Commentaar: Yasser Arafat was een ware leider van de Palestijnen. Op 11 november 2004 overleed hij onder mysterieuze omstandigheden. Auteur Jamal Kanj legt in dit artikel uit dat het waarschijnlijk is dat er geen sprake was van een natuurlijke dood. Zo werden er sporen van polonium-210 - een heel giftige en radioactieve stof - o.a. op zijn bezittingen gevonden.


yasser arafat
De meeste Palestijnen, of ze hun overleden leider Yasser Arafat steunden of niet, waren het erover eens dat hij een niet-natuurlijke dood stierf. Ze meenden dat hij door Israël of zijn agenten werd vermoord.

Maar zijn Palestijnen gerechtvaardigd om Israël te beschuldigen van zijn dood?

Franse artsen die Arafat behandelden hebben geen verslag uitgebracht over het vaststellen van de oorzaak van zijn ziekte. Het Franse openbaar medisch verslag wees op de vernietiging van rode bloedcellen als reden voor zijn dood, maar identificeerde niet de oorzaak van deze uitvalvan rode bloedcellen.

Volgens een verslag van Al Jazeera, suggereerden testen door wetenschappers aan het Institute of Radiation Physics in Lausanne, Zwitserland, dat sporen die gevonden zijn op Arafats bevlekt ondergoed en andere persoonlijke bezittingen op een "onverklaarbare verhoogde hoeveelheid ongefundeerd polonium-210" wezen, wat een verklaring kan zijn voor zijn rode cel abnormaliteit.


Commentaar: En volgens een nieuwsbericht van 6 november 2013:
In het onderzoeksrapport dat ze woensdag aan de nabestaanden overdroegen, melden ze dat ook in zijn ribben en bekken hoge concentraties van de dodelijke stof zaten. Die waren minstens 18 keer hoger dan de normale waardes.

Het Zwitserse lab is hetzelfde medische instituut dat sporen van het radioactieve isotoop polonium-210 op de bezittingen van de voormalige KGB-agent Alexander Livinenko vond.

De Russische dissident stierf in 2006 na een ontmoeting met Russische officials, na het drinken van thee die doorspekt was met de stof.

Na het scannen van Arafats bezittingen, vonden onderzoekers van het laboratorium een "onverklaarbaar niveau van polonium", concluderend dat het mogelijk is dat hij door "vergiftiging" om het leven kwam.

Israël is het enige land in de regio met een bewezen vermogen om polonium-210 te produceren.

Een bericht van 5 juli van de Franse krant Le Figaro citeerde bronnen in de Franse geheime dienst, die aangaven dat de autoriteiten meer wisten over de dood van Arafat dan dat ze in de openbaarheid hadden gebracht.

Na het bericht van Al Jazeera, reageerden Israëlische officials defensief en ontkenden schuld aan de dood van Arafat.

Dov Weisglass, op dat moment hoofdassistent van de Israëlische premier Ariel Sharon, vertelde een Israëlische radiozender dat de regering "niet had gedacht dat zijn fysieke uitroeiing zou helpen."

Volgens een Time magazine verhaal eerder deze maand, bediscussieerden Israëlische officials de mogelijkheid Arafat te doden, maar hadden ervoor gekozen dat niet te doen omdat hij "bijna inert was gemaakt", zich verschanste in het laatste gebouw bij zijn compound dat nog overeind stond, met Israëlische tanken die in de buurt "24 uur per dag" ronddenderden.

Het is waar dat Arafat drie jaar een virtuele gevangene was in een kleine kamer omringd door Israëlische tanks. Maar de woede van Israëlische officials op zijn hals halende, ging hij door met het leiden van de tweede Palestijnse Intifada, ondanks de Israëlische belegering.

Hij was in staat om met de buitenwereld te communiceren en sprak via satelliet voor een Arabische top in Beiroet in maart 2002.

Wat betreft hun argument dat ze geen behoefte hadden om de "inerte" Arafat uit te roeien, dat werd gelogenstraft door de geschiedenis van meedogenloze buitengerechtelijke sluipmoorden door Israël.

Op 22 maart 2004, gaf Sharon het groene licht voor een AH-64 gevechtshelikopter om Hellfire raketten af te vuren, waarbij de bijna blinde 67-jarige quadriplegische sjeik Ahmad Yassin om het leven kwam.

Veertien dagen later, in een interview met de Israëlische krant Maariv, bedreigde Sharon Arafat openlijk met de dood.

Op 9 april 2004, zes maanden voor de dood van Arafat, zou Sharon hebben meegedeeld aan Maariv dat hij "zich niet langer gebonden voelt door een driejarige belofte aan de president (George) Bush om Yasser Arafat niet te schaden."

In het licht van de nieuwe bevindingen, en vooral toen polonium werd gevonden op het opgegraven lichaam van Arafat, moet de Palestijnse Autoriteit er bij de VN-Veiligheidsraad op aandringen een resolutie aan te nemen, zoals de 2006 resolutie, die een internationale commissie aanstelde om de moord op de voormalige Libanese premier Rafiq Hariri te onderzoeken.

Tenzij, uiteraard, de potentiële dader, in tegenstelling tot de veronderstelde moordenaars van Hariri, boven de internationale wet staat.
Jamal Kanj schrijft regelmatig over Arabische kwesties en is de auteur van Children of Catastrophe, Journey from a Palestinian Refugee Camp to America. Zijn e-mailadres is jkanj@yahoo.com. (Dit artikel werd voor het eerst gepubliceerd door de Gulf Daily Newspaper).