New Economy
© Corbett Report
We storten ons halsoverkop in de grootste economische overgang uit de geschiedenis. Daarover hoeven we ook niet te speculeren. Al in 2015 vertelde Christina Figueires - destijds topambtenaar voor klimaatverandering bij de VN - ons recht voor z'n raapt dat dit het einddoel was van de Grote Resetters en hun cultus van klimaatverandering:
"Dit is waarschijnlijk de moeilijkste taak die wij onszelf ooit hebben opgelegd, namelijk om voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid het model van economische ontwikkeling opzettelijk te veranderen. Dit is de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid dat wij onszelf de taak opleggen om opzettelijk - binnen een afgebakende periode - [te proberen] het economisch ontwikkelingsmodel te veranderen dat al minstens 150 jaar, sinds de industriële revolutie, heerst."
Behalve Patrick Wood (en natuurlijk The Corbett Report), merkten weinigen deze woorden op of verbaasden zich hierover. Het was toch zeker gewoon weer gebakken lucht van de klungelige kletskousen in het hoofdkwartier van de klimaatalarmisten?

Fast forward naar 2021 en we kunnen luisteren naar Prins Charles, die dit dreigement om de wereldeconomie te veranderen in nog sterkere bewoordingen herhaalt. Van COVID-angstzaaierij naar klimaatangstzaaierij (precies zoals voorspeld) waarschuwde Zijne Koninklijke Laagheid dat de "existentiële dreiging" van klimaatverandering niet alleen zou vereisen dat landen hun economieën omvormen, maar ook dat ze een "oorlogsachtige houding" moeten aanemen en een "gemilitariseerde campagne" opzetten tegen ManBearPig:
"Hier hebben we een grote gemilitariseerde campagne nodig om de kracht van de wereldwijde particuliere sector te bundelen. Met triljoenen ter beschikking, ver boven het mondiale BBP en met het grootste respect zelfs boven de regeringen van de wereldleiders, biedt deze sector het enige reële vooruitzicht op het bereiken van een fundamentele economische transitie."
Ik weet dat mensen hun ogen liever zouden sluiten, liever de normaliteit vooringenomenheid zijn werk te laten doen en net doen alsof dit slechts holle retorische uitspraken zijn. Het is waar: Christina Figueres en Prins Charles, individueel, besturen niets. De wereld draait niet op hun uitspraken. Maar de laatste jaren, en in de afgelopen maanden met toenemende intensiteit, zijn mensen die wel de wereld van de internationale financiën beheersen, begonnen met het opbouwen van het web van organisaties, instrumenten en mechanismen om deze "fundamentele economische overgang" te verwezenlijken.

En helaas besteedt minder dan één op de duizend mensen aandacht aan deze complete revisie van de internationale financiën. Zullen we dat nu meteen eens rechtzetten?

De Achtergrond

Ik hoop dat u inmiddels de klimaatzwendel doorziet, maar zo niet, dan zet ik het hier kort uiteen: De VN, het WEF en de internationale bankiersoligarchie proberen Moeder Aarde niet te redden en ze gaan u evenmin beschermen tegen de weergoden. Zoals iedereen die heeft opgelet nu wel zou moeten weten, gebruiken ze gewoon uw gezonde, natuurlijke bezorgdheid voor het milieu als een handig instrument om u te manipuleren om hun politieke agenda te steunen.

Als u in de hype van klimaatverandering bent getrapt en denkt dat door de mens veroorzaakte CO2 de magische thermostaat is die de "gemiddelde temperatuur op aarde" (wat dat ook moge betekenen) omhoog of omlaag draait, is dat prima.

. . . Ik bedoel, u heeft het bij het verkeerde eind natuurlijk. In werkelijkheid gebruiken de klimaatgate criminelen onverifieerbare pseudo-wetenschap om u te misleiden zodat u zich aansluit bij hun vrachtcultus. Ze manipuleren de temperatuurgegevens om het verleden af te koelen en het heden op te warmen. Ze vertrouwen op gebrekkige modellen en liegen met statistieken om u te verleiden hun verhaallijn van de vallende hemel te geloven. En ze doen belachelijke alarmistische voorspellingen over de komende klimaat-apocalyps, terwijl ze openlijk toegeven dat hun beweging niets te maken heeft met milieubescherming en alles met economie.

Erger nog, ze hebben hun cultus van ware gelovigen ervan overtuigd dat iedereen die vraagtekens zet bij deze leugens (zoals ondergetekende) een trawant is van Big Oil en niets geeft om het milieu. De waarheid is natuurlijk dat - zoals ik in mijn werk steeds en steeds weer probeer uit te leggen - het de grote oliemiljardairs en hun bankiersvriendjes zijn die deze "groenwassende" agenda sturen en het publiek wegdirigeren van de ECHTE milieuproblemen die de miljardairs zelf veroorzaken en aldus echte milieuwetenschap tegenwerken.

. . . Maar prima. Ik begrijp het. U geeft om de bescherming van de natuurlijke omgeving en u bent ervan overtuigd dat Al Gore en zijn clubje van klimaatgate-metgezellen extreem serieus zijn over de existentiële dreiging van kooldioxide. Prima.

Ongeacht uw standpunt omtrent de door de mens veroorzaakte klimaatopwarming, één ding dat iedereen moet begrijpen is dat de bankiers en de internationale oligarchen van de superklasse de dreiging van de klimaatverandering niet opdringen omdat ze om Moeder Aarde geven. Zij gebruiken deze angst op cynische wijze om hun eeuwenoude streven te verwezenlijken om een technocratisch systeem van totale controle over ons dagelijks leven in te voeren. Dit leidt naar het koolstof-rantsoensysteem waarin elke actie die men onderneemt, elke transactie die men doet en elke beweging die men maakt zal worden gemeten voor de "koolstof-voetafdruk" (of "koolstof-voedselafdruk") en verminderd indien nodig volgens de grillen van de technocraten.

En, oh ja, trouwens, diezelfde toekomstige technocratische controleurs zijn een hele internationale financiële en bankstructuur aan het opbouwen om de controle over de Aarde in hun handen te consolideren. Dat stuk was ik bijna vergeten.

Natuurlijk, als u mijn werk op het gebied van klimaatfinanciering de afgelopen jaren hebt gevolgd, weet u alles over de 100 biljoen dollar klimaatzwendel, namelijk: En u weet van de Global Environment Facility (GEF), die zichzelf opwerpt als "het grootste multilaterale trustfonds dat ontwikkelingslanden in staat stelt te investeren in de natuur" en zich beroemt op haar steun bij de medefinanciering van meer dan 117 miljard dollar aan programma's op het gebied van klimaatverandering en biodiversiteit. U weet ook dat het GEF bedoeld was als een "Wereldbank voor natuurbehoud" en werd gelanceerd door Edmund de Rothschild op een "World Wilderniss Congress", waarbij andere sprekers klaagden over "het kanonnenvlees dat jammer genoeg de aarde bevolkt."

Maar wat u misschien niet weet (omdat ik het nog niet heb behandeld) is dat er in het kielzog van de Overeenkomst van Parijs over klimaatverandering van 2015 nog een andere internationale klimaatfinancieringsfaciliteit van miljarden dollars is gecreëerd: het Groene Klimaatfonds. Dit fonds had het ambitieuze doel om de 100 miljard dollar aan klimaatfinanciering te faciliteren die de ontwikkelde landen van de wereld ieder jaar tot 2020 beloofden bij te dragen aan het sussen van de weergoden.

Nou, het is 2021. Harken ze nu al honderd miljard per jaar binnen? Nauwelijks. Tot nu toe bedraagt het totale bedrag dat aan het fonds is toegezegd slechts 10 miljard dollar, en daarvan is slechts 2 miljard dollar daadwerkelijk uitbetaald.

Het volstaat te zeggen dat het Groene Klimaatfonds tot dusver een kolossale flop is geweest voor de bankiers. Maar maakt u zich geen zorgen over hen. Ze zijn met een nieuwe zwendel teruggekomen: GFANZ!

De Laatste Nieuwtjes

Uit de onsamenhangende, gefragmenteerde stukjes "nieuws" die opduiken in het reguliere financiële nieuws, kan worden opgemaakt welke kant het met de internationale financiën in de jaren 2020 opgaat:

Nieuw-Zeeland laat banken klimaatimpact rapporteren

Janet Yellen Geeft Toe Dat Prijskaartje Voor De "Netto-Nul" Grote Reset 150 Biljoen Dollar Bedraagt

Nieuwe rapportagestandaard voor bedrijven 'een doorbraak'

Maar om echt te begrijpen wat hier aan de hand is, moeten we rechtstreeks naar de bron gaan. En in dit geval zijn de bronnen bankier opperknecht Mark Carney en financiële poortwachter Michael Bloomberg. De twee hebben onlangs hun krachten gebundeld om op de pagina's van (waar anders) Bloomberg te verklaren dat "[In Order] To Fight Climate Change, [We Will Have To] Put Markets to Work."

Tussen de gebruikelijke gebakken lucht en holle retoriek die onvermijdelijk het weefsel van dergelijke stukken vormen, vinden we een verwijzing naar weer een ander klimaatfinancieringsinstrument, de Glasgow Financial Alliance for Net Zero, of GFANZ. Deze groep, die werd gelanceerd op de recente VN-conferentie van de partijen in Glasgow (COP26), heeft het meest ambitieuze doel tot nu toe: de activa van 450 grote financiële instellingen in 45 landen samenbrengen en inzetten voor een "netto-nul"-economie. En de waarde van die activa? Een coole 130 biljoen dollar.

