De jaren voor de opkomst van de pest van Justinianus werden gekenmerkt door de ergst denkbare tirannie. In een eerder boek[1] heb ik deze situatie uitgebreid beschreven. Enkele woorden van Belisarius[2] kunnen volstaan om de aard van Justinianus en zijn regime samen te vatten:
Dat Justinianus geen mens was maar een demon, zoals ik al zei, in een menselijke gedaante, kan iedereen overtuigen door kennis te nemen van de monsterlijke wreedheden die hij op de mensheid losliet.[3]De Nika-opstand rond 532 na Christus kan de verderfelijke sociaal-politieke context van het bewind van Justinianus illustreren. Het waren de ergste rellen uit de geschiedenis van Constantinopel, waarbij de halve stad verwoest werd en dertigduizend relschoppers gedood werden[4].
Schilderij waarop de Nika-opstand wordt afgebeeld
Uitgebreide studies van de beschikbare gegevens tonen aan dat in de 6e eeuw na Christus alle menselijke activiteit, naast simpelweg overleven, was verdwenen. Bovendien was er in het gehele Romeinse Rijk tussen de 7e en 9e eeuw vrijwel geen menselijke activiteit meer:
Huizen: De bouw van talrijke uitgebreide stenen huizen zakte terug naar verspreide houten krotten.[5]
Metaal: Deze bloeiende industrie tijdens het Romeinse Rijk hield op te bestaan. Pas in de 16e eeuw - een volle 1.000 jaar later - werd het niveau van industriële activiteit van voor de val van Rome weer bereikt.[6]
Aardewerk: Wijdverspreid en verfijnd aardewerk werd zeer zeldzaam en de vooruitgang stagneerde tot het punt waarop het onmogelijk is om aardewerk uit de 7e eeuw te onderscheiden van aardewerk dat twee eeuwen later werd geproduceerd.[7]
Kerkelijke gebouwen: De weinige kerken die in deze periode werden gebouwd, waren meer dan tien keer kleiner dan de Sint-Pietersbasiliek in Rome uit de 4e eeuw.[8] Alleen de kathedralen uit de 11e eeuw zouden vergelijkbare afmetingen bereiken.
Landbouw en oorlogsvoering: Verregaande stagnatie op beide gebieden gedurende drie eeuwen.[9]
Munten: Een scherpe daling in de kwaliteit en kwantiteit van munten in de meeste regio's van het Rijk.[10]
Geschreven documenten: Gedurende drie eeuwen vrijwel geheel afwezig.[11]
© Ward-PerkinsNederzettingen ten noorden van Rome, 100 n.Chr. (links) en van de 5e tot de 8e eeuw (rechts)
Een van de redenen om 460 jaar toe te voegen aan de officiële chronologie is dat dit genoeg "tijd" bood om een hele genealogie van pausen en heiligen op te bouwen. Dit zorgde voor bijna 5 eeuwen aan ononderbroken historische legitimiteit, totdat bewezen werd dat tientallen heiligen[12] en pausen[13] volkomen mythisch waren.
Als er 460 jaar aan de officiële chronologie werden toegevoegd, had Paulus gelijk toen hij het volgende tegen de Corinthiërs zei (dit dateert van 43-46 na Christus)[14]:
Ik zeg u, broeders, dat de tijd voorts kort is, zodat zij die vrouwen hebben moeten zijn als zij die geen vrouwen hebben; en zij die wenen als zij die niet wenen; en zij die zich verheugen als zij die zich niet verheugen; en zij die kopen als zij die niet kopen; en zij die deze wereld gebruiken als zij die haar niet gebruiken; want de gedaante van deze wereld gaat voorbij[15]Dit betekent dat Paulus' uitspraak over het einde van de wereld slechts 30 jaar vóór de komeetgebeurtenissen van 540 na Christus plaatsvond. Ook zou dit de dood van Julius Caesar slechts 120 jaar (vijf generaties) vóór de rampen van 540 na Christus plaatsen:
Bijgewerkte chronologie van Caesar tot Karel de Grote
Liefde is geduldig, liefde is barmhartig. Zij benijdt niet, verheft zich niet, is niet hoogmoedig, is niet trots. Zij onteert anderen niet, is niet uit op eigenbelang, is niet snel geïrriteerd, houdt misstanden niet bij. Liefde verblijdt zich niet in ongerechtigheid, maar verheugt zich in de waarheid; Zij beschermt altijd, heeft altijd vertrouwen, hoopt altijd, volhardt altijd.[16]Zo ook was het leven van Julius Caesar vervuld van barmhartigheid, clementie en vergevingsgezindheid:
Algemeen wordt aangenomen dat Julius Caesars gevierde clementie tegenover zijn medeburgers door zijn tijdgenoten niet als een deugd werd ervaren, maar eerder als een manifestatie van zijn tirannieke macht. In plaats van zijn clementie te verwelkomen als een teken van vrijgevigheid of welwillendheid, nam de senatoriale aristocratie hem dit juist zeer kwalijk.[17]De barmhartigheid die Julius Caesar toonde, zou wel eens tot zijn eigen ondergang kunnen hebben geleid:
Caesars keuze was moedig en ongekend en, hoewel fataal, leerzaam voor de leiders van vandaag: hij was mild voor zijn voormalige tegenstanders en creëerde zo een machtsdynamiek in zijn regering die uiteindelijk tot zijn ondergang leidde.[18]Deze overeenkomst tussen Julius Caesar en Paulus is des te meer verwonderlijk, aangezien dit plaatsvond in een wereld die vrijwel onbekend was met deze deugden[19]. Tot die tijd was het Romeinse Rijk een gebied van wijdverspreide "religieuze" mensenoffers[20], van gedecimeerde[21] legioenen[22] en van gladiatoren, wilde dieren en veroordeelde misdadigers die elkaar afslachtten ter vermaak van het publiek[23]. De enige monotheïstische religie vereerde een zelfbenoemde jaloerse en wraakzuchtige god[24].
