Auschwitz
© Pawel Sawicki/Auschwitz Birkenau State Museum MusealiaPalen en prikkeldraad in Auschwitz
"Alle Dachaus moeten blijven staan. De Dachaus, de Belsens, de Buchenwalds, de Auschwitzes - allemaal. Ze moeten blijven staan omdat ze een monument vormen voor een moment in de tijd dat enkele mannen besloten om van de Aarde een kerkhof te maken, waarop ze al hun verstand, hun logica, hun kennis, maar het ergste van alles, hun geweten stortten. En op het moment dat we dit vergeten, op het moment dat we niet meer achtervolgd worden door de herinnering, dan worden wij de grafdelvers."
- Rod Serling, Deaths-Head Revisited
In de politiek beladen, polariserende touwtrekkerij waardoor het debat over COVID-19 gekenmerkt wordt, worden we geteisterd door angst voor een virale pandemie die levens en de economie blijft verwoesten, dreigingen van vaccinatiemandaten en financiële sancties voor niet-naleving, en tweedracht over hoe het algemeen welzijn wettelijk te beschermen zonder de individuele vrijheid op te offeren.

De tweedracht wordt met de dag groter.

Onlangs nog stelde de redactieraad van de Salt Lake Tribune bijvoorbeeld voor, dat regeringsambtenaren massavaccinaties zouden moeten opleggen en de Nationale Garde zouden moeten inzetten "om ervoor te zorgen dat mensen zonder bewijs van vaccinatie vrijwel nergens zouden moeten worden toegelaten."

Met andere woorden, sluit de ongevaccineerden op en gebruik het leger om te bepalen wie er "vrij" mag zijn.

Deze tactieken werden eerder gebruikt.

Dit is waarom veel mensen zich zorgen maken: omdat dit een hellend vlak is dat begint met goedbedoelde voornemens voor het grotere goed en eindigt met tirannieke misbruiken die niemand zou moeten tolereren.

Voor een indruk van hoe de toekomst eruit zou kunnen zien als een dergelijk beleid zou worden toegepast, kunnen we verder kijken dan de grenzen van Amerika.

In Italië wordt ongevaccineerden de toegang ontzegd tot restaurants, bars en het openbaar vervoer, terwijl zij schorsingen van hun werk en maandelijkse boetes tegemoet kunnen zien. Ook in Frankrijk worden ongevaccineerden uit de meeste openbare gelegenheden geweerd.

In Oostenrijk kan iedereen die zich niet aan de vaccinatieplicht heeft gehouden een boete krijgen die kan oplopen tot 3.600 euro. De politie zal routinecontroles mogen uitvoeren en vaccinatiebewijzen mogen vragen, met boetes tot 600 euro voor het niet naleven van deze verplichting.

In China, dat een nultolerantie "nul-COVID"-strategie heeft aangenomen, worden hele steden - sommige met tientallen miljoenen inwoners - wekenlang gedwongen zich in hun huizen op te sluiten, resulterend in massale tekorten aan voedsel en huishoudartikelen. Er zijn berichten opgedoken over bewoners die "sigaretten ruilen voor kool, afwasmiddel voor appels en maandverband voor een lading groenten. Eén bewoner ruilde een Nintendo Switch-console voor een pakje instant noodles en twee stoombroodjes."


Commentaar: Ruilhandel tussen personen is niet langer een toekomstig maatschappelijk concept. Het is al aan de gang.


Voor de ongelukkigen die COVID-19 oplopen, heeft China door het hele land "quarantainekampen" gebouwd:
Enorme complexen met duizenden kleine, metalen hokjes met niet meer dan een bed en een toilet. Naar verluidt moesten de gedetineerden - waaronder kinderen, zwangere vrouwen en bejaarden - midden in de nacht hun huis verlaten en werden met bussen naar de quarantainekampen vervoerd en aldaar in afzondering gehouden.
Als dit laatste scenario huiveringwekkend bekend klinkt, dan zou dat ook moeten.

Tachtig jaar geleden richtte een ander autoritaristisch regime meer dan 44.000 quarantainekampen op voor mensen die als "vijanden van de staat" werden beschouwd: raciaal inferieur, politiek onaanvaardbaar of gewoonweg niet-conform.

Hoewel de meerderheid van de gevangenen in de naziconcentratiekampen, dwangarbeiderskampen, detentiecentra en getto's uit joden bestond, waren er ook Polen, zigeuners, Russen, politieke dissidenten, verzetsstrijders, Jehova's Getuigen en homoseksuelen.

