Dezelfde mensen die jaarlijks met hun privéjets naar Davos vliegen, zijn verantwoordelijk voor het grootste deel van de milieuvervuiling. De globalisten zijn de "vervuilende elites" die een consumptieverbod voor de gewone mens willen invoeren.

The Guardian berichtte onlangs dat de top 1% meer koolstof uitstoot dan de armste 66%. De klimaatveranderingsagenda is puur een controletactiek, controle over onze belastinguitgaven, energie- en voedselconsumptie en bewegingsvrijheid. Dezelfde mensen die verkondigen dat wij onze manier van leven moeten opgeven om de wereld te redden, WETEN dat het allemaal oplichterij is.

The Guardian werkte samen met Oxfam en het Stockholm Environment Institute aan het onderzoek "The Great Carbon Divide." In 2019 was de top 1% verantwoordelijk voor 5,9 miljard ton CO2-uitstoot, oftewel 16% van alle uitstoot.

"Uit het rapport bleek dat iemand in de onderste 99% zo'n 1.500 jaar nodig zou hebben om evenveel koolstof te produceren als de rijkste miljardairs in een jaar," aldus het artikel. "Deze elite beschikt ook over enorme politieke macht door het bezit van mediaorganisaties en sociale netwerken, het inhuren van reclame- en PR-bureaus en lobbyisten, alsook door sociale contacten met hooggeplaatste politici, die vaak ook tot de rijkste 1% behoren," aldus het rapport. Bovendien bezit 25% van de Congresleden aandelen in fossiele brandstoffen met een waarde tussen de 33 en 93 miljoen dollar.

De Russische minister van Buitenlandse Zaken geeft zijn gedachten prijs over de meest dringende internationale kwesties die vandaag het nieuws domineren.

De Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergey Lavrov sprak met RT in een exclusief interview dat woensdag werd uitgezonden. Het gesprek ging grotendeels over de nieuwe escalatie in het Midden-Oosten tussen Israël en Hamas en hoe deze mogelijk kan worden opgelost. De topdiplomaat sprak ook over de afbrokkelende "op regels gebaseerde orde" die door het westen wordt voorgestaan en de opkomende multipolaire wereld, het voortdurende "ontwaken" van Afrika en andere actuele gebeurtenissen.

Ruslands standpunt ten opzichte van het conflict in Gaza

Moskou blijft bij zijn standpunt dat er zo snel mogelijk een einde moet komen aan de voortdurende vijandelijkheden in het Midden-Oosten, aldus Lavrov. Het oplossen van de toenemende "humanitaire problemen, die alomtegenwoordig zijn" moet "een absoluut noodzakelijke eerste stap" zijn ter verbetering van de situatie.

"Toen de Israëlische reactie op [het] bloedbad van 7 oktober bekend werd, veroordeelden we krachtig wat Hamas deed en tegelijkertijd riepen we onmiddellijk op tot [een] weloverwogen reactie in volledige overeenstemming met het internationaal humanitair recht," legde Lavrov uit.

Israëliërs weten dat hij Hamas TOESTOND hen af te slachten, ter bevordering van de enorme ontvolkingsoperatie die een aanvang had genomen met de "vaccinatiecampagne" die door zijn GLOBALISTISCHE trawanten werd opgelegd.
Het volgende artikel verscheen de dag voor de bloedige aanval in Israël en verhaalt over een kind dat "plotseling stierf" aan een hartstilstand, op achtjarige leeftijd - drie jaar nadat hij was gebruikt door Israëls "gezondheidsinstelling" (en specifiek door zijn eigen vader, een kinderarts) om Israëlische kinderen te laten "vaccineren" en om mee te werken aan alle andere "coronamaatregelen."

Hoewel de Israëlische media al dit nieuws net zo grondig had achterhouden als in (bijvoorbeeld) Canada, Australië en Nieuw-Zeeland (en China), is de tol van "vaccinatie" in dat kleine land zó duidelijk dat veel mensen het doorhebben, hoewel de meesten dat besef voor zichzelf hebben gehouden.

De VS en Europa zullen het doelwit zijn van terreuraanslagen als Israël zijn huidige oorlog met Hamas verliest, dreigde de Israëlische premier Benjamin Netanyahu op 13 november.

