Deze week is het tien jaar geleden dat in Odessa een schokkend en wreed bloedbad werd aangericht door aanhangers van het door de NAVO gesteunde regime in Kiev.

Ten minste 42 mannen en vrouwen werden op 2 mei 2014 vermoord, toen het vakbondsgebouw in de historische havenstad door een fascistische menigte in brand werd gestoken.

Terwijl de retoriek van de mullahs duidelijk anti-Israëlisch getint is, liggen de betrekkingen tussen de twee landen veel gecompliceerder dan men zou denken. In feite bestaan er twee tegengestelde groepen in Iran, één met de intentie om met alle alle middelen met de rest van de wereld zaken te doen, terwijl de andere ernaar streeft om volkeren van kolonisatie te bevrijden. De eerste groep onderhield altijd zakelijke banden met Israël, terwijl de tweede tegen Israël vecht, en tegen het imperialisme van Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.

Het conflict tussen Israël en Iran verschilt van dat tussen de Arabische bevolking van Palestina en Joodse immigranten. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, waren de Perzen nooit de vijand van de Joden. Sterker nog, in de oudheid was het Cyrus de Grote die de Joden in staat stelde te ontsnappen uit Babylon, waar ze als slaven leefden.

Na de Tweede Wereldoorlog, toen de Verenigde Staten de hand legde op de restanten van het Britse Rijk, reorganiseerde de Amerikaanse president Dwight Eisenhower het Midden-Oosten. Om het te kunnen domineren stelde hij twee regionale machten aan om hem te vertegenwoordigen: Iran en Israël. De twee landen waren zowel vrienden als rivalen.

Hieronder volgt een kort verhaal dat door kolonel Fletcher Prouty geschreven werd, waarin hij waargebeurde gebeurtenissen beschrijft die tijdens de oorlog in Vietnam plaatsvonden en die doen denken aan iets dat uit een dystopische sciencefictionfilm komt. Dit is uiterst leerzaam voor een ieder die de technieken die tegenwoordig tegen het Amerikaanse volk en het westen in het algemeen worden gebruikt, wil begrijpen.

Dit verhaal dient ter aanvulling op mijn paper "How the CIA and US Special Forces Manufactured a Migrant Crisis and Orwellian Police State in Vietnam Before Going to the Americas," waarin eveneens gedetailleerd wordt ingegaan op de oorsprong van de "smart city"-gevangenissen die vandaag de dag wereldwijd worden gebouwd.

"Iedereen die eraan twijfelt dat deze natievorming en politieactiviteit hier in de Verenigde Staten niet tot de realiteit is gaan behoren en zeer effectief is geworden, hoeft alleen maar het gebied rond Fort Bragg te bezoeken om één van die vroegere paramilitaire CIA-georiënteerde specialisten, Generaal Tolson, te vinden die zijn Amerikaanse soldaten het platteland instuurt met natievormende programma's voor de burgers van de Verenigde Staten. Als zulke tactieken worden voortgezet, is het mogelijk dat een uitbreiding van zo'n programma zou kunnen leiden tot een pacificatieprogramma van gebieden in de Verenigde Staten, zoals de CIA en het Amerikaanse leger in Indochina hebben uitgevoerd."

- Kolonel Fletcher Prouty "The Secret Team" (1972). Prouty diende als verbindingsofficier tussen het Pentagon en de CIA tussen 1955 en 1963.

De aanvallen van de alliantie op Belgrado in de lente van 1999 zorgden voor een definitieve verandering in de betrekkingen tussen het westen en Moskou

Op de avond van 24 maart 1999 was studente Elena Milincic thuis in Belgrado met haar zusje en een vriendin. Plotseling werd de rustige avond verstoord door een luchtalarm. De meisjes verstopten zich snel onder de tafel. Het was niet de veiligste plek, maar ze hadden geluk - hun deel van de stad werd niet aangevallen. In de daaropvolgende 77 dagen slaagden deze meisjes en andere inwoners van Belgrado er steeds beter in om zich te verbergen voor de bommen die hen dagelijks dreigden te doden. De bombardementen maakten deel uit van de militaire operatie van de NAVO tegen Joegoslavië - de campagne die de wereldorde op zijn grondvesten deed schudden, en niet alleen op de Balkan.

Randvoorwaarden voor bloedvergieten

Kosovo vormt al eeuwenlang een probleem. De regio Kosovo, gelegen in het zuidwesten van Servië op de grens met Albanië, werd van oudsher bewoond door twee Balkanvolkeren: Serviërs en Albanezen. De Serviërs beschouwen de regio als een belangrijk deel van de geschiedenis en cultuur van het land. Maar er wonen ook al eeuwenlang Albanezen.

Halverwege de 19e eeuw waren er ongeveer evenveel Albanezen als Serviërs in Kosovo. Etnische strijd was een veel voorkomend probleem op de Balkan. Met behoud van hun specifieke culturele kenmerken leefden Serviërs, Albanezen, Kroaten, zigeuners en Servische moslims eeuwenlang naast elkaar. Conflicten tussen hen leidden echter tot wrede slachtpartijen.

Zionisme kan worden beschouwd als fascisme dat is aangepast aan de omstandigheden van het Midden-Oosten en het Anglo-Amerikaanse imperialistische streven naar overheersing in die regio, schrijft Eduardo Vasco.

De kernstelling van dit artikel is dat de staat Israël een zuiver imperialistische uitvinding is om de overheersing van West-Azië door de grootmachten te faciliteren, een overheersing die alleen kan worden uitgeoefend door middel van fascistische methoden. We proberen deze stelling te bewijzen door de geschiedenis van de zionistische beweging vanaf het einde van de 19e eeuw tot het midden van de 20e eeuw te analyseren, waarbij we gebruik maken van het werk van enkele van 's werelds voornaamste geleerden over dit onderwerp, onder wie veel Joden.

De gemeenschappelijke oorsprong van het Duitse nazisme, het Italiaanse fascisme en het Israëlische zionisme

De 19e eeuw was het meest belangrijk voor de geschiedenis van de mensheid. Tijdens die eeuw vonden de grootste politieke, economische en sociale transformaties van de moderniteit plaats, die na de industriële revolutie de weg vrijmaakten voor een onbeperkte ontwikkeling van de menselijke vermogens.

In die tijd probeerden de verschillende volkeren van de wereld, vooral die uit Europa, dat het middelpunt van deze transformaties vormde, zich voor het eerst op internationaal niveau te bevrijden van de ketenen die hen bonden aan achterlijkheid en onderdrukking. In verschillende naties die verstikt werden door koloniale rijken ontstonden nationalistische bewegingen.

Ter rechtvaardiging van hun acties namen de ideologen van het nationalisme vaak hun toevlucht tot het verzinnen van mythen om het doel van het bouwen van een natie voor te stellen als een natuurlijk historisch resultaat van de ontwikkeling van de strijd van een volk. Het fundamentele kenmerk van de mythen werd gestoeld op een religieuze, raciale en territoriale grondslag.

De 20ste en 21ste februari zouden voor WikiLeaks-oprichter en -chef Julian Assange de laatste kans kunnen inhouden om uitlevering aan de VS te voorkomen. Het Hooggerechtshof van Londen heeft twee zittingsdagen gereserveerd voor argumenten over de vraag of hij een hof van beroep kan verzoeken om zijn uitlevering aan de VS tegen te houden. Als dat niet lukt, kan hij naar de andere kant van de Atlantische Oceaan worden gestuurd, waar hij vervolging riskeert op grond van Washingtons draconische spionagewet en strafmaatregelen opgelegd krijgen die uiteenlopen van 175 jaar in een "maximaal beveiligde" gevangenis tot de doodstraf, wegens het onthullen van de leugens en misdaden van het wereldomspannende Amerikaanse imperium.

