Beste van het Web:


Heart

Beste van het Web: Leider van het volk en daarom vermoord: Patrice Lumumba van Congo herdacht

Patrice Lumumba

Commentaar: Precies 55 jaar geleden op 18 januari 1961 werd de leider van Congo vermoord.

De les die we uit dit artikel kunnen trekken is dat de wereldbevolking nooit in de gelegenheid gesteld mag worden om zijn eigen presidenten te kiezen. Talloze leiders zoals Patrice Lumumba, Thomas Sankara, Steve Biko, Moammar Khadaffi, en natuurlijk JFK, MLK, Robert Kennedy en Malcolm X moesten omgelegd worden, omdat de psychopathische 'elite' koste wat kost en voor niets terugdeinzend de macht in handen wil houden.


Het boek Lumumba - Africa's Lost Leader van Leo Zeilig is een evenwichtig eerbetoon aan het grootste icoon van Afrika. Boeken over Lumumba bezondigen zich meestal aan contraproductieve idolatrie of postkoloniale rancune. Zeilig toont dat het anders kan. Een aanrader voor vertaling!

Patrice Lumumba blijft inspireren. Het houdt niet op. De allereerste democratisch verkozen regeringsleider van Congo heeft amper tien weken zijn land bestuurd en één grote toespraak gehouden. Het mocht niet zijn. Zijn discours voor waardigheid en respect voor Afrikaanse zelfbeschikking was onaanvaardbaar. Dat nemen sommigen hem tot vandaag kwalijk.

Postkoloniale rancune

In grote lijnen kan je twee uitersten in de publicaties over zijn persoon onderscheiden. Eerst en vooral zijn er die auteurs (meestal blanke Europeanen) die het nodig vinden de man vanuit nauwelijks verholen rancune over het 'verlies' van 'onze Congo' en 'ons Afrika' af te kraken als een moorddadige communist, een seksueel gefrustreerde maniak die er alles aan heeft gedaan om zoveel mogelijk blanken af te maken (na de vrouwelijke exemplaren te hebben verkracht).

Commentaar:
patrice lumumba citaat



Red Flag

Beste van het Web: Hetze tegen moslims: Waarom wordt seksueel geweld niet breed uitgemeten in de pers als het gaat om blanke daders?

Oktoberfest
Veel commotie is er ontstaan na oudejaarsnacht in Keulen, maar waarom wordt seksueel geweld tegen vrouwen tijdens het Duitse Oktoberfest niet zo uitgemeten in de pers?
'We' durven niet te schrijven over seksueel geweld als er mensen van een andere origine bij betrokken zijn. Dat schrijft de hoofdredactrice van Het Nieuwsblad in een drukgelezen editoriaal. Hoe komt het dan dat de aanrandingen in Keulen al dagen voorpaginanieuws zijn en er over gelijkaardige feiten op het jaarlijkse Oktoberfest met geen woord gerept wordt?
Het begint een ritueel te worden. Mensen - hoofdzakelijk uit linkse hoek - slaan een mea culpa. Ze verontschuldigen zich voor het feit dat ze de ogen hebben dichtgedaan, dat ze de waarheid verdoezeld hebben. De Gentse burgemeester Daniel Termont deed het enkele weken geleden nog in Knack. "We hebben ons altijd ingehouden als het over migratie ging, uit schrik stemmen te verliezen."

Na de gebeurtenissen in Keulen is het de beurt aan enkele kopstukken binnen de media. "Kunnen we nu eindelijk ophouden te praten met meel in de mond?", vraagt Liesbeth Van Impe, hoofdredactrice van Het Nieuwsblad. Want dat deden 'we' blijkbaar, 'we' durven niets negatiefs te vermelden over "mensen van Noord-Afrikaanse of Arabische afkomst".

Commentaar: Het staat buiten kijf dat verkrachting nooit en te nimmer goedgepraat kan worden. Tegelijkertijd, moeten vrouwen zich wel realiseren dat ze meer gevaar lopen als ze teveel drinken, omdat ze risicovolle situaties dan minder goed weten in te schatten. Zolang er geweldslievende barbaren rondlopen, moeten vrouwen (maar ook mannen) zich daartegen verweren. Er gaat een beschermende werking uit van kennis.

