"Global warming is de grootste oplichterij in de geschiedenis. Ik ben er verbaasd over, ik schaam me ervoor en ik voel me er zeer door beledigd." ~ John Coleman - Meteoroloog en oprichter van het Amerikaanse weerkanaal.

Slechts 36 procent van de geowetenschappers en ingenieurs gelooft dat de mensheid een klimaatcrisis veroorzaakt, aldus een onderzoek uit het peer-reviewed Organization Studies. Daarentegen is een grote meerderheid van de 1.077 respondenten ervan overtuigd dat de natuur de voornaamste oorzaak is van de opwarming van de aarde.

Sceptische wetenschappers inzake de opwarming van de aarde ontkennen niet dat de door de mens gegenereerde CO2 de planeet verwarmt. Maar beschouwen de hoeveelheid CO2-uitstoot door mensen als te minuscuul om een verschil te maken.

Herinnert u zich de wereldwijd gepromootte documentaire van Al Gore ''An inconvenient truth'', waarin wordt aangedrongen op 'drastische maatregelen' om de broeikasgassen te verminderen voordat ze binnen tien jaar 'het punt waarop geen terugkeer meer mogelijk is' bereiken? Nou, de tien jaar zijn voorbij. En de doemscenario's zijn niet uitgekomen.

Gisteren maakten wij melding van de aflegging van een getuigenverklaring door Dr David Martin, welke plaatsvond op vrijdag 9 juli voor de zitting onder Duitse leiding van de internationale Corona Onderzoekscommissie. Dr Martin leidt een Amerikaans bedrijf dat toezicht houdt op innovaties welke relevant zijn voor financiële belangen. Hij zei dat een onderzoek van meer dan 4000 octrooien welke in verband met het SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome)-coronavirus waren verleend tot de dramatische conclusie had geleid: "SARS is door ons gemaakt". Vandaag gaan we verder met een verslag van zijn bewijsvoering, waarvan de live-streamed video hier beschikbaar is.
De RICO Act in de Verenigde Staten is een federale wet met een weliswaar vriendelijke klank, maar is gericht op iets dodelijks: Door Afpersers Gestuurde en Corrupte Organisaties. De wet werd ingevoerd omdat het zeer ingewikkeld is om met succes een aanklacht in te dienen tegen georganiseerde misdaadbendes.

Dr. David Martin vertelde de Corona Onderzoekscommissie dat in april 2003 een Amerikaans farmaceutisch bedrijf octrooi had aangevraagd op antivirale middelen, behandeling en bestrijding van infecties door het coronavirus, slechts drie dagen nadat de Centres for Disease Control octrooi had aangevraagd op het SARS-coronavirus zelf - in een zogenaamd geheime aanvraag. De eerste uitbraak van SARS deed zich in februari van dat jaar in China voor.

Zijn beschrijving bracht de voorzitter van de Onderzoekscommissie, de Duitse advocaat Reiner Fuellmich, gespecialiseerd in het aan het licht brengen van oplichterij door bedrijven, ertoe te zeggen: "Dit zou uiteindelijk wel eens een RICO-zaak kunnen worden.

Martin antwoordde: "Niet zou kunnen worden - het is een RICO-zaak. En het RICO-patroon dat in april 2003 voor het eerste coronavirus werd vastgesteld, verliep volgens exact hetzelfde schema toen we SARS-CoV-2 zagen opduiken."

Afgelopen maart schreef ik First, Do No Harm: If Primary Healthcare Remains Shut Down, Toll on Elderly Will be Worse Than COVID-19. Mijn voorspelling is uitgekomen. Gedurende deze periode heeft de COVID-19 schijnrealiteit de eerstelijnsgezondheidszorg bijna geheel onherkenbaar gemaakt.

Tijdens het afgelopen jaar besloot ik om in mijn praktijk voornamelijk prioriteit te geven aan levensbedreigende gevallen of gevallen gerelateerd aan de eerstelijnsgezondheidszorg. De bureaucratie en vervolgconsulten die te maken hadden met de 'pandemie' (die eigenlijk bestaat uit mensen ZONDER enige symptomen) stonden onderaan mijn prioriteitenlijstje (en de leiding deed daar behoorlijk moeilijk over). Dit alles deed me niet alleen de omvang beseffen van de schade aan onze samenleving, maar ook de absurditeit van de dagelijkse gang van zaken.

En nu is de vaccinatiecampagne serieus begonnen, net als het wintergriepseizoen. Na een zomer en herfst zonder typische COVID-19 gevallen, zien artsen nu weer enige gevallen. Sommige gevallen die ik zie, betreffen symptomen van de COVID-19 longontsteking die we vorige lente (en eerder) zagen. Ik vermoed dat de duizenden mensen die reeds ingeënt zijn met de experimentele vaccins - goedgekeurd tegen beter weten en voorzorgsmaatregelen in - iets te maken hebben met deze opleving. Omdat ik bezorgd ben over de miljoenen mensen die overwegen om zich in te laten enten - ofwel omdat ze geloven dat de COVID-19 vaccins hen zullen beschermen of omdat ze denken dat ze geen andere keus hebben, voel ik me derhalve geroepen om weer in de pen te klimmen.

Na tal van voorbereidende zittingen begon op 7 juni het behandeling strafproces van de MH17. Tijdens dit proces zijn getuigenissen van anonieme getuigen afgelegd. Eerlijk gezegd is het nogal moeilijk om ze getuigen te noemen. Sommigen van hen hoorden alleen de lancering van de BUK-raket, maar zagen het niet. Sommigen van hen wonen gewoon in de buurt van de crashsite.

Hoe kunnen we vertrouwen op het getuigenis van deze mensen? Waar zijn de echte getuigen? Bijvoorbeeld, vluchtverkeersleider Anna Petrenko, die het vliegtuig van Malaysia Airways op zijn laatste kilometers begeleidde, werd zich voor zeven jaar verbergd door de Oekraïense autoriteiten. Ja, de rechters spraken met haar via Skype, maar hebben haar niet toegevoegd aan de getuigenlijst. Hoe is dit mogelijk? Voor elk passagiersvliegtuig is de vluchtverkeersleider de belangrijkste persoon op de grond. De bemanning onderhoudt contact met hem en is volledig ondergeschikt aan hem.

De Boeing MH17 maakte een reguliere vlucht van Amsterdam naar Kuala Lumpur. Enkele minuten voor de ramp heeft MH17 een bevel van vluchtverkeersleider Petrenko gekregen om de de vliegbaan met 20 mijl (two zero miles) te wijzigen en de hoogte te verlagen van 11 duizend meter naar 10 duizend. Dit tonen de radioberichten in de laatste minuten van vlucht MH17.

Het is onmogelijk om deze zaak te behandelen zonder sleutelgetuigen zoals Anna Petrenko.

Overheden gebruiken angst om hun burgers te controleren en te manipuleren. Dat is nu toegegeven door leden van de Scientific Pandemic Influenza Group on Behavior (SPI-B), een subcommissie die de Scientific Advisory Group for Emergencies (SAGE) in het V.K. adviseert. En zij kunnen het weten, want zij waren het die hiervoor pleitten en nu zeggen ze dat het om een betreurenswaardige vergissing ging. Zoals bericht in The Telegraph op 14 mei 2021:1

"Wetenschappers van een comité dat het gebruik van angst aanmoedigde om het gedrag van mensen te controleren tijdens de COVID pandemie gaven toe dat hun werk 'onethisch' en 'totalitair' was. In een nieuw boek over de rol van de psychologie in de reactie van de regering op COVID-19, betuigden leden van de Scientific Pandemic Influenza Group on Behavior (SPI-B) spijt met betrekking tot deze tactiek.

