Type 0 - Het Onverschillige Type
Iemand die iets gelooft en daar weinig tot geen twijfels over heeft, omdat hij over het algemeen onwetend en onvoldoende geïnformeerd is en zich niet bezighoudt informatie, logica of ervaring waardoor hij zou kunnen weten dat hij bedrogen wordt. Aangezien veel misleidingen waarmee men geconfronteerd kan worden, kunnen worden geïdentificeerd als een waarschijnlijke misleiding door alleen gebruik te maken van het eigen leven en eerdere ervaringen, zal het type 0 waarschijnlijk niet erg introspectief zijn. Daarom is dwang niet nodig.
Type 1 - Het Onbuigzame Type
Deze persoon is, wanneer hij wordt geconfronteerd met een misleiding, gemakkelijk in staat deze als zodanig te herkennen en onderwerpt zich er niet aan, ondanks de toegepaste dwang. Deze persoon wordt niet misleid. Deze persoon ondervindt wel schade door toegepaste dwang.
Type 2 - Het Geïntimideerde Type
Wanneer hij wordt geconfronteerd met een misleiding die gepaard gaat met dwang, zal type 2, om de misleiding als waarheid te erkennen, erkennen dat het bedrog waar is om de dwang te vermijden, maar de misleiding innerlijk niet als waarheid aanvaarden omdat hij de informatie, het bewustzijn of de introspectiviteit op het gebied van de misleiding heeft om het als misleiding te herkennen. Dit kan stress veroorzaken, omdat het niet alleen potentiële schade aan iemands zelfbeeld toebrengt door de erkenning dat men "het opgaf," boog voor het gezag, of "de laffe uitweg" nam, maar de innerlijke kwelling van het instandhouden van een leugen in aanwezigheid van vrienden, familie of collega's die voorstander zijn van dwang, is ook schadelijk voor iemands psyche. Type 2 heeft echter slechts gedeeltelijk gelijk dat hij een laffe of oneervolle uitweg heeft genomen, want het vereist een zekere moed om de feiten onder ogen te zien van wat hij doet in plaats van deze volledig te ontkennen, hetgeen leidt tot
Type 3 - Het Verlichte Type
Wanneer hij wordt geconfronteerd met een misleiding die gepaard gaat met dwang, kan type 3 zich er aanvankelijk tegen verzetten zoals type 1, maar zodra de toepassing van dwang in beeld komt, kiest hij ervoor het bedrog als waarheid te aanvaarden, omdat hij "overtuigd" is. Het overtuigen gebeurt niet omdat de informatie, logica of ervaring die hem ertoe bracht de misleiding nauwkeurig te identificeren, werd aangepakt en ongedaan gemaakt; het is eerder een mechanisme om zijn ego te verdedigen tegen de schade die het zou oplopen zoals bij type 2 het geval is. Door zichzelf overtuigd te achten in tegenstelling tot het daartoe worden gedwongen, onderwerpen ze zich niet. Ze zeggen niet "ik geef het op." Ze nemen niet de "laffe uitweg." Integendeel, ze zijn gewoon meer verlicht dan voorheen. Deze omkering van een type 2 is dan vrij om te geloven dat hij moedig is, omdat hij zijn vooropgezette ideeën aan de kaak heeft gesteld en "de feiten" heeft gevolgd, ondanks het feit dat hij nooit is ingegaan op zijn eerdere aarzelingen. In feite is dit de religieuze ervaring, waarin men wandelt door het geloof, niet door zicht, maar zo diep in ontkenning dat men ontkent dat er überhaupt geloof is toegepast. Het is niet ongewoon dat type 1 een type 2 wordt, en vervolgens een type 3, zodra dwang zijn tol eist.
Type 3 is degene die aan het eind van het boek 1984 van Big Brother hield. De transformatie van een type 2 naar een type 3 brengt grote opluchting. Je bent niet laf, je bent dapper. Je wordt niet geïntimideerd, je bent verlicht. Het geloof is oprecht, want de mentale mechanismen die dit geloof verdedigen zijn de sterkste in de menselijke psyche: die welke het ego verdedigen.
In werkelijkheid is type 3 het gevaarlijkst. Mocht de dwang van onderwerping tot actieve deelname aan kwaadaardige daden leiden, dan hebben alle andere typen mechanismen waarmee ze zichzelf kunnen tegenhouden. Type 0 zal waarschijnlijk minder onverschillig worden naarmate de gruwelijkheden steeds duidelijker worden. Type 1 zal nooit hebben meegewerkt. Type 2 werkt oppervlakkig mee, maar zal, omdat hij al de last van zelfveroordeling draagt, waarschijnlijk niet meewerken aan iets dat zijn ziel onherstelbaar zal bezoedelen. Maar type 3 heeft echt, oprecht, de toegang tot de gedachten en informatie in hun hoofd overgedragen aan een externe entiteit, die het naar behoefte kan herschrijven. Controles, aarzelingen en geweten kunnen worden herschreven en nogmaals, deze toegang kan niet worden verwijderd zonder de psychologische mechanismen te verslaan die het ego verdedigen, dat bij type 3 te fragiel is om het als een type 2 te kunnen volhouden en daarnaast ontbrak het hem altijd al aan de moed om als type 1 door het leven te gaan.
Naarmate type 3 voortgaat, neemt een soort 'sunk cost effect' toe, waardoor zijn positie verder wordt versterkt. Hoe langer type 3 doorgaat als type 3, hoe meer acties hij ondersteunt, onderneemt of aanvaardt die hij vroeger niet zou hebben ondernomen, hoe hoger de kostprijs van het ego wanneer hij terugkeert. Dit wil niet zeggen dat terugkeer onmogelijk is. Alleen dat hoe meer een type 3 verankerd is, hoe pijnlijker een terugkeer wordt.
De types 3 en 0 zullen allebei waarschijnlijk de nonsens die hen is verteld herhalen, maar een type 3 zal eerder boos worden als deze nonsens ter discussie wordt gesteld, omdat het plaatsen van deze vraagtekens hun gevoeligste plek, het verdedigingsmechanisme van het ego, aanvallen. Psychologisch vechten ze voor hun leven. Deze woede die ontstaat als hij te maken krijgt met informatie en mensen die de misleidingen waartoe hij werd gedwongen, tegenspreken, wordt dan heel nuttig voor de misleiders, want het verandert het type 3 van een gelovige in een voorvechter van de zaak.
Zie: https://savingciv.com/2021/12/09/the-types-of-coerced/
Commentaar: Zie ook: