Ten minste 42 mannen en vrouwen werden op 2 mei 2014 vermoord, toen het vakbondsgebouw in de historische havenstad door een fascistische menigte in brand werd gestoken.
Vorig jaar, ter herdenking van de negende verjaardag van de gruweldaad, gaf ons wekelijkse hoofdartikel een reden voor het westerse stilzwijgen. We schreven:
"In totaal werden 42 mensen tijdens het bloedbad in het vakbondsgebouw vermoord. Geen enkele aanvaller werd ooit vervolgd. Het regime in Kiev weigerde een adequaat onderzoek in te stellen.Nu, 10 jaar later, wordt in de westerse media zelfs geen gewag gemaakt van de gruweldaad. In het verleden probeerden westerse media het incident te verdraaien door te beweren dat het een verward strijdgewoel was en het tragische resultaat van een confrontatie tussen onbekende rivaliserende facties. Er waren zelfs jammerlijke pogingen van westerse media om beweringen over een gruweldaad af te doen als "Russische desinformatie."
De gruwelen van die dag vormden voor veel Oekraïners en Russen echter een keerpunt. Het onthulde de afschuwelijke aard van het regime dat de macht over het land had gegrepen en zijn verachtelijke fascistische vijandigheid tegenover Rusland.
Dit is het regime dat door Washington en zijn NAVO-partners in het zadel werd geholpen. Sinds 2014 werd het bewapend en opgebouwd tot een oorlogsmachine om Rusland aan te vallen en alle culturele banden met Rusland uit te wissen.
Het bloedbad in Odessa moet worden herdacht omwille van de slachtoffers van die dag. Maar het moet ook herdacht worden omdat het de achtergrond helpt verklaren van de manier waarop het huidige, door de VS geleide, NAVO-proxyconflict met Rusland in Oekraïne tot stand is gekomen.
Om die reden hebben de westerse nieuwsmedia en hun regeringen ervoor gekozen om het bloedbad in Odessa angstvallig te negeren. Hun schandelijke stilzwijgen is noodzakelijk om de criminele medeplichtigheid van het westen aan de dodelijke onrust in Oekraïne te maskeren."
De doofpot heeft plaatsgemaakt voor totale stilte, alsof de gruwelijke gebeurtenis in een Orwelliaans "geheugengat" werd gestopt.
Rusland blijft oproepen tot een internationaal onafhankelijk onderzoek om de daders voor het gerecht te brengen. Het regime in Kiev blijft elk serieus onderzoek afwijzen om de eenvoudige reden dat een grondig onderzoek waarschijnlijk zou aantonen dat de gruweldaad door de leiders van het regime in Kiev in samenspanning met westerse inlichtingendiensten werd uitgevoerd.
Wat er op 2 mei 2014 in Odessa plaatsvond, was geen willekeurige gebeurtenis van chaotisch geweld dat uit de hand liep. Westerse media hadden dat aanvankelijk gemeld.
Nee, het lijkt nu heel duidelijk dat het bloedbad een zorgvuldig geplande, doelbewuste massamoord was om de Oekraïense oppositie te terroriseren zodat ze zich zou schikken naar het NAVO-regime. Het was een daad van staatsterrorisme.
De slachtoffers kwamen allen uit Odessa en namen deel aan een vreedzaam protest buiten het monumentale gebouw in het centrum van de stad. Het gebouw was gesloten vanwege de 1 meiviering. Net als in verschillende andere zuidelijke en oostelijke regio's van Oekraïne deden zich op dat moment veel protesten voor tegen de door de NAVO gesteunde staatsgreep in Kiev, die slechts enkele weken eerder, in februari van dat jaar, had plaatsgegrepen.
Veel Oekraïners waren niet blij - en waren zelfs ontzet - dat de zogenaamde EuroMaidan-coup in Kiev ultranationalisten en fascisten aan de macht had gebracht die neonazi-figuren en paramilitairen verheerlijkten. Steden als Odessa hadden vreselijk geleden onder de nazi-bezetting tijdens de Grote Patriottische Oorlog (WOII). Nu werden ze geconfronteerd met een regime dat die nazi-herinneringen ophemelde en alle Russische culturele banden wilde uitbannen.
In die cruciale maanden van 2014 was het plan van de CIA om van Oekraïne een anti-Russisch bolwerk te maken nog geen uitgemaakte zaak vanwege het geduchte verzet tegen het nieuwe regime in steden als Odessa, Cherson en Charkov - en natuurlijk ook op de Krim en in de Donbass.
Voormalig wetgever uit Odessa Vasily Polishchuk, die getuige was van het geweld op die dag, spreekt in zijn getuigenis over hooggeplaatste personen van het regime in Kiev, die in Odessa aanwezig waren gedurende de dagen voor 2 mei. Een van hen was Andriy Parubiy, die was benoemd tot hoofd nationale veiligheid. Parubiy wordt ook verdacht van betrokkenheid bij de sluipschutterbeschietingen in Kiev op 20 februari - een provocatie onder valse vlag waarbij tientallen demonstranten en politieagenten om het leven kwamen - die de coup tegen de gekozen pro-Russische president Viktor Janoekovitsj inluidden.