"We moeten winnen om Israël te beschermen. We moeten winnen om het Midden-Oosten veilig te stellen. We moeten winnen omwille van de beschaafde wereld. Dat is de strijd die we voeren, en die wordt op dit moment gevoerd. Er is geen vervanging voor die overwinning," zei Netanyahu, eraan toevoegend "Als we nu niet winnen, dan is Europa hierna aan de beurt en jullie zijn de volgende."

De premier benadrukte dat "onze strijd ook jullie strijd is" en betoogde voorts dat er een "as van terreur" bestaat tussen Hamas in Gaza, Hezbollah in Libanon, de Houthi's in Jemen en de Iraanse regering, waarbij hij beweerde dat de "handlangers" van Teheran ernaar streven om "het Midden-Oosten [en] de wereld terug te brengen naar de Donkere Middeleeuwen."

Bij het bespreken van de verschillende analytische benaderingen ter beoordeling van de grote verscheidenheid aan geopolitieke problemen waar de wereld vandaag de dag mee te kampen heeft, verwijs ik vaak naar een waarheid die als een paal boven water staat - je kunt een probleem niet oplossen tenzij het eerst duidelijk wordt gedefinieerd. De kern van de zaak is tamelijk eenvoudig - elke oplossing die niets te maken heeft met het probleem in kwestie is, letterlijk, helemaal geen oplossing.

Israël heeft de aanval van Hamas op de verschillende Israëlische militaire bases en gemilitariseerde nederzettingen, of Kibboetsen, die in hun totaliteit een belangrijk deel van het barrièresysteem in Gaza uitmaken, bestempeld als een grootschalige terreurdaad en vergelijkt het met de terreuraanslagen van 11 september 2001 tegen de Verenigde Staten. Israël bevestigt deze kwalificatie door het aantal doden te noemen (ongeveer 1.200, een neerwaartse bijstelling door Israël nadat het zich realiseerde dat 200 van de doden Palestijnse strijders betroffen) en door een grote verscheidenheid aan wreedheden te beschrijven waarvan het beweert dat deze door Hamas werden begaan, waaronder massale verkrachtingen, het onthoofden van kinderen en het moedwillig vermoorden van ongewapende Israëlische burgers.

Het probleem met de Israëlische beweringen is dat ze aantoonbaar onjuist of misleidend zijn. Bijna een derde van de Israëlische slachtoffers bestond uit militairen, veiligheidspersoneel en politieagenten. Bovendien blijkt dat niet Hamas of andere Palestijnse facties, maar het Israëlische leger zelf de grootste moordenaar van Israëliërs was op 7 oktober. Op een onlangs vrijgegeven video is te zien hoe Israëlische Apache-gevechtshelikopters lukraak schieten op Israëlische burgers die proberen te vluchten van de Supernova Sukkot-bijeenkomst in de open woestijn bij Kibboets Re'im, waarbij de piloten geen onderscheid kunnen maken tussen burgers en Hamas-strijders. Veel van de voertuigen die de Israëlische regering heeft laten zien als voorbeeld van de verraderlijkheid van Hamas werden vernietigd door de Israëlische Apache-helikopters.

Westerse leiders en instellingen hebben zichzelf in ongekend diskrediet gebracht door hun medeplichtigheid aan de genocide tegen het Palestijnse volk. Dit wordt nog eens versterkt door de proxy-oorlog van de NAVO in Oekraïne.

Niet alleen is de westerse medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden zichtbaar, maar ook het verbijsterende meten met twee maten en hypocrisie die de westerse leiders voor het oog van de wereld aan de dag leggen. Deze mensen zijn leugenaars, psychopaten en criminelen.

We zijn getuige van iets bijzonder belangrijks: de baanbrekende ineenstorting van het westerse imago van verondersteld democratisch en moreel gezag.

Over de hele wereld komen er grootschalige publieke protestacties op gang tegen de verschrikkelijke afslachting van burgers in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever door Israëlische staatstroepen. In Europese en Noord-Amerikaanse steden, waaronder Washington DC, Londen, Berlijn en Parijs, zien we miljoenen burgers protesteren, niet alleen tegen de misdaden van de Israëlische staat, maar ook - net zo belangrijk - tegen de verdorven verwijtbaarheid van hun eigen regeringen aan het faciliteren van de genocidale vernietiging van het Palestijnse volk.

