Wetenschap van de GeestS


Wolf

Van rode vlag naar rode lijn: Waar ligt de grens?

mean streets film johnny boy mook
Johnny Boy als imbeciel.
Aankondiging: Op 3 mei hebben we een speciale gast voor onze Zoom-bijeenkomst voor betalende abonnees: Ilya Khotimsky, vertaler van het boek Recollections of the Future: Modern Economic Ideas van de Russische econoom Mikhail Khazin. Ik schreef hier over zijn samenvatting van het boek. Wil je Ilya vragen stellen over het boek en over Khazins ideeën over economie, dan weet je wat je moet doen!
Onlangs zag ik Martin Scorsese's film Mean Streets (1973), waarin Robert DeNiro Johnny Boy, een criminele psychopathische maffia-parasiet speelt, die wordt vertroeteld en beschermd door zijn vriend Charlie, gespeeld door Harvey Keitel, tot het punt waarop ieder weldenkend mens Johnny Boy's benen zou hebben gebroken, puur uit principe. Voor degenen die de film nog niet gezien hebben en dat ook niet willen, volgt hier een samenvatting van het verhaal: een maffioso van laag niveau betaalt zijn baas niet, doet de komende weken niets substantieels en wordt dan in zijn nek geschoten nadat hij zijn baas recht voor z'n raap heeft verteld dat hij een sukkel is die zich gemakkelijk laat bestelen en nee, hij gaat hem niet betalen. Charlie, de eigenlijke hoofdpersoon, maakt herhaaldelijk excuses voor Johnny Boy, staat voor hem in, geeft hem hier en daar wat dollars en gelooft dat hij hem zover kan krijgen dat hij zijn zaakjes op orde krijgt. Na Johnny Boys laatste confrontatie met hun gezamenlijke baas, probeert Charlie Johnny Boy de stad uit te krijgen totdat de boel wat rustiger wordt. Tijdens hun ontsnapping wordt Johnny Boy in zijn nek geschoten, gilt vervolgens als een speenvarken, terwijl Charlie in zijn arm wordt geschoten. Aftiteling.

In de media en in het echte leven hebben we allemaal weleens voorbeelden gezien van vrouwen, kinderen, ouders en broers en zussen die voor een familielid blijven opkomen nadat deze beschuldigd of veroordeeld werd voor een ernstig misdrijf - of ontmaskerd werd voor een niet-criminele daad die een ernstige schending van gedragsnormen inhoudt.

Wolf

Een psychopaat zou niet aarzelen om weer een wereldwijde financiële crisis te veroorzaken - als hij er zelf beter van wordt

psychopaat in het bedrijfsleven aandelenmarkt financiële sector psychopathie
© Gorodenkoff/Shutterstock
Zou u willen dat een psychopaat uw pensioen zou beheren? En hoe zit het met uw aandelen? In een recente toespraak op het Cambridge Festival of Science sprak ik over het meest recente onderzoek met betrekking tot de liefde van een psychopaat voor geld, hebzucht naar macht en de bereidheid om andere mensen financieel te schaden voor persoonlijk gewin.

Sinds ik onderzoek begon te doen naar psychopaten binnen bedrijven en de wereldwijde financiële crisis, wint de notie van de financiële psychopaat, een werknemer in de financiële sector die meedogenloos, roekeloos, hebzuchtig en egoïstisch omgaat met het geld van andere mensen, aan populariteit.

De theorie kreeg aanhang omdat psychopaten vaker voorkomen in de financiële dienstverlening dan in andere sectoren. Er wordt zelfs beweerd dat tot 10% van de werknemers in de financiële dienstverlening psychopathisch zou kunnen zijn. Dat wil zeggen dat ze geen empathie, zorg voor andere mensen, geweten of spijt hebben van de schade die ze aanrichten.

Deze eigenschappen maken hen meedogenloos bij het nastreven van hun eigen agenda en volledig gericht op zelfpromotie en zelfbevordering.

Commentaar: Lees ook:

Psychopaten in het bedrijfsleven: Het ontmaskeren van de verborgen bedreiging voor financiële stabiliteit


Wolf

De prijs van onwetendheid: Hoe hiaten in het begrip van psychopathie kinderen in gevaar brengen

The shining film nicholson danny
Jack en Danny Torrence in Kubrick’s The Shining (1980)
Voortbordurend op hoofdstuk 5 van Karen Mitchells werk

Ouderschap en kinderen

Voor velen begint de directe blootstelling aan de hardnekkige predatorische persoonlijkheid (PPP) al vroeg. Lobaczewski noemt kort de persoonlijkheidsvervormende effecten van het opgroeien met een psychopathische of karaktergestoorde ouder. Zulke kinderen, die geen ervaring hebben met het tegenovergestelde, absorberen al op jonge leeftijd "pathologisch" materiaal, dat hen verschillende illusies over de wereld, onaangepaste emotionele reacties en verdraaide waarden bijbrengt.

Mitchell voegt daar enkele van haar eigen observaties aan toe, gebaseerd op de antwoorden van de deelnemers aan haar onderzoek. Eén van hen verwoordde het als volgt: "De behoeften van de kinderen komen nooit op de eerste plaats. Zij [de predatorische ouders] houden altijd de controle. Bovendien gebruiken zulke ouders "hun kinderen om hun eigen doelen te bereiken."
Dit is echter zelden waarneembaar of zichtbaar, omdat [de ouders] vaak veel moeite doen om zich als een 'goede ouder' te presenteren en om anderen te laten geloven dat ze toegewijd zijn aan hun kinderen, terwijl ze privé gedrag vertonen dat grof, manipulatief, intimiderend, controlerend, schadelijk en/of ondermijnend is jegens de andere ouder in de ogen van familie en vrienden.

Commentaar: Lees ook eerdele delen in deze serie: En hier vindt u het MindMatters-interview (in het Engels) met Dr. Karen Mitchell, dat in augustus 2024 plaatsvond:




Cult

Beste van het Web: Pathocratie in opkomst: Hoe economische systemen buitenbeentjes genereren

Mikhail khazin boek omslag economie
De author en zijn meest recente boek.
Khazins economie en het verspreiden van liberalisme, staatsgreep na staatsgreep

Ilya Khotimsky was zo vriendelijk om mij een samenvatting te sturen van een boek dat hij heeft vertaald: Recollections of the Future: Modern Economic Ideas (Herinneringen aan de toekomst: Moderne economische ideeën) van de Russische econoom Mikhail Khazin. (Khotimsky's samenvatting werd hier op SOTT gepubliceerd.) Ik ben geen econoom, maar enkele van Khazins ideeën sprongen er voor mij uit. Ten eerste richt zijn boek zich op wat Khazin "crises van kapitaaleffectiviteit" (CCE's) noemt. Voorbeelden hiervan zijn "de liquiditeitscrisis van het bankwezen in 1900, de Grote Depressie van de jaren 1930 en de stagflatie van de jaren 1970." De laatste barstte in 2008 los en deze crises eindigen alleen "wanneer toegang tot nieuwe markten wordt bereikt."

Khazin stelt dat de huidige crisis niet kan worden opgelost vanuit het bestaande economische model. De enige twee oplossingen bestaan uit het behoud van het op de dollar gebaseerde systeem ten koste van het verlies van de Amerikaanse industriële basis, en herstel van de binnenlandse productie maar ontbinding van het huidige mondiale systeem.

Fire

Van Gaza tot Californië: De vlammen die ons allen met elkaar verbinden

Palisades-brand
© California Department of Forestry and Fire Protection/Cal Fire/FLICKRDe Palisades-brand die in de stad Los Angeles ontstond • january 2025
De branden die vandaag in Palestina en Los Angeles woeden, zijn symptomen van dezelfde ziekte: een systeem dat verovering belangrijker acht dan behoud, winst belangrijker dan mensen en uitbreiding belangrijker dan bestaan.

De afgelopen dagen heb ik naar mijn telefoon gestaard en huizen, geschiedenis en herinneringen zien verbranden. Maar deze keer was het niet Gaza. Ik keek naar de brandende Palisades. De heuvels gloeien van het vuur, een spookachtige echo van een ander inferno dat duizenden kilometers verderop woedt. Vijftien maanden lang heb ik het land en de mensen van Gaza zien branden via schermen en krantenkoppen, en nu ik de lucht boven een Amerikaanse stad zie volstromen met rook, vallen de afstanden tussen deze rampen samen in één enkele, verzengende waarheid: deze vlammen spreken dezelfde taal van vernietiging - kolonialisme.

De brand die de Palisades verwoest is niet alleen een Californische natuurbrand - het is een spiegel die een wereldwijde crisis van met elkaar verbonden rampen weerkaatst. Als ik mijn ogen sluit, vloeien de beelden in elkaar over: heuvels in brand in Californië, olijfgaarden in Gaza en historisch Palestina, horizonten verstikt door rook die grenzen overschrijdt.

Cell Phone

Waarom is Dostojevski trending op TikTok?

Dostoyevsky witte nachten tiktok plaatje
© Dasha Zaitseva / gazeta.ru
Zo werd Ruslands donkerste schrijver trendy onder Britse tieners

De hele maand december gonsde het internet van verbazing over de plotselinge populariteit van Fjodor Dostojevski's roman Witte Nachten onder Britse jongeren. Dankzij virale posts op TikTok kochten mensen in Groot-Brittannië in rap tempo een nieuwe editie van het boek. Dit fenomeen is niet helemaal verrassend; sociale media kunnen van elk onderwerp in één klap een trend maken. Maar het is fijn om Witte Nachten als iets speciaals te beschouwen - een blijvend fragment van de Russische cultuur dat niet kan worden genegeerd. En dat is waar.

Witte Nachten werd 30 keer verfilmd, maar slechts vijf maal in Rusland; de rest kwam uit Amerika, Spanje, Italië, Zuid-Korea, India en Duitsland. In de afgelopen 20 jaar werd deze roman vijf keer in het Engels vertaald. De roman heeft iets dat vraagt om regelmatige herinterpretatie en revival.

Bomb

Introductie van de hardnekkige predatorische persoonlijkheid

Twee kanten van dezelfde duistere persoonlijkheid.
Twee kanten van dezelfde duistere persoonlijkheid. Screenshot uit de film A Clockwork Orange (1971).
Een duik in het recente proefschrift van Dr. Karen Mitchell

In mijn recente interview met Unbekoming vertelde ik dat een lezer het werk van Dr. Karen Mitchell had aanbevolen. Sindsdien ben ik doorgegaan met het lezen van haar proefschrift uit 2024, Psychopaths, Narcissists, Machiavellians, Toxic Leaders, Coercive Controllers: Subsets of One Overarching 'Dark' Personality Type? Tijdens mijn Zoom-meetups voor betaalde abonnees heb ik haar werk geïntroduceerd en onlangs heb ik haar geïnterviewd voor MindMatters, wat binnenkort zal worden gepubliceerd.

Het werk van Dr. Mitchell is baanbrekend en zeer relevant binnen politieke ponerologie, dus ik ben van plan om een serie artikelen te schrijven waarin ik de punten die er voor mij uitspringen, samenvat en becommentarieer. Dit artikel behandelt hoofdstuk 1 (Overzicht) en de eerste pagina's van hoofdstuk 2 (Literatuuroverzicht, kritische analyse en verkennende gesprekken met vooraanstaande internationale denkers).

Commentaar: Dit is het eerste deel uit de serie artikelen van Harrison Koehli waarin hij een aantal relevante punten met betrekking tot mensen met een duistere persoonlijkheid behandelt. Uitgangspunt hierbij is het proefschrift van Dr. Karen Mitchell Psychopaths, Narcissists, Machiavellians, Toxic Leaders, Coercive Controllers: Subsets of One Overarching 'Dark' Personality Type?

De vervolgartikelen vindt u hier: En hieronder vindt u het MindMatters-interview (in het Engels) met Dr. Karen Mitchell, dat in augustus 2024 plaatsvond:




Bad Guys

Pathocraten willen je vernietigen

communisme strijd sessie psychopaten
Lees deel 1 hier, deel 2 hier, deel 3 hier, deel 4 hier, deel 5 hier, deel 6 hier en deel 7 hier.

Twistpunten en andere kwesties die in hoofdstuk 5 van Mitchell's proefschrift aan bod komen

Hoofdstuk 5 van het proefschrift van Dr. Mitchell gaat over een aantal "twistpunten en andere kwesties." Ik zal slechts enkele van deze kwesties behandelen, aangezien de rest kort behandeld wordt in mijn vorige artikelen.

Op het spectrum?

Bij het eerste punt gaat het om de vraag of "continuüm-modellen" van normale persoonlijkheid bruikbaar zijn bij het identificeren van duistere persoonlijkheden (DP's). Deze modellen gaan ervan uit dat alle eigenschappen in meer of mindere mate voorkomen onder de algemene bevolking, zoals de persoonlijkheidskenmerken uit de "Big Five" persoonlijkheidstheorie. Als de duistere persoonlijkheid (DP) zou bestaan op een continuüm, zou iedereen zich ergens op het spectrum bevinden; sommigen zouden een zeer lage DP-score hebben, anderen een zeer hoge en weer anderen daartussenin.

De reacties van de deelnemers over dit onderwerp waren gemengd, waarbij academici continuüm-modellen verdedigden en mensen uit de praktijk meer een categorische kijk op duistere persoonlijkheden hadden (d.w.z. je bent een predator of je bent het niet). Volgens hun deskundige mening hebben mensen met een duistere persoonlijkheid "een specifieke set eigenschappen" en zijn continuüm-modellen niet specifiek genoeg om deze eigenschappen en subtiliteiten (vooral in het gebruik van tactieken) vast te leggen; ook de mate van kwaadaardigheid, die voor de meeste mensen onvoorstelbaar is, wordt niet vastgelegd.

Black Cat

Psychopaten: Dood van binnen

Criminele psychopaat “Wayne”
Criminele psychopaat “Wayne” na het beschrijven van de moord met voorbedachten rade op zijn broer. Tijdens deze beschrijving grijnst hij enigszins. Wayne scoorde 40/40 op de PCL-R.
Lees deel 1 hier, deel 2 hier, deel 3 hier, deel 4 hier, deel 5 hier en deel 6 hier.

Karen Mitchells vierde groep van duistere eigenschappen

De vierde en laatste groep van vijf eigenschappen in het persistente predatorische persoonlijkheidsmodel (PPP) van Dr. Karen Mitchell heeft te maken met het innerlijke landschap van zulke mensen: "Ze ervaren gevoelens niet op dezelfde manier als anderen."

Eigenschap 16: Zonder authentieke emotie; emotionele reacties worden nagebootst

Zoals opgemerkt bij de vorige reeks eigenschappen, wanneer een persoon met een duistere persoonlijkheid geen rol speelt, presenteren ze zich alsof ze geen echte emotie hebben ("oppervlakkig affect"). Dit lijkt hun uitgangstoestand te zijn en deelnemers aan het onderzoek verwezen herhaaldelijk naar hun "beperkte, gebrekkige of niet-bestaande emotionele ervaring," vaak in de context van een "onverenigbaarheid tussen gebeurtenissen en reacties."
"De manier waarop hij sprak was erg vlak, erg monotoon, met betrekking tot hoe hij het kind vermoordde, het kind in stukken sneed en de ingewanden uit het kind verwijderde." (Categorie 3)1

Gold Seal

Een brief aan de "Trump is niets meer dan een grote psyop"-club

Trumpwind
© Freedom PhoenixDe Oppervoorbode
Het is allemaal zo vermoeiend.

Er is een bepaald type geest dat in een verwoede poging om monsterlijk verregaande beweringen over onze werkelijkheid te bewijzen, overgaat tot het manisch leggen van verbanden. Maar zoals wetenschapsfilosofen het op hun gebruikelijke ingewikkelde manier verwoorden: hoe groter de reikwijdte van een theorie, hoe minder waarschijnlijk het is dat deze op waarheid zal berusten. Als je het woord "alle" in je zin gebruikt, kun je er maar beter voor zorgen dat je op zijn minst een halfgod bent met röntgenogen, want anders is de kans groot dat je iets mist. Het tegengif voor zulke denkfouten is de kunst om een evenwicht te vinden tussen abstracte ideeën en een diep gevoel - een belichaamd gevoel - voor het bijzondere: situaties en omstandigheden die uniek zijn, niet reproduceerbaar, niet afgeleid van wetten, maar die van buiten het rijk der categorieën afkomstig zijn.

Na de overwinning van Trump heeft de kleine maar luidruchtige groep van schizognostici zijn door de linkerhersenhelft geregeerde hoofd weer opgeheven en vanuit zijn met tekst ommuurde tuinen het evangelie van Trump verkondigd: de psyop van de diepe staat. Omdat het gewoon een psyop moet zijn. Waarom? Simpel: volgens hun eerste uitgangspunt zijn alle leiders psyops, en als de reikwijdte van je theorie niets minder is dan alles, dan was Trump met zijn clubje ontevreden slimmeriken al die tijd het Trojaanse paard van de aardse demiurg.