Laten we gebeurtenissen van afgelopen week onder de loep nemen. Alhoewel deze voorvallen minder gevaarlijk uitpakten dan gedacht, is het toch handig om ook te bekijken wat voor een effect ze zouden kunnen hebben op de Nederlandse bevolking. Eerst een korte samenvatting van wat er is voorgevallen.

Ten eerste was er op donderdag 22 januari een bommelding op Leiden Centraal Station. Tweeënhalf uur lang is het station ontruimd geweest, zodat de Explosieven Opruimingsdienst (EOD) een verdacht 'pakketje' kon onderzoeken. Uiteindelijk bleek het loos alarm te zijn: Het 'pakketje' was een vuilniszak, met daarin een camera, die aan een paal was opgehangen. Tevens had de NS eerder op die dag ook al te maken met bommeldingen op stations in Amsterdam en Roosendaal. Ook bij die meldingen was er sprake van loos alarm.

De Telegraaf vermeldt dat het pakketje in Leiden in opdracht van een reclamebureau was opgehangen. Welk reclamebureau wordt niet genoemd, wel wordt er gezegd dat dit zou zijn gebeurd met toestemming van een medewerker van de NS. Vreemd genoeg, staat er in hetzelfde artikel dat noch de NS, noch ProRail, op de hoogte was van deze 'stunt'. Verder schrijft De Telegraaf:

De NS begrijpt de commotie die ontstond. ,Zeker in deze tijden zijn mensen extra alert op verdachte zaken. En veiligheid gaat voor", zegt de woordvoerster.

Zeker na de aanval op Charlie Hebdo in Parijs kort geleden zijn mensen inderdaad "extra alert op verdachte zaken", maar in hoeverre en op welke manier heeft deze verhoogde alertheid, al dan niet onnodig, een invloed op de psyche van de gemiddelde Nederlander?

Onze Gezondheid & Welzijn-collega's hebben een video gepubliceerd, die door YouTube steeds wordt verwijderd. In de video komen een (Duitstalige) journalist, artsen en een professor aan het woord die een kritische beschouwing over het officiële narratief geven.

Hieronder geven we de grote lijnen van de video weer. Hoewel de video in het Engels is vertaald, hebben we geprobeerd zo nauwkeurig mogelijk het Duits te volgen, zodat we het onderwerp wat meer hebben kunnen uitdiepen.

De video begint met journalist Billy Six die naar het Virchow ziekenhuis in Berlijn gaat omdat het Charité ziekenhuis tegen hem had gezegd dat daar alle coronagevallen bij elkaar komen. De meeste tijd is er echter weinig activiteit, hoewel de media hadden gemeld dat er 1000 coronagevallen in Berlijn waren geteld.

Vertaald door Sott.net.

Mijn leven is een zooitje, waarom kan ik er geen grip op krijgen?

De meesten van ons hebben een variatie op dit spoor van geklets in onze hoofden of we hebben het anderen horen zeggen. Als ik dit probleem maar niet zou hebben, denken we, dan zou alles in orde zijn.

We voelen ons belast door wat lijkt op onze unieke lastige problemen. Ondergedompeld in een dergelijke geestestoestand leggen onze acties wellicht niet onze hoogste waarden en zin aan de dag. Wat als, zo vraagt Ryan Holiday, tegenspoed waarmee we geconfronteerd worden "een formule [biedt] om te floreren niet alleen in weerwil van wat er dan ook gebeurt, maar als gevolg daarvan?"

De regering van Maleisië wil hard bewijs zien van de verdenking dat Rusland de MH17 zou hebben neergehaald. Dat zei de premier van het het land,

Mahathir Mohammed, eerder deze week tijdens een persconferentie. Hij erkende dat het vliegtuig met een Russische raket was neergehaald, maar voegt eraan toe dat hij niet zeker weet of deze raket ook door Rusland is afgevuurd. Hij merkte op dat Oekraïne ook over dergelijke raketten beschikt.

In een persconferentie met de Japanse Foreign Correspondents Club (FCCJ) zei de premier van Maleisië daar het volgende over.