Dat is mogelijk de reden waarom sommige auteurs[25] suggereerden dat Julius Caesar als inspiratie voor Paulus diende.
We weten dat Julius Caesar door zijn troepen werd verafgood. Tijdens zijn leven werd hij zelfs vergoddelijkt. De Senaat had een standbeeld van Julius Caesar opgericht met een inscriptie die hem tot halfgod verklaarde[26]. Er werden standbeelden opgericht van Caesar zelf als "Sol Invictus" (de onoverwinnelijke god)[27]. Caesar kreeg op kosten van de staat een huis dat werd gebouwd als tempel; zijn beeltenis werd tentoongesteld naast die van de goden[28]. Ter ere van hem werd de maand Quintilis omgedoopt tot juli (zoals juni naar Juno werd vernoemd[29]). Een speciale priester, de flamen, werd aan hem toegewezen. Het bediend worden door een flamen maakte Caesar niet alleen goddelijk, maar gelijk aan Quirinus, Jupiter en Mars[30]. Volgens Cicero vormde het eerbetoon aan de levende Caesar in Rome al ondubbelzinnig het eerbetoon aan een volwaardige god[31]. Caesars naam als levende godheid was Divus Julius[32].
Hij werd vermoord op de Idus van maart (15 maart), herrees als god op de Liberalia (17 maart) en werd bijgezet op 19 maart[33]. Nadat hij was verraden en vermoord, nam de vergoddelijking van Julius Caesar nog verder toe.
De waarneming van wellicht de helderste komeet[34] uit de menselijke geschiedenis tijdens de Spelen die vier maanden na zijn dood ter ere van hem werden gehouden, werd door de Romeinen geïnterpreteerd als een verdere bevestiging van de goddelijke aard van Julius Caesar.
Ter ere van de goddelijke Divus Julius werd in Rome een tempel gebouwd. Er stonden kruizen, vooral op de deur, alsook een afbeelding van een komeet. Het Latijnse kruis is te zien in het koperen patroon op de centrale deur (rechterbovenhoek van de afbeelding hieronder), terwijl de afbeelding van de komeet uit twee kruizen bestond (+ en X)[35]:
Reconstructie van de Tempel van Divus Julius
Linksboven: uitvergroting van de deur en het kruis
Linksboven: uitvergroting van de deur en het kruis
Vergelijking tussen de afbeelding van Caesars komeet en het Christusmonogram (chi-rho)
Toevallig of niet, er bestaat een vrijwel volmaakte overeenkomst tussen de veldslagen en veroveringen door Julius Caesar (en de soldaten die rondom die plaatsen achterbleven, bijvoorbeeld in nederzettingen of in koloniën) en de verspreiding van het paleochristendom:
© Sott.netLinks: Gebied van het Romeinse Rijk en belangrijke veldslagen onder Julius Caesar
Rechts: donkerpaars, verspreiding van het vroege christendom (b.325 n.Chr.)
Caesariaanse koloniën
Rechts: donkerpaars, verspreiding van het vroege christendom (b.325 n.Chr.)
Caesariaanse koloniën
De Ieren
De vroege invoering van het paleochristendom in Ierland blijkt uit de kenmerkende oriëntatie van begraafplaatsen en kruizen:
Een van de belangrijkste indicatoren van kerstening zijn begraafplaatsen met lange kisten, die over het algemeen oost-west georiënteerd zijn, zoals christelijke graven. Van deze begraafplaatsen wordt vermoed, of is bekend, dat ze christelijk zijn vanwege de nabijheid van een kerk, of omdat ze christelijke inscripties hebben. Ze worden vanaf het einde van de Romeinse tijd aangetroffen, vanaf de vijfde eeuw. Zoals vermeld in bovenstaand citaat en zoals aangegeven in onderstaande grafiek, waren er vanaf de 5e eeuw al "kerken" in Ierland:
Stichting van kerken in Ierland vanaf 450 na Christus
Er werden een aantal monastieke instellingen gebouwd:
De introductie van het christendom in Ierland dateert van vóór de 5e eeuw, vermoedelijk in samenwerking met Romeins-Brittannië [...] Monastieke instellingen ontstonden in de zesde eeuw, zoals Clonard, gesticht door Sint-Finian, Clonfert (gesticht door Sint-Brendan), Bangor (gesticht door Sint-Comgall), Clonmacnoise (gesticht door Sint-Ciaran), Killiney (gesticht door Sint-Enda)In het Ierse paleochristendom treffen we, net als in de meeste paleochristelijke tradities, een controverse over Pasen aan:
De vroegchristelijke kerk in Ierland nam voorchristelijke spiritualiteit en festivals op in de "nieuwe religie." Aangenomen kan worden dat het lente-equinoxfeest werd gekerstend en omgedoopt tot St Patrick's Day[38]De Picten (Schotland)
Men denkt dat de Picten de rampen van 540 na Christus overleefden en een vorm van paleochristendom hebben behouden. Interessant genoeg werden ze al in de 5e eeuw door Romeinse soldaten tot het christendom bekeerd:
Het christendom werd waarschijnlijk geïntroduceerd in wat nu de Schotse Laaglanden zijn door Romeinse soldaten die gestationeerd waren in het noorden van de provincie Britannia. Na de ineenstorting van het Romeinse gezag in 410 n.Chr. wordt aangenomen dat het christendom overleefde onder de Britse enclaves in het zuiden van het huidige Schotland.[39]Als 460 jaren aan de officiële chronologie werden toegevoegd, komt 410 na Christus overeen met 50 voor Christus, enkele decennia voor Jezus Christus en het Romeinse christendom, maar precies tijdens de heerschappij van Julius Caesar en zijn verovering van Britannia.
