De rijken en reactionairen in Venezuela en hun bondgenoten in Washington vierden feest toende Venezolaanse president Hugo Chávez twee jaar geleden op 5 maart 2013 overleed. De Amerikaanse president Barack Obama nam zelfs niet de moeite om - wat gebruikelijk is - beschaafd zijn condoleances aan te bieden voor het overlijden van een staatshoofd.
In plaats daarvan voerde het VS-imperium hun demoniserende campagne tegen de erfenis van Cháves op om zijn Bolivariaanse Revolutie teniet te doen. In tegenstelling tot hoe hij Chávez behandelde, heeft Obama uitbundig eer betuigd aan koning Abdullah van Saoedi-Arabië die in januari 2015 overleed en de leider was van een land dat terecht door Amnesty International is gelabeld als een van de meest tirannieke en repressieve regimes in de wereld.
¡Yo Soy Chávez!
Dus, waarom treuren arme en progressieve mensen in Venezuela, in heel Latijns-Amerika, en inderdaad over de hele wereld, de dood van Chávez en verkondigen
¡Yo soy Chávez! ('Ik ben Chávez')?
Lisa Sullivan, een activist van
School of the Americas Watch en die in de barrios (wijken) van Venezuela heeft gewoond waar ze haar drie kinderen heeft grootgebracht, had dit te zeggen kort na het overlijden van Chávez: "Laat er geen twijfel over bestaan: Het Venezolaanse volk is volwassen geworden. Chávez is er niet meer, maar wat er vandaag de dag op elke straathoek en plein resoneert is:
Yo soy Chávez. Ik ben Chávez. Ik ben de leider, de dromer, de visionair, de leraar, de verdediger van rechtvaardigheid, de wever van een andere wereld die mogelijk is."
Commentaar: Uiteindelijk, hoe pijnlijk het ook is om te zeggen: het is een trieste aanklacht tegen socialisme - tenminste zoals het in Venezuela werd toegepast - dat in de periode waarin Chávez en Poetin hun land wilden transformeren, degene die er in slaagde degene was die discreet binnen de gegeven kapitalistische financiële orde werkte.
Misschien is dit echter een oneerlijke vergelijking. Rusland had veel meer middelen en een veel grotere voorsprong op het verarmde en eeuwig-geknechte Venezuela, dat, door sabotage, subversie, pogingen tot staatsgreep en regelrechte economische oorlogvoering, onder niet aflatende druk stond van de 'eigenaren' van Zuid-Amerika, om af te kalven en zich te onderwerpen.
Hugo Chávez was een zeldzaam type leider: een met een geweten. Vanuit zijn geweten kwam zijn sterke karakter en zijn creatieve visie. De positieve politieke transformatie die hij bewerkstelligde in Venezuela was werkelijk een van de meest opmerkelijke sociologische gebeurtenissen van onze tijd, misschien wel des te spectaculairder gezien de onwaarschijnlijkheid naar het zich in de jaren 90 liet aanzien.
De reptielen in Washington HAATTEN hem er absoluut om. Hij
bespotte hen als reactie hierop, maar hij vergaf ze ook omdat hij begreep dat ze ziek waren door hebzucht.
We missen u zeer, Commandante.
Commentaar: Veel van de raketten werden gelukkig neergehaald door het Syrische leger. Wat duidelijk is, is dat de VS hun proxy-oorlog in Syrië hebben verloren. De VS kan natuurlijk niet tegen zijn verlies en komt met dergelijke aanvallen om te laten zien wie de baas is. Het is een trieste reactie, maar gelukkig staan Syrië en haar bondgenoten stevig in hun schoenen en zijn ze ijzersterk.
Lees ook: BREAKING: Trump announces US, UK and France launched missile strikes against Syria - UPDATES