5G unit
© farmlanemastRed 5G
Twee maanden geleden introduceerde de Amerikaanse staat New Hampshire met ondersteuning van alle partijen een wetsvoorstel dat vereist dat draadloze antennes op ten minste 500 meter afstand van woningen, bedrijven en scholen worden geplaatst. Tevens bevat het maatregelen om het publiek te informeren over de gezondheidsrisico's van radiofrequente straling (RFR) en Wi-Fi op scholen te vervangen door bekabelde technologie. De maatregelen vloeien voort uit de bevindingen van de New Hampshire Commissie, die zich bezighoudt met de "bestudering van de milieu- en gezondheidseffecten van de zich ontwikkelende 5G-technologie."

In veel landen, waaronder Groot-Brittannië, mogen basisstations voor mobiele communicatie 20 tot 25 meter van woonhuizen worden geplaatst. In de afgelopen jaren kregen veel van dergelijke masten een upgrade naar 5G met frequenties van 3,5 GHz en een complexe reeks speciale signaalmodulaties, pulsen, polarisatie, fased arrays en nieuwe apparatuurontwerpen om gegevens sneller en in grotere bestanden te kunnen downloaden.

Maar wat zijn de gevolgen voor de gezondheid van het plaatsen van deze nieuwe hightech 5G-basisstations zo dicht bij woon- en werkruimten? Professor Lennart Hardell, een oncoloog van de Zweedse Environment and Cancer Research Foundation, en Mona Nilsson van de Swedish Radiation Protection Foundation hebben net een reeks van acht 5G-casestudies afgerond, waarin ze 18 mensen in een daadwerkelijke 5G-omgeving bestuderen.

De auteurs stellen het volgende in hun inleiding op de vijfde studie:
5G-basisstations voor draadloze communicatie zijn sinds 2019-2020 in veel landen op grote schaal uitgerold, ondanks dat [er] nog geen eerder onderzoek was gedaan naar mogelijke negatieve effecten van de straling van 5G op de menselijke gezondheid en het milieu.
Vervolgens leggen ze uit dat er nu enkele dierstudies beschikbaar zijn met de frequentie van 3,5 GHz zoals die voor 5G wordt gebruikt, maar dat deze de meeste andere elementen van de 5G-werkomgeving missen, waaronder modulatie, pulsatie en gelijktijdige blootstelling aan meerdere frequenties. Zelfs zonder deze extra elementen toonden de onderzoeken echter negatieve effecten aan zoals oxidatieve stress in de lever, de nieren en het plasma, gedegenereerde neuronen in de hersenen, evenals oxidatieve stress in de spieren en negatieve effecten op de botsterkte. Bovendien werd gewijzigd gedrag gerapporteerd na blootstelling van de foetus.

De casestudies van Hardell/Nilsson zijn dus baanbrekend te noemen, omdat ze voor de allereerste keer de effecten op mensen van het leven in een levensechte 5G-omgeving bestuderen. U kunt ze hier vinden: eerste studie, tweede studie, derde studie, vierde studie, vijfde studie, zesde studie, zevende studie, achtste studie.

Er worden nauwkeurige stralingsmetingen gegeven voor verschillende gebieden van de accommodatie van de deelnemers in relatie tot de afstand tot de betreffende zendmasten. Over het algemeen beschrijven de studies hoe voorheen gezonde mensen symptomen van het microgolfsyndroom ontwikkelden onmiddellijk nadat 5G-telefoonmasten in de buurt van hun accommodatie waren geïnstalleerd op afstanden tussen vijf en 500 meter. De meeste symptomen verdwenen binnen een paar dagen nadat ze naar een minder bestraalde accommodatie waren verhuisd, maar begonnen weer toen ze terugkeerden naar de sterk bestraalde accommodatie. In twee gevallen verschenen de symptomen sneller dan voorheen bij terugkeer naar een sterk bestraalde omgeving, wat suggereerde dat deze deelnemers gevoeliger waren geworden.

Hun symptomen bestonden onder meer uit neurologische symptomen, hoofdpijn, oorsuizen, vermoeidheid, slapeloosheid, emotioneel leed, huidaandoeningen, gewrichts- en spierpijn, cardiovasculaire afwijkingen en bloeddrukvariabiliteit. De deelnemers werd gevraagd vragenlijsten in te vullen over hun gezondheid voordat de 5G-masten waren geïnstalleerd, na de installatie en nadat ze waren verhuisd naar een minder bestraalde accommodatie. Hen werd gevraagd de ernst van hun symptomen in te schalen, waarbij 10 staat voor ondraaglijk. De resultaten worden in tabellen in de studies weergegeven en tonen aan dat veel symptomen ondraaglijk waren in de buurt van de 5G-basisstations.

Deze studies zijn op zichzelf al zeer leesbaar. Hieronder zal ik aspecten van enkele van de latere studies en van de allereerste belichten naast wat achtergrondinformatie. De eerste vier studies heb ik in een ander artikel besproken.

In de eerste studie is het opmerkelijk dat er metingen beschikbaar waren van de stralingsniveaus voorafgaand aan de plaatsing van de 5G-mast. Een echtpaar had 10 jaar in hun appartement onder een 3G- en 4G-mast gewoond zonder duidelijke gezondheidsproblemen en toen ze hoorden dat de mast zou worden gemoderniseerd, lieten ze van tevoren metingen uitvoeren. De maximale (piek)meting was 9.000 μW/m2 (microwatt per vierkante meter). Na de installatie van de 5G-mast werd er in hun flat echter zeer hoge radiofrequente straling (RFR) gemeten met maximumniveaus van 354.000, 1.690.000 en meer dan 2.500.000 μW/m2.

Er was dus een enorme toename in RFR na de installatie van de 5G-masten, van 9.000 µW/m2 tot 2.500.00µW/m2 piekniveaus, maar zelfs deze hoge niveaus liggen ver onder de limieten die als veilig worden beschouwd door de International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection (ICNIRP), die een blootstelling van het hele lichaam tot een niveau van 10.000.000 μW/m2 uitgemiddeld over 30 minuten toestaat.

De richtlijnen voor blootstellingslimieten die werden opgesteld door ICNIRP, een zelfbenoemde particuliere organisatie in Duitsland, zijn echter alleen gebaseerd op opwarmingseffecten (thermische effecten) die binnen een uur of minder optreden. Ze beschermen niet tegen effecten die optreden onder de opwarmingsdrempel, en ook niet tegen langdurige blootstelling. De Internationale Commissie voor Biologische Effecten van Elektromagnetische Velden (ICBE-EMF) heeft onlangs kritiek geuit op deze richtlijnen, die 14 onjuiste veronderstellingen bevatten.

Hardell en Nilsson lichten toe dat zelfs voor eerdere generaties mobiele communicatie, met veel lagere waarden dan voor 5G, talrijke gezondheidseffecten werden aangetoond. Een voorbeeld vormt het Duitse onderzoek naar het effect op stresshormonen en PEA (fenylethylamine) in verband met een nieuw geïnstalleerd basisstation, met gemiddelde waarden van slechts 76,9 μW/m2, waarbij de hoogst gemeten waarde bij één deelnemer thuis 320 μW/m2 bedroeg. De deelnemers ondervonden ook neurologische symptomen.

De auteurs wijzen erop dat het bijgewerkte Bioinitiative Report duizenden studies uit de afgelopen decennia heeft geïnventariseerd over de nadelige gezondheidseffecten van pre-5G-technologie. Een duidelijke meerderheid van de studies toont aan:
Een duidelijk en consistent patroon van nadelige effecten die de basis vormen van de mechanismen waardoor RFR [radiofrequente straling] de kankers kan veroorzaken die in menselijke populaties voorkomen. Van de 261 onderzoeken naar oxidatieve effecten van blootstelling aan RFR, toonden er 240 (91%) beschadiging aan. Van de 346 onderzoeken naar de effecten van RFR op genen, rapporteerden 224 (65%) genetische schade. Oxidatieve stress en genetische schade vormen de belangrijkste mechanismen die leiden tot kanker. Daarnaast veroorzaakt blootstelling aan RFR effecten op de hersenen en het gedrag. Van de 336 gepubliceerde onderzoeken naar de neurologische effecten van RFR rapporteerde 73% effecten, terwijl slechts 27% geen effect aantoonde.
Als de resultaten van tientallen jaren onderzoek naar de lagere niveaus van radiofrequente straling zo duidelijk zijn, waarom gaan zoveel regeringen dan door met deze technologie en laten ze het aan instanties als de WHO of ICNIRP over om de veiligheid ervan te garanderen?

In de vijfde casestudie, kort na de installatie van een nieuw 5G-basisstation op 20 meter van zijn huis:
"Een voorheen gezonde 49-jarige man ontwikkelde hoofdpijn die hij als 'extreem' beschreef, een gevoel van tintelingen in zijn lichaam en droge ogen. De geringste inspanning, zoals afwassen of iets optillen, veroorzaakte pijn in zijn borst. Zijn lichaam zwol op en hij kreeg blauwe plekken over zijn hele lichaam."
Deze symptomen verdwenen na een paar uur op het werk, waar de blootstelling aan RFR veel lager was, maar na een verblijf van een week in zijn flat (terwijl hij nog steeds naar zijn werk ging) na installatie van de 5G-mast, werd hij dusdanig ernstig ziek dat hij het appartement voorgoed verliet. Sindsdien merkt hij dat zijn gevoeligheid voor blootstelling aan RF-straling is toegenomen, omdat zijn symptomen zich sneller ontwikkelen als hij een sterk bestraald gebied binnengaat en langzamer verdwijnen als hij terugkeert naar zijn nieuwe appartement met lage stralingsniveaus. De stralingsniveaus die in zijn oorspronkelijke appartement werden gemeten, waren erg hoog en lagen op de bovengrens van de Safe and Sound-meter van 3.180.000 µW/m2, maar zelfs deze niveaus liggen vele malen lager dan de ICNIRP-maximumniveaus van 10.000.000 µW/m2.

