Propaganda is niet hetzelfde als vroeger. Het is iets dat nog veel erger is. Deels vanwege de doeltreffendheid waarmee het ons raakt, hebben we geen enkel idee wanneer we ermee te maken hebben, noch wat het met ons doet.

Dit betoog is een aanpassing aan de huidige omstandigheden van een hoofdstuk uit mijn boek Give Us Back the Bad Roads uit 2018 (Currach Press), met de titel 'Engineering Consent'.

Hetzelfde syndroom duikt telkens op in allerlei signalen die ik om me heen waarneem: mensen die op straat liever onder de bus springen dan gewoon dicht langs elkaar heen te lopen; een journalist die ik ooit op zijn minst vaag intelligent vond schrijft nu over 'gevallen' onder de schijnbare indruk dat de PCR-testen exact doen wat er op het etiketje Covid staat; een politieke beweging die geacht wordt pro-vrijheid te zijn en een snellere uitrol van vaccins eist; een half dozijn politieagenten die op een vrouw gaan zitten en elkaar helpen om haar in de boeien te slaan omdat ze zich op meer dan vijf kilometer van haar huis bevindt en niemand die ook maar een kik geeft. Signalen van wat? Signalen van medeplichtigheid aan een terreur die alle verstand te boven gaat. Signalen van het uit handen hebben gegeven van de keuze om er een eigen mening op na te houden. Signalen van een overgave aan het onoverkomelijke, het onvermijdelijke. Signalen van het ommuurd zijn door leugens.

Er is iets dat wij niet vatten, iets dat te maken heeft met de geest van de algemene mens.

Het is niet voldoende om over 'propaganda' te spreken. Het woord, gebruikt door ons beperkte begrip van haar betekenis, is ontoereikend om zelfs maar in de verste verte te begrijpen waar we ons thans bevinden. En er aldus in deze tijd op dergelijke wijze over te spreken is hetzelfde als op het dek van de Ark van Noach staan en het weer te bespreken.

Dit artikel is gerelateerd aan twee eerdere artikelen. Zoals u zult zien, vertonen de vernietiging van schoonheid (moderne kunst), de vernietiging van gezin en identiteit (gendertheorie) en de vernietiging van religies verschillende overeenkomsten.

Herinnert u zich nog mijn oma met haar geestige opmerkingen? Ik heb over haar verteld in de twee artikelen die hierboven gelinkt zijn. Ik heb u echter nog niet verteld over haar geloof.

Ik ben als kind opgevoed door atheïstische ouders en ik vond het lastig te begrijpen waarom mijn oma naar de kerk ging, waarom ze geïnteresseerd was in het doen en laten van de Paus, waarom ze wilde bidden, waarom ze schilderijen van de Maagd Maria aan de muur had hangen en waarom ze een crucifix boven haar bed had hangen.

Om eerlijk te zijn vond ik al dit religieuze gedoe een beetje belachelijk. Dat kon ook bijna niet anders aangezien ik alleen maar had gehoord over de slechte daden van de Kerk: de kruistochten, de inquisitie en, meer recent, de pedofiele priesters.

Oma's geloof is met de tijd niet minder geworden. Ze is nu 100 jaar oud en nog steeds gelovig. Telkens als ik terugkom van een medische controle, vertel ik haar over de positieve resultaten en dan huilt ze bijna van opluchting. Ze zegt dan met een zachte, emotionele stem: "Ik heb zo vaak voor je gebeden".

Dit verschil in geloof tussen ons greep mij wel aan. De dingen zijn zo snel veranderd. Twee generaties geleden waren de meeste mensen nog vervuld van godsdienst, terwijl mijn generatie het in het beste geval negeert en in het slechtste geval veracht.

Deze inleiding geeft u wellicht enig idee van het onderwerp van dit artikel. We zullen ons bezighouden met religies, in het bijzonder het christendom. Meer specifiek, hoe religies ons beïnvloeden en nog meer specifiek hoe iedere sociale/culturele omgeving, al dan niet van religieuze aard, ons beïnvloedt. We zullen zien dat een religieuze omgeving veel minder schadelijk is voor mens en samenleving dan de atheïstische en nihilistische levensbeschouwingen die de wereld van vandaag domineren.

