Het is afgelopen met de Oude Wereld als mondiaal machtscentrum. Moskou begrijpt dit, maar onze voormalige partners blijven steken in ontkenning.
Niet zo lang geleden zei de Duitse minister van Defensie Boris Pistorius: "De Europese Unie moet aan het eind van dit decennium klaar zijn voor oorlog." Berlijn is begonnen met praten over de terugkeer van de universele dienstplicht en voorbereidingen voor een confrontatie met Moskou. In Polen heersen soortgelijke gevoelens. Maar gebeurt dat alleen vanwege de gebeurtenissen in Oekraïne?
Wat is de reden voor de opleving van oologspraat in Europa?
De toonaangevende Russische krant Rossiyskaya Gazeta interviewt expert op het gebied van internationale betrekkingen Sergey Karaganov, de erevoorzitter van de Russische Raad voor Buitenlands en Defensiebeleid, academisch begeleider aan de School of International Economics and Foreign Affairs (HSE) in Moskou en voormalig adviseur van het Kremlin.Evgeny Shostakov: Meneer Karaganov, is er, gezien de huidige moeilijke situatie op het gebied van buitenlands beleid, behoefte aan een conceptueel andere theorie van afschrikking tegen de vijanden van Rusland om de groeiende confrontatie in een vroeg stadium te stoppen en om onze tegenstanders te ontmoedigen conflicten aan te wakkeren?
Sergey Karaganov: De elites van West-Europa - en vooral in Duitsland - bevinden zich in een staat van historisch falen. De belangrijkste basis van hun 500-jarige overheersing [van de wereld] was militaire superioriteit, waarop de economische, politieke en culturele dominantie van het westen was gebouwd. Maar dit werd onder hun voeten weggeslagen. Met behulp van dit voordeel manipuleerden ze de grondstoffen van de wereld in hun voordeel. Eerst plunderden ze hun koloniën en later deden ze hetzelfde, maar met meer verfijnde methoden.
De huidige westerse elites slagen er niet in om een reeks groeiende problemen in hun samenlevingen aan te pakken. Deze omvatten een krimpende middenklasse en toenemende ongelijkheid. Bijna al hun initiatieven mislukken. De Europese Unie is, zoals iedereen weet, langzaam maar zeker aan het uitdijen. Daarom staat de heersende klasse nu al zo'n 15 jaar vijandig tegenover Rusland.
Ze hebben een externe vijand nodig; Josep Borrell [topambtenaar voor buitenlandse zaken van de EU] noemde de wereld buiten het blok vorig jaar een jungle. De Duitse bondskanselier Angela Merkel zei in het verleden zelfs dat de sancties die de EU [tegen Rusland] had aangenomen in de eerste plaats nodig waren om de Europese Unie te verenigen en instorting ervan te voorkomen.
De Duitse en West-Europese elites zitten met een minderwaardigheidscomplex in een voor hen inmiddels monsterlijke situatie, waarin hun regio door iedereen wordt ingehaald. Niet alleen door de Chinezen en de Amerikanen, maar ook door vele andere landen. Dankzij de bevrijding van de wereld van het 'westerse juk' door Rusland is West-Europa niet langer de baas over de staten van het Mondiale Zuiden, of zoals ik ze noem, de landen van de meerderheid van de wereld.
De dreiging die West-Europa nu vormt, is dat de Oude Wereld zijn angst voor gewapende conflicten heeft verloren. En dat is heel gevaarlijk. Ik herinner eraan dat tegelijkertijd, de ergste rampen uit de geschiedenis van de mensheid afkomstig waren uit West-Europa.
In Oekraïne wordt nu niet alleen gestreden om de belangen van Rusland, om de belangen van zijn veiligheid, maar ook om een nieuwe wereldwijde confrontatie te voorkomen. De dreiging neemt toe. Dit komt ook door de wanhopige pogingen van het westen om in de tegenaanval te gaan om zijn dominantie te behouden. De huidige West-Europese elites falen en verliezen veel meer invloed in de wereld dan hun Amerikaanse tegenhangers.
Rusland voert zijn eigen strijd en met succes. We handelen zelfverzekerd genoeg om deze westerse elites te ontnuchteren, zodat ze niet uit wanhoop over hun mislukkingen een nieuw wereldconflict ontketenen. We mogen niet vergeten dat de voorgangers van deze mensen in de vorige eeuw binnen één generatie twee wereldoorlogen hebben ontketend. Tegenwoordig is de kwaliteit van deze elites nog lager dan toen.
Evgeny Shostakov: Spreekt u over de spirituele en politieke nederlaag van West-Europa als een voldongen feit?
Sergey Karaganov: Ja, en dat is beangstigend. Per slot van rekening maken wij ook deel uit van de Europese cultuur. Maar ik hoop dat, door een reeks crises, gezonde krachten over, laten we zeggen, zo'n 20 jaar de overhand zullen krijgen aan die kant van het continent. En het zal ontwaken uit zijn mislukking, inclusief zijn morele falen.
Evgeny Shostakov: Voorlopig zijn we getuige van de vorming van een nieuw IJzeren Gordijn met betrekking tot Rusland. Het westen probeert ons land "uit te wissen," ook op het gebied van cultuur en waarden. In de media worden Russen opzettelijk ontmenselijkt. Moeten we dan in omgekeerde richting reageren en het westen "cancellen?"
Sergey Karaganov: Zeer zeker niet. Het westen is nu bezig het IJzeren Gordijn te sluiten, in de eerste plaats omdat wij in Rusland de ware Europeanen zijn. Wij blijven gezond. En zij willen deze gezonde krachten uitsluiten. Ten tweede sluit het westen dit gordijn, nog sterker dan tijdens de Koude Oorlog, om hun bevolkingen te mobiliseren voor vijandelijkheden. Maar we hebben geen behoefte aan een militaire confrontatie met het westen, dus vertrouwen we op een indammingsbeleid om het ergste te voorkomen.
Natuurlijk zullen we niets cancellen, ook niet ons Europese verhaal. Ja, we hebben onze Europese reis [voor wat betreft integratie] voltooid. Ik denk dat het zich enigszins heeft voortgesleept, misschien wel een eeuw lang. Maar zonder Europese inoculatie, zonder Europese cultuur, zouden we niet zo'n grote macht zijn geworden. Dan hadden we Dostojevski, Tolstoj, Poesjkin of Blok niet gehad.
Dus we zullen de Europese cultuur behouden, die het westen van ons continent lijkt te willen opgeven. Maar ik hoop dat het zichzelf in dit opzicht niet volledig zal vernietigen. Want West-Europa laat niet alleen de Russische cultuur in de steek, het laat ook zijn eigen cultuur in de steek. Het cancelt een cultuur die grotendeels gebaseerd is op liefde en christelijke waarden. Het cancelt zijn geschiedenis, vernietigt zijn monumenten. Wij zullen onze Europese wortels echter niet verloochenen.
Ik ben er altijd tegen geweest om met louter een zuur gezicht naar het westen te kijken. Dat moet je niet doen. Dan zouden we hetzelfde zijn als zij. En zij glijden nu af naar een onvermijdelijke mars richting fascisme. We hebben geen behoefte aan alle besmettingen die uit het westen van Europa voortkomen. Waaronder, nogmaals, de groeiende besmetting van het fascisme.
Evgeny Shostakov: Het jaar 2023 zag de ontdooiing van oude conflicten en het demonstratief creëren van de voorwaarden voor nieuwe - de voorspelbare explosie van de Palestijns-Israëlische confrontatie, een reeks oorlogen in Afrika en meer gelokaliseerde conflicten in Afghanistan, Irak en Syrië. Zal deze trend zich voortzetten?
Sergey Karaganov: Deze trend zal volgend jaar geen lawine worden. Maar het ligt voor de hand dat deze zal toenemen, omdat de tektonische platen onder het wereldsysteem zijn verschoven. Rusland is veel beter voorbereid op deze periode dan een paar jaar geleden. De militaire operatie die we in Oekraïne uitvoeren is onder andere bedoeld om het land voor te bereiden op het leven in de zeer gevaarlijke wereld van de toekomst.