Deze zaak geldt als de belangrijkste zaak ooit op het gebied van persvrijheid. Noch tijdens Julians zeven jaar van willekeurige vasthouding in de ambassade van Ecuador in Londen, noch tijdens zijn vijf jaar in Belmarsh Prison, Groot-Brittannië's versie van Guantanamo Bay, ook wel "Gitmo" genoemd, toonden de reguliere media en internationale mensenrechtengroeperingen ook maar enige serieuze belangstelling voor zijn lot. Veel westerse burgers - inclusief degenen die tot nu toe WikiLeaks en Julians kruistocht tegen officiële geheimhouding volmondig steunden - stonden eveneens onverschillig tegenover, of steunden zelfs, zijn gewelddadige verwijdering uit de Ecuadoraanse ambassade.

Veel van deze samenzwering van zwijgzaamheid en onverschilligheid kan worden toegeschreven aan een gezamenlijke lastercampagne, die in Londen en Washington DC werd opgezet met de bedoeling om de sympathie van het publiek voor Julian in de kiem te smoren. Zoals Nils Melzer, de speciale VN-rapporteur inzake marteling, in een opiniestuk van juni 2019 schreef dat westerse media weigerden te publiceren, werd hij "systematisch belasterd om de aandacht af te leiden van de misdaden die hij aan het licht bracht," en toen hij eenmaal "ontmenselijkt was door isolatie, spot en schaamte, net als de heksen die vroeger op de brandstapel terechtkwamen, was het eenvoudig om hem zijn meest fundamentele rechten te ontnemen zonder wereldwijd publieke verontwaardiging uit te lokken."

Volgens een toonaangevende aantijging tegen Julian zou hij in opdracht en in het belang van het Kremlin hebben gewerkt. Voorgesteld als een almachtige schurk op het wereldtoneel na de door het westen ondersteunde Maidan-coup in Oekraïne in februari 2014, werden alle mogelijke vormen van binnenlandse politieke onrust in Europa en Noord-Amerika geframed als op de een of andere manier onophoudelijk door Moskou georkestreerd, waarbij alles en iedereen die ook maar vaag sympathiseerde met Rusland automatisch werd bestempeld als een FSB- en/of GRU-agent van chaos.

Behoorden de malafide operaties van de CIA maar tot het verleden als gevolg van de misdaden die door de commissie-Church aan het licht waren gebracht, of, op zijn minst, de CIA onderworpen zou hebben aan de wet en publieke verantwoording. Maar dat mocht niet zo zijn.

Er kleven drie kernproblemen aan de CIA: haar doelstellingen, methoden en oncontroleerbaarheid. De operationele doelen bestaan uit datgene wat de CIA of de president van de Verenigde Staten op een bepaald moment in het belang van de VS acht, ongeacht de internationale - of Amerikaanse wetgeving. Zijn methoden zijn geheimzinnig en dubbelhartig. Het feit dat er geen verantwoording hoeft te worden afgelegd, betekent dat de CIA en de president het buitenlands beleid bepalen zonder enige openbare toetsing. Het Congres is een deurmat, een bijzaak.

Mike Pompeo, voormalig CIA-directeur, had het volgende te zeggen over zijn tijd bij de CIA:

"Ik was de directeur van de CIA. We waren aan het liegen, bedriegen en stelen. We hadden hele trainingen. Het herinnert je aan de glorie van het Amerikaanse experiment."

De CIA werd in 1947 opgericht als opvolger van het Office of Strategic Services (OSS). De OSS had in de Tweede Wereldoorlog twee verschillende rollen vervuld: inlichtingen en ontwrichting. De CIA nam beide rollen over. Enerzijds moest de CIA inlichtingen verstrekken aan de Amerikaanse regering. Aan de andere kant moest de CIA de "vijand" ondermijnen, dat wil zeggen, degene die de president of de CIA als vijand beschouwden, met behulp van een breed scala aan maatregelen: moordaanslagen, staatsgrepen, geënsceneerde onrust, bewapening van opstandelingen en andere middelen.

