Kaartenhuis
© Unknown
Als we in aanmerking nemen hoeveel wetenschappelijk werk er sinds de Tweede Wereldoorlog werd verricht op het gebied van chaotische weer- en klimaatpatronen, dan is het wellicht verrassend dat het beste waar de 'gevestigde' wetenschap mee kan komen ter verklaring van alle recente veranderingen eruit bestaat dat het allemaal te wijten is aan mensen, die kleine hoeveelheden van een sporengas toevoegen aan de atmosfeer door het verbranden van voorheen opgeslagen plantaardig materiaal. Maar hoe aannemelijk is die hypothese? Niet erg aannemelijk, zegt Dr. Stuart Harris, gepensioneerd hoogleraar geografie aan de Universiteit van Calgary, in een onlangs gepubliceerd en breed opgezet overzicht van het klimaat. De relatie tussen kooldioxide en de atmosferische luchttemperatuur wordt al 50 jaar veelvuldig besproken, schrijft de auteur, en bewijs van 24 locaties toont aan dat de opwarming tijdens het huidige interglaciaal vooraf lijkt te gaan aan toenemende CO2-concentraties.

Nu de ware gevolgen van Neto Nul duidelijk worden, wordt het steeds duidelijker dat het toeschrijven van alle klimaatverandering aan door de mens veroorzaakte CO2, zoals het door de VN gesponsorde Intergovernmental Panel on Climate Change stelt, een politieke constructie is die mondiale elites zal verrijken en gewone mensen over de hele wereld zal verarmen. Volgens Harris wordt het klimaat van de aarde aangedreven door ongelijkmatige opwarming van het oppervlak door de zon en de verplaatsing van de overtollige warmte in de tropen naar de koelere poolgebieden, voornamelijk via oceaanstromingen, die worden beïnvloed door de beweging van luchtmassa's. Emeritus professor Richard Lindzen stelt ook dat de meeste weers- en klimaatveranderingen op lange termijn veroorzaakt worden door warmte-uitwisselingen over de planeet. Volgens hem zou een verdubbeling van CO2 ten opzichte van het huidige niveau slechts leiden tot een verstoring van 2% van dit enorme energiebudget.

De gevestigde klimaatwetenschap steunt natuurlijk op een enorme reeks 'toeschrijvingen aan' en voorspellingen van computermodellen. Deze opeenstapeling van onjuiste en/of misleidende beweringen wordt vaak het 'overweldigende bewijs' genoemd dat we midden in een 'klimaatnoodtoestand' zitten, merkt Lindzen op. "Zonder deze beweringen kun je je terecht afvragen of er überhaupt wel bewijs is," zegt hij.

Verschillende veranderingen in recente temperaturen over de hele planeet - hoger op de Noordpool, veel lager op Antarctica, terwijl Oost-China en Duitsland "geen duidelijke opwarming" laten zien - zorgen voor alarmbellen over de hypothese van antropogene klimaatverandering. Harris merkt op dat CO2 in de atmosfeer in extreem lage hoeveelheden aanwezig is en een smalle golflengteband heeft om warmte te absorberen. Het kan onmogelijk concurreren, vervolgt hij, met de veel grotere zonnestraling die het aardoppervlak bereikt. Het gas wordt voornamelijk in de lagere atmosfeer vastgehouden door de zwaartekracht, terwijl modellen die ervan uitgaan dat het opstijgt naar het buitenste gedeelte onrealistisch zijn. "Water, in al zijn fasen, is een veel krachtiger middel om warmte over de aarde te verplaatsen," merkt hij op.

Veel wetenschappers hechten veel belang aan het begrijpen van langetermijnveranderingen in het klimaat door de Milankovitch-cycli en de excentriciteit van de baan van de aarde rond de zon te bestuderen. De cycli bepalen hoeveel zonnewarmte en -energie de aarde ontvangt en in welke gebieden dat valt. Er zijn een aantal van deze cycli over verschillende tijdsperioden. Harris rapporteert dat de 23.000-jarige Milankovitch-cyclus is begonnen met het verminderen van de winterwarmte die het oppervlak op de gematigde breedten van het noordelijk halfrond bereikt. Dit resulteert in "extreem" winterweer en hoge zomertemperaturen en zou het begin inluiden van de volgende ijstijd. Het onderzoeksdocument van Harris bevat een uitstekende samenvatting van veel van de natuurlijke invloeden die het klimaat beïnvloeden. Er wordt een kort overzicht gegeven van enkele van de Milankovitch-klimaatveranderingen die verwacht kunnen worden in het westen van Canada - gedurende de komende 11.500 jaar.

Harris wijst erop dat lage CO2-niveaus in de atmosfeer tijdens koudere perioden ertoe kunnen leiden dat er te weinig van dit gas beschikbaar is om fotosynthese in planten te ondersteunen, "met als gevolg de uitroeiing van het meeste leven op aarde zoals wij dat kennen." Zoals de Daily Sceptic heeft gemeld, komt de aarde net uit een periode van CO2-onttrekking, waarin de niveaus net zo laag zijn als enige andere die werden waargenomen in de paleoklimatologische gegevens over 600 miljoen jaar. De onbewezen menselijke opwarmingshypothese - na 50 jaar is er nog geen enkel wetenschappelijk document dat geloofwaardig bewijs levert - faalt op het waarnemingsfront met CO2-hoeveelheden die in het verleden tot 15 keer hoger waren. De historische en paleoklimatologische gegevens tonen geen duidelijk verband tussen gas en temperatuur.

Een mogelijke reden waarom dit verband niet bestaat, wordt gevormd door de 'verzadigings'-hypothese - ook opgemerkt in eerdere artikelen van de Daily Sceptic. Zoals professor Harris opmerkt, houdt CO2 alleen warmte vast binnen een smalle band van het infraroodspectrum. Er is discussie over het niveau waarop piekabsorptie wordt bereikt, maar sommige wetenschappers zeggen dat de opwarming vooral plaatsvindt rond een concentratie van 300 deeltjes per miljoen (ppm), ongeveer 100 ppm onder het huidige atmosferische niveau. Boven de 300 ppm lijkt de opwarming van CO2 van een logaritmische klif te storten.

Helaas ligt de kans op enorme financiële subsidies om inferieure groene technologieën aan de man te brengen die maar weinig mensen willen een tikkeltje lager onder de verzadigings-hypothese van opwarming door broeikasgassen in de atmosfeer.

Zie: https://dailysceptic.org/2023/08/17/another-eminent-scientist-dissents-from-the-settled-climate-science-narrative/