We zijn bezig onze elite te zuiveren, we ontdoen ons van corrupte, pro-westerse elementen. We blazen onze economie nieuw leven in. We blazen ons leger nieuw leven in. We blazen de Russische geest nieuw leven in. We zijn nu veel beter voorbereid om onze belangen in de wereld te verdedigen dan een paar jaar geleden.
We leven in een herrijzend land dat de toekomst met vastberadenheid tegemoet ziet. De militaire operatie helpt ons om ons te zuiveren van westerlingen en verwesteraars, om onze nieuwe plaats in de geschiedenis te vinden. En ten slotte om onszelf op militair vlak te versterken.
Evgeny Shostakov: Bent u het ermee eens dat de wereld vanaf 2024 een periode van langdurige conflicten zal ingaan? Heeft de mensheid op dit moment de politieke wil om deze situatie te veranderen?
Sergey Karaganov: Natuurlijk zijn we een tijdperk van langdurige conflicten binnengetreden. Maar we zijn er veel beter op voorbereid dan ooit tevoren. Het lijkt mij dat we, door een koers te varen waarbij we het westen in toom houden en betrekkingen opbouwen met broederlijk China, nu een as van de wereld worden die kan voorkomen dat iedereen afglijdt naar een wereldwijde ramp. Maar dit vereist inspanningen om onze tegenstanders in het westen te ontnuchteren.
We zijn een strijd begonnen om de wereld te redden. Misschien is het de missie van Rusland om onze planeet te bevrijden van het 'westerse juk,' om haar te behoeden voor de moeilijkheden die zullen voortvloeien uit veranderingen die nu al veel wrijving veroorzaken. De dreiging is voor een niet onbelangrijk deel afkomstig van de wanhopige tegenaanval van het westen, dat zich vastklampt aan zijn 500 jaar oude dominantie, waardoor het de wereld heeft kunnen plunderen.
We zien dat er in het westen nieuwe waarden zijn ontstaan, waaronder de ontkenning van alles wat menselijk en goddelijk is in de mens. Westerse elites zijn begonnen deze anti-waarden te koesteren en normale waarden te onderdrukken. We hebben dus een moeilijke periode voor de boeg, maar ik hoop dat we onszelf zullen behoeden en de wereld zullen helpen om de traditionele menselijkheid te redden.
Een van de vele problemen waar de wereld momenteel mee te maken heeft, is natuurlijk dat de wereldeconomie in een systeemcrisis verkeert door de eindeloze groei van consumptie. Dit vernietigt de natuur. De mens is niet geschapen om te consumeren; om de betekenis van het bestaan te zien in het kopen van nieuwe dingen.
Evgeny Shostakov: In een interview met Interfax legde onze onderminister van Buitenlandse Zaken Sergej Ryabkov een verband tussen het mogelijk opgeven van de anti-Russische koers van de Verenigde Staten en hun ondergeschikten en een "generatiewisseling" in het westen. Maar zou een verandering van elites in het westen, als die plaatsvindt, een impuls kunnen geven aan het verminderen van de spanningen? De Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock, geboren in 1980, is bijvoorbeeld lid van de nieuwe generatie, maar haar standpunten zijn radicaler dan die van andere "haviken" uit het verleden. Zijn er in het westen volgens u nog redelijke en diplomatieke politici over?
Sergey Karaganov: Ik meen dat we vandaag de dag in het westen te maken hebben met twee generaties elites die al behoorlijk gedegenereerd zijn. Helaas is het onwaarschijnlijk dat we met hen tot een overeenkomst kunnen komen. Ik geloof echter nog steeds dat samenlevingen en volkeren, inclusief die in West-Europa, zullen terugkeren naar normale waarden.
Natuurlijk zal dit een verandering van generaties van elites vereisen. Ik ben het met Sergey Ryabkov eens dat het lang zal duren, maar ik hoop dat de West-Europese landen, en misschien ook de VS, niet in een hopeloze toestand zullen vervallen en dat in heel Europa gezonde nationale krachten weer aan de macht zullen komen.
