Afbeelding
Toen ik hoorde over de crash van Germanwings Flight GWI9525 in de Franse Alpen op de ochtend van 24 maart, was ik geschrokken, maar om eerlijk te zijn, niet heel erg. Het is niet zo dat ik verwacht had dat het zou gebeuren, maar dit was het vijfde soortgelijke incident in het afgelopen jaar. Als die frequentie zich handhaaft, zal de statistische zeer lage kans dat je een voortijdige dood tegemoet gaat op een commerciële vlucht opnieuw moeten worden berekend.

In de onmiddellijke nasleep van de crash wachtte ik, net als vele anderen over de hele wereld, geduldig af tot er meer details naar buiten komen. Wat zou mogelijkerwijs veroorzaken dat een moderne, zij het een beetje verouderd, eerste generatie Airbus A320 ineens uit de lucht valt en tegen een bergwand crasht? Ik had een paar theorieën, waaronder de theorie dat de 'verlammende' effecten van een 'EMP' (elektromagnetische puls) afkomstig van een exploderende bovengrondse komeet een rol hebben gespeeld. De schrikbarende stijging van het aantal vuurbal/meteoriet waarnemingen in de afgelopen 10 jaren maakt dit aannemelijk, en zou misschien wel de oorzaak kunnen zijn geweest van de crash van AF447 in de Stille Oceaan in 2009. Maar ik wachtte het af, zeker ook omdat zulke onderzoeken lang kunnen, en zouden, duren totdat ze afgerond zijn.

Als je te maken krijgt met vliegtuigcrashes, is de belangrijkste informatie - nog belangrijker dan de stemopnames in de cockpit - de flightdatarecorder (FDR) of Accident Data Recorder (ADR). De FDR slaat instructies die verzonden worden naar alle elektronische systemen in een vliegtuig op, met inbegrip van de auto-pilot en het beveiligingssysteem voor de toegang tot de cockpit.

Wat voor informatie dan ook die verkregen zou kunnen worden uit het gesprek tussen de piloot en de copiloot in de cockpit, zou bevestigd moeten worden door de harde data van de FDR. Het analyseren van deze gegevens duurt vanzelfsprekend enkele dagen of weken, dus het was verrassend dat binnen 24 uur na de crash, de New York Times schreef dat er volgens een niet nader genoemde "senior Franse militaire ambtenaar", één van de piloten van de cockpit werd buitengesloten door de andere en dat dit de oorzaak van de crash was. De NY Times citeerde de militaire ambtenaar als volgt:
"De man die buitengesloten is klopt lichtjes op de deur, en er is geen antwoord," vertelde de onderzoeker. "En dan klopt hij harder op de deur, en nog steeds is er geen reactie. Er kwam nooit antwoord. Je kunt horen dat hij de deur probeert open te breken. [...] wat zeker is is dat aan het einde van de vlucht, de andere piloot alleen is en de deur niet open doet."
Het overhaaste vrijgeven van informatie lijkt het officiële onderzoek dat wordt uitgevoerd door het Franse 'Bureau of Enquiry and Analysis for Civil Aviation Safety' (BEA) - een civiel, geen militair agentschap van de Franse regering dat verantwoordelijk is voor het onderzoeken van ongevallen in de luchtvaart - te hebben ondermijnd, en een verhaal heeft opgesteld dat uitgegroeid is tot de officiële waarheid van wat er met het vliegtuig is gebeurd, namelijk dat het vliegtuig opzettelijk werd gecrasht door copiloot Andreas Lubitz.

Bij het ter perse gaan van de NY Times op woensdag, gaf het hoofd van de BEA een persconferentie die terecht voorzichtig was. BEA hoofd Remi Jouty vertelde verslaggevers dat hoewel de CVR geluiden en stemmen had opgeleverd, een "geringste uitleg" van de reden waarom het vliegtuig neerstortte ontbrak en dat er dagen of weken nodig zullen zijn om ze te ontcijferen. "Er moet gewerkt worden aan het begrijpen van de stemmen, geluiden, alarmen, en het toekennen van de verschillende stemmen," aldus Jouty.

Desondanks, leek officier van justitie Brice Robin - één dag na de voorbarige conclusies van de militaire ambtenaar zoals onthuld door de NY Times en de voorzichtige opmerkingen van de BEA hoofddirecteur - het eens te zijn met de conclusie van de militaire ambtenaar en had besloten om een strafrechtelijk onderzoek te openen, zo vertelde hij: "de bedoeling was om het vliegtuig te vernietigen". Dit is een verontrustend voortijdige aanpak voor een officier van justitie en het doet ons afvragen of iemand niet snel een vertelsel wilde verspreiden dat het officiële verhaal zou worden in plaats van op de resultaten van een grondig onderzoek te wachten. Inderdaad, de handeling waarbij de crash een strafzaak wordt verklaard betekent dat het onderzoek niet langer primair zal worden uitgevoerd door de BEA.