De hamvraag is: Wat wordt er hier aangewakkerd en door wie en met welk doel?


Snakes in Suits

Beste van het Web: Oud-medewerker NOS Journaal: "We krijgen eenzijdige of verdraaide informatie"

NOS propaganda
Janneke Monshouwer heeft al met al zo'n 30 jaar bij de Nederlandse tv gewerkt. In 1965 begon ze als productie-assistente bij het NOS Journaal (toen nog NTS). In de loop der jaren ging ze zich steeds meer afvragen welke wereldgebeurtenissen wel of niet via de media bekend werden gemaakt en welke redenen erachter zaten.

Als lid van filmploegen en programma- en documentairemaakster zat ze met haar neus bovenop veel opzienbarende gebeurtenissen en nieuwe ontwikkelingen. Ze begon over haar ervaringen te schrijven omdat ze naar eigen zeggen de juiste informatie via de reguliere media miste.

Ze schreef het boek Ander nieuws: Wat het Journaal niet uitzond over wat er achter de schermen plaatsvindt in de media en de politiek. "Op een gegeven moment kreeg ik steeds meer het idee dat we er als beschaving niet op vooruit gingen, maar achteruit."

Commentaar: In het interview met Irma Schiffers vertelt Janneke Monshouwer ook dit:
Een paar keer per week kwam een hoge militair -een heel aardige man met wie ik goed kon opschieten- koffie drinken en vertellen wat het leger nu weer voor nieuwtjes had.. Pas veel later drong tot me door dat dit bewuste lobby was vóór het leger en vóór de NAVO (de kijker/belastingbetaler bereid maken om meer overheidsgeld uit te geven aan Defensie).
Of zoals journalist John Pilger zegt: De rol van de media is een oorlog die je niet ziet.

Overigens speelt niet alleen het ministerie van Defensie een rol in deze propaganda-oorlog, maar ook de veiligheidsdiensten.
In 1977 maakte Carl Bernstein - beroemd van Watergate - bekend dat meer dan 400 journalisten en nieuwsbazen voor de CIA werkten. Daar zaten journalisten bij van de New York Times, Time en de grote tv-stations. In 1991 bracht Richard Norton Taylor een zelfde fenomeen aan het licht in Groot-Brittannië.

Zie ook:



Info

Beste van het Web: Mali, de volgende 'mislukte staat'?

Timboektoe cultureel erfgoed
© UNESCO/F. BandarinHet cultureel erfgoed van Timboektoe wordt gerestaureerd nadat het beschadigd raakte tijdens de bezetting van het Noorden door een broertje van ISIS die er om bekend staat het niet op te hebben met cultuur. Timboektoe was een van de eerste en belangrijkste intellectuele centra van de wereld
Wat voorafging: crisis en oorlog


Commentaar: Termen zoals 'kapitalisme', 'communisme' etc. zeggen in principe weinig. Het draait per slot van rekening om psychopaten aan de top die heersen over de wereld en het ongelofelijk onmenselijke beleid bepalen in Afrika, Latijns-Amerika of waar dan ook.


Sinds de jaren 1970 is het kapitalistische systeem in crisis. In de jaren 1980 reageerden de wereldleiders hierop met een ultraliberaal beleid en een scherp ideologisch offensief tegen het communisme. In Afrika, Azië en Latijns-Amerika werd dit beleid geformuleerd in de beruchte structurele aanpassingsprogramma's (SAP's), die deze staten fel hebben verzwakt en alles wat er nog restte aan infrastructuur en sociale diensten hebben weggeveegd. In de kapitalistische wereld werden alle bestaande regels en afspraken systematisch afgebouwd, vooral en op de meest ingrijpende manier in de bankwereld. Maar ook de arbeidswetgeving, de sociale zekerheid en de vakbondsrechten werden in vraag gesteld.

Toen in 1990 het socialisme in de Sovjet-Unie ineenstortte, heerste in het Westen euforie: men sprak over het einde van het socialistische tijdperk in de geschiedenis en de definitieve overwinning van het kapitalisme. Het vierletterwoord TINA (there is no alternative) maakte opgang. Maar midden jaren 1990 werd deze euforie toch wat getemperd en zocht het kapitalisme, dat in crisis was, een nieuwe vijand. Daar kwam de theorie over de clash of civilisations, de oorlog tussen de beschavingen van Samuel Huntington van pas. De islam werd daar reeds als vijand afgeschilderd.