Ik geloof echter niet dat echte, pragmatische, en ik herhaal, nationale krachten in de nabije toekomst aan de macht kunnen komen in West-Europa. Dus ik denk dat als we ooit naar normale betrekkingen tussen Rusland en het westen [terugkeren], dat minstens 20 jaar zal duren.
We moeten ons ook realiseren dat we het westen niet langer nodig hebben. We hebben alles gehaald uit deze prachtige Europese reis die Peter de Grote was begonnen. Nu moeten we terugkeren naar onszelf, naar de oorsprong van de grootsheid van Rusland. Dat is natuurlijk de ontwikkeling van Siberië. De nieuwe ontwikkeling daarvan betekent het bereiken van nieuwe horizonten.
We mogen niet vergeten dat we niet zozeer een Europees als wel een Euraziatisch land zijn. Ik blijf er altijd aan herinneren dat Alexander Nevsky anderhalf jaar lang door Centraal-Azië en vervolgens door Zuid-Siberië reisde op weg naar Karakorum, de hoofdstad van het Mongoolse Rijk. In feite was hij de eerste Russische Siberiër.
Door terug te keren naar Siberië, naar de Oeral, door nieuwe wegen en industrieën te ontwikkelen, keren we terug naar onszelf, naar de wortels van onze 500-jarige grootsheid. Pas na de ontsluiting van Siberië vond Rusland de kracht en de mogelijkheid om een grote mogendheid te worden.
In de nabije toekomst kunnen er helaas geen serieuze principeakkoorden tussen staten over wapenbeheersing worden gesloten.
Evgeny Shostakov: Hoe redelijk is het om Europa decennialang te vergeten?
Sergey Karaganov: In geen geval mogen we de oude heilige stenen van Europa vergeten waar Dostojevski het over had. Ze maken deel uit van ons zelfbewustzijn. Ikzelf houd van Europa, en van Venetië in het bijzonder. Door deze stad liep de Zijderoute, en daarmee de grote Aziatische beschavingen. In die tijd overtroffen deze trouwens in hun ontwikkeling de Europese beschaving.
Zelfs 150-200 jaar geleden was kijken naar Europa een teken van modernisering en vooruitgang. Maar al heel lang, en nu nog meer, is het een teken van intellectuele en morele achterlijkheid. We moeten onze Europese wortels niet verloochenen; we moeten er voorzichtig mee omgaan. Europa heeft ons tenslotte veel gegeven. Maar Rusland moet vooruit. En voorwaarts betekent niet naar het westen, maar naar het oosten en het zuiden. Daar ligt de toekomst van de mensheid.
Evgeny Shostakov: In 2026 loopt het Strategisch Offensief Wapenverdrag af. Wat komt hierna? Kunnen we, gezien het juridische nihilisme van het westen, rekenen op nieuwe militaire overeenkomsten tussen staten? Of is de mensheid veroordeeld tot een oncontroleerbare wapenwedloop totdat er een nieuwe wereldorde en dus een nieuwe status quo ontstaat?
Sergey Karaganov: Het is zinloos om met de huidige westerse elites te onderhandelen. In mijn publicaties dring ik er bij de westerse oligarchie op aan om deze mensen te vervangen omdat ze een gevaar opleveren voor zichzelf, en ik hoop dat zo'n proces vroeg of laat zal beginnen. Want de huidige groep is zo zwaar gedegenereerd dat het onmogelijk is om met hen te onderhandelen. Natuurlijk moet je met ze praten. Naast kernwapens bestaan er immers nog andere bedreigingen.
Zo is er de drone-revolutie. Cyberwapens zijn opgedoken. Er is kunstmatige intelligentie. Er zijn biologische wapens opgedoken die de mensheid ook met vreselijke problemen kunnen bedreigen. Rusland moet een nieuwe strategie ontwikkelen om al deze bedreigingen in te dammen.