Deze laatste rol bleek verwoestend te zijn voor de stabiliteit in de wereld en de Amerikaanse rechtsorde. Het is een rol die de CIA vandaag de dag nog steeds vervult. In feite is de CIA een geheim leger van de VS, dat in staat is om overal ter wereld chaos te veroorzaken zonder ook maar enige verantwoording af te hoeven leggen.

Uit een onderzoek van de Universiteit van York blijkt dat door een tsunami prehistorische gemeenschappen in Northumberland, Engeland, werden weggevaagd, hetgeen grootschalige ontvolking in de hele regio tot gevolg had.

Volgens het onderzoek, dat in het Journal of Quarternary Science werd gepubliceerd, trof een enorme tsunami met 20 meter hoge golven de Britse kustlijn en delen van Europa tijdens het Mesolithicum, zo'n 8000 jaar geleden.

De tsunami werd waarschijnlijk veroorzaakt door een grote onderzeese aardverschuiving die bekend staat als de Storegga-aardverschuiving en die de verplaatsing van 2.400-3.200 km3 sediment voor de kust van West-Noorwegen veroorzaakte. Sporen van sedimentafzettingen die worden toegeschreven aan de gebeurtenis werden aangetroffen in Noord-Engeland, West-Schotland, Shetland, Denemarken en zelfs tot in Oost-Groenland.

Reconstructies met hoge resolutie van het paleoklimaat uit Zuid-Italië, daterend van rond 200 v.Chr. tot 600 n.Chr., geven een duidelijker beeld van de wisselwerking tussen klimaat en epidemieën in het oude Rome.

Uit reconstructies blijkt dat de temperatuur en neerslag na ~130 n.Chr. steeds instabieler werden, waarbij verschillende koude perioden samenhingen met historische pandemische uitbraken zoals de pest van Justinianus.

Paleoklimaatproxies kunnen inzicht geven in hoeverre klimaatveranderingen in het verleden van invloed zijn geweest op menselijke samenlevingen, bijvoorbeeld wanneer warme of koude periodes samenvielen met periodes van sociale ontwikkeling of pandemieën.

De natie herinnert zich nog de soevereiniteit die het land voor 2011 genoot...

Twaalf jaar geleden deed de zogenaamde Arabische Lente Libië aan, maakte een einde aan het bewind van Muammar Kadhafi en stortte het land in chaos, waarbij het verdeeld raakte langs tribale en regionale scheidslijnen. Kadhafi zelf werd vermoord door toedoen van door het westen gesteunde milities.

De verkapte militaire NAVO-invasie van Libië

Wat in februari 2011 begon als een kleine en beperkte burgerbetoging tegen de Kadhafi-regering in Oost-Libië, draaide uit op een door het westen gesteunde inspanning tot regimewisseling, waarbij de NAVO overging tot een militaire interventie onder het mom van "bescherming van de burgerbevolking."

De VN-Veiligheidsraad werd door de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk gedwongen Resolutie 1973 aan te nemen, waarmee de deur werd opengezet voor het gebruik van geweld tegen Libië, simpelweg omdat de westerse mogendheden Kadhafi van de troon wilden stoten, wat op zichzelf genomen een flagrante schending van de resolutie inhield. De rest is geschiedenis.

Verwarde Libiërs werd wijsgemaakt dat democratie, welvaart en vrijheid binnen handbereik lagen. Maar toen het eenmaal zover was, ontdekten ze dat Khadafi dan wel van het toneel verdwenen was, maar dat hij in zekere zin Libië met zich meegenomen had.

Jaren later bevindt het land zich in een impasse met weinig vooruitgang op het gebied van vrijheid en stabiliteit. Veel van de soevereine beslissingen worden door anderen genomen, terwijl gewapende milities het land domineren en optreden als stromannen van buitenlandse mogendheden.