Op geostrategisch vlak had je het invloedrijke boek van de Poolse Amerikaan Zbigniew Brzezinski, The Grand Chessboard (Het grote schaakspel) met als ondertitel American Primacy and Its Geostrategic Imperative (de Amerikaanse voorrang en haar geostrategische noden). Voor Brzezinski moesten de VS steun zoeken bij de Europese Unie en andere grote Oost-Europese landen, zoals Polen en Oekraïne, om op die manier heel Eurazië te controleren; het grootste vasteland ter wereld dat zowel Europa als het Aziatische continent omvat.


Commentaar: We weten welke rol de VS speelde inzake de 'coup' in Oekraïne.

De terugkeer van fascisme in Europa, een historische context


Commentaar: Maar achter ISIS of hoe ze ook heten schuilen de grootste psychopaten.

psychopaten citaat Paul Babiak



Snakes in Suits

Beste van het Web: Verworvenheden Bolivariaanse revolutie liggen onder vuur in Venezuela - macht psycho-oligarchen neemt weer toe in Latijns-Amerika

Nicola Maduro Venezuela
© Jorge Silva/ReutersDe moed van president Maduro
Op zondag 6 december trokken de Venezolanen voor de 20ste keer in 17 jaar Bolivariaanse revolutie naar de stembus om de 167 afgevaardigden in hun parlement te kiezen. De overwinning van de oppositie, die in de peilingen al weken werd aangekondigd, werd tijdens het tellen van de stemmen bevestigd.
Hoewel de overwinning niet onverwacht kwam, had niemand verwacht dat de oppositie zo maar even tweederde van de parlementszetels in de wacht zou slepen. Waarom en hoe is deze nederlaag er kunnen komen? Is de toekomst van de Bolivariaanse revolutie die door Hugo Chávez werd begonnen bedreigd?

Een heuse aanval op de verworvenheden van de revolutie

Deze politieke aardverschuiving dreigt ernstige gevolgen te hebben voor het dagelijkse leven van de Venezolanen. Nog geen 24 uur later vroeg Fedecamaras (de Venezolaanse tegenhanger van het VNO-NCW, red. DW) het nieuwe parlement de LOTTT (Ley Orgánica del Trabajo, los Trabajadores y Trabajadoras) te annuleren, de organische wet voor arbeid en werknemers die, zoals de naam al aangeeft, de relaties tussen werkgevers, werknemers en vakbonden bepaalt. Deze wet werd onder Chávez gestemd en de werkgevers willen de wet zo snel mogelijk weer zien verdwijnen.

Commentaar:
Mediaoorlog tegen Venezuela bekokstoofd door Vlaamse VRT: op weg naar een kleurenrevolutie?

De vijanden van Venezuela zijn de vijanden van alle mensen ter wereld die een democratisch en progressief systeem verdedigen, dat werk maakt van de bestrijding van onrecht, de strijd aanbindt met de ongelijkheid en met de armoede, dat opkomt voor de democratische rechten en zelfbeschikking van de volkeren, van de arbeiders en de boeren.



Info

Beste van het Web: Syrië: een sterk land en een mozaïek van tientallen culturen - onderlinge samenhang hielp bij het tegenhouden van terrorisme

Afbeelding
Een bezoek aan Damascus brengen is als Belgisch journalist natuurlijk geen gemakkelijke zaak. Sinds de gebeurtenissen van 11 januari 2012 toen een groep journalisten met daarbij Rudi Vranckx en Jens Franssen van de VRT in de stad Homs met dodelijke gevolgen beschoten werd (1) is er geen Belgisch journalist meer in Damascus geweest. Wat begrijpelijk is na de fratsen van beide heren. Men nodigt hen uit en krijgt als dank onbewezen beschuldigingen hen te hebben willen vermoorden. Mijn recent vijf dagen durende bezoek was dus een soort van primeur.

Een smeltkroes

Voor bijna alle Europeanen is Syrië gewoon een zoveelste Arabisch land waar islam allesoverheersend is. Niets is echter minder waar dan deze karikatuur van de realiteit. En dit bezoek toonde dat perfect aan. Syrië is een grote smeltkroes van religies, sekten, talen en minderheden die al duizenden jaren grotendeels in harmonie met elkaar leven.

Het feit dat er tegenwoordig trouwens zo'n massa minderheden in Syrië wonen vormt het ultieme bewijs voor dit grotendeels vreedzaam vele eeuwen durende samenleven. Had dit vreedzaam samenleven er niet geweest dan was Syrië nu een monocultuur. Het is het niet.

Commentaar: Het interview met president Assad geeft nog meer informatie over Syrië en geeft een goed beeld van de man zelf.
Ze zeggen dat als de president weg zou gaan het beter zal worden. Wat betekent dat, praktisch? Voor het westen, betekent het dat zolang je er bent, we door zullen gaan met het steunen van terrorisme, omdat het westen het principe er nu in Syrië en Rusland en andere landen op nahoudt dat presidenten verwisselt, dat staten verandert, of wat zij noemen het neerhalen van regimes.

Waarom? Omdat ze partners niet accepteren en geen onafhankelijke staten accepteren. Wat is hun probleem met Rusland? Wat is hun probleem met Syrië? Wat is hun probleem met Iran? Ze zijn allemaal onafhankelijke landen. Ze willen dat een bepaalde persoon gaat en vervangen wordt door iemand die in hun belang handelt en niet in het belang van zijn land. Voor ons, komt de president aan de macht door verkiezingen en als hij vertrekt, dan is het omdat het volk dat eist, niet omdat de Verenigde Staten, de VN-Veiligheidsraad, de conferentie van Genève of het communiqué van Genève dat wil. Als de mensen willen dat hij blijft, moet hij blijven; en als de mensen hem verwerpen, moet hij onmiddellijk zijn positie verlaten. Dit is het beginsel waarmee ik naar deze kwestie kijk.
Volledig Assad interview met Russische media: 'Het Westen huilt met één oog om de vluchtelingen, maar richt met het andere een machinegeweer op ze'


Star of David

Beste van het Web: Werd Arafat vermoord?


Commentaar: Yasser Arafat was een ware leider van de Palestijnen. Op 11 november 2004 overleed hij onder mysterieuze omstandigheden. Auteur Jamal Kanj legt in dit artikel uit dat het waarschijnlijk is dat er geen sprake was van een natuurlijke dood. Zo werden er sporen van polonium-210 - een heel giftige en radioactieve stof - o.a. op zijn bezittingen gevonden.


yasser arafat
De meeste Palestijnen, of ze hun overleden leider Yasser Arafat steunden of niet, waren het erover eens dat hij een niet-natuurlijke dood stierf. Ze meenden dat hij door Israël of zijn agenten werd vermoord.

Maar zijn Palestijnen gerechtvaardigd om Israël te beschuldigen van zijn dood?

Franse artsen die Arafat behandelden hebben geen verslag uitgebracht over het vaststellen van de oorzaak van zijn ziekte. Het Franse openbaar medisch verslag wees op de vernietiging van rode bloedcellen als reden voor zijn dood, maar identificeerde niet de oorzaak van deze uitvalvan rode bloedcellen.

Volgens een verslag van Al Jazeera, suggereerden testen door wetenschappers aan het Institute of Radiation Physics in Lausanne, Zwitserland, dat sporen die gevonden zijn op Arafats bevlekt ondergoed en andere persoonlijke bezittingen op een "onverklaarbare verhoogde hoeveelheid ongefundeerd polonium-210" wezen, wat een verklaring kan zijn voor zijn rode cel abnormaliteit.


Commentaar: En volgens een nieuwsbericht van 6 november 2013:
In het onderzoeksrapport dat ze woensdag aan de nabestaanden overdroegen, melden ze dat ook in zijn ribben en bekken hoge concentraties van de dodelijke stof zaten. Die waren minstens 18 keer hoger dan de normale waardes.

Het Zwitserse lab is hetzelfde medische instituut dat sporen van het radioactieve isotoop polonium-210 op de bezittingen van de voormalige KGB-agent Alexander Livinenko vond.