Evenzo bleek uit het zesde onderzoek, waarbij een gezin hun vakantiehuis bezocht dat zich op 125 meter van een basisstation bevond dat net was geüpgraded naar 5G, dat dit gehele gezin, bestaande uit twee volwassenen en drie kinderen, symptomen van het microgolfsyndroom ontwikkelde kort na aankomst in het vakantiehuis. De symptomen verdwenen toen het gezin terugkeerde naar hun eigen huis waar de RF-straling veel lager was.

De zevende studie betreft een vrouw van 82 jaar die al aan electrohypersensitiviteit (EHS) leed en wier symptomen aanzienlijk verergerden nadat twee 5G-basisstations waren geïnstalleerd op ongeveer 500 meter van haar huis. Haar man van 83 had geen EHS, maar ontwikkelde het microgolfsyndroom na installatie van de basisstations. Dit gebeurde ondanks dat de metingen lager waren dan in andere onderzoeken en de masten veel verder weg stonden. De metingen waren veel lager dan de ICNIRP-richtlijnen.

In het achtste onderzoek ontwikkelde een achtjarige jongen ondraaglijke hoofdpijn en ook wat duizeligheid en vermoeidheid op school na installatie van 5G-basisstations op 200 meter van zijn school. De straling varieerde tussen 83.332 en 267.536 μW/m2 op de speelplaats en tussen 2.560 en 76.590 μW/m2 in het schoolgebouw. Dankzij het dragen van een afschermende pet en jas, verdwenen zijn symptomen min of meer.

De auteurs wijzen erop dat andere wetenschappelijke groepen dan de ICNIRP veel lagere grenswaarden hebben voorgesteld dan nu worden gevolgd. In de EuropaEM EMF-richtlijnen 2016 werd bijvoorbeeld aanbevolen om niveaus van gepulseerde RF-straling niet hoger te laten zijn dan 100 μW/m2 en "in een onderzoek naar eerdere blootstellingen aan generaties mobiele telefoons werd gerapporteerd dat niveaus van meer dan 500 μW/m2 een verhoogd risico op hoofdpijn veroorzaakten bij mensen die in de buurt van basisstations wonen."

In de conclusie van dit onderzoek stellen Hardell en Nilsson dat:

Er worden steeds meer maatregelen genomen om kinderen, die mogelijk meer kwetsbaar zijn, te beschermen tegen radiofrequente straling. In Arizona is de Desert Sage High School bezig met het afschermen van klaslokalen tegen de draadloze straling van een nabijgelegen telefoonmast. Vorige week werd bekend dat een schoolbestuur in New Hampshire unaniem de installatie van een nieuwe zendmast in de buurt van een basisschool afkeurde na bezorgdheid van ouders over mogelijke gezondheidseffecten voor kinderen. In Groot-Brittannië werd in juli 2022 tijdens een hoorzitting van het Upper Tribunal een lokale autoriteit opgedragen om onderwijsvoorzieningen met lage emf-straling te treffen voor een kind met EHS.

De controverse houdt echter aan. De Britse regering wil ons doen geloven dat, als het gaat om 5G, "er geen gevolgen zouden moeten zijn voor de volksgezondheid." In haar document '5G in the U.K.,' dat deze week werd gepubliceerd, herhaalt de regering dat de ICNIRP-limieten beschermend zijn en dat "planningsautoriteiten de bouw van mobiele masten in bepaalde gebieden, zoals in de buurt van scholen, niet mogen verbieden." Aan de andere kant vergeleek David Gee, de initiatiefnemer van het project 'Late Lessons from Early Warnings' van het Europees Milieuagentschap (2001 en 2013), de kwestie van radiofrequente straling met het asbestschandaal in een van zijn hoofdstukken in het Franse boek Humanité et numérique, dat in april 2023 werd gepubliceerd.

New Hampshire heeft zijn onderzoek naar draadloze straling afgerond. Massachusetts is bezig met wetgeving om inwoners en het milieu te beschermen tegen de negatieve effecten van draadloze technologie. Sommige landen hebben veiligheidslimieten aangenomen die 10 tot 100 keer lager liggen dan de huidige ICNIRP-limieten. Zal onze regering eindelijk nota nemen van de bevindingen van gerespecteerde wetenschappers en gehoor geven aan de oproepen voor een moratorium op 5G omwille van de gezondheid van mens en milieu, of zal haar doel erop gericht blijven om "het land te overspoelen met de snelste en betrouwbaarste draadloze dekking die er is," zoals meneer Sunak mij onlangs liet weten?

Zie: https://dailysceptic.org/2024/02/26/are-we-taking-the-risks-of-5g-seriously-enough/