In september 1984 publiceerde weekblad Vrij Nederland het artikel De bestuurders van lijn zestien, een beroemd geworden reportage over Amsterdamse trambestuurders. Nog geen dag later plofte er aan de Raamgracht een brief in de bus van de werkgroep Media en Racisme waarin Elma Verhey en medeauteur Gerard van Westerloo werden beschuldigd van 'het verspreiden van racistische propaganda'.

Wie waren de aanklagers destijds en wie gaf hen dat recht? Ruim dertig jaar later zocht Elma Verhey het uit.

"Als Amsterdammer zijnde kan ik niet begrijpen dat het allemaal zo scherp is geworden. Een bestuurder die nog naar kaartjes vraagt, die heeft de zwarte band karate. En iemand uit de tram zetten? Voor roken, patat en ijs zou het kunnen. Begin ik daaraan, dan hou ik niemand meer over. Of beschonken en lazerus in de tram, vrouwen lastig vallen. Denk ik: zal ik gaan? Vooruit dan maar, ik ga. Hé fascist, want het is een Turk. Kan ik er wat aan doen dat het een Turk is. Maar dan kom je gelijk op discriminatie. Daar gooien ze alles op en dat kan ik niet hebben. Het is een Turk, hij vreet knoflook en hij staat in mijn nek te wasemen. Ik zeg ouwe, ga effe achterin zitten, je stinkt. Gelijk discriminatie. Flauwekul. Had er een dronken kerel gestaan, had ik het ook gezegd. Alles wat jij globaal zegt vinden zij discriminatie. Het beste is gewoon blijven rijden, doorrijden, verstand op nul, schermpie voor, dan heb je het minste last."

(Uit: De bestuurders van Lijn Zestien, VN, 29 september 1984)

'Media en Racisme'

Op een koude donderdagochtend dik dertig jaar geleden komen zo'n honderdvijfentwintig journalisten bij elkaar te Hilversum, in de Grote Marconizaal van de NOS op het Mediapark. Van VARA tot TROS, van De Waarheid tot De Telegraaf en van Elsevier tot Vrij Nederland; letterlijk geen krant, weekblad, radio- of tv-programma ontbreekt op deze gedenkwaardige 5 april 1984. Op de agenda staat maar één onderwerp: 'Media en Racisme'.

Henk Biersteker, destijds hét gezicht van actualiteitenrubriek Kenmerk (IKON), opent de vergadering. Kenmerk heeft een reputatie als het gaat om 'betrokken journalistiek'. In 1982 zijn vier redacteuren vermoord tijdens hun werk in El Salvador, waaronder de bevlogen ex-predikant Koos Koster.

De Verenigde Naties-Klimaatconferentie van 2019, ook wel bekend als de COP25, werd afgelopen maand in Madrid gehouden. Maar zelfs Greta en haar spijbelende schoolvrienden konden de klimaatchaos deze maand over de hele wereld niet tegenhouden.

Na een ongebruikelijk kil begin van de zomer ondergaat Australië recordbrekende bosbranden die verwoestende schade in december 2019 veroorzaken. De branden hebben steden in de as gelegd, duizenden raakten ontheemd en een miljard dieren zijn tot nu toe omgekomen.

Ook werden er ten minste 150 woningen verwoest door zich snel verspreidende branden in bosgebieden in de Chileense stad Valparaiso. Opnieuw! De stad is nu drie keer getroffen door natuurbranden de afgelopen 5 jaar. Woonwijken stonden nog steeds in brand op Kerstdag.

Afgelopen maand bedekte de sneeuw bijna de helft van de aaneengesloten 48 staten van de VS - 46,2 procent van de landmassa van het land - het grootste gebied voor begin december sinds het begin van de metingen van sneeuwbekking in 2003. De sneeuwbedekking reikte zo ver als de noordelijke regio's van Mexico.

IJsland noteerde ook een record aan sneeuwbedekking van meer dan 9 METER in december terwijl 8000 voertuigen in Kasjmir strandden als gevolg van 90 cm sneeuw.