Er bestonden grote verschillen tussen het Pictische paleochristendom en het Romeinse christendom, waarvan er één (waar we later naar zullen kijken) de methode voor het berekenen van Pasen was[40].
Saksen:
Een vergelijkbare vroege invoering van het paleochristendom door de Saksen:
Eerder ging de voorkeur uit naar de suggestie van een koning van de Oost-Saksen, Saebert, zoon van Sledd. Maar hij stierf rond 616 en wetenschappelijke datering suggereert nu dat de begrafenis in de late 6e eeuw plaatsvond, rond 580. [...] Dat betekent dat het Saeberts jongere broer Seaxa zou kunnen zijn, maar omdat het lichaam is vergaan en er slechts kleine fragmenten van zijn tandglazuur zijn overgebleven, is het onmogelijk om dat met zekerheid te weten. In het graf werden kruizen van goudfolie gevonden, hetgeen er op wijst dat hij een christen was, een feit dat ook historici heeft verrast. Sue Hirst, de Angelsaksische begrafenisexpert van Mola, zei dat die datum opmerkelijk vroeg was voor de invoering van het christendom in Engeland, nog vóór de missie van Augustinus om het land te bekeren van het heidendom.[41]De recente ontdekking van een uitzonderlijke schat aan Saksische kostbaarheden heeft onverwachte tradities aan het licht gebracht. Er werd met name een zeer oude hoofdtooi gevonden:
Zevende-eeuwse hoofdtooi van een bisschop, de oudste die ooit werd gevonden
[Het] lijkt op hoofdtooien die werden gedragen door heidense Romeinse priesters [...] het is versierd met typische voorchristelijke Angelsaksische semi-abstracte dierenmotieven evenals zeven christelijke kruizen [...] het Latijnse woord voor de kledij van een bisschop was flammeolum of flammeum. Vreemd genoeg stonden de heidense Romeinse priesters, wiens hoofdtooien mogelijk als inspiratie hebben gediend voor het type bisschopshoofdtooi uit de schat van Staffordshire, bekend als Flamen - en dit suggereert een mogelijke en interessante connectie.[42]En wat is die interessante connectie die de journalist zorgvuldig verzwijgt? Vergeet niet dat Julius Caesar de eerste was die een toegewijde flamen (meervoud flamenies) priester toegewezen kreeg.
Slaven
De Slaven werden al in de 7e eeuw bekeerd tot het christendom, maar het proces van het vervangen van Oud-Slavische religieuze praktijken begon al in de 6e eeuw.[43]
Vikingen:
Bij opgravingen in Ribe, een Vikingstad in Denemarken, werd bewijs aangetroffen van paleochristendom rond 700 na Christus:
Ze viste een perfect klein amulet met een christelijk kruis uit de modderige soep - "een enorme adrenalinestoot" - wat suggereert dat christelijke stromingen hier al aanwezig waren lang voordat koning Harald Blauwtand rond 965 na Christus op een rune in Jelling verklaarde dat hij de religie naar de Denen had gebracht[44].Deze ontdekking spreekt de bewering van de Franken tegen:
Sommige geschreven bronnen hebben de Vikingen voorgesteld als barbaren om zichzelf in een goed daglicht te stellen. We kunnen de mensen die in die tijd schreven dus niet helemaal vertrouwen: beschrijven ze wat ze zagen of gaven ze er hun eigen interpretatie aan?[45]Kelten:
Een aanzienlijk deel van de Keltische wereld praktiseerde het paleochristendom. Het Keltische christendom is een vorm van christendom die sinds de 5e eeuw in de hele Keltisch-sprekende wereld voorkwam[46].
Het Keltische christendom verschilde aanzienlijk van het Romeinse christendom:
Sommige auteurs beschreven een aparte Keltische kerk, die de Keltische volkeren verenigde en hen onderscheidde van de aanhangers van de Romeinse Kerk.Het paleochristendom had een lossere hiërarchie vergeleken met het Romeinse christendom:
Daarnaast hebben geleerden belangrijke kenmerken van de organisatie van het Ierse en Schotse christendom geïdentificeerd, zoals soepele ideeën over kerkelijk celibaat, intense secularisatie van kerkelijke instellingen en de afwezigheid van een diocesane structuur.[47]In het Keltische christendom vinden we opnieuw de controverse met betrekking tot Pasen:
Geleerden hebben een karakteristieke vorm van Keltisch christendom geïdentificeerd [...] er waren significante praktische verschillen met het Romeinse christendom, in het bijzonder de vorm van de tonsuur en de methode om Pasen te berekenen.[48]Dit onderwerp zullen we in een aparte subparagraaf behandelen[49].
Karel de Grote
Zoals we hebben gezien, overleefden naties die ver genoeg verwijderd waren van het epicentrum (bijv. Scandinavië, Groot-Brittannië, Oost-Europa, het Midden-Oosten, Spanje) en in sommige gevallen bloeiden deze op en verspreidden het paleochristendom.
