© unknown
Brandenburgse Poort
Brandenburgse Poort
Half december zijn er twee dingen gebeurd die ons kunnen helpen begrijpen waar het debat over de "Rechtsorde" in de EU om draait.
Er werd een veelgeprezen akkoord bereikt over de opschorting van de EU-middelen voor Hongarije. In wezen werd de deur opengehouden voor Hongarije om al het geld te ontvangen waar het recht op heeft, als het doorgaat met het doorvoeren van een aantal hervormingen om "de rechtsorde te versterken."
Maar daar ging het akkoord niet echt over. De stemming in de EU-Raad over de Hongaarse fondsen werd doelbewust gecombineerd met een stemming over twee andere onderwerpen: Een wereldwijde minimumbelasting op bedrijfswinsten en een hulppakket van 18 miljard euro voor Oekraïne. Beide waren gericht op het verdiepen van supranationale politieke afhankelijkheidsstructuren in plaats van het oplossen van een echt probleem.
Er was geen gemeenschappelijke EU-lening nodig om die 18 miljard euro voor Oekraïne vrij te maken. Dat geld kan door de lidstaten zelf worden bijgedragen. Hongarije is er in feite in geslaagd een oplossing te onderhandelen die een verdere gemeenschappelijke schuld van de EU vermijdt (de hulp aan Oekraïne zal niet uit de EU-begroting worden betaald). De enige reden waarom de EU-commissie in de eerste plaats meer gemeenschappelijke schulden wilde, was om een cultuur van gemeenschappelijke EU-leningen te creëren. Tot dusver is dat slechts één keer gelukt, namelijk om het zogenaamde Covid-verlichtingspakket te financieren. En dat werd politiek "verkocht" als een eenmalige uitzondering, die nooit meer zou worden herhaald. Sindsdien blijft de Commissie echter proberen dit nog eens te doen.
Commentaar: Hongarije houdt voet bij stuk. Verbastering van mensenrechten, herdefiniëring van de samenleving en monetaire manipulatie staan niet op de agenda van Orbán.