De Russische dissident stierf in 2006 na een ontmoeting met Russische officials, na het drinken van thee die doorspekt was met de stof.

Na het scannen van Arafats bezittingen, vonden onderzoekers van het laboratorium een "onverklaarbaar niveau van polonium", concluderend dat het mogelijk is dat hij door "vergiftiging" om het leven kwam.

Israël is het enige land in de regio met een bewezen vermogen om polonium-210 te produceren.

Airplane

Beste van het Web: MH17 rapport: een en al fictie?

Afbeelding
De 'restanten van de dood': het publiek moet blijkbaar steeds geconfronteerd worden met het MH17 drama, zoals ook de beelden van 9/11 constant herhaald werden
Tjibbe Joustra's opmerking dat uit het OVV-verslag met betrekking tot vliegramp MH17 blijkt dat het hier om 'sluitend' bewijs gaat, dient resoluut te worden afgewezen. Dat blijkt onder meer na bestudering van de bevindingen van de Russische BUK-fabrikant Almaz-Antei.
De crash van vlucht MH17 in juli 2014 was van cruciaal belang in de reeks van gebeurtenissen die de spanningen tussen het Westen en Rusland nog verder opjoegen, leidend tot Koude Oorlog versie 2.0. Op 13 oktober bracht de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV), de organisatie belast met de opdracht om de oorzaak van dit ongeval te onderzoeken, hun eindverslag uit. In de uiterst gevoelige internationale politieke ontstane situatie blijkt politieke sturing niet te ontbreken.

Op dezelfde dag toonde de Russische BUK-fabrikant Almaz-Antei concurrerende bevindingen. Wie, naast een kritische blik van deze resultaten, gebruik maakt om het OVV-rapport te beoordelen, merkt op dat de resultaten van de officiële onderzoekers niet zo overtuigend zijn als wel beweerd wordt. Maar de OVV was niet de enige partij die in gebreke bleef.

Commentaar: Lees ook het SOTT Focus artikel: MH17, wordt de Buk gesloten? Het Nederlandse eindrapport is duidelijk bevooroordeeld
[H]et echte doel achter het neerschieten van MH17 werd in de onmiddellijke dagen en weken na de crash bereikt.

Spoedig na Poetins onmiddellijke "berechting door de westerse media", werden sancties aan Rusland opgelegd en de overeenkomst tussen Rusland en de EU inzake de Zuidstroom pijpleiding werd geannuleerd. Deze en andere bestraffende anti-Russische maatregelen kwamen de VS ten goede in zijn lange, uiteindelijk zinloze, oorlog die gericht is op het voorkomen van de opkomst van een sterk Rusland op het internationale toneel. Dus, zoals sommigen over de aanslagen op 9/11 suggereren, was het neerschieten van MH17 door Oekraïense rebellen een grandioze meevaller voor westerse oorlogsstokers aangezien het precies op het juiste moment plaatsvond om hun lopende anti-Russische propaganda campagne te ondersteunen? Of is het mogelijk dat de westerse oorlogsstokers zelf verantwoordelijk waren voor het neerschieten van MH17?



Star of David

Beste van het Web: Israëlisch bedrijfsleven steeds meer afhankelijk van oorlogvoeren in de Palestijnse gebieden en regio - Gaza is proeftuin voor 'veiligheidsindustrie'

Afbeelding
© AFP
De onrust in Palestina laait weer hoog op, met tientallen doden en gewonden tot gevolg. Wat drijft deze Palestijnen? En kan de etnische zuivering in slow motion gestopt worden? Een poging tot antwoord door Marc Vandepitte.
Aanleiding waren de spanningen rond de Al-Aqsamoskee en enkele provocaties vanuit joodse zijde. Die aanleidingen zijn niet nieuw en het is ook niet de eerste keer dat de Palestijnen revolteren. De eerste intifada, of opstand, begon in december 1987 en duurde zes jaar. De tweede intifada brak los in september 2000 en duurde tot 2005. Wat drijft Palestijnen telkens weer tot deze revoltes?

Land zonder volk ?