Whitney Webb geeft een goed overzicht van deze nieuwe organisatie in haar laatste rapport, "UN-Backed Banker Alliance Announces "Green" Plan to Transform the Global Financial System." Webb merkt op:

"Als onderdeel van COP26, publiceert GFANZ - een belangrijke groep op die conferentie - een plan gericht op het vergroten van "particuliere kapitaalstromen naar opkomende en ontwikkelende economieën." Volgens het persbericht van de alliantie richt dit plan zich op "de ontwikkeling van landenplatforms om het nu enorme particuliere kapitaal dat zich inzet voor netto-nul te verbinden met landenprojecten, het opschalen van gemengde financiering via MDB's [multilaterale ontwikkelingsbanken] en het ontwikkelen van zeer integere, geloofwaardige mondiale koolstofmarkten." Het persbericht merkt op, dat dit "enorme particuliere kapitaal" geld is dat de leden van de alliantie willen investeren in opkomende en ontwikkelingslanden, geschat op meer dan 130 triljoen dollar, en dat - om deze triljoenen aan investeringen in te zetten - "het mondiale financiële systeem wordt getransformeerd" door deze alliantie in coördinatie met de groep die hen bijeenriep, de Verenigde Naties."

Om te begrijpen wat dit betekent, moeten we ons wenden tot het laatste voortgangsrapport van GFANZ, waarin Carney (die deze bankenalliantie voorzit) schrijft:
"Alleen reguliere particuliere financiering kan de schaal van klimaatactie evenaren die nodig is voor de netto-nul overgang, ook in opkomende markten en ontwikkelingslanden. We kunnen niet in een niche tot netto-nul komen. In plaats daarvan moeten we het hele financiële systeem omvormen, naast elke sector van onze economieën. Om het nodige kapitaal te mobiliseren, ontwikkelt GFANZ de beste praktijken en methodologieën zodat het klimaat in het middelpunt van elke financiële beslissing staat. Deze omvatten het stimuleren van opwaartse convergentie rond overgangsplannen van bedrijven en financiële instellingen naar netto- nul, het ondersteunen van kaders en maatstaven om de afstemming van portefeuilles en sectoren op netto-nul te meten, het creëren van nieuwe kaders om gestrande activa op verantwoorde wijze af te wikkelen op een manier die transparant en op Parijs afgestemd is, en het mobiliseren van het enorme kapitaal dat nodig is voor de netto-nul overgang in opkomende markten en ontwikkelingslanden".
Hoewel dit zeker klinkt als een hoop oververhitte, met modewoorden overladen gebrabbel, hebben deze termen wel degelijk concrete verwijzingen in de financiële wereld. De "raamwerken en metrieken om de netto-nul afstemming van portefeuilles en sectoren te meten", bijvoorbeeld, verwijzen naar initiatieven zoals de Task Force on Climate-related Financial Disclosures, een orgaan van de Financial Stability Board, dat internationale normen ontwikkelt voor de rapportage van klimaatgerelateerde risico's. Volgens deze nieuwe normen zouden multinationale ondernemingen en financiële instellingen aanzienlijke middelen moeten uittrekken om te voldoen aan mandaten voor specifieke rapportage over de energie-inputs en -outputs van al hun producten en diensten en zich moeten bezighouden met de beperking van klimaatrisico's, hetgeen (uiteraard) verplichte bijdragen aan de weergoden (d.w.z. instanties als GFANZ) met zich meebrengt.

Laten we er niet verder omheen draaien: dit gaat in de richting van een wereld waarin de bankiers in staat zullen zijn om de dekmantel van klimaatverandering te gebruiken om "de nationale soevereiniteit te elimineren, de 'natuurlijke rijkdommen' (bijv. ecosystemen, ecologische processen) van de ontwikkelingslanden te privatiseren, en steeds technocratischer beleid, ontworpen door instellingen voor wereldwijd bestuur en denktanks, op te dringen aan steeds meer rechteloze bevolkingsgroepen".

Dit is het uitgangspunt van de "dreiging" die uitgaat van de klimaatverandering en die op dit moment door elke regering, elk belangrijk internationaal orgaan en elk groot bedrijf wordt aangewakkerd. Het heeft evenveel te maken met het redden van het milieu als de hype omtrent de plandemie te maken heeft met het gezond houden van mensen. In plaats daarvan gaat het erom zoveel mogelijk controle over de natuurlijke wereld te krijgen en elk grammetje kapitaal uit elke vierkante centimeter van de planeet te persen.

We kunnen ons maar beter snel bedachtzaam maken op deze deze plannen, of er maar aan wennen om te leven in de koolstof gerantsoeneerde, neofeodale nachtmerrie-achtige economie die deze bankiers tot stand brengen in naam van klimaatopwarming.

Zie: https://www.minds.com/CorbettReport/blog/welcome-to-the-new-economy-1306770198593802244