Cultureel gezien zijn we zo gefixeerd geraakt op de massamoorden op Joodse gevangenen door de nazi's, dat we over het hoofd zien dat deze concentratiekampen oorspronkelijk bedoeld waren om "de leiders van politieke, sociale en culturele bewegingen die door de nazi's als een bedreiging voor het voortbestaan van het regime werden beschouwd, op te sluiten en te intimideren".

In de woorden van het U.S. Holocaust Memorial Museum:
"De meeste gevangenen in de vroege concentratiekampen waren politieke gevangenen - Duitse communisten, socialisten, sociaal-democraten - maar ook Roma (zigeuners), Jehova's Getuigen, homoseksuelen, alsmede personen die beschuldigd werden van 'asociaal' of sociaal afwijkend gedrag. Veel van deze plaatsen werden concentratiekampen genoemd. De term concentratiekamp verwijst naar een kamp waar mensen worden vastgehouden of opgesloten, gewoonlijk onder zware omstandigheden en zonder rekening te houden met de wettelijke normen voor arrestatie en gevangenneming die in een constitutionele democratie aanvaardbaar zijn."
Hoe geraken we van daar naar hier, van concentratiekampen in Auschwitz naar COVID-quarantainecentra?

Leg de verbanden.

Je hoeft niet ongevaccineerd te zijn of een samenzweringstheorist of zelfs anti-overheid om bezorgd te zijn over wat ons te wachten staat. Je hoeft alleen maar de waarheid in de waarschuwing te herkennen: macht corrumpeert, en absolute macht corrumpeert op absolute wijze.

Dit gaat niet over COVID-19. En ook niet over politiek, populistische bewegingen, of een bepaald land.

Dit gaat over wat er gebeurt als goede, over het algemeen fatsoenlijke mensen - afgeleid door gefabriceerde crises, polariserende politiek en een strijd die de bevolking verdeelt in botsende "wij tegen hen" kampen - geen notie nemen van het dreigende gevaar dat vrijheid van tafel dreigt te vegen en ons allen vastketent.

Het gaat over wat er gebeurt als enige regering de macht krijgt om een "meedoen of de consequenties ondergaan"-mentaliteit aan te nemen, die wordt afgedwongen door middel van mandaten, lockdowns, straffen, detentiecentra, krijgswet en een minachting voor de rechten van het individu.

Het hellend vlak begint precies op deze manier, met propagandacampagnes over het algemeen belang dat belangrijker is dan individuele vrijheid en het eindigt met lockdowns en concentratiekampen.

De tekenen van gevaar zijn overal.

Claudio Ronco, een 66-jarige orthodoxe jood en een specialist in 18e-eeuwse muziek, herkent de tekenen. Door zijn beslissing om ongevaccineerd te blijven zit Ronco opgesloten in zijn huis en kan hij zich niet in het openbaar bewegen zonder een digitale vaccinatiepas. Hij kan niet meer aan boord van een vliegtuig, niet inchecken in een hotel, niet eten in een restaurant of een kopje koffie drinken in een café. Hij is verstoten door vrienden, buitengesloten van het openbare leven en zal binnenkort maandelijkse boetes moeten betalen omdat hij vasthoudt aan zijn recht op lichamelijke integriteit en individuele vrijheid.

Ronco is in de ogen van de overheid een ongewenste persoon geworden, die in een isolement moet worden geplaatst om niet het risico te lopen de rest van de bevolking te besmetten.

Dit is het hellend vlak: een regering die de bevoegdheid heeft om bewegingen te beperken, individuele vrijheid in te perken en "ongewenste personen" te isoleren om de verspreiding van een ziekte te voorkomen, is een regering die de bevoegdheid heeft om een land op slot te doen, hele segmenten van de bevolking als een gevaar voor de nationale veiligheid te bestempelen, en die ongewenste personen - alias extremisten, dissidenten, onruststokers, enz. - in isolatie dwingt zodat zij de rest van de bevolking niet besmetten.

Ook deze weg werd in de wereld al eerder bewandeld.

Anderen negeerden de waarschuwingssignalen. Wij kunnen ons dat niet veroorloven.