De Atlantische stormen Elsa en Fabien richtten verwoestingen aan in het westen en midden van Europa, waarbij 9 mensen omkwamen en waardoor wijdverspreide schade ontstond. Fabien veroorzaakte ook zware overstromingen in Venetië waar een plotselinge plensbui van bijna 8 cm gecombineerd met hoogwater de middeleeuwse stad overspoelde.

Zware regen, overstromingen en aardverschuivingen veroorzaakten afgelopen maand ernstige schade aan huizen en levensonderhoud over de hele wereld: in Kenia kwamen 150 mensen om; 4 mensen stierven in de provincie Khuzestan in Iran; duizenden werden getroffen door Nariño en 8 mensen raakten vermist in Tolima, Colombia; de stad Beiroet werd lamgelegd en 50 huizen stonden onder water in Sigi, Indonesië.

Een aardbeving met 6.9 magnitude trof het zuiden van de Filipijnen, waarbij ten minste een persoon om het leven kwam en verschillende mensen gewond raakten. Wegen en gebouwen, waaronder het gemeentehuis, liepen schade op.

Dit alles en nog meer in SOTTs Samenvatting van Aardveranderingen deze maand...

Nadenken over iets in eindeloze cirkels is uitputtend.

Hoewel eenieder wel eens piekert, spenderen chronische piekeraars als ze wakker zijn de meeste tijd aan peinzen, wat druk op hen legt. Vervolgens verwarren ze die druk met stress.

"Er bestaan mensen die zoveel piekeren dat het pathologisch wordt," zegt klinisch psychologe Catherine Pittman, universitair docent van de faculteit psychologie aan Saint Mary's College in Notre Dame, Indiana.

"Maar de gemiddelde persoon heeft ook de neiging om te overdenken." Pittman is ook de auteur van "Rewire Your Anxious Brain: How to Use the Neuroscience of Fear to End Anxiety, Panic and Worry."

Overdenken kan vele vormen aannemen: eindeloos beraadslagen als je een besluit neemt (en dan doorzagen over het besluit), pogen gedachten te lezen, proberen om de toekomst te voorspellen, zaken afleiden uit de kleinste details, enz.

Mensen die stelselmatig piekeren spelen nabeschouwingen in hun hoofd af, en bekritiseren en ontleden wat ze gisteren deden en zeiden, doodsbang dat ze het verkeerd deden - en piekeren over de verschrikkelijke toekomst die op hen wacht.

'Had ik nou maar' overheerst hun denken, alsof een onzichtbare jury hun leven veroordeelt. En ze liggen ook wakker van wat ze online zetten omdat ze zich diepe zorgen maken over hoe andere mensen hun posts en updates interpreteren.

Nu de feestdagen naderen en 2019 op zijn einde loopt willen we u, onze lezers, bedanken voor uw voortdurende steun aan Sott.net. Toen we jaren geleden begonnen kwamen we met de naam 'Signs of the Times' (SOTT) omdat de media niet leken op te merken dat gedenkwaardige gebeurtenissen zich aan het voltrekken waren, dat die memorabele veranderingen met elkaar in verbinding stonden en dat als ze samen gadegeslagen werden op een 'big picture' manier men letterlijk kon gadeslaan hoe de wereld veranderde. We hadden toen geen idee hoe realiteitsveranderend zaken zouden worden.

Wat een jaar hebben we achter de rug. Open rebellie is in vele landen uitgebarsten, terrorisme en 'blindelingse gruweldaden' duren onverminderd voort, het weer is nog nooit zo extreem geweest, de overheid is nog nooit zo corrupt en onachtzaam geweest, anti-menselijke social engineering gekte heeft zich verplaatst van de universiteiten naar de werkplek en scholen en asteroïden zoeven onze kleine verloren planeet in een alarmerend tempo voorbij.