De volkswoede wordt zelfs geuit door gewone medewerkers, diplomaten en ander personeel binnen regeringen en parlementen. Arbeiders blokkeerden tijdens hun demonstraties havens, zodat er geen westerse wapens naar Israël konden worden verscheept. Journalisten binnen westerse media hekelen ook de vooringenomenheid van hun organisaties en klagen - terecht - dat de gecompromitteerde nieuwsverslaggeving de genocide ondersteunt.

De Amerikaanse president Joe Biden en andere westerse leiders worden in het openbaar uitgejouwd voor hun medeplichtigheid aan genocide. Onder de demonstranten bevinden zich Joodse organisaties en mensen die de nazi-holocaust hebben overleefd.

De publieke woede wordt verder aangewakkerd door de reactionaire reactie van westerse instellingen die beweren dat de protesten onrechtmatig zijn. De autoriteiten hebben geprobeerd - en zijn daar niet in geslaagd - om marsen te verbieden op basis van de verwerpelijke bewering dat de demonstranten sympathiseren met terroristen en antisemitisch zijn. Dergelijk zwartmaken van miljoenen gewone burgers die de straat opgaan om genocide te veroordelen, wakkert de minachting jegens westerse regeringen en media alleen maar verder aan.

Een gerespecteerd westers tijdschrift geeft een cynische verklaring voor de dood van zoveel minderjarigen tijdens Israëlische aanvallen op Gaza.

The Economist heeft een stuk gepubliceerd dat pretendeert een antwoord te geven op de vraag waarom Israël zoveel Palestijnse kinderen doodt, of, zoals het Britse tijdschrift het formuleert, waarom "kinderen een zeer groot deel uitmaken van de oorlogsslachtoffers in Gaza." De auteurs merken op dat "in Oekraïne, een conflict tussen twee veel grotere machten, kinderen over een veel langere periode minder dan 550 van de ruwweg 9.800 burgerslachtoffers uitmaken." Vandaar, durven ze te stellen, "dat het enorme dodental onder kinderen in Gaza onder andere een weerspiegeling vormt van het bijzonder grote aandeel jeugdigen onder de bevolking van Gaza."

Het artikel haalt schaamteloos de werkelijke moordenaars uit beeld (de kinderen zijn het slachtoffer van "de oorlog," niet van de Israëliërs) en geeft net genoeg ruimte aan de leugenachtige twijfel van de Amerikaanse president Joe Biden over de Palestijnse slachtoffercijfers (die in werkelijkheid beslist te laag berekend zijn) om de lezer aan het twijfelen te brengen, terwijl het ware antwoord nooit wordt genoemd: er worden zoveel kinderen gedood omdat Israël de ene oorlogsmisdaad tegen burgers pleegt na de andere, met een strategie van collectieve bestraffing die neerkomt op genocide en ethnische zuivering (hoewel deze definities, zoals vaak het geval is met de acties van Israël, op verschillende officiële niveaus worden bediscussieerd). En ook omdat Israël dit kàn doen, dankzij de medeplichtigheid van het westen. Kortom, een alledaags voorbeeld van veel westerse reguliere verslaggeving.

Dominique De Villepin, de voormalige premier van Frankrijk die vermaard het Franse verzet tegen de oorlog in Irak leidde, omschreef onlangs de term 'Occidentalisme' (momenteel het heersende sentiment in een groot deel van Europa) als de opvatting dat "het westen, dat vijf eeuwen lang de gang van zaken in de wereld heeft bepaald, in staat zal zijn om dat geruisloos te blijven doen." Hij vervolgt:

"De opvatting bestaat dat we, geconfronteerd met wat er momenteel in het Midden-Oosten gebeurt, de strijd nog meer moeten voortzetten, in de richting van wat zou kunnen lijken op een religieuze of een beschavingsoorlog."

"Dat wil zeggen, om onszelf nog meer te isoleren op het internationale toneel."

"Ze zijn 'all in' gegaan op grond van een bepaald moreel en ethisch wereldbeeld, en nu ze worden geconfronteerd met een situatie waarin het morele weefsel van het westen openlijk wordt blootgelegd en weerlegd, vinden ze het extreem moeilijk - en misschien wel noodlottig onmogelijk - om zich terug te trekken."