Ondertussen lag West-Europa in puin. Na meer dan twee eeuwen van enkel overleven en stagnatie, na de laatste pestuitbraak, herrees West-Europa rond 750 na Christus. Maar het paleochristendom dat door de overlevende bevolkingen in stand was gehouden, was heel anders dan het officiële christendom of het Romeinse christendom zoals dat eeuwen later door Karel de Grote werd verspreid. Deze periode wordt de Karolingische Renaissance genoemd:
Tijdens deze periode was er sprake van een opbloei van literatuur, geschriften, kunst, architectuur, rechtspraak, liturgische hervormingen en bijbelstudies.[50]Let op de laatste twee onderdelen: liturgische hervormingen en bijbelstudies, suggereert dit een soort ketterij? In het bijzonder was het belangrijkste effect van de Karolingische Renaissance een morele heropleving:
[De Karolingische Renaissance] had een spectaculair effect op onderwijs en cultuur in het Frankische Rijk, een omstreden effect op artistieke inspanningen en een onmeetbaar effect op wat het belangrijkst was voor de Karolingers, de morele heropleving van de samenleving. [51]Heropleving impliceert degeneratie. Welk deel van de samenleving beschouwden de Karolingers als gedegenereerd?
Onthoud dat er ongeveer 460 jaren aan de officiële chronologie werden toegevoegd. Toevallig of niet, dit tijdsverschil komt ook elders voor: de heerschappij van Karel de Grote[52] begon in 768 na Christus, en de regering van Constantijn begon in 306 na Christus[53]. Het verschil tussen deze twee data is 462 jaar, wat aardig in de buurt komt van de veronderstelde toegevoegde jaren.
In feite was de morele heropleving die kenmerkend was voor de Karolingische Renaissance gericht op het Romeinse christendom in het algemeen en op Constantijn in het bijzonder:
Deze heropleving stond model voor het christelijke rijk van Constantijn, dat tussen 306 en 337 floreerde. Constantijn was de eerste Romeinse keizer die het christendom omarmde en liet een indrukwekkend erfgoed van militaire macht en artistiek mecenaat na[54]. Karel de Grote zag zichzelf als de nieuwe Constantijn en initieerde deze opleving door het schrijven van de Admonitio generalis (789) en Epistola de litteris colendis (ca. 794 - 797). In de Admonitio generalis vaardigt Karel de Grote kerkelijke hervormingen uit, waarvan hij dacht dat deze zijn onderdanen zedelijker zouden maken, en in de Epistola de litteris colendis, een brief aan abt Baugulf van Fulda, schetst hij zijn plannen voor culturele hervormingen.[55]"Kerkelijke hervorming," "zijn onderdanen zedelijker maken" - en opnieuw rijst de vraag welke ketterij Karel de Grote probeerde uit te roeien?
Een aantal auteurs, waaronder Heribert Illig en Gerhard Anwander,[56] betwijfelen de historiciteit van Karel de Grote en beweren dat hij een mythische figuur was, gebaseerd op de historische Constantijn.
Constantijn en Karel de Grote op de Dom van Keulen
Zou het in feite andersom kunnen zijn: stond een mythische Constantijn model voor de historische figuur van Karel de Grote? Bewijsmateriaal dat deze hypothese ondersteunt, wordt gevormd door de vervalsing van de Schenking van Constantijn:
Valla heeft aangetoond dat het document niet kan zijn geschreven in de historische tijd van Constantijn (4e eeuw), omdat de volkse taal die daarin werd gebruikt definitief wordt gedateerd op een latere tijd (8e eeuw). Een van Valla's redenen was Mantis Gräfelfing.[58]Met andere woorden, Constantijns erfgoed bestond uit het toekennen van de hoogste wereldlijke en geestelijke autoriteit aan de kerk, en zijn belangrijkste bewijs was een vervalsing (waarschijnlijk gemaakt in opdracht van Pepijn de Korte[59], de vader van Karel de Grote).
Niet alleen dat, maar volgens de officiële versie werd Karel de Grote in 800 na Christus op Eerste Kerstdag tot keizer van de Romeinen gekroond door paus Leo III[60]. 800 jaar, op de dag af, na de vermeende geboorte van Jezus Christus. Het erfgoed van Jezus Christus aan Karel de Grote en zijn heimelijke verstandhouding met het pausdom kon niet duidelijker zijn.
Keizerlijke kroning van Karel de Grote, op 25 december 800 na Christus
Voerde Karel de Grote theologische oorlogen tegen wat hij als heidense geloofsovertuigingen beschouwde? Legde hij wetten op (het Oude Testament) waar tot dan toe liefde (de boodschap van Paulus) en barmhartigheid (de boodschap van Julius Caesar) de boventoon hadden gevoerd?