Hoewel het er al jaren zat aan te komen - vooral sinds de 'dubbele verrassing' van Trumps verkiezing en het resultaat van het Brexit-referendum - maakte massale censuur in 2019 een grote sprong. Dankzij bepaalde regeringen die leunen op Big Tech-bedrijven is de wezenlijke aard van het internet dit jaar veranderd. De zuivering van andersdenkende stemmen zoals de onze onder de zoekresultaten en social media hebben de waarheid op het internet substantieel verzwakt en het vervangen door de megafoons van mainstream propaganda en extremistische 'zwart-witte' retoriek.

Dit heeft als gevolg dat ons lezerspubliek, dat grotendeels groeide gedurende Sott.nets 18-jarige geschiedenis, dit jaar weer sterk is gedaald - maar liefst met 37% vergeleken met 2018. Sinds 2016 zijn onze unieke bezoeken gedaald met 55%! We kunnen luidkeels van ons laten horen, maar we denken niet dat dit iets zou uithalen. In feite is er momenteel al te veel gegil en geschreeuw gaande - over van alles - waar niemand iets aan heeft. Daarom richten we bij Sott.net opnieuw onze inspanningen op het aanhalen van onze banden met 'diegenen die al gadeslaan' in plaats van dat we 'mensen wakker schudden'.

In tijden van enorme leugenachtigheid, surround-sound afleiding en volledige sociopolitieke waanzin is de gemeenschap als toevluchtsoord nog nooit zo belangrijk geweest. Natuurlijk kun je maar beperkt deelnemen aan het 'gemeenschapsleven' via je computerscherm, maar waar u ook bent of in wat voor netelige situatie u zich ook bevindt, vergeet niet dat wat telt is WIE u bent en wat u ZIET.

En alsof het de draak steekt met antropogene klimaatverandering heeft de natuur wederom in de maand november een wilde en gevarieerde rit voor de inwoners van onze planeet meegebracht.

Aansluitend op het patroon van recente jaren arriveerde opnieuw de winter vroeg in vele delen van het noordelijk halfrond en verstoorde het normale leven en de voedselproductie. De VS beleefde nieuwe koude- en sneeuwvalrecords in het merendeel van zijn grondgebied, zelfs toen 'Extinction Rebellion'-fanaten meer door de mens veroorzaakte CO2-reductie eisten om 'de planeet te behoeden voor oververhitting'. Buitengewone sneeuwval en vroege bitter lage temperaturen lieten ook hun sporen na in Europa en delen van Afrika, Azië en het Midden-Oosten.

Zware regen, overstromingen en aardverschuivingen richtten deze maand ook verwoestingen aan. Zuid-Soedan, Kenia, Algerije, het VK, Frankrijk, de Filipijnen, Australië en het noorden van Mexico werden allen getroffen door honderden doden, duizenden ontheemden en aanzienlijke schade aan de plaatselijke infrastructuur. Italië werd deze maand wederom geteisterd door extreem weer: stormen, overstromingen, en vroege sneeuw liet een spoor van vernieling achter in verschillende provincies.

Het zal onze kijkers niet verbazen als ze vernemen dat een aanzienlijk aantal meteoor-vuurballen en onverwachtse NEO's ook in onze luchten ten tonele verschenen, wat schokkend en verrukkelijk was voor vele ooggetuigen en waardoor vele experts zich afvroegen of hun beweringen dat ze alle gevaarlijke NEO's kunnen traceren in werkelijkheid slechts 'luchtkastelen' zijn.

Dit alles en nog meer in SOTTs Samenvatting van Aardveranderingen van deze maand...

We bevinden ons te midden van een epidemie van perversiteit terwijl ontstellende content wijd en zijd verspreid wordt door de hedendaagse media. Een van de meest onthutsende onderwerpen is de seksualisering van kinderen.

Van gaming websites tot nieuwsorganisaties, kinderen zijn nu props in een oorlog tegen fatsoenlijkheid. Afgelopen december danste Desmond, een 11-jarige jongen die door Good Morning America werd omschreven als "baanbrekend", in vrouwelijke kledij wat op het podium rond terwijl mannen brulden en schreeuwden en geld zijn kant op gooiden.

Dat was niet een eenmalig geval. De laatste paar jaren beginnen gelijksoortige incidenten zich op te stapelen.