Hetzelfde geldt voor Israël (dat nauw verbonden is met het westen): Als Israël zou denken dat zijn voormalige Arabische bondgenoten de andere kant op zouden kijken terwijl de Joodse staat probeert het verzet in Gaza uit te roeien, en vervolgens zou verwachten dat deze bondgenoten zouden helpen bij het toezicht houden op en zouden betalen voor een veiligheidsapparaat in Gaza om daar te heersen, dan zouden ze zich schuldig maken aan wensdenken.

En als Washington of Israël ervan uitgaan dat dit 'na-Gaza'-plan zich kan ontvouwen op hetzelfde moment dat militante kolonisten aan de andere kant van het gebied hun kolonistenrijk opbouwen met het uitdrukkelijke doel om Israël te stichten op het Land van Israël (en zo Palestina helemaal uit te wissen), dan zou ook dat op fantasie berusten, want dat is zowel op strategisch vlak als moreel onsamenhangend.

Het zal niet werken. Israël zal noch de Palestijnse partners, noch de wereldwijde bondgenoten kunnen verzamelen die het nodig heeft om aan een dergelijk plan mee te werken.

De situatie in het Midden-Oosten is drastisch veranderd. Waar Palestina eerst stond voor nationale bevrijding, staat het nu het symbool voor een bredere maatschappelijke herontwaking - het 'einde van eeuwenlange Regionale vernedering.'

Van oudsher vervult Hezbollah een belangrijke rol in het bredere conflict in het Midden-Oosten, met name in de confrontaties met Israël. Het standpunt van Hezbollah over het Israëlisch-Palestijnse conflict is welbekend, omdat Hezbollah altijd solidariteit heeft betuigd met de Palestijnse zaak. Maar het voorspellen van specifieke acties of beslissingen van Hezbollah blijft giswerk. Hezbollah kan vanuit Libanon een noordelijk front tegen Israël vormen, maar dat zou een aanzienlijke escalatie betekenen. Een dergelijk besluit hangt af van de bredere regionale dynamiek, waaronder de relatie van Hezbollah met Iran en Syrië, alsook binnenlandse overwegingen binnen Libanon. Libanon heeft zijn eigen complexe politieke en economische problemen en elke beslissing van Hezbollah om meer betrokken te raken bij een extern conflict zou rekening moeten houden met mogelijke binnenlandse consequenties, vooral voor de samenleving die dat omarmd heeft.

Hezbollah's betrokkenheid bij de oorlog in Gaza

Sinds 8 oktober is de Libanees-Israëlische grens een brandhaard geworden voor militaire confrontaties tussen Hezbollah en het Israëlische bezettingsleger. Het gebied, dat zich uitstrekt over een afstand van 100-120 km van Naqoura aan de Middellandse Zee tot de betwiste Shebaa Farms en de bezette Golanhoogte, was het toneel van hevige schermutselingen.

Aantekeningen vanaf de rand van de narratieve matrix

Het spijt me als dit mij tot een kwaadaardige terroristenlievende babyverkrachtende sieg-heilende nazi maakt, maar naar mijn bescheiden mening zijn genocidale slachtpartijen slecht.

Israël en zijn bondgenoten komen met veel weg door dit als een "oorlog" te verkopen. Het is geen oorlog. Israël lanceert hightech militaire explosieven op burgergebouwen in een enorm concentratiekamp, terwijl Hamas terugvuurt met veredeld vuurwerk dat lichte materiële schade veroorzaakt. Dat is geen oorlog, maar een bloedbad.

Ik was van slag toen ik zag dat door Israëls bombardementen in Gaza zevenduizend mensen om het leven waren gekomen, maar toen vertelde een zeer slimme Israël-apologeet me dat Hamas die getallen misschien overdrijft en dat het er misschien eerder vierduizend zijn, dus nu vind ik het prima.

Welke smachtende, nietsontziende holbewoner met tapioca in zijn kop in plaats van hersenen kan de satellietbeelden bekijken van de schade die door Israëlische luchtaanvallen wordt aangericht en geloven dat Gaza liegt over het aantal dodelijke slachtoffers?