Vanaf het einde van de negentiende eeuw waren zionisten op zoek naar 'een land zonder volk' voor 'een volk zonder land'. Het 'Beloofde land', Palestina was echter allesbehalve een land zonder volk. Na WOII maakten de Palestijnen ongeveer 70% uit van de lokale bevolking. Pech voor hen. Een bloedige oorlog en een reeks terreurslagen in 1948-1949 zorgde voor de nodige Lebensraum voor joden uit Europa. Honderden dorpen werden verwoest en ontvolkt. Miljoenen Palestijnen werden op de vlucht gedreven en verblijven sindsdien in vluchtelingenkampen in Libanon, Syrië en Jordanië. Zij zijn vandaag met zeven miljoen.

Commentaar: Dit is er momenteel gaande in Israël:


Exposed: Israel's extrajudicial killings of Palestinian protesters caught on camera


Light Saber

Beste van het Web: Volledig Assad interview met Russische media: 'Het Westen huilt met één oog om de vluchtelingen, maar richt met het andere een machinegeweer op ze'

In een zeldzaam interview met de Russische media, waaronder RT, sprak de Syrische leider Bashar Assad over mondiale en binnenlandse terroristische dreigingen, de noodzaak van een verenigd front tegen het jihadisme, westerse propaganda over de vluchtelingencrisis en manieren om vrede naar zijn door oorlog verscheurd land te brengen.


Commentaar: Deze vertaling door Sott.net is de enige Nederlandse vertaling van dit interview dat vorige maand plaatsvond. Elk verhaal heeft twee kanten zeggen ze. Om te weten te komen welke kant leugens verspreidt, is het nodig om het verhaal van beide kanten te horen - niet alleen de westerse, die continu herhaalt: 'Assad is een dictator' . Wordt het niet tijd dat het Nederlandse volk de mogelijkheid krijgt om te horen wat de Syrische president zelf te zeggen heeft over de crisis in zijn land? Wij vinden van wel.

Update situatie in Syrië: Inmiddels helpt Rusland, Iran en Irak met het coördineren en bombarderen van ISIS-posities in het land. Rusland heeft in enkele weken zeer goede resultaten geboekt in vergelijking met de twee jaar durende zogenaamde anti-ISIS coalitie geleid door de Verenigde Staten.


Afbeelding
Vraag 1: Meneer de president, ik dank u namens de Russische media, RT, Rossiyskaya Gazeta, Channel 1, Russia 24, RIA Novosti en NTV Channel, dat u ons deze gelegenheid geeft om met u praten tijdens deze zeer kritieke fase van de crisis in Syrië. Er moeten veel vragen aan bod komen, zoals de precieze koers van het politieke proces om vrede te bereiken in Syrië, wat de laatste ontwikkelingen van de strijd tegen ISIL zijn, en de status van het Russische en Syrische partnerschap, en natuurlijk de enorme uittocht van Syrische vluchtelingen die de krantenkoppen in Europa domineren.

De crisis in Syrië gaat nu haar vijfde jaar in. U heeft alle voorspellingen van westerse leiders dat u binnenkort zou worden verdreven getrotseerd, en u blijft vandaag de dag dienen als de president van de Arabische Republiek Syrië. Welnu, door persberichten waarin werd vermeld dat officieren van uw regering een ontmoeting hadden met officieren van uw tegenstander Saoedi-Arabië, is er de laatste tijd veel speculatie dat het politieke proces in Syrië een nieuwe fase is ingegaan. Echter zijn er ook verklaringen van Saoedi-Arabië die blijven aandringen dat u moet aftreden. Dit suggereert dat er in feite heel weinig is veranderd ondanks de ernstige bedreiging die groepen als ISIL vormen ver buiten de grenzen van Syrië.

Dus, wat is uw positie in het politieke proces? Hoe voelt u zich over de machtsdeling en het werken met deze groepen in de oppositie die nog steeds publiekelijk zeggen dat er geen politieke oplossing in Syrië kan zijn, tenzij het uw onmiddellijke vertrek inhoudt? Hebben zij u enig signaal gegeven dat zij bereid zijn om met u en uw regering samen te werken? In aanvulling daarop, sinds het begin van de crisis in Syrië gelastten velen van hen u om hervormingen en politieke veranderingen uit te voeren. Maar is een dergelijke verandering überhaupt mogelijk onder de huidige omstandigheden met betrekking tot de oorlog en de voortdurende verspreiding van terreur in Syrië?