In de volgende passage wordt hier sterk op gezinspeeld. Eén ding is zeker: Karel de Grote trad op als de belangrijkste inquisiteur avant la lettre, leidde de eerste kruistochten en legde het Romeinse christendom op aan andersdenkenden:
Karel de Grote wilde optreden als een echte koning van Israël. De Amalekieten hadden het gewaagd om Gods volk te verraden en daarom was het goed dat ze allemaal werden uitgeroeid. Jericho werd ingenomen en iedereen daarbinnen moest worden gedood, inclusief mannen, vrouwen, oude mensen en kinderen, zelfs de ossen, schapen en ezels, zodat er geen spoor van hen zou achterblijven. Na het verslaan van de Moabieten, liet David, met wie Karel zich graag vergeleek, de gevangenen op de grond gooien, waarbij twee van de drie werden gedood. Ook dit maakte deel uit van het Oude Testament waaruit de koning inspiratie putte, en het is moeilijk om geen praktische en wrede samenhangende toepassing van dat model te ontdekken in het bloedbad van Verden.[62]De gruweldaden van Karel de Grote werden inderdaad begaan uit naam van "de wetten en de mens," zoals Einhard, vriend en biograaf van Karel de Grote, het zelf verwoordde:
Geen enkele oorlog die ooit door de Franken werd gevoerd was langer, wreder of vergde meer moeite. De Saksen, zoals bijna alle volkeren die in Duitsland leefden, waren woest van aard. Ze aanbidden de duivel en staan vijandig tegenover onze religie. Ze beschouwen het als geen schande om de wetten van God en de mens te overtreden.[63]Hier volgt een uitgebreide lijst[64] van de oorlogen van Karel de Grote, het zijn er veel, en toevallig of niet, bijna al zijn oorlogen waren gericht tegen mensen die het paleochristendom beleden:
De oorlog van Aquitanië (778)
Dit was de eerste oorlog van Karel de Grote, en zeker niet de laatste. Aquitanië was een bolwerk van het katharisme. Al in de 8e eeuw na Christus worden de Katharen in schriftelijke bronnen genoemd[65]:
Verspreiding van "ketterse" bewegingen
De capitularia[66] bevatten verschillende hoofdstukken die verwijzen naar een land dat werd geteisterd door oorlog. "Die kerken van God die werden verlaten, moeten worden hersteld" [...] "bisschoppen, abten en abdissen moeten onder een heilige heerschappij leven"... De regio moet volledig verwoest geweest zijn. Om met de wederopbouw te beginnen, herbevestigde Karel [Karel de Grote] de rechtsstaat, een thema waarop hij tijdens zijn heerschappij steeds zou terugkomen.[67]Lombardische oorlogen
Verovering van Lombardije (773-774), Lombardische Opstand (776), Lombardische Oorlog (780) Beneventijnse oorlog (787), Tweede Beneventijnse oorlog (792-?)
Lombardije was een bolwerk van de Bogomielen /Katharen. Hun doctrines vertonen veel overeenkomsten met die van de Paulicianen, die hen beïnvloedden, evenals de vroegere Marcionieten, die in dezelfde gebieden leefden als de Paulicianen.[68]De Paulicianen worden al in 660 na Christus genoemd[69]. Ze bestaan al minstens een eeuw voor Karel de Grote.
Saksenoorlogen (771-804)
De meest langdurige en meest bloedige oorlogen van Karel de Grote. Tijdens deze Saksenoorlogen richtte Karel de Grote het bloedbad van Verden aan. Zoals eerder vermeld, hingen de Saksen al in de late 6e eeuw een vorm van paleochristendom aan.
Interessant dat, hoewel ze lang voor de Franken tot het christendom waren bekeerd, de biograaf van Karel de Grote niet aarzelde om hen te demoniseren:
De Saksen zijn, net als bijna alle volkeren die in Duitsland leven, woest van aard. Ze houden zich veel bezig met duivelsaanbidding en staan vijandig tegenover onze religie. Ze vinden het geen schande om de wetten van God en de mens te overtreden.[70]De Spaanse oorlogen (777-778), (779-812)
Waren enkel de Moren het doelwit van de toorn van Karel de Grote? Een van de grootste veldslagen vond plaats in de Pyreneeën, bij de Roncevo Pas - een leger van Basken (Vasconen) - en niet moslims - tegen een leger van Franken[71].
Interessant genoeg werden de Basken voor het eerst tot het christendom bekeerd door de Saksen en niet door de Franken:
De Basken [...] werden op dezelfde manier tot het christendom bekeerd als Germaanse volkeren die vijandig stonden tegenover de Karolingische expansie (8e - 9e eeuw), zoals de Saksen.[72]Merk ook op dat het grondgebied van de Basken zich uitstrekte van de Atlantische Oceaan tot de rivier de Garonne, een van de broeinesten van het katharisme tot de 14e eeuw.
Bretonse oorlog (786)
Breton werd al in de 5e eeuw door monniken uit Ierland bekeerd tot het christendom[73] en we weten dat Ierland een van de plekken was waar het paleochristendom werd beleden.
Beierse oorlog (787 - 788)
Beieren werd op zijn laatst in de 7e eeuw bekeerd tot het christendom,[74] minstens 100 jaar voor Karel de Grote. Beieren was een van de gebieden waar "ketterijen" werden verspreid, zoals de kaart hierboven laat zien.
Vikingoorlog (eind van de jaren 700)
Het klooster werd geplunderd en in brand gestoken en de monniken vermoord of tot slaaf gemaakt. De Vikingen begonnen de noordkust van Frankrijk te belagen. Karel de Grote, koning van de Franken, bouwde een reeks verdedigingswerken langs de kust om deze aanvallen af te slaan.[75]Het barbarennarratief houdt geen steek[76]. Als de Vikingen geen barbaren waren maar beschaafde paleochristenen, waarom vielen ze dan kloosters aan?
Veel van de vroegst geregistreerde Vikingaanvallen waren gericht tegen Britse kloosters. Sommige historici beweren dat deze aanvallen werden ingegeven door wraak voor de invasie van het christendom in Scandinavië[77].Er worden verschillende redenen aangevoerd voor de Vikingaanvallen op kloosters. Het vreemde is dat alle genoemde redenen voorbijgaan aan het voor de hand liggende feit dat kloosters, vooral in die tijd, de enige plaatsen waren waar manuscripten werden geschreven, bewerkt en gekopieerd.
Dus waren de Vikingaanvallen op kloosters voornamelijk gericht op het plunderen van rijkdommen en goud, zoals algemeen wordt beweerd, en/of hadden deze aanvallen een meer theologische achtergrond, wat duidt op een strijd tussen het paleochristendom van de Vikingen en het Romeinse christendom van Karel de Grote?