Of een volledig onderzoek door iemand überhaupt uitgevoerd kan worden is echter al aan het wankelen gebracht met de onthulling dat de zeer belangrijke geheugenkaart van de FDR blijkbaar ontbreekt. Aangezien de FDR zelf wel is gevonden, is de verloren kaart moeilijk te verklaren, tenzij iemand de kaart opzettelijk in beslag heeft genomen.
Germanwings Airbus A320
© Maxppp /LandovWrakstukken van de crash. Het vliegtuig is vrijwel uiteengevallen.
Na het eerste vrijgeven van de basisinformatie van de CVR over de "stemmen" en "lock-out" van de cockpit, zijn er meer details toegevoegd en het verhaal is verder uitgewerkt door de mainstream media, met een aantal experts die zo ver gaan als het 'veronderstellen' van wat er in het hoofd van de piloot omging. Hoofd-verslaggever van de UK Telegraph, Gordon Rayner, mijmerde, bijvoorbeeld:
Iets veranderde toen Capt Sonderheimer Lubitz begon te informeren over het programma van de landing. Lubitz, 27, werd "kortaf" in zijn antwoorden, maar, funest, vond Capt Sonderheimer er niets verkeerd aan.
Temidden van al dit navelstaren, is er weinig media-aandacht gegeven aan de ooggetuigen die een explosie hoorden en rook zagen die uit het vliegtuig kwam, kort voordat het neerstortte. Een helikopterpiloot van de Franse luchtmacht basis in Orange, op 30 minuten afstand van de locatie van de crash, zei dat de Franse luchtmacht een aantal bevestigende getuigenverklaringen hierover had ontvangen. Hij bevestigde ook dat er puin stroomopwaarts van de crash-locatie was gevonden - wat volgens hem het feit bevestigde dat het stuk van de romp "loskwam van het vliegtuig voordat het neerstortte".

Maar de mainstream media geruchtenmolen was al in volle gang, en in vier dagen tijd, werd copiloot Andreas Lubitz van een enthousiaste, hartelijke jonge vliegenier zonder enig teken van depressie en dromen had om een langeafstandsvlucht kapitein te worden, omgetoverd tot een razende depressieve narcist met een zichtprobleem en een moordlustige doodswens, met 'bewijs' uit zijn huis om het te onderbouwen.

Eén van de belangrijkste stukken informatie die gebruikt wordt om het "suïcidale-piloot" verhaal te rechtvaardigen is afkomstig van de vermeende CVR opname waarin, zo wordt ons verteld, de 'adem' van Lubitz gehoord kan worden. Deze bewering is rechtstreeks in twijfel getrokken door Gerard Arnoux, een Air France kapitein die 18 jaar werkzaam is en woordvoerder van het nationale toezichtscomité van de luchtvaartveiligheid, die twee dagen na de crash op 'Le Grande Journal' verscheen. Arnoux verklaarde dat er drie fouten in het officiële verhaal zitten:

1) Het is niet mogelijk om de adem van de piloot op de CVR te horen. Arnoux stelt dat de cockpit van de 1e generatie A320 vliegtuigen zeer luidruchtig zijn, zozeer zelfs dat er tijdens de vlucht piloten koptelefoons moesten gebruiken om met elkaar te spreken. Het idee dat de CVR de adem van Lubitz kon oppikken met zo veel omgevingsgeluid is volgens Arnoux onmogelijk.

2) Het officiële verhaal beweert dat de onderzoekers een 'piep' van de knop hoorden die Lubitz had gebruikt om het vliegtuig snel te laten dalen. Arnoux stelt categorisch dat deze knop geen geluid maakt.

3) Arnoux vraagt zich ook af waarom er geen melding gemaakt werd door de onderzoekers over het horen van de luide schelle pieptoon die te horen is wanneer de noodcode ingevoerd wordt om de deur in de cockpit te openen. Arnoux erkent dat de noodcode zou kunnen worden overschreven door iemand die de lock-knop ingedrukt houdt, maar dit zou het piepen niet hebben gestopt als eenmaal de code van buitenaf werd ingetoetst. Dit zou de sterkste bevestiging zijn geweest dat een van de piloten buitengesloten werd. Toch is er hier niets over vermeld. In plaats daarvan worden we gevraagd om hen die toegang hebben tot de CVR op hun woord te geloven, die ons vertellen dat er iemand "hard op de deur klopte" en "doe de verdomde deur open" schreeuwde. En dat ook nog eens met al dat omgevingsgeluid in de cockpit. Zij moeten vast over een zeer goed gehoor beschikken.

Het is interessant om de reactie op de opmerkingen van Arnoux van een ander lid van het panel op de show te horen. Hij zegt: "Waarom zou de officier van justitie valse informatie verspreiden? Verbergen zij iets?" De reactie van de anderen is dat hij gewoon "verkeerd geïnformeerd" moet zijn...

In termen van de manier waarop dit "onderzoek" is aangepakt, komt het overeen met het ongeval van Egypt Air Flight 990. Die crash was waarschijnlijk het gevolg van een abnormale weersomstandigheid die te 'veel' bleek te zijn voor de mechanische beperkingen van het vliegtuig, maar vanuit het oogpunt van een Boeing, is een "suïcidale-piloot" een veel meer financieel-aansprekende uitleg, dus kwamen ze daarmee en openden zij een strafrechtelijk onderzoek, wat ergernis opriep bij de Egyptische autoriteiten.

Mijn hart gaat uit naar alle families van de slachtoffers van deze crash, maar ik heb vooral sympathie voor de familie van Andreas Lubitz. Niet alleen hebben ze een zoon en een broer verloren, maar hun herinneringen aan hem zullen voor altijd bezoedeld blijven door de karaktermoord die momenteel aan de gang is in de mainstream media die altijd de voorkeur hebben voor een dramatisch Hollywood-stijl verhaal in plaats van een sober en eerlijk onderzoek.