psychopaten
Het volgende is een transcriptie van deze video.
"Menselijke roofdieren bevolken onze samenleving."

Stefan Verstappen, Defense Against the Psychopath
Psychopaten zijn menselijke roofdieren. Ze intimideren, manipuleren, liegen, stelen, bedriegen, misbruiken en ontnemen mensen het leven, zonder schuldgevoel of wroeging. Een vooraanstaand expert op het gebied van psychopathie, Robert Hare, schat dat 1% van de mensen psychopaten zijn; terwijl klinisch psycholoog Martha Stout suggereert dat dit cijfer dichter bij 4% ligt. Studies geven aan dat psychopaten oververtegenwoordigd zijn in het bedrijfsleven en in de politiek. In deze video gaan we de psychologie van de psychopaat onderzoeken, omdat deze kennis ons kan helpen om de schade die ze ons, de mensen van wie we houden en de mensheid in het algemeen berokkenen, te minimaliseren.

"...in vergelijking met andere ernstige klinische stoornissen, wordt er weinig systematisch onderzoek gedaan naar psychopathie, ook al is het verantwoordelijk voor veel meer sociaal leed en ontwrichting dan alle andere psychiatrische stoornissen bij elkaar. Psychopaten komen in elk segment van de samenleving voor en de kans is groot dat... u er op pijnlijke of vernederende wijze mee te maken krijgt. De beste verdediging ligt in het begrijpen van de aard van deze menselijke roofdieren."

Robert Hare, Without Conscience
Wanneer de meeste mensen aan een psychopaat denken, denken ze aan individuen als Ted Bundy, Charles Manson en Jeffrey Dahmer en hoewel zulke individuen psychopathisch zijn, vertegenwoordigen zij een extreme vorm van deze stoornis. De meeste psychopaten plegen geen gewelddadige misdaden maar immorele daden, die onder de radar van het strafrechtsysteem blijven; ze misbruiken familieleden of verwaarlozen hun welzijn, ze bedriegen anderen, liegen pathologisch of manipuleren anderen voor egoïstische doeleinden.
"... velen weten niets over deze stoornis, en als ze er wel vanaf weten, denken ze alleen in termen van... mensen die opvallend vaak de wet hebben overtreden en die, als ze gepakt worden, in de gevangenis zullen belanden... de meeste [psychopaten] zitten niet in de gevangenis. Ze lopen gewoon rond, samen met jou en mij."

Martha Stout, The Sociopath Next Door
De reden waarom de meesten van ons zich onthouden van het routinematig uitbuiten en leed toebrengen aan anderen, is omdat we een geweten hebben. We leven mee met andermans leed en als we een ander laten lijden, voelen we ons schuldig. Psychopaten hebben geen geweten en missen het vermogen om empathie en schuldgevoelens te ervaren. In feite voelt een psychopaat geen liefde, vriendschap, of enige emotionele binding met wie dan ook. Als psychopaten banden onderhouden met andere mensen, dan is dat alleen omdat ze hen als bezit, hulpbron of gereedschap beschouwen. Deze emotieloze leegte in het hart van de psychopaat stelt hem in staat om herhaaldelijk daden te plegen die andere mensen schade berokkenen.
"Zelfs ervaren en geharde professionals vinden het zenuwslopend als ze de reactie van een psychopaat zien op een hartverscheurende gebeurtenis, of als ze hem of haar terloops een brutale overtreding horen beschrijven alsof er een appel werd geschild, of een vis schoongemaakt."

Robert Hare, Without Conscience
Of, zoals hij vervolgt:
"[De psychopaat is] een egocentrisch, hardvochtig en meedogenloos persoon met een groot gebrek aan empathie en het vermogen om warme emotionele relaties met anderen aan te gaan, een persoon die functioneert zonder de beperkingen van het geweten. Als je erover nadenkt, zul je je realiseren dat wat ontbreekt in dit plaatje juist die eigenschappen zijn, die mensen in staat stellen om in sociale harmonie te leven."

Robert Hare, Without Conscience
In plaats van de emotionele relaties die betekenis creëren in het leven van normale mensen, wordt het innerlijke leven van de psychopaat gedreven door het genotsprincipe en de behoefte aan voortdurende opwinding. Veel psychopaten zijn alcoholisten, verslaafd aan drugs of seks en vertonen zeer risicovol gedrag. Maar de meest verleidelijke stimulans voor een psychopaat is macht. Het is om het even of ze beroepscrimineel, een werkloze profiteur, bedrijfsleider, CEO, financier, bureaucraat of politicus zijn, de geest van de psychopaat wordt geobsedeerd door het domineren van andere mensen. Martha Stout legt het als volgt uit:
"De prijs die te behalen valt, kan variëren van wereldheerschappij tot een gratis lunch, maar het spel is altijd hetzelfde - domineren, anderen laten schrikken, "winnen.""