De Avarenoorlog (791 - 796)
De Avaren[78] maakten al in de 5e eeuw[79] kennis met het orthodoxe christendom. De Avaren leefden op het grondgebied van het huidige Hongarije, waar het Bogomilisme werd gesticht[80].
Slavische oorlog (798)
Zoals hierboven vermeld, bekeerden de Slaven zich al in de 6e eeuw tot het christendom.
Kroatische oorlog (799 - 803)
Tijdens de oorlog tussen Julius Caesar en Pompeius vond er een zeeslag plaats rond het eiland Taurus, Kroatië[81]. Zoals aangegeven op de kaart hierboven, was Kroatië een van de belangrijkste centra van het Bogomilisme, dat daar tot minstens de 14e eeuw standhield, zoals blijkt uit deze grafsteen:
Bogomiele grafsteen in Kroatië, 14e-15e eeuw
Byzantium was de hoofdstad van het orthodoxe christendom, waarvan belangrijkste twistpunt met het Romeinse christendom berustte op de methode voor het berekenen van de lente-equinox (we zullen hieronder dieper op dit onderwerp ingaan).
Deense oorlog (808-810)
De Denen en Saksen waren bondgenoten. Karel de Grote voerde oorlog tegen de Denen, die tijdens de Saksische oorlogen hulp en toevlucht boden aan de Saksische hoofdman Widukind.[82]
Boheemse oorlog (805 - 806)[83]
Zoals vermeld, begon voor de Slaven de bekering tot het christendom, op z'n laatst, gedurende de 7e eeuw:
De christelijke rite in Bohemen was aanvankelijk de Slavische rite van de Oosters-orthodoxe kerk, maar deze werd al snel vervangen door de onder westerse invloed ingevoerde rooms-katholieke rite[84]Controversen over de lente-equinox en Kerstmis
In het kleine Spaanse dorp Bercianos de Aliste is een zeer eigenaardige traditie bewaard gebleven:
Het is bekend dat de Goede Week altijd zijn hoogtepunt bereikt op Goede Vrijdag en dat de meeste traditionele christenen de processies op Stille Zaterdag en Paaszondag (Resurrectio) slechts als aanhangsels beschouwen. Dit is een vreemde houding, omdat de wederopstanding - waar het bij Pasen om draait - geacht wordt op zondag plaats te vinden en niet op vrijdag. Er lijken hier dus twee chronologieën te bestaan: de chronologie die volgens de bijbel eindigt op zondag en de onderliggende, maar blijkbaar traditionele en oudere chronologie met de dood van Christus op woensdag, zijn daaropvolgende plaatsing in het graf en het hoogtepunt op Goede Vrijdag. Deze alternatieve liturgische stroming negeert blijkbaar de gebeurtenissen in het evangelie van het lijdensverhaal, waarin staat dat wordt aangenomen dat Christus aan het kruis stierf.[85]Pasen bestond al vóór het Romeinse christendom[86] en kan het zijn dat het terug te voeren is op de viering van de Idus van maart - de dood van Julius Caesar en zijn wederopstanding drie dagen later?
Deze verschuiving van twee dagen is logisch als we kijken naar de oorspronkelijke chronologie, die direct gebaseerd is op de Caesariaanse traditie: Caesars dood vond plaats op woensdag, de begrafenis met het tonen van de beeltenis/crucifixie op vrijdag.
Tot op de dag van vandaag hebben orthodoxe christenen een andere methode om de lente-equinox te berekenen,[87] gebaseerd op de Juliaanse kalender die werd uitgevonden door Julius Caesar. In de orthodoxe traditie valt het Heilig oliesel (Caesars dood) op woensdag[88] en Goede Vrijdag op vrijdag[89] (Caesars wederopstanding).
Een soortgelijke tegenstelling bestaat met betrekking tot de viering van Kerstmis. Net als Pasen is Kerstmis een traditie die dateert van vóór het Romeinse christendom. De Romeinen vierden de 25e december al omdat dat de datum was van het feest van de Onoverwinnelijke Zon (Sol Invictus)[90].
De Onoverwinnelijke Zon was de officiële god van het late Romeinse Rijk en de beschermheilige van de Romeinse soldaten[91]. Er werden standbeelden opgericht voor Julius Caesar zelf als de Onoverwinnelijke Zon[92].
Geen van de evangeliën noemt de geboortedatum van Jezus Christus. De vroegste datering van Kerstmis werd gemaakt in 192 na Christus:
Clement van Alexandrië, die kort na de moord op Commodus op 31 december 192 na Christus schreef, geeft de vroegste gedocumenteerde data voor Kerstmis. Volgens hem zijn er sindsdien honderdvierennegentig jaar, een maand en dertien dagen verstreken, wat overeenkomt met een geboortedatum van 18 november of, als we de 49 tussenliggende dagen die in de Alexandrijnse kalender ontbreken erbij optellen, 6 januari. Bovendien zijn er "mensen die niet alleen het jaar van de geboorte van onze Heer hebben vastgesteld, maar ook de dag" (Stromata, I. 21), inclusief data in april en mei, en nog een dag in januari[93].Julius Caesar werd geboren op 12 juli[94]. Toevallig of niet, tot op de dag van vandaag is er een klein dorpje in Italië dat Kerstmis viert op 12 juli:
Kerstmis in Ossola wordt gevierd in juli. Al vier eeuwen lang viert Vagna, een heel klein dorpje in Domodossola (Vco), het Feest van het Kind, een rite die in de vijftiende eeuw werd verspreid door de franciscaan Bernardinus van Siena, die hier ook zijn wortels vond... Dit jaar vindt het plaats op 12 juli. De viering, die drie dagen duurt, culmineert in een plechtige zondagsmis met kerstliederen en de processie dul Bambin, tijdens welke het beeld van het kindje Jezus, dat in 1730 werd gemaakt door de plaatselijke beeldhouwer Bartolomeo Zanini Piroia, wordt meegdragen[95].Vormen de controversen en overgeleverde tradities over de lente-equinox en winterzonnewende een indicatie dat het Romeinse christendom Julius Caesar had vervangen door Jezus Christus? Stond deze laatste model voor de eerste?
