nora quoirin
Een koninklijke Maleise politieagent wijst naar een kaart en laat het gebied zien waar reddingswerkzaamheden plaatsvinden
Details rond de vondst van het lichaam van de vermiste Iers-Franse tiener in de Maleisische jungle op 13 augustus duidt aan dat dit nog een 'Missing 411-zaak' is.

De 15-jarige Nora Quiorin was op vakantie in Maleisië met haar jongere zus en broer en hun ouders en verbleven in het eco-oord Dusun in de staat Negeri Sembilan.

Gesitueerd aan het begin van een pad aan de westkant van het bosgebied Berembun ligt het oord slechts 35 km hemelsbreed verwijderd van Kuala Lumpur International Airport, maar is desalniettemin omringd door dicht regenwoud.
nora quoirin
Het gezin Quoirin arriveerde daar op 4 augustus, meldde zich voor hun villa in het oord toen haar vader om 8 uur 's ochtends de dag daarop merkte dat ze vermist was toen hij ontdekte dat ze niet in haar kamer was en het raam openstond.

Toen reddingswerkers (SAR) naar haar begonnen te zoeken was de werktheorie van de Maleise officials dat ze haar slaapkamer in de kleine uren op een bepaald moment had verlaten, was gaan ronddwalen en verdwaald geraakt. Maar Nora is geboren met het hersendefect holoprosencefalie, een ongewone conditie waar de voorhersenen niet volledig gespleten zijn in de linker- en rechterhersenhelft.

Nora's medische toestand hield in dat ze in hoge mate afhankelijk was van rond-de-klok zorg en zoals haar moeder aandringt "zou niet alleen zijn gaan ronddwalen." Haar broer en zus sliepen in dezelfde kamer en merkten niet op toen ze de kamer verliet en bewakingscamera's in het oord legden haar vertrek niet vast. Zelfs als ze gemotiveerd was geweest om dit te doen is het onwaarschijnlijk dat Nora de hindernissen van het verlaten van het oord en het trekken door een stele en dichte jungle op fysieke wijze kon incalculeren. Wegens deze redenen hielden haar ouders vol dat de plaatselijke onderzoekende autoriteiten in overweging moesten nemen dat ze ontvoerd was.

De politie houdt er rekening mee dat er een criminele invalshoek bestaat, maar ze hebben gemeld dat:
er geen teken was van wat voor indringer dan ook die het gebouw was binnengetreden. Ze vonden geen voetafdrukken in de villa noch forensisch bewijs dat suggereerde dat een onbekende binnen was. Het gehele gebied rond de villa waar het gezin verbleef is bedekt met drijfnatte vegetatie en de weg die maar een rijstrook telt die naar het oord leidt is bedekt met modder.

Als iemand door het raam naar binnen was gekomen en een trap was opgeklommen naar de slaapkamer boven waar Nora sliep, is de veronderstelling dat er sporen van modder op de grond zouden zijn. Het is vanwege het gebrek aan bewijs van wat voor misdaad dan ook dat de politie de zaak voornamelijk als een vermissingszaak behandelde.
In ieder geval doorzochten verscheidene SAR-teams het gebied, zo ver als 4 km van het oord vandaan, 9 dagen lang totdat ze op de 13e werd gevonden. Tegen die tijd waren meer dan 350 mensen betrokken bij intensieve zoektochten in de omringende jungle en de dichtbijgelegen rivier, waarvoor ze helikopters met warmtedetectoren, drones, speurhonden en zelfs plaatselijke sjamanen inzetten. De plek waar ze werd gevonden wordt door de plaatselijke politiechef omschreven als "bijzonder ontoegankelijk:
nora quoirin
De afstand tussen het oord waar Nora voor het laatst werd gezien en waar haar lichaam werd aangetroffen
Op een gegeven moment vonden ze voetafdrukken, maar ze leidden niet naar haar. Ze schakelden andere speurhonden in [die op zoek gaan naar lichamen}, maar die konden haar geur niet waarnemen. Ze hadden zelfs haar moeder, Mealch Quoirin, berichten laten opnemen die via megafoons werden afgespeeld toen SAR-teams door de jungle trokken:


Merkwaardig genoeg vonden ze Nora's lichaam naast de waterval van Lata Berembun, die op 2 km afstand van haar villa ligt. Sterker nog, ze werd op een locatie gevonden die al doorzocht was. Het was niet zo dat ze haar de eerste keer gemist hadden: haar lichaam was ontkleed en was niet aan het zicht onttrokken door haagbossen of andere vegetatie. Het lag alleen... niet daar - en toen een paar dagen later, lag ze er gewoon.
nora quoirin
Trekkers zoeken naar Nora. We weten niet hoe dicht ze bij de uiteindelijke locatie waren, maar als die keien ergens op wijzen, dan was Nora er waarschijnlijk door omringd. Grote keien en keienvelden zijn een gemeenschappelijke profielpunt in Missing411-zaken
Hier ziet u dronebeelden van de jungle waardoor Nora Quoirin - een vijftienjarige uit Londen, met een onmiskenbare handicap - had moeten trekken om op een of andere manier te eindigen bij die waterval:


De locatie ligt zo afgelegen dat haar lichaam door een helikopter eruit gelicht moest worden. Hoewel ze vermoedelijk niet meer dan een pyjama of ondergoed droeg zijn er tot dusverre geen kleding of persoonlijke eigendommen gevonden. Sean Yeap, die deel uitmaakte van het 25-koppige SAR-team dat de schokkende vondst deed, meldde dat toen ze dichter bij haar kwamen:
"Het net leek alsof ze sliep. Haar hoofd rustte op haar handen. Maar we wisten allemaal dat ze dood was. Het was heel verdrietig en twee vrouwen in de groep wilden niet dichtbij komen en begonnen te huilen."
Men oordeelde aanvankelijk dat de lijkschouwing die door een senior patholoog-anatoom uit Kuala Lumpur op het lichaam werd uitgevoerd "niet vaststond" wat de doodsoorzaak betreft. Ze zeggen nu dat ze "waarschijnlijk door stress of uithongering om het leven kwam", maar hebben tot nu toe "geweld, ontvoering of gijzeling" uitgesloten, en hebben momenteel nog geen bewijs gevonden dat er sprake is van een misdrijf, hoewel er nog steeds testen worden uitgevoerd.

nora Quoirin
Noras ouders, Meabh en Sebastien, toen ze naar hun dochter in de jungle zochten.
Dit moet heel verdrietig en traumatisch zijn voor de familie. Helaas komen dergelijke plotselinge en onverklaarbare verdwijningen maar al te vaak voor.

Deze zaak heeft zo'n beetje alle profielpunten die in Missing 411-zaken aangetroffen worden. Dit zijn een reeks vermissingszaken die opnieuw onderzocht en gecatalogiseerd werden door de gepensioneerde rechercheur uit Californië David Paulides in zijn Missing 411-serie boeken. Hoewel zijn boeken voornamelijk focussen op zaken in Noord-Amerika merkt de schrijver op dat dergelijke incidenten over de hele wereld plaatsvinden.

Soms verdwijnen mensen spoorloos, soms worden ze gevonden, maar wat al deze zaken kenmerkend gemeenschappelijk hebben zijn verschillende of meer profielpunten onder een stel vreemde maar opvallend gelijksoortige omstandigheden:
  • het slachtoffer had een of andere afwijking of handicap
  • het slachtoffer verdwijnt uit/of wordt gevonden op een locatie met grote keien of keienvelden
  • het slachtoffer 'dwaalde' plotseling rond, ongezien
  • het slachtoffer wordt ontkleed aangetroffen of kleding mist
  • het slachtoffer wordt in of dichtbij water gevonden
  • het slachtoffer wordt op behoorlijke afstand van haar laatst bekende locatie gevonden, op ruig terrein wat normaal voor het slachtoffer moeilijk begaanbaar of zelfs onbegaanbaar is
  • de doodsoorzaak 'staat niet vast/is onbekend'
  • het slachtoffer wordt op een plek gevonden die eerder uitgekamd was
De enige Missing 411-profielpunten die (nog) niet overeenstemmen met deze zaak zijn:
  • een weersgebeurtenis (die typisch plaatsvindt rond de tijd van de verdwijning of in een vroeg stadium van een SAR-operatie);
  • geografische clusters - of dit plaatsvond op een locatie met voormalige of huidige onopgeloste vermissingszaken is onbekend
Wellicht kunnen onderzoekers die woonachtig of bekend zijn met Maleisië licht op deze laatste punten werpen.

Ik moet erbij vermelden dat het specifieke detail in Nora Quorins zaak dat me aanspoorde om het nader te onderzoeken de beschrijving was dat ze ontkleed naast water was gevonden; en dat ze eruit zag alsof ze sliep. Deze beschrijving komt overeen met een van de zaken van een vrouw die in Paulides' recentste documentaire Missing 411: The Hunted wordt aangekaart.

En zowaar een deelverzameling van zaken die Paulides in Noord-Amerika catalogiseert is vermiste jagers die kenmerkend bewapend zijn, gezonde mannen, zeer bekend met het buitenleven en zelfs met de specifieke locatie waar ze verdwijnen. Dus, dit kan iedereen overkomen, maar het beste - en wellicht het enige - verweer tegen zoiets dergelijks dat u of iemand die u kent kan overkomen, is besef van het fenomeen...
Nora Quoirin
Nora Quoirin
Ondertussen kunnen we het gezin Quoirin alleen het beste wensen terwijl ze om hun dochter treuren en lezers aanmoedigen om bekend te raken met het fenomeen van mysterieuze verdwijningen.