Twee weken voorafgaand aan het bloedbad in Odessa was de toenmalige CIA-directeur John Brennan in Kiev voor een onaangekondigd bezoek. Zelfs sommige Amerikaanse wetgevers klaagden destijds dat het geen al te best beeld van de Verenigde Staten zou opleveren als ze openlijk zouden samenwerken met het regime in Kiev. Brennan gaf niet alleen het groene licht voor de "antiterreuroperatie" (burgeroorlog) die het regime in Kiev op het punt stond te beginnen tegen de Donbass. Het lijkt aannemelijk dat de Verenigde Staten ook hielpen bij het formuleren van een terreurtactiek van de verschroeide aarde om elke kritiek in Oekraïne de kop in te drukken.
De grootschalige moordpartijen in Odessa op 2 mei vertegenwoordigden de gekozen uiting van terreur.
Ooggetuigen beschreven hoe duizenden paramilitairen van het regime in Kiev, die een rol hadden gespeeld bij de staatsgreep in de hoofdstad weken eerder, met bussen naar Odessa werden gebracht en in kampen werden ondergebracht. Andriy Parubiy werd gesignaleerd terwijl hij hun gelederen inspecteerde en toezag op de levering van kogelvrije vesten.
Toen de anti-Maidan demonstranten op 2 mei werden aangevallen, werden ze door knokploegen met honkbalknuppels in het vakbondsgebouw gedreven. Het gebouw werd vervolgens bestookt met brandbommen.
Mensen die uit het brandende gebouw sprongen, werden doodgeknuppeld door bendes neonazi's die "Dood aan alle Russen" riepen.
Het plichtsverzuim van de politie die dag om de vreedzame demonstranten te beschermen en de daaropvolgende ongedaanmaking van ieder onderzoek naar een misdrijf, bewijst dat de veiligheidstroepen medeplichtig waren. Dat kan alleen mogelijk zijn gemaakt door orders van hogerhand, waarschijnlijk van degenen in Kiev.
Dit is essentiële achtergrondinformatie om het huidige conflict in Oekraïne te begrijpen en waarom Rusland besloot om op 24 februari 2022 in te grijpen. Moskou beweert dat Oekraïne een proxy-oorlog is die door de Verenigde Staten en hun NAVO-bondgenoten georkestreerd werd als een geostrategische confrontatie om Rusland te knechten. Westerse regimes en hun propagandamedia doen het voorkomen alsof Oekraïne een democratie is die door Rusland wordt aangevallen.
Begrijpen dat het regime in Kiev werd geïnstalleerd met behulp van CIA- en NAVO-gemanouvreer en dat het razendsnel fascistisch geweld gebruikte om Oekraïne in een terreurstaat te veranderen, bevestigt de analyse dat het huidige conflict een westerse imperialistische proxy-oorlog is.
De door het westen gevierde "democratie" heeft alle oppositiepartijen en media onderdrukt.
De Verenigde Staten en hun NAVO-handlangers willen niet dat het westerse publiek de waarheid over hun criminele machinaties in Oekraïne doorziet. Deze machten willen dat het bloedvergieten tot de laatste Oekraïner doorgaat, omdat de oorlogsbedriegerij zo verschrikkelijk lucratief is.
Daarom moeten de westerse machten episodes zoals het bloedbad in Odessa in het vergeetboek schuiven en verbergen. Het is noodzakelijk om de fictie van een aangevallen democratie in stand te houden, anders zou de heimelijke samenwerking van het westen met een neonazi-regime het inherente fascisme van de westerse machten aan het licht brengen.
Verschillende gebeurtenissen en ontwikkelingen over de hele wereld - gewelddadige onderdrukking door de politie van vreedzame protesten in de VS en Europa, het mogelijk maken van genocide door een fascistisch Israëlisch regime, de niet-uitgelokte agressie tegen China en de verderfelijke betrokkenheid bij Oekraïne - wijzen er stuk voor stuk op dat westerse staten ontaarden in volwaardig fascisme.
Zie: https://strategic-culture.su/news/2024/05/03/odessa-massacre-10-years-on-western-media-silence-covers-up-nato-incrimination/
Commentaar:
1) Het bloedbad in het vakbondsgebouw in Odessa op 2 mei 2014 vormde een belangrijk keerpunt voor toekomstige ontwikkelingen. Het was een waarschuwing voor de burgers, vooral in de landen die over deze tragedie zwegen, hoezeer hun regeringen en media bereid zijn om dit zonder blikken of blozen te onderschrijven. Een vluchtige blik op de meer dan honderd artikelen op SOTT, waarin de gebeurtenis wordt besproken of slechts terloops wordt genoemd, onthult onderstromen die zich nu manifesteren in de wereldwijde situatie.
2) Volgens het artikel zwegen de westerse media en verschillende artikelen hebben hierop betrekking.