Een toename van het aantal gestichte kerken in Ierland rond 540 na Christus
Waarom sloeg het paleochristendom niet echt aan in de tijd van Paulus? In de bijna 30 jaar dat Paulus predikte (29-55 na Christus), verzamelde hij niet meer dan duizend volgelingen[96]. Aanvankelijk bleef de cultus van Julius Caesar beperkt tot enkele van zijn soldaten, en toch had het paleochristendom slechts enkele decennia later het achterland van West-Europa veroverd.
Bovendien waren, zoals hierboven opgemerkt, de centrale waarden die ten grondslag lagen aan het paleo-christendom - barmhartigheid, vergeving en liefde - in die tijd zo vreemd[97]. Een andere belangrijke vernieuwing was de introductie van het monotheïsme in een wereld waar het polytheïsme duizenden jaren lang de boventoon had gevoerd.
Zouden het collectieve trauma van het komeetbombardement en/of een recent virus deze sprong in beschaving kunnen hebben veroorzaakt?
[1] Lescaudron, 2014. Chapter 34: "Historic evidence of a cosmic-human connection"
[2] Militair bevelhebber van het Byzantijnse Rijk onder keizer Justinianus
[3] Procopius (1927) "The Secret History", New York Covici Friede chapter XVIII
[4] Procopius (1914) "History of the Wars" Volume I: Books 1-2. Harvard University Press
[5] Ward-Perkins, Bryan (2005) "The fall of Rome". Oxford University Press p.95 & p.111
[6] Ibid, pp. 96
[7] Niemitz, Hans-Ulrich (2000), Did the early middle age really exist p.5
[8] Ward-Perkins, op. cit., pp. 148-149
[9] Lynn White Jr. (1968) "Die mittelalterliche Technik und der Wandel der Gesellschaft" München
[10] Ward-Perkins, op. cit., pp. 110-117
[11] Hardouin, Jean, (2017) "The Prolegomena", independently published p. 64
[12] Wikipedia contributors (2021) "List of Christian martyrs" Wikipedia
[13] Bauer, S. (2021). "Who Wrote the Lives of the Popes? Permutations of a Renaissance Myth'' The Catholic Historical Review 107(1), 28-49
[14] Laura Knight-Jadczyk (2021) "From Paul To Mark" Red Pill Press
[15] Editors of Encyclopaedia (2021) "Letters of Paul to the Corinthians" Encyclopedia Britannica
[16] 1 Corinthians 13:4-7 New International Version (NIV)
[17] Konstan, D. (2005) "Clemency as a Virtue". Classical Philology 100(4), 337 - 346.
[18] Barry Strauss (2022) "Caesar And The Dangers Of Forgiveness" Octavian Report
[19] Mert Toker "What historic/ancient civilization or society had the lowest preference for mercy?" Quora
[20] C. Schultz (2010) "The Romans and Ritual Murder" Journal of the American Academy of Religion 78(2), 516 - 541
[21] Decimeren was een militaire sanctie waarbij elke tiende man in een groep werd geëxecuteerd door leden van zijn eigen cohort
[22] Peter Preskar (2020) "Decimation: the Cruelest Punishment in the Roman Army" History Of Yesterday
[23] Wikipedia contributors (2022) "Gladiator" Wikipedia
[24] Nahum 1:2 New International Version (NIV)
[25] Laura Knight-Jadczyk, 2021
[26] Lilly Ross Taylor (1931) "The Divinity of the Roman Emperor" American Philological Association p. 65
[27] Ibid
[28] Wikipedia contributors (2022) "Roman imperial cult" Wikipedia
[29] Romeinse godin uit de oudheid, de beschermster en speciale raadgeefster van de staat
[30] Wikipedia contributors (2022) "Roman imperial cult" Wikipedia
[31] David Cannadine, Simon Price (1992) "Rituals of Royalty: Power and Ceremonial in Traditional Societies" Cambridge University Press
[32] Stefan Weinstock (1971) "Divus Julius" Clarendon Press
[33] Editors of Divus Julius (2022) "The death of Christ on Holy Wednesday" Divus Julius
[34] Op het hoogtepunt van zijn helderheid bereikte Caesars komeet een magnitude van -4,0 en was daarmee net zo helder als Venus
See: J.T.Ramsey et al. (1997) "The comet of 44 B.C. and Caesar's funeral games" American classical studies
[35] Ed-M (2015) "EVIDENCE Showing Crosses Were Sacred to the Romans. Before Christianity" Cruci Blog
[36] Harries (2004) "Sarcophagus with Scenes of the Passion" Museo Pio Christiano, Vatican p. 8
[37] Duncan Fishwick (1991) "The Imperial Cult in the Latin West: Studies in the Ruler Cult of the Western Provinces of the Roman Empire" Brill Publishers
[38] Editors of New Grange (2022) "Saint Patrick and the Spring Equinox" New Grange
[39] Alcock L. (2003) "Kings and Warriors, Craftsmen and Priests in Northern Britain AD 550 - 850" Society of Antiquaries of Scotland p. 63
[40] Alan MacQuarrie (2004) "Medieval Scotland Kingship and Nation" History Press p.52
