de regering de economische gevolgen (inflatie, tekorten enz.) waar de bevolking elke dag weer onder lijdt, kan verzachten. Een meer gediversifieerde economie had ervoor kunnen zorgen dat het land toch iets minder afhankelijk is van invoer, want die afhankelijkheid maakt het land kwetsbaar. Nu rechts het parlement controleert, zullen Maduro en zijn regering nog minder manoeuvreerruimte hebben. Maar welk olieland is er al met succes in geslaagd zijn economie meer te diversifiëren? De Venezolanen staan dus voor een heel grote uitdaging!
Commentaar: Rusland is een land dat aardig aan de weg timmert en zorgt voor een meer gediversifieerde economie.
De Bolivariaanse Revolutie van wijlen Hugo Chávez
"Dit is niet het moment om te huilen maar om te vechten", zei Maduro tijdens zijn tv-toespraak op de avond van de verkiezingen. "Wij zijn het volk, wij komen van onderen. Wij weten wat de moeilijkheden zijn."
Links staat in Venezuela voor gigantische uitdagingen. Men kan alleen maar vaststellen dat de omstandigheden in de komende maanden en jaren moeilijk zullen zijn. Vanaf het begin hebben linkse partijen uit de hele wereld zich solidair verklaard met de Bolivariaanse revolutie. Nu er moeilijkheden oprijzen, zal die solidariteit nog hechter moeten worden. De krachtmeting vindt immers ook buiten de grenzen van Venezuela plaats.
Commentaar: