versplinterende Europese vlag
Er broeit verdeeldheid binnen de EU en de NAVO nu de oude adel en zakelijke circuits in Frankrijk en Duitsland zich verraden voelen door Washington, vertelde Pepe Escobar, geopolitiek analist en veteraan journalist, aan Radio Sputniks podcast New Rules. "Wat de Amerikanen in feite zouden willen is dat Oost-Europa de NAVO en zelfs de EU zou leiden, hetgeen nog ongeloofwaardiger zou zijn," zei Pepe Escobar.
"En de nieuwe supermacht zou dan Polen moeten zijn. Dat denken ze en daar werken ze ook naar toe. De Fransen en de Duitsers, en ik generaliseer niet, laten we zeggen, [de] patriottische factie van het Franse bedrijfsleven vooral, evenals een paar diplomaten zeggen, 'Nee, we moeten terug naar onze moderne De Gaulle-wortels. We moeten onafhankelijk zijn. We moeten onze eigen "force de frappe" hebben, zoals ze zeggen, onze eigen slagkracht. En we moeten uit de NAVO stappen," vervolgde de geopolitiek analist.
Terwijl de regering-Biden de confrontatie met Rusland en China voortzet, dreigen Washingtons Europese bondgenoten niet alleen goedkope energiegrondstoffen te verliezen, maar ook een belangrijke handelspartner.

Hoe de Amerikaanse strategie averechts uitpakt voor Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland

Na zijn gesprekken met voorzitter Xi Jinping zei de Franse president Emmanuel Macron op 9 april tegen Politico dat Europa zijn afhankelijkheid van de VS moet terugdringen en moet voorkomen dat het wordt meegesleurd in een confrontatie tussen China en de VS over Taiwan. Hij waarschuwde dat Europa "verstrikt kan raken in crises die geen betrekking hebben op ons, waardoor het zijn strategische autonomie niet kan opbouwen."
"Toen Macron zei dat we een derde onafhankelijke supermacht zouden moeten zijn, bedoelde hij niet Europa, maar in feite Frankrijk," merkte Escobar op. "En zoals je weet, hebben de Fransen nog steeds dit beeld van zichzelf als een eeuwigdurende westerse macht (...) Ze dromen nog steeds van Napoleon, niet eens verwijzend naar Napoleons nederlagen, zoals in Rusland bijvoorbeeld, maar Napoleon op zijn hoogtepunt. Dus het is een zeer gecompliceerde, het is een sfeer met gemengde gevoelens. En de kwestie van de soevereiniteit is essentieel. In Frankrijk hebben ze nog steeds een beeld van soevereiniteit in hun hoofd dat voortkomt uit de Verlichting."
Op 11 april hield Macron zijn toespraak in Den Haag, in Nederland, waarin hij benadrukte dat Europa zijn eigen economie en veiligheid moet bevorderen te midden van de aanhoudende crisis. Opmerkelijk genoeg vloog de Poolse premier Mateusz Morawiecki, terwijl Macron zijn visie op Europa's strategische autonomie uiteenzette, naar Washington om de economische en defensiebanden met de VS te versterken - degene die "onze veiligheid in Europa garandeert," volgens Warschau. Hoewel Macron kritiek te verduren kreeg van Amerikaanse wetgevers over zijn klaarblijkelijke tegengeluid, trad de Britse minister van Buitenlandse Zaken James Cleverly ongeveer een week later naar buiten met de waarschuwing in een interview met de Guardian op 19 april, dat Groot-Brittannië niet "de luiken naar beneden moet trekken." In zijn toespraak in Mansion House in de Londense City zes dagen later, benadrukte minister van Buitenlandse Zaken Cleverly dat geen enkel belangrijk mondiaal probleem kan worden opgelost zonder Beijing, met het argument dat "een stabiel, welvarend en vreedzaam China goed is voor Groot-Brittannië en goed is voor de wereld." Duitse regeringsfunctionarissen daarentegen zwijgen grotendeels, wat niet verwonderlijk is, aangezien het land "nog steeds in een neo-kolonie leeft, punt uit," aldus Escobar.
"En dit werd bewezen door het hele Nord Stream-incident," zei de veteraan journalist. "Maar Duitse zakenlieden praten er al over. En er is een onderstroom die zeer, ik zou zeggen, zeer geheim is in feite, omdat er hier en daar een lek is. Duitse zakenlieden en delen van de oude Duitse adel zijn in principe onderling aan het discussiëren en zeggen, 'we moeten af van deze stoplichtregering, die helemaal gek geworden is met die Groenen. En we moeten weer een soort Bismarck-pact met Rusland sluiten en dan kunnen we onze bestemming als de grootste handelsmacht van Europa en een van de beste ter wereld verwezenlijken.' Handel drijven, vooral met Rusland, China en de rest van Azië. En vooral verschrikkelijk afstappen van de Amerikaanse dominantie. Maar dit is vooralsnog een onderstroom die zeer geheim wordt gehouden. Maar je hoort dit de hele tijd van Duitse zakenlieden die zeer goed op de hoogte zijn. Dus Frankrijk en Duitsland denken er op hoog niveau al over na, hoe het er post-EU/NAVO uit zal zien."
Duitsland lijkt de grootste verliezer te zijn van de door de VS geleide anti-Rusland en anti-China koers, aangezien het land niet langer het vlaggenschip van de EU en de Europese grootmacht is. Na het begin van de speciale militaire operatie van Rusland (SMO) heeft Washington druk op Berlijn uitgeoefend om zich aan te sluiten bij het omvangrijke energie-embargo van het westen tegen Rusland. De Duitse chemiereus BASF noemde Russisch gas ooit "de basis van het concurrentievermogen van onze industrie." Na de vernietiging van de Nord Stream-pijpleidingen - die volgens de met de Pulitzer-prijs bekroonde journalist Seymour Hersh werd uitgevoerd door Amerikaanse en Noorse agenten - werden Duitse middelgrote ondernemingen en industriële reuzen gedwongen te verhuizen als gevolg van stijgende energieprijzen.
"Het probleem hier is wat willen de Duitse bedrijven? Ze willen precies hetzelfde als de Chinezen. Ze willen overal ter wereld zaken doen," zei Escobar. "Ze waren al [een] eersteklas handelsmacht op weg om een supermacht te worden vóór de SMO, vóór de sancties en vóór het bombarderen van de Nord Streams. En nu gaan ze terug naar 100 jaar geleden, om het met de woorden van Xi Jinping te zeggen. En de enigen die dat doorhebben zijn de Duitse zakenmensen, duidelijk niet de politici."
Geen enkele politieke partij in Duitsland snapt het. Ze zijn allemaal ideologisch en volgen allemaal de aanbevelingen van Washington DC op. Toen [de Duitse kanselier Olaf] Scholz naar Beijing ging, werd hij vergezeld van een flinke delegatie van het Duitse bedrijfsleven. In feite dicteerden zij de agenda. "Kijk, je kunt zeggen wat je wilt, maar we zijn hier gekomen om zaken te doen met de Chinezen. Dat is wat we nodig hebben. Weet je, het probleem is dat ze met het Nord Stream-bombardement geen inspraak hadden, omdat ze voor een voldongen feit stonden en zeiden: "Wow, we zijn net onze goedkope energiebron kwijtgeraakt, wat hebben we ter vervanging? Niets. Dus je kunt je voorstellen dat je als Duitse zakenman naar je regering kijkt en zegt: "Mijn regering heeft mij verraden, heeft mijn land verraden. Dit is verraad. Dit is een zeer ernstige zaak," vervolgde de oud-journalist.
Ondertussen geeft Berlijn blijk van een stil protest: Scholz heeft een Chinese investeringsovereenkomst met betrekking tot de Hamburgse Tollerort haventerminal erdoor gedrukt, ondanks het uitgesproken ongenoegen van Washington hieromtrent en bezwaren van de Duitse Groenen en de liberale Vrije Democratische Partij (FDP). Naar verluidt wil de kanselier de overeenkomst afronden vóór een geplande Duits-Chinese top op 20 juni in Berlijn. Zijn streven wordt gezien als een poging om de Duitse zakelijke belangen te beschermen, aldus de westerse pers.
"We leven nog steeds in de naweeën van het einde van de Tweede Wereldoorlog," merkte Escobar op. "Dat omvat alles, het doemdenken van de Fransen, het feit dat ze in de Tweede Wereldoorlog werden verpletterd. Aan de Duitse zijde is er sprake van psychologische littekens die zelfs na tientallen jaren zeer moeilijk te genezen zijn, ze zitten met een schuldgevoel, een gigantisch schuldgevoel. Alsmede het feit dat ze op intellectueel vlak weten dat ze een kolonie zijn, maar geen manier vinden om zich los te maken." Maar toch is niemand geïnteresseerd om zaken te doen met "vazallen," aldus de oud-journalist.
"Het was zeer, zeer interessant om het gesprek van Macron met Xi Jinping te zien," zei Escobar. "Eigenlijk zei Xi Jinping tegen Macron: ik respecteer je als je je gedraagt als een soeverein, dan kunnen we een partnerschap van gelijken hebben en word je waarschijnlijk mijn favoriete partner in Europa. Als je je gedraagt als een kolonie, heb ik niets aan je."
In zijn toespraak tot de Valdai Discussion Club op 27 oktober 2022 betreurde de Russische president Vladimir Poetin specifiek de afhankelijkheid van Europa van "Washington Obkom." "Welnu, hoe kan men met deze of gene partner praten als deze geen beslissingen neemt en bij elke gelegenheid de Washington Obkom moet bellen om te vragen wat wel en wat niet kan worden gedaan?" vroeg Poetin op retorische wijze. "Obkom" is een Sovjetterm voor een regionaal comité van de Communistische Partij en Poetin gebruikte deze term niet toevallig: de Russische president benoemde de facto Europa's "vazalisme" en gebrek aan strategische soevereiniteit.

"Daarom respecteert het Globale-Zuiden Rusland, omdat Rusland zijn soevereiniteit bevestigt," benadrukte de geopolitieke analist. "Waarom respecteren ze China? Hetzelfde laken een pak. Waarom respecteren ze Iran? Omdat Iran zich al veertig jaar verzet en niet bezweek zoals iedereen in Washington verwachtte. Onthoud, echte mannen gaan naar Teheran tijdens Rumsfeld en Cheney, ze zeiden dat het te eenvoudig zou zijn. Oké, we vernietigen Irak en de volgende stap is Iran. Zo zit het niet in elkaar. Wanneer je te maken hebt met een echte soeverein, zoals in het geval van Iran, ongeacht onze mening of onze analyse van hun politieke systeem, los daarvan, het feit dat ze in staat waren om een supermacht gedurende veertig jaar te weerstaan, dat is gigantisch."

Zie: https://sputnikglobe.com/20230505/pepe-escobar-divisions-brewing-in-europe-1110123039.html