Onze sociale/culturele omgeving bestaat uit een geheel van overtuigingen, regels en normen die in principe bepalen wat goed en wat kwaad is. Religies hebben lange tijd een belangrijke rol gespeeld bij de definitie van deze aspecten. We zullen allereerst een snelle blik werpen op hoe de fundamentele overtuigingen (d.w.z. de kosmogonie, de manier waarop wij de wereld beschouwen) in de loop der tijden zijn geëvolueerd.

Tot nu toe zijn in Nederland vijftien sterfgevallen na een vaccinatie tegen COVID-19 gemeld, laat bijwerkingencentrum Lareb maandag weten. Volgens de organisatie gaat het daarbij om kwetsbare ouderen met ernstige onderliggende gezondheidsproblemen. Deze problemen zijn volgens Lareb de meest voor de hand liggende verklaring voor de sterfgevallen.

Opmerking van de redactie: Dit artikel behandelt verschillende controversiële onderwerpen (homoseksualiteit, pedofilie, seksuele predatie, etc.) waarvan de inhoud, evenals sommige illustraties, door sommigen als schokkend kan worden ervaren.

Indien u desondanks besluit verder te lezen, raden wij u aan om in gedachten te houden dat de feiten van deze onderwerpen gecompliceerd zijn en dat vooral aandachtig op de details gelet moet worden zonder te vervallen in zwart/wit- denkpatronen.

Men dient er met name op bedacht te zijn, dat in deze analyse de aandacht gericht is op een kleine minderheid van pathologische personen die in de homogemeenschap is geïnfiltreerd. Dit is dus geen aanval op homoseksuelen maar een ontmaskering van deze kleine minderheid die pretendeert op te komen voor de rechten voor homoseksuelen maar in plaats daarvan de homogemeenschap uitbuit in dienst van een duistere agenda.

Dit gezegd hebbende, riemen vast en rijden maar!


_______________________________________________

Het centrale idee dat in dit artikel wordt ontwikkeld kwam nogal onverwacht toen ik bezig was met het schrijven van het laatste deel van Earth changes and the Human Cosmic connection, dat zojuist is uitgekomen als paperback en op Kindle.

De in theorie bestaande 'Mens-Kosmische Verbinding' zou een van de belangrijkste mechanismen kunnen zijn, zo niet het belangrijkste, waardoor de menselijke bevolking, positief of negatief, haar omgeving beïnvloedt, inclusief grote vanuit de kosmos ontstane rampen.

Het zojuist genoemde boek geeft uiteraard een veel gedetailleerder en nauwkeuriger beeld van dit belangrijke fenomeen, toch zal ik in het laatste deel van dit artikel dit concept kort beschrijven en zal ik aantonen hoe al deze ogenschijnlijk ongerelateerde onderwerpen die ik hieronder zal behandelen, met elkaar in verbinding kunnen worden gebracht.

Mijn Oma is een Franse dame van negenennegentig en een half jaar oud. Tijdens het uitbreken van WO I in 1914 werd zij geboren. Haar vader stierf aan het Westelijk Front in augustus 1918; slechts drie maanden voor de wapenstilstand.

Oma was slechts één van de 6 miljoen Franse kinderen die hun vader verloren. Haar moeder had een klein naaiatelier in het zuiden van Frankrijk, gespecialiseerd in jurken voor weduwen, veruit het meest populaire kledingstuk van die tijd.

Toen ze in de dertig was, maakte mijn oma ook de Tweede Wereldoorlog mee, en in 1945 ging ze met haar man mee naar Duitsland, alwaar hij als militair deel uitmaakte van de Franse bezettingstroepen die daar tot in de jaren '60 van de vorige eeuw gestationeerd waren.

Oma vond het niet leuk om bij de Duitsers te wonen; ze herinnerden haar aan haar vader die ze verloren had. Ze houdt nog steeds niet veel van de Duitsers. Ik denk dat ze nooit nadacht over het feit dat zowel de Duitse als de Franse soldaten als kanonnenvlees werden gebruikt en gemanipuleerd werden om in oorlogen te vechten die alleen voordeel opleverden voor de harteloze en hebzuchtige politici en bankiers.

Men kan gerust stellen dat oma tijdens haar lange leven, net als veel van haar leeftijdsgenoten, niet alleen alle verschrikkingen van de twintigste eeuw heeft meegemaakt maar ook de gestage devolutie van de mensheid.

Zorgcentrum Heelwijk in Heesch kampt met een grote corona-uitbraak op de afdeling kleinschalig wonen. De eerste besmetting werd zondag geconstateerd en nu blijkt dat zeker twintig van de dertig bewoners en een aantal medewerkers geïnfecteerd zijn. De meeste bewoners hebben milde klachten, een paar bewoners zijn er slechter aan toe.

De Fransen hebben een opmerkelijk advies gekregen in de strijd tegen corona: houd je mond. Als ze met het openbaar vervoer reizen, kunnen ze beter niet meer praten en ook niet meer bellen.

Een prachtige jonge vrouw, lief en zacht, soms wat stil en dan weer rebels. Het leven lachte de 28-jarige Alisa Krul uit Heerenveen toe. Maar toen kwam corona. Door de maatregelen viel voor Alisa zo'n beetje alles weg. Op zoek naar een uitweg vond ze er maar één. Vorige week op een vroege ochtend zei ze thuis dat ze even ging wandelen. Ze kwam niet meer terug.

"Het is zo onwerkelijk, mijn moeder denkt nog steeds dat ze elk moment kan binnenkomen. Het is keihard", vertelt zus Richella Krul (31). Het is allemaal nog zo vers. Toch wil Richella tussen de tranen door haar verhaal vertellen. Om te waarschuwen. "Alisa is niet aan corona gestorven, maar wel door de maatregelen. Wat haar is overkomen, mag niemand gebeuren. Ook al is dat maar één iemand, die zich laat horen. Die uitspreekt hoe groot de impact van de coronamaatregelen is."

Als voorwaarde voor de steun van de Wereldbank aan de armere landen in de nasleep van de coronavirus-lockdowns wensen de agro-voedingsconglomeraten hun invloed verder uit te breiden. Deze bedrijven hebben een wezenlijke rol gespeeld in de consolidatie van een wereldwijd voedselregime, dat in de afgelopen decennia is ontstaan op basis van landbouw die afhankelijk is van chemicaliën en eigendomsmatige input, die enorme externe kosten met zich meebrengt op sociaal -, milieu- en gezondheidsgebied.

De afhankelijkheid van grondstoffen als monoculturen voor de wereldmarkten, de lange toevoerketens en de afhankelijkheid van externe inputs voor de teelt maken het voedselsysteem kwetsbaar voor schokken, of die nu het gevolg zijn van een volksgezondheidscrisis, pieken in de olieprijs (het mondiale voedselsysteem is afhankelijk van fossiele brandstoffen) of van conflicten en oorlogen. Een toenemend aantal landen erkent de noodzaak om hierdoor meer zelfvoorzienend te worden voor hun voedsel, bij voorkeur door de controle over hun eigen voedsel veilig te stellen en de lengte van de toevoerketens te beperken.

De verscheidene coronavirus-lockdowns zorgden voor veel verstoringen in de transport- en productieactiviteiten, waardoor de zwakke punten van het voedselsysteem aan het licht kwamen. Als de huidige situatie ons iets vertelt, dan is het wel dat er structurele oplossingen nodig zijn om de voedselproductie te transformeren en niet om de status quo verder te versterken.

Uit onderzoek van de TU Delft en het RIVM zou zijn gebleken dat bijna driekwart van de Nederlanders het een goed idee vindt om een vaccinatiebewijs in te voeren wanneer iedereen de kans heeft gehad een vaccin tegen corona te halen.

Mensen konden kiezen uit negen opties om de vaccinatiegraad te verhogen, zoals het belonen van gevaccineerden of juist het opleggen van beperkingen aan hen die zich niet laten inenten, bericht de NOS. Een bewijs of certificaat zou mensen die zijn ingeënt meer vrijheden geven. Zij mogen dan bij een uitbraak bijvoorbeeld wel gewoon naar de winkel of reizen met het ov.

"Ben ik nou de enige die dit doodeng vindt?" vraagt hoogleraar en politicus Ewald Engelen op Twitter.