SPI-B waarschuwde vorig jaar in maart dat ministers "het waargenomen niveau van persoonlijke dreiging" van COVID-19 moesten verhogen, omdat "een aanzienlijk aantal mensen zich nog steeds niet voldoende persoonlijk bedreigd voelt".

Gavin Morgan, een psycholoog in het team, zei: "Het is duidelijk dat het gebruik van angst als controlemiddel niet ethisch is. Angst gebruiken riekt naar totalitarisme. Het is geen ethische houding voor welke moderne regering dan ook. Van nature ben ik een optimistisch mens, maar dit alles heeft me een pessimistischer mensbeeld gegeven.""

Op 14 juni 2021 publiceerde Tubantia een artikel over het overlijden van een 74-jarige vrouw uit Breda, kort nadat zij een covid vaccin had gekregen. Zij is een van de 381 mensen die momenteel in Nederland geregistreerd staan als 'overleden na coronavaccinatie'. Op maandag 19 april ging ze tennissen waarna ze naar de vaccinatielocatie fietste voor haar eerste Covid-prik. 's Avonds stuurde ze een appje naar haar zoon Jasper en dochter Femke met de tekst: "Als ze je het vaccin 's nachts zouden geven, zou je het niet eens merken."

Die nacht overleed zij in haar slaap. Haar zoon vond haar de volgende avond.

Zowel Jasper als Femke dachten meteen dat haar dood waarschijnlijk verband hield met het vaccin. "Dat leek ons niet meer dan logisch'', zegt Jasper. De zoektocht naar medewerking en antwoorden van de medische autoriteiten blijkt echter erg moeilijk te zijn, waardoor broer en zus zich afgewezen en alleen voelen.

De schouwarts die was opgeroepen op de avond van het overlijden was niet echt geïnteresseerd in mogelijke oorzaken. Femke: ,,Toen we zeiden dat we goed onderzocht wilden hebben wat er is gebeurd, begon ze meteen over de transportkosten, ze reageerde heel afwerend.'' De schouwarts was niet de enige zorgverlener die weinig interesse toonde in de oorzaak van het overlijden van hun moeder. Toen ze met de huisarts van hun moeder spraken, probeerde die hen ervan te overtuigen dat de dood van hun moeder hoogstwaarschijnlijk toeval was en dat het weinig zin heeft om naar een verband met het vaccin te zoeken. Jasper: "Uiteindelijk heeft de huisarts wel geregeld dat een patholoog het overlijden nader onderzoekt. Maar het is toch raar dat je zo veel tegenwerking krijgt?''

Toen mij gevraagd werd waarover ik zou willen schrijven voor deze uitgave van de Dot Connector waren mijn eerste woorden: "Het Gouden Tijdperk en hoe we van daar gekomen zijn tot waar we nu zijn en wat dit alles betekent." Dat is het onderwerp dat mij al een aantal jaren bezighoudt en ik gaf hier in mijn artikel Witches, Comets and Planetary Cataclysms (DCM Issue 11) een overzicht van. Dit onderwerp betrof hoe de vrouwelijke energie van onze samenleving gedurende millennia stapsgewijs werd ondermijnd ten gevolge van planetaire cataclysmen welke aanvingen met de Grote Zondvloed, beter bekend als de Zondvloed van Noach. Maar opmerken wat er gebeurd is, is niet hetzelfde als verklaren waarom en hoe het in sociologisch opzicht kon plaatsvinden. In dat artikel schreef ik het volgende:

"Voor wat betreft de vermeende zondvloed van Noach, kunnen we zeggen dat op meer dan één moment in de ons bekende geschiedenis beschavingen en culturen zijn ingestort en/of verdwenen of zijn vernietigd door niemand-weet-wat...

Onderzoekers op het gebied van archeologie en geschiedenis zijn verbijsterd door het ontbreken van enige directe archeologische of geschreven verklaringen voor de oorzaken (in tegenstelling tot de gevolgen), hoewel er een rijke verzameling mythen en folklore bestaat waarin de antwoorden wel eens gevonden zouden kunnen worden, mits correct geanalyseerd...