Martha Stout, The Sociopath Next Door
Robert Hare deelt een stukje uit een psychologisch rapport over een psychopaat die Earl heet:
"Het meest opvallende aan Earl is zijn obsessie met absolute macht. Hij waardeert mensen alleen voor zover ze buigen voor zijn wil of kunnen worden gedwongen of gemanipuleerd om te doen wat hij wil. Hij schat voortdurend zijn mogelijkheden in om mensen en situaties uit te buiten."

Robert Hare, Without Conscience
Hoewel de psychopaat vanuit ons gezichtspunt lijdt aan een ernstige geestelijke stoornis, zien psychopaten niets verkeerds aan zichzelf en verklaren soms openhartig dat hun "toestand" een zegen is. Hun gebrek aan emotionele gehechtheid en hun onvermogen om empathie en schuldgevoelens te ervaren, geven hen een ongekend voordeel in wat een harde wereld is - althans, dat beweren ze. Ted Bundy verwees bijvoorbeeld naar schuldgevoel als een "ongezond sociaal controlemechanisme" dat "vreselijke dingen doet met het lichaam." Gezien het feit dat ze hun psychopathie als een voordeel zien, zou het geen verrassing moeten zijn dat pogingen om psychopaten te "rehabiliteren" jammerlijk mislukken. In een samenvatting van de literatuur over de zogenaamde "behandelingen" voor psychopathie, legt Robert Hare uit:
"...veel schrijvers over dit onderwerp hebben opgemerkt dat het kortste hoofdstuk in een boek over psychopathie het hoofdstuk over behandeling zou moeten zijn. Een conclusie van één zin, zoals: "Er is geen effectieve behandeling gevonden" of: "Niets werkt," is de gebruikelijke afsluiting van wetenschappelijke overzichten van de literatuur."

Robert Hare, Without Conscience
Om het nog erger te maken, zijn psychopaten heel moeilijk te identificeren. Want hoewel ze innerlijk van ons verschillen als dag en nacht, camoufleren ze hun roofzuchtige aard met wat de 20e-eeuwse psychiater Hervey Cleckley een "masker van geestelijke gezondheid" noemde. Psychopaten zijn verwant aan roofdieren die het uiterlijk en gedrag van hun prooi nabootsen. In zijn artikel Snake in the Grass legt de psycholoog Daniel Jones uit: "Er zijn spinnen in Australië die ruiken en zich gedragen als mieren: sommige zijn dermate overtuigend dat de mieren een spin toestaan om permanent bij hen te leven. Deze spin zal zich dan tegoed doen aan zijn nieuwe vrienden, maar hij zal niet alle mieren opeten, of zelfs maar een aanzienlijk aantal; in plaats daarvan onttrekt hij langzaam, duurzaam en over een lange periode hulpbronnen." (Daniel Jones, Snake in the Grass)

Net als de Australische spin zien psychopaten er op het sociale toneel vaak normaal uit. In feite zijn ze meer charismatisch, charmant en zelfverzekerd dan de meeste mensen. Deze sociale allure is gedeeltelijk een functie van het feit dat psychopaten veel minder stress, angst en bezorgdheid ervaren dan wij. Maar het is ook het resultaat van het opmerkelijke vermogen van psychopaten om te liegen over hun verleden, hun prestaties en hun karakter op een manier die hun slachtoffers betovert en soms psychologisch verlamt.
"De meeste slachtoffers die ik in mijn werk ben tegengekomen, rapporteerden dat hun aanvankelijke betrokkenheid bij een [psychopathisch] persoon, en hun voortdurende omgang ook al veroorzaakte zij of hij hen pijn, een direct resultaat was van hoe charmant zij of hij kon zijn. Ontelbare keren heb ik mensen hoofdschuddend uitspraken horen doen als: "Hij was de charmantste persoon die ik ooit ontmoet heb," of "Ik had het gevoel dat ik haar altijd al gekend had," of "Hij had een energie over zich die andere mensen gewoon niet hebben."

Martha Stout, The Sociopath Next Door
Gelukkig zitten er scheuren in het masker van geestelijke gezondheid van de psychopaat. Een van die scheuren bestaat uit een pathologisch opgeblazen gevoel van eigendunk, dat psychopaten onmogelijk kunnen verbergen. Robert Hare legt dit als volgt uit:
"Psychopaten hebben een narcistische en schromelijk opgeblazen kijk op hun eigenwaarde en belangrijkheid, een werkelijk verbazingwekkend egocentrisme en gevoel van aanspraak, en zien zichzelf als het middelpunt van het universum, als superieure wezens die gerechtvaardigd zijn om volgens hun eigen regels te leven."