Zoals historicus Milton Mayer beschrijft in zijn boek over Hitler's opkomst They Thought They Were Free:
"De meesten van ons wilden niet nadenken over fundamentele zaken en deden dat ook nooit. Dat was ook niet nodig. Het nazisme gaf ons enkele vreselijke, fundamentele dingen om over na te denken - wij waren fatsoenlijke mensen - en hield ons zo bezig met voortdurende veranderingen en 'crises' en zo gefascineerd, ja, gefascineerd, door de machinaties van de 'nationale vijanden', buiten en binnen, dat we geen tijd hadden om na te denken over deze vreselijke dingen die, beetje bij beetje, overal om ons heen toenamen."
Het Duitse volk verkoos de waarheid te negeren en de leugen te geloven.

Ze waren zich niet onbewust van de verschrikkingen die om hen heen plaatsvonden. Zoals historicus Robert Gellately opmerkt:
"Wie in nazi-Duitsland iets wilde weten over de Gestapo, de concentratiekampen en de campagnes van discriminatie en vervolging, hoefde slechts de kranten te lezen."
De waarschuwingssignalen waren er, onophoudelijk flikkerend als grote neonreclames. Hij schrijft:
"Toch stemde de overgrote meerderheid voor het nazisme, en ondanks wat ze in de pers konden lezen en mondeling vernamen over de geheime politie, de concentratiekampen, het officiële antisemitisme, enzovoort. . . . [H]et valt niet te ontkennen dat op dat moment 'de overgrote meerderheid van het Duitse volk hem steunde'."
Een halve eeuw later zei de vrouw van een vooraanstaande Duitse historicus, die geen van beiden lid waren van de nazipartij:
"Over het geheel genomen, voelde iedereen zich goed. . . . En zeker tachtig procent leefde productief en positief in die tijd. . . . We hadden ook goede jaren. We hadden prachtige jaren."
Met andere woorden, zolang hun levenscomfort niet verminderde, zolang hun bankrekeningen welgevuld bleven, zolang zij niet werden opgesloten, vastgezet, gediscrimineerd, vervolgd, uitgehongerd, geslagen, neergeschoten, uitgekleed, gevangengezet of vermoord, was het leven goed.

Ook in Amerika is het leven goed, zolang je jezelf kunt blijven koesteren in politieke fantasieën die een wereld schetsen waarin jouw partij altijd gelijk heeft en alle anderen ongelijk, terwijl je jezelf afleidt met brood en spelen dat geen enkele gelijkenis vertoont met de werkelijkheid.

Het leven in Amerika mag dan goed zijn voor de bevoorrechte enkeling die niet wordt opgesloten, opgesloten, gediscrimineerd, vervolgd, uitgehongerd, geslagen, neergeschoten, uitgekleed, gevangengezet of vermoord, maar voor de rest van ons wordt het met de dag slechter.

Wat me terugbrengt naar de huidige crisis: COVID-19 is niet de Holocaust, en degenen die pleiten voor vaccinatiemandaten, lockdowns en quarantainekampen zijn geen Hitler, maar dit heeft nog steeds de kenmerken van een hellend vlak.

De middelen heiligen het doel niet: we moeten andere manieren vinden om een pandemie te bestrijden zonder onze toevlucht te nemen tot mandaten, lockdowns en concentratiekampen. Als we dat niet doen, leggen we de basis voor een ander autoritaristisch monster dat opstaat en verwoesting aanricht. Als we het verleden niet willen herhalen, moeten we leren van de fouten uit het verleden.

Op 27 januari vindt de herdenkingsdag plaats, de verjaardag van de bevrijding van Auschwitz-Birkenau, een dag om degenen te herdenken die zijn omgekomen door toedoen van Hitlers handlangers en degenen die de verschrikkingen van de naziconcentratiekampen hebben overleefd.

Maar herdenken is niet genoeg. We kunnen het beter doen. We moeten het beter doen.

Zoals ik in mijn boek Battlefield America: The War on the American People en in zijn fictieve tegenhanger The Erik Blair Diaries duidelijk stel, wankelt de wereld op de rand van autoritaristische waanzin.

Er zal slechts één stevige duw nodig zijn om tirannie te laten zegevieren.
Over de Auteur:
John W. Whitehead is oprichter en voorzitter van The Rutherford Institute. Zijn boeken Battlefield America: The War on the American People en A Government of Wolves: The Emerging American Police State zijn beschikbaar op www.amazon.com. U kunt hem bereiken op johnw@rutherford.org. Nisha Whitehead is de Executive Director van The Rutherford Institute. Informatie over The Rutherford Institute is beschikbaar op www.rutherford.org.
Zie: https://www.rutherford.org/publications_resources/john_whiteheads_commentary/authoritarian_madness_the_slippery_slope_from_lockdowns_to_concentration_camps