[41] Mark Brown (2019) "Britain's equivalent to Tutankhamun found in Southend-on-Sea" The Guardian
[42] David Keys (2019) "Hoard of golden treasure stumbled upon by metal detectorist revealed to be most important Anglo-Saxon find in history" Independent
[43] Białous, Mirosław (2016) "Religion of the Proto-Slavs" Elpis
[44] Vikingstad: opgraving onthult stedelijke pioniers geen gewelddadige plunderaars
[45] Brown, 2018
[46] Koch, John T. (2006) "Celtic Culture: A Historical Encyclopedia. ABC-CLIO p. 431
[47] Wikipedia contributors (2021) "Christianization of Scotland" Wikipedia
[48] Wikipedia contributors (2021) "Christianization of Scotland" Wikipedia
[49] Subparagraaf: Controversen over de lente-equinox en Kerstmis
[50] Wikipedia contributors (2021) ''Carolingian Renaissance'' Wikipedia
[51] Contreni, John G. (1984) "The Carolingian Renaissance" Cambridge University Press
[52] Wikipedia contributors (2021) "Charlemagne" Wikipedia
[53] Mark, J. J. (2019) "Donation of Constantine" World History Encyclopedia
[54] Nancy Ross (2021) "Carolingian art, an introduction" Khan Academy
[55] Ibid
[56] Heribert Illig et al. (2002) "Bayern in der Phantomzeit. Archäologie widerlegt Urkunden des frühen Mittelalters" Mantis Gräfelfing
[57] Zie vorige subparagraaf "Omstandigheden voorafgaand aan de pest van Justinianus"
[58] Jeremy Norman (2021) "Lorenzo Valla Proves that the Donation of Constantine is a Forgery" History Of Information
[59] Ross, 2021
[60] Barraclough, G. (2022) "Holy Roman Empire" Encyclopedia Britannica
[61] Editors of medievalists (2022) "Was Charlemagne a Mass Murderer?" Medievalists
[62] Ibid
[63] Ibid
[64] Editors of History Guy (2022) "Charlemagne, King of the Franks" History Guy
[65] Philip Schaff et al. (1994) "Nicene and Post-Nicene Fathers" Hendrickson Publishers
[66] Een koninklijk bevel
[67] Bentonian (2016) "769: Charlemagne's first battle" The Eighth Century and All That
[68] Wikipedia contributors (2022) "Catharism" Wikipedia
[69] Editors of the Encyclopedia (1911) "Paulicians" Catholic Encyclopedia
[70] Editors of medievalists (2022) "Was Charlemagne a Mass Murderer?" Medievalists
[71] Editors of the Encyclopedia (2022) ''Battle of Roncevaux Pass'' DBpedia
[72] Wikipedia contributors (2022) "History of the Basques" Wikipedia
[73] Editors de Landenweb (2022) "Brittany - Religion" Landenweb
[74] Editors of the Encyclopedia (2022) "Bavarians" Encyclopedia of World Cultures
[75] Giotto (2022) "Viking Invasions of Europe" University of Penfield
[76] Rachael Bletchly (2014) "The truth about Vikings: Not the smelly barbarians of legend but silk-clad, blinged-up culture vultures" Mirror
[77] Editors of Scandinavia Facts (2022) "Why Did the Vikings Attack Monasteries? Get the Facts" Scandinavia Facts
[78] Mensen die leefden in wat vandaag de dag bekend staat als de Kaukasus
[79] Wikipedia contributors (2022) "Avars (Caucasus)" Wikipedia
[80] Wikipedia contributors. (2022) "Bogomilism" Wikipedia
[81] Shahan Garo (2019) "The Remnants of Caesar's Civil War: Naval Battle off Tauris Island" Tldr History
[82] Editors of History Guy (2022) "Charlemagne, King of the Franks" History Guy
[83] Ibid
[84] Carl Waldman, Catherine Mason (2006) "Encyclopedia of European Peoples" Infobase Publishing. p. 200
[85] Editors of Divus Julius (2022) "The death of Christ on Holy Wednesday" Divus Julius
[86] Alyson Horton
[87] ThoughtCo (2021) "How Is the Date of Easter Determined?" Learn Religions
[88] Editors of Greek Boston (2022) "Greek Orthodox Holy Wednesday (Holy Unction) Religious Service Overview" Greek Boston
[89] Editors of Wilstar (2022) "Orthodox Good Friday" Wilstar
[90] E. Tylor (1889) "Researches into the Development of Mythology, Philosophy, Religion, Art, and Custom" Vol. 2 John Murray p.270
[91] Editors of Digital Maps of the Ancient World (2022) "Sol Invictus" Digital Maps of the Ancient World
[92] Lilly Ross Taylor (1931) "The Divinity of the Roman Emperor" American Philological Association p. 65
[93] James Eason (2022) "Sol Invictus and Christmas" University of Chicago
[94] Toynbee, Arnold Joseph (2022) "Julius Caesar" Encyclopedia Britannica
[95] Redactors ANSA (2020) ''Ossola festeggia a luglio il Natale'' ANSA ViaggiArt
[96] L. Knight-Jadczyk, 2021
[97] Mert Toker (2019) "What historic/ancient civilization or society had the lowest preference for mercy?" Quora
Commentaar: Lees ook:
Massa-Extincties, Evolutionaire Sprongen en Virale Informatie