Robert Hare, Without Conscience
De ogen van een psychopaat kunnen ook hun roofzuchtige aard onthullen, want sommige slachtoffers melden dat kijken in de ogen van een psychopaat lijkt op kijken in de ogen van een reptiel; ongeacht hun stemming, hun ogen zijn hetzelfde - leeg, koud, intens en unheimisch. Deze overeenkomst tussen de ogen van een psychopaat en de ogen van een reptiel is een van de oorzaken van de hedendaagse mythe dat er een ras van reptielachtige mensachtigen bestaat.
"Sommige mensen reageren op de emotieloze blik van de psychopaat met een aanzienlijk ongemak, bijna alsof ze zich een potentiële prooi voelen in de aanwezigheid van een roofdier. Anderen kunnen volledig overweldigd en geïntimideerd raken, misschien zelfs alsof ze worden bestuurd, met weinig inzicht in wat er met hen gebeurt. Wat de psychologische betekenis van hun blik ook is, het is duidelijk dat intens oogcontact een belangrijke factor is bij het vermogen van sommige psychopaten om anderen te manipuleren en te domineren."

Martha Stout, The Sociopath Next Door
Een andere manier om door het masker van geestelijke gezondheid van de psychopaat heen te kijken, is door te letten op hun manier van spreken. Psychopaten vinden het moeilijk om een samenhangend verhaal te houden; hun uitspraken zijn vaak tegenstrijdig en zitten vol inconsistenties. Ze hebben de neiging om van het ene ongerelateerde onderwerp naar het andere te springen en als hen een vraag wordt gesteld, staan ze erom bekend dat ze antwoorden op een manier die geen verband houdt met wat er werd gevraagd.
"Psychopaten zijn berucht om het niet beantwoorden van de vraag die hen gesteld wordt, of om te antwoorden op een manier die geen antwoord lijkt te geven op de vraag."

Robert Hare, Without Conscience
Sommige psychopaten begeleiden hun spraak ook met overdreven handbewegingen. Onderzoekers geloven dat de handbewegingen van een psychopaat een functie vertegenwoordigen van hoe hun hersenen woorden, ideeën en emoties verwerken. Maar de handbewegingen werken ook als een bedrieglijke strategie; ze leiden luisteraars af en maken het moeilijker om hun inconsistenties en leugens te ontdekken. Robert Hare vertelt over een psychopaat die een psychologisch onderzoek onderging:
"Zijn verhaal ging gepaard met uitgebreide handbewegingen en overdreven gezichtsuitdrukkingen - een dramatische vertoning die onze interviewer verblindde voor wat er gebeurde."

Robert Hare, Without Conscience
De hoofdoorzaak van psychopathie is onbekend, maar studies geven aan dat psychopaten geboren worden met een aanleg voor psychopathie; ze zijn, met andere woorden, een product van de natuur, niet van de opvoeding.
"...er is geen overtuigende verzameling van bevindingen die het kernkenmerk van [psychopathie] - dat is, de afwezigheid van geweten - in verband brengt met mishandeling tijdens de kindertijd...In feite bestaat er enig bewijs dat [psychopaten] minder beïnvloed worden door hun vroege ervaringen dan [niet-psychopaten]."

Martha Stout, The Sociopath Next Door
Hoewel psychopaten alle samenlevingen door de geschiedenis heen hebben geteisterd, wordt het probleem van hun bestaan versterkt door hedendaagse trends naar politieke centralisatie. Regeringen dringen door tot steeds meer gebieden van het leven, mondiale instellingen proberen de hele wereld onder hetzelfde juk van tirannie te brengen, terwijl ontwikkelingen in de technologie het potentieel creëren voor een vorm van totalitaire heerschappij die veel invasiever is dan alles wat eerder heeft plaatsgevonden. Omdat psychopaten hunkeren naar macht, omdat ze van nature charismatisch zijn, goed kunnen liegen en zich niet laten beperken door empathie, angst, bezorgdheid en schuldgevoel, is het redelijk om te veronderstellen dat sommige psychopaten naar politieke machtsposities neigen of er actief deel van uitmaken. In zijn boek Politieke Ponerologie stelde de Poolse psychiater Andrzej Łobaczewski voor om het type politieke systeem waarin psychopaten regeren pathocratie te noemen, en tenzij meer mensen zich bewust worden van de dreiging van deze roofzuchtige klasse, kan dit type heerschappij een ware realiteit worden.
"Ik zal de benaming pathocratie accepteren voor een regeringssysteem...waarin een kleine pathologische minderheid de controle krijgt over een samenleving van normale mensen .... Als een individu in een politieke machtspositie een psychopaat is, kan hij of zij een epidemie van psychopathologie creëren bij mensen die in wezen niet psychopathisch zijn...Onder dergelijke omstandigheden kan geen enkel gebied van het sociale leven zich normaal ontwikkelen, of het nu gaat om economie, cultuur, wetenschap, technologie, administratie, enzovoort. Pathocratie verlamt geleidelijk aan alles."

Andrzej Łobaczewski, Political Ponerology
Zie: https://academyofideas.com/2023/07/the-psychology-of-psychopaths-predators-who-walk-among-us/