Enkele decennia geleden raakten bepaalde natuurwetenschappers geïntrigeerd door het probleem en, zich concentrerend op de hierboven genoemde ineenstortingen aan het einde van de Bronstijd, realiseerden zij zich dat het bewijsmateriaal eerder natuurlijke oorzaken suggereerde dan menselijk handelen zoals invasie of oorlogvoering. En dus barstte de discussie onder hen los over klimaatverandering, vulkanische activiteit en aardbevingen. Tegenwoordig worden dit soort verklaringen opgenomen in enkele van de standaard historische verslagen over de Bronstijd, hoewel er nog steeds veel problemen zijn: geen enkele verklaring bleek al het bewijsmateriaal te kunnen verklaren.

Immanuel Velikovsky bracht iedereen in beroering door te suggereren dat de Exodus - maar dan ook alleen de Exodus - werd veroorzaakt door een bombardement van rotsen, stof, koolstoffen enzovoort als gevolg van Venus, die amok maakte in het zonnestelsel. Hij verzamelde een verbazingwekkend assortiment mythen en legenden uit de hele wereld welke er sterk op wezen dat er een soort wereldwijd cataclysme werd beschreven, maar wanneer, waar en hoe het precies gebeurde, was nogal twijfelachtig. Er waren anderen die over deze zaken schreven en spraken vóór Velikovsky, waaronder Ignatious Donnelly, die een eervolle vermelding verdient voor het toeschrijven van de mythen aan de Grote Zondvloed van Noach, waarvan hij beweerde dat het eigenlijk de vernietiging van Atlantis was zoals beschreven door Plato. Of er nu wel of niet een geavanceerde beschaving was die bekend stond als Atlantis is niet onze zorg hier, maar of er nu wel of niet een zondvloed was, en wanneer deze dan plaatsgevonden zou kunnen hebben wel."

De permanente militaire -, inlichtingen- en diplomatieke bureaucratieën van de wereld ("diepe staten") houden samen met hun beeldvormingsmanagers in de reguliere media en het onderwijssysteem een zeer duistere werkelijkheid voor iedereen verborgen, van een veel kwalijker aard dan die welke de Tovenaar van Oz voor Dorothy verborgen hield.

Alle tirannieke systemen hebben een grote groep cheerleaders nodig om te overleven en te gedijen; een groep uitbuitbare en toegewijde volgelingen die de fakkel zullen dragen en de massa's zullen evangeliseren met de ideologie van controle. Zonder dit agressieve percentage van de bevolking kunnen totalitaristen niet aan de macht blijven. In de VS en het grootste deel van het westen hebben linkse ideologen deze rol naar behoren vervuld. Zij beweren dat zij strijden voor de rechten van de onderdrukten, maar hun daden spreken veel luider dan hun woorden.

Zij steunden en verdedigden op venijnige wijze praktisch iedere draconische maatregel die de regeringen en bedrijfselites in de afgelopen paar jaar hebben doorgevoerd. Zij steunden massale censuur door Big Tech bedrijven van conservatieven en gematigden. Zij steunden nationale lockdowns waardoor honderdduizenden kleine bedrijven vernietigd werden en de grondwettelijke rechten van miljoenen Amerikanen werden geschonden. Zij blijven onwetenschappelijke regels omtrent de mondkapjes steunen waarvan bewezen is dat ze niets tastbaars bereiken voor wat betreft het voorkomen van de verspreiding van virussen. Zij steunen het gebruik van "vaccinatiepaspoorten", waardoor niet-gevaccineerde mensen effectief zouden worden uitgesloten van de normale economie en de normale samenleving en hen tot armoede zou drijven. En nu zijn ze overal op internet te vinden om propaganda te maken voor vaccinatie.

We kennen deze losgeslagen figuren onder vele namen, waaronder social justice warriors (SJW's), sneeuwvlokjes, puriteinen, linkse rakkers, marxisten, communisten, globalisten, collectivisten, narcisten, enz. In principe behoren ze tot sommige van de ergste soorten mensen op deze planeet en terwijl ze meestal doorzeuren over "institutioneel racisme" dat niet bestaat, of een verkrachtingscultuur die niet bestaat, of een patriarchaat dat niet bestaat (hoewel ik me begin af te vragen of we er misschien een moeten beginnen), hebben ze nu een nieuwe liefde gevonden in de covid "crisis".

Niets is triester dan de dood van een illusie. ~ Arthur Koestler

Onze grootste illusie is te geloven dat we zijn wat we denken dat we zijn.
~ H.F. Amiel

Als we maar zouden weten wat Illusie is, dan zouden we het tegenovergestelde weten: wat Waarheid is. Deze Waarheid zou ons bevrijden van slavernij. ~ Boris Mouravieff

De ervaring van ontgoocheling is er een die iedereen met elkaar gemeen heeft. We kunnen gerust zeggen dat ieder mens ooit de ervaring heeft gehad in iets te geloven dat niet waar bleek te zijn. De eerste schok die ontstaat wanneer iemands perceptie van de wereld in strijd blijkt te zijn met de harde feiten van de werkelijkheid, kan variëren van een milde teleurstelling tot een gevoel van overweldigend psychologisch trauma.

Ongeacht de mate van bedrog is de gewaarwording dat men in een leugen heeft geloofd een pijnlijke ervaring, niet alleen psychologisch maar ook lichamelijk. Het kan voelen als een dreun in de maag, alsof de adem wordt ontnomen. En omdat onze overtuigingen omtrent de wereld onderling verbonden zijn met andere overtuigingen welke vastliggen in onze hersenen, kan de vernietiging van één overtuiging vaak leiden tot een cascade van ineenstorting van vele andere.

Wanneer iemand geconfronteerd wordt met feiten die in tegenspraak zijn met zijn overtuigingen, heeft hij twee keuzes. De eerste keuze is om in de ontkenningsmodus te gaan door de feiten af te wijzen als zijnde onwaar, teneinde hun gekozen geloofssysteem overeind te houden en verder te kunnen leven als voorheen. De tweede keuze is de nieuwe gegevens te aanvaarden en te proberen een nieuw intern denkkader of een nieuwe kaart van de werkelijkheid te reconstrueren waarin de nieuwe informatie past, hetgeen kan betekenen dat alle andere overtuigingen die met het oude model samenhingen, ter discussie moeten worden gesteld.

De tweede keuze is moeilijk en vergt veel kracht om de vooringenomen ideeën los te laten en de nieuwe en feitelijke gegevens te aanvaarden. De eerste keuze is gemakkelijk, aangezien deze geen inspanning, pijn, verdriet of herschikking van iemands leven of waarden vergt. Het is ook comfortabeler en omdat mensen over het algemeen comfort verkiezen boven pijn, is de eerste keuze vaak de standaardoptie.

Op het moment waarop iemand zich bewust wordt van feiten die indruisen tegen wat men voor waar houdt, ervaart men wat psychologen cognitieve dissonantie noemen; het is dat gespannen, ongemakkelijke gevoel dat wat men ziet in dusdanige mate niet strookt met wat men reeds voor waar houdt, dat het verstand onmiddellijk verwerpt, zelfs als de feiten duidelijk en onbetwistbaar zijn.

Het is op dit moment van cognitieve dissonantie (te herkennen aan de spanning en het ongemak welke een paniekreactie teweegbrengen) dat de cruciale strijd om de waarheid boven de fictie plaatsvindt. Als iemand het bewustzijn en de wilskracht kan opbrengen om niet toe te geven en de comfortabele weg te kiezen door de feiten onmiddellijk van tafel te vegen en de tegenstrijdige informatie in zijn geest houdt terwijl hij bewust de negatieve gevoelens ervaart die gepaard gaan met cognitieve dissonantie, kan de resulterende bevrijding transformerend zijn. Dit moet men ervaren om het te geloven!