Daar werken we aan, onder andere in het nieuwe Instituut voor Internationale Militaire Economie en Strategie, en dat zullen we blijven doen met de intellectuele elites van de landen van de meerderheid van de wereld. Dit zijn in de eerste plaats onze vrienden uit China en India. We zullen het bespreken met onze Pakistaanse en Arabische collega's. Tot nu toe heeft het westen ons niets constructiefs te bieden. Maar we zullen onze deuren niet sluiten.
In de nabije toekomst kunnen er helaas geen serieuze principeakkoorden tussen staten worden gesloten over wapenbeheersing. Simpelweg omdat we niet eens weten wat we moeten beheersen en hoe we dat moeten doen. Maar we moeten nieuwe benaderingen ontwikkelen en onze partners over de hele wereld meer realistische ideeën bijbrengen. Het is zelfs technisch niet mogelijk om de komende jaren op wapenbeheersingsovereenkomsten te rekenen. Dat zou eenvoudigweg tijdverspilling zijn.
Het is echter misschien wel mogelijk om enkele pro-forma onderhandelingen te voeren. Bijvoorbeeld om te proberen nieuwe gebieden van de wapenwedloop te verbieden. Ik ben vooral bezorgd over biologische wapens en ruimtewapens. Op die gebieden kan iets worden gedaan. Maar wat Rusland nu nodig heeft, is de ontwikkeling van een nieuw concept van afschrikking, dat niet alleen militaire, maar ook psychologische, politieke en morele aspecten zal omvatten.
Evgeny Shostakov: Is het oordeel dat het westen de nederlaag van Kiev heeft geaccepteerd te voorbarig? En de gedachte dat het Mondiale Zuiden vol vertrouwen de westerse wereld een nederlaag toebrengt?
Sergey Karaganov: De VS profiteren van de confrontatie in Oekraïne. [Ondertussen] is het voor de West-Europese elites de enige manier om een morele ineenstorting te voorkomen. Daarom zullen ze het conflict in Oekraïne nog lange tijd steunen. In een dergelijke situatie moeten we zowel ter plaatse als op het gebied van strategische afschrikking doortastend optreden om onze doelen zo snel mogelijk te bereiken. Tegelijkertijd is het belangrijk om te begrijpen dat de meerderheid van de wereld niet tegen het westen zal vechten.
Veel landen willen handels- en andere betrekkingen met het westen ontwikkelen. Daarom is de meerderheid van de wereld een partner maar geen bondgenoot van Rusland. We moeten hard zijn, maar berekenend. Ik ben er bijna zeker van dat we met het juiste indammingsbeleid en een actief beleid in de marge van Oekraïne de wil van het gevaarlijke verzet van het westen kunnen breken.
In de wereld van vandaag is het ieder voor zich. Het is een prachtige multipolaire, veelkleurige wereld. Dit betekent niet dat er over 20 jaar geen machtsblokken zullen bestaan, waaronder een voorwaardelijk pro-Russisch blok. We moeten onszelf vinden, begrijpen wie we zijn.
Een geweldige Euraziatische macht, Noord-Eurazië. Een bevrijder van naties, een hoeder van vrede en een militair-politieke spil van de meerderheid van de wereld. Dat is onze lotsbestemming.
Bovendien zijn we op deze wereld op unieke wijze voorbereid vanwege de culturele openheid die we door onze geschiedenis hebben verworven. We staan open voor religie. We staan nationaal open. Dit zijn allemaal dingen die we nu verdedigen.
Meer en meer beseffen we dat het belangrijkste aan ons de Russische geest en de Russische cultuur is. We zijn allemaal Russen - Russische Russen, Russische Tataren, Russische Tsjetsjenen, Russische Jakoeten...
Ik denk dat we onszelf terugvinden. En ik ga het nieuwe jaar in met een gevoel van spirituele opgetogenheid en optimisme. Rusland wordt herboren. Dat is absoluut duidelijk.
Zie: https://globalsouth.co/2024/01/06/russias-european-journey-is-over/
Commentaar: Prachtig interview met